Zwolnienie od podatku VAT opłaty za zajęcia dla dzieci na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT opłaty za zajęcia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 października 2024 r. (wpływ 21 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dzielnicowy Dom Kultury (…) jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina (…). Podmiot jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do podstawowych zadań DDK należy między innymi: organizacja imprez kulturalnych, prowadzenie zajęć w ramach sekcji i kół zainteresowań, organizacja koncertów, wystaw czy konkursów. Tworzenie i upowszechnianie kultury odbywa się w dwóch obiektach. Dzielnicowy Dom Kultury (…) działa w oparciu o Statut i Regulamin organizacyjny.

Warsztaty rękodzieła (tworzenie dekoracji i zdobień) kierowane są dla dzieci. Celem zajęć jest poznawanie nowych technik rękodzielniczych, zachęcanie do kreatywnego myślenia oraz aktywizacja najmłodszych do wspólnego działania oraz kształtowanie wzorów i nawyk aktywnego uczestnictwa w kulturze. Uczestnik warsztatów poznaje nowe metody i techniki tworzenia.

Zajęcia są planowane i prowadzone (w sali sekcyjnej DDK (…)) w kilkuosobowej grupie, gdzie kryterium stanowi wiek uczestnika.

Warsztaty prowadzi instruktor w oparciu o umowę cywilno-prawną (zawartą między instruktorem a DDK).

Uczestnictwo w warsztatach jest odpłatne, gdzie zasadniczym kosztem jest wartość wykorzystanego materiału.

Opłatę za udział rodzic/opiekun uiszcza każdorazowo przed zajęciami.

Po ukończeniu zajęć uczestnicy nie otrzymają żadnych zaświadczeń ani certyfikatów. Przychody ze sprzedaży usługi nie mają na celu dążenia do osiągania zysków z prowadzonej działalności, a jedynie pokrywają koszt wynagrodzenia instruktora.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Dzielnicowy Dom Kultury (…) jest wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez Prezydenta Miasta (…) pod pozycją (...) w (…) 1992 r., w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Warsztaty rękodzieła kierowane dla dzieci są formą działalności kulturalnej, która przyczynia się do tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury.

-    Tworzenie kultury: warsztaty rękodzieła stwarzają dzieciom możliwość tworzenia własnych dzieł, co jest elementem procesu twórczego i przyczynia się do wzbogacania dziedzictwa kulturowego.

-    Upowszechnianie kultury: poprzez prezentację wykonanych prac na wystawach, podczas uroczystości szkolnych lub innych wydarzeń dzieci mają możliwość dzielenia się swoją twórczością z innymi, co przyczynia się do upowszechniania kultury.

-    Ochrona kultury: warsztaty mogą zainspirować dzieci do poznawania tradycyjnych technik rękodzielniczych i wzbudzać w nich szacunek dla dziedzictwa kulturowego.

Działalność kulturalna podczas warsztatów rękodzieła, przejawia się poprzez:

-   Naukę tradycyjnych technik: haftu, tkactwa, ceramiki, rzeźby, itp.

-   Poznawanie historii i symboliki wzorów: uczestnicy dowiadują się o znaczeniu różnych wzorów i motywów w różnych kulturach.

-   Tworzenie prac inspirowanych sztuką ludową: warsztaty mogą być poświęcone konkretnym regionom lub technikom charakterystycznym dla danej kultury.

-   Organizowanie wystaw prac uczestników: prezentacja efektów pracy pozwala na podzielenie się twórczością z innymi i docenienie różnorodności form wyrazu artystycznego.

-   Współpraca z lokalnymi artystami i rzemieślnikami: warsztaty mogą być prowadzone przez doświadczonych artystów, którzy przekazują swoją wiedzę i umiejętności.

Sposób kalkulacji opłaty za udział w warsztatach rękodzieła zależy od wielu czynników.

Koszty organizacji:

-   Materiały: cena materiałów potrzebnych do wykonania prac (papier, farby, tkaniny, narzędzia itp.).

-   Promocja: koszty materiałów promocyjnych, reklamy.

-   Opiekun: wynagrodzenie dla prowadzącego warsztaty.

Złożoność warsztatów:

-   Czas trwania: Im dłuższe warsztaty, tym wyższa opłata.

-   Liczba projektów: Im więcej projektów realizowanych podczas warsztatów, tym wyższa cena.

Świadcząc usługę (warsztaty rękodzieła kierowane dla dzieci), nie wykonują Państwo usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.).

Pytanie

Czy prawidłowym jest klasyfikowanie opłaty za zajęcia jako zwolnionej od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem z uwagi na fakt, iż świadczona przez DDK forma prowadzonych przez instruktora zajęć stanowi usługę kulturalną, kwalifikuje się do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33. Zastosowanie ww. zwolnienia w przypadku organizowanych przez DDK zajęć ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, a przytoczony przepis prawa jak najbardziej odnosi się do tego typu działalności DDK jako podmiotu będącego instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury oraz utworzoną przez organizatora (gminę) w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność, stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Jednocześnie stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy:

Na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy:

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kulturalnych zauważenia wymaga, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Zgodnie z art. 10 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina. Prowadzą Państwo odpłatne warsztaty rękodzieła, które kierowane są dla dzieci.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla ww. usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że wypełniają Państwo przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, są Państwo samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Prezydenta Miasta (…) pod pozycją (...).

W następnej kolejności zbadania wymaga, czy będące przedmiotem wniosku warsztaty rękodzieła dla dzieci prowadzone przez instruktora w Dzielnicowym Domu Kultury, wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość, itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmüller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu, w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Ponadto, jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Z opisu sprawy wynika, że warsztaty rękodzieła kierowane dla dzieci są formą działalności kulturalnej, która przyczynia się do tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury. Wskazali Państwo, że warsztaty rękodzieła stwarzają dzieciom możliwość tworzenia własnych dzieł, co jest elementem procesu twórczego i przyczynia się do wzbogacenia dziedzictwa kulturowego poprzez prezentację wykonanych prac na wystawach, podczas uroczystości szkolnych lub innych wydarzeniach, dzieci mają możliwość dzielenia się swoją twórczością z innymi, co przyczynia się do upowszechniania kultury. Podali Państwo również, że warsztaty rękodzieła mogą zainspirować dzieci do poznawania tradycyjnych technik rękodzielniczych i wzbudzać w nich szacunek dla dziedzictwa kulturowego. Ponadto wskazali Państwo, że działalność kulturalna podczas warsztatów rękodzieła, przejawia się poprzez:

-naukę tradycyjnych technik: haftu, tkactwa, ceramiki, rzeźby itp.,

-poznawanie historii i symboliki wzorów,

-tworzenie prac inspirowanych sztuką ludową,

-organizowanie wystaw prac uczestników,

-współpracę z lokalnymi artystami i rzemieślnikami.

Ty samym, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy, świadczone przez Państwa usługi polegające na organizowaniu warsztatów rękodzieła dla dzieci należy uznać za usługi kulturalne w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

W opisie sprawy, wskazali Państwo również, że przychody ze sprzedaży ww. usług nie mają na celu dążenia do osiągania zysków z prowadzonej działalności, a jedynie pokrywają koszt wynagrodzenia instruktora. Świadcząc usługi warsztatów rękodzieła dla dzieci, nie wykonują Państwo usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczone przez Państwa - samorządową instytucję kultury – usługi kulturalne polegające na organizowaniu warsztatów rękodzieła dla dzieci korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.