Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów wskazanych w Warian... - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.463.2024.1.GK
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów wskazanych w Wariancie A-H.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów wskazanych w Wariancie A-H.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 września 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 3 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
(...) Limited (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) z siedzibą w Wielkiej Brytanii jest Spółką, której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna i hurtowa produktów z kategorii „(...)” takich jak m.in. (...). Sprzedaż realizowana jest za pośrednictwem strony internetowej (tzw. sprzedaż e-commerce). Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, i sprzedaje towary co do zasady zarówno odbiorcom krajowym, jak i zagranicznym.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach UE, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej, posiadającymi ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany w tym kraju dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, który każdorazowo przekazywany jest do informacji Spółki (dalej jako: „Kontrahenci”). Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje również wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej jako: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. 2024 poz. 361 z późn. zm. (dalej jako: „ustawa o VAT”).
W ramach transakcji WDT towary są transportowane do Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą. W każdym przypadku miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Spółka w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będącej przedmiotem niniejszego wniosku dokonuje/będzie dokonywała sprzedaży towarów do różnych krajów Unii Europejskiej. Transport towarów jest/będzie dokonywany przykładowo do takich krajów jak Włochy, Portugalia czy Litwa. Niemniej Spółka nie wyklucza, że sprzedaż oraz transport towarów jest/będzie dokonywany również do innych niż wskazane powyżej krajów należących do Unii Europejskiej.
Wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest/będzie dokonywany zasadniczo przez dostawcę tj. przez Spółkę przy pomocy przewoźnika/spedytora działającego na rzecz Spółki (w oparciu o umowę zawartą ze Spółką lub jednym z innych podmiotów z grupy kapitałowej, do której należy Spółka). W szczególnych przypadkach mogą zdarzyć się sytuacje, w których Spółka dokonuje dostawy na warunkach Incoterms EXW (tj. towar jest odbierany przez przewoźnika/spedytora działającego na rzecz nabywcy).
Spółka pragnie wskazać, że towary są/będą transportowane/wywożone do kontrahentów Spółki tj. nabywców na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej przez przewoźnika/spedytora działającego na rzecz Spółki. Niniejszy wniosek nie dotyczy sytuacji, w których towary byłyby wywożone własnym środkiem transportu Spółki lub nabywcy. Doprecyzowując, transport towarów jest/będzie organizowany przez Spółkę, a przewoźnik/ spedytor działający w imieniu i na rzecz Spółki dokonuje/będzie dokonywał ich wywozu z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Wnioskodawca, w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi/będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Spółka każdorazowo gromadzi/będzie gromadzić następujące dokumenty:
- kopie faktur, zawierające m.in. dane Kontrahenta (tj. jego nazwę i adres siedziby),
- specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru). Równocześnie, Spółka pragnie wskazać, iż mogą wystąpić sytuacje, w których omawiana specyfikacja nie będzie stanowiła odrębnego dokumentu, lecz będzie elementem faktury VAT wystawionej na rzecz Kontrahenta. W każdym przypadku (tzn. czy to w ramach samej faktury czy też w formie załącznika do faktury będącego integralnym elementem samej faktury) specyfikacja będzie zawierać dane niezbędne do ustalenia jakie towary były przedmiotem dostawy.
W tym względzie, co do zasady Spółka jest/będzie w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających rozpoczęcie wysyłki na terenie Polski i dostarczenia tych towarów do innego kraju Unii Europejskiej, jakkolwiek przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację jest ocena czy posiadana dokumentacja - opisana szczegółowo w ramach poniższych wariantów - jest/będzie z perspektywy przepisów ustawy o VAT wystarczająca. Mogą bowiem zdarzyć się sytuacje, w których wystąpią pewne braki w dokumentacji od przewoźnika/spedytora co może być spowodowane m.in. zagubieniem ich przez przewoźnika/spedytora lub przesłaniem z pewnymi brakami np. brakiem podpisu odbiorcy lub brakiem referencji do numeru faktury. W takich sytuacjach Spółka gromadzi/będzie gromadzić dokumenty wskazane szczegółowo w Wariancie A-H.
Dokumentacja gromadzona przez Spółkę obejmuje/będzie obejmować opisane poniżej przypadki:
Wariant A - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- otrzymanego drogą elektroniczną skanu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów (przykładowo w formie PDF), zawierającego (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony Kontrahenta do potwierdzenia odbioru towarów.
Wariant B - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- otrzymanego drogą elektroniczną (tzn. w formie wiadomości e-mail) potwierdzenia odbioru towarów objętych wykazem faktur przesłanych przez Spółkę; w ramach planowanego rozwiązania osoba upoważniona przez Kontrahenta będzie przesyłała Spółce potwierdzenie w formie wiadomości e-mail, iż towary objęte wykazem faktur, przesłanym przez Spółkę, zostały otrzymane przez Kontrahenta.
Wariant C - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie; zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10 dnia następnego miesiąca). Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie).
Wariant D - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- oświadczenia przewoźnika, z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z np. pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy, nr przewozowy.
Wariant E - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia.
Wariant F - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar oraz
- potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar.
Wariant G - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar.
Wariant H - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- faktury podpisanej przez Kontrahenta lub osobę upoważnioną przez Kontrahenta. Spółka pragnie dodać, że faktura jest podpisywana przez Kontrahenta dopiero po dostarczeniu towarów do miejsca docelowego wskazanego przez Kontrahenta. Okoliczność ta wynika z powszechnie przyjętej praktyki handlowej, w ramach której po dostarczeniu towarów do Kontrahenta, potwierdza on realizację danej dostawy poprzez złożenie podpisu bezpośrednio na fakturze dokumentującej daną dostawę.
Odnośnie Wariantów F i G Spółka pragnie również dodać, że terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem współpracy, a płatność za towar dokonywana jest zasadniczo po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem. Ustalenia te mogę mieć formę m.in. umowy handlowej, zamówienia bądź korespondencji handlowej dotyczącej danej dostawy. W świetle powyższego oraz zgodnie z powszechnie przyjętą praktyką handlową, dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta.
Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą w oparciu o dane takie jak m.in. numer referencyjny zawarty na potwierdzeniu płatności, kwotę płatności, datę płatności lub - o ile jest to koniecznie - dodatkową korespondencję handlową, w której Kontrahent wskazuje zakres dostaw objętych poszczególnymi płatnościami.
Odnośnie wariantu F dokument przewozowy wystawiony przez przewoźnika (np. w formie listu przewozowego CMR) zawierać będzie szereg informacji umożliwiających określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce przeznaczenia tj. miejsce dostarczenia towarów (w analizowanym przypadku znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju), dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika, dodatkowe informacje lub referencje umożliwiające określenie towarów będących przedmiotem transportu m.in. oznaczenie towarów przyjęte przez przewoźnika czy datę wystawienia dokumentu. Powyższe dane zawarte na dokumencie wystawionym przez przewoźnika umożliwiać będą jednoznaczną identyfikację towarów będących przedmiotem transportu, jak również miejsce ich dostawy.
Spółka co do zasady posiada/będzie posiadała dokumenty przedstawione w Wariantach A-H przed upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy.
Pytania
1)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Wariancie A) powyżej, powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
2)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie B) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
3)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie C) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
4)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie D) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
5)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie E) powyżej powinny, w świetle art. 42ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
6)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie F) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
7)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie G) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
8)Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie H) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy:
1)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie A) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT,
2)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie B) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
3)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie C) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
4)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie D) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
5)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie E) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
6)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie F) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
7)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie G) powyżej powinny, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
8)dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie H) powyżej powinny, w świetle art. 42ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, być opodatkowane 0% stawką VAT.
Uwagi ogólne
Pakiet Quick fixes
W celu usprawnienia funkcjonowania wspólnego systemu VAT w zakresie transakcji transgranicznych, Unia Europejska (dalej jako: „UE”) opracowała pakiet zmian nazywanych zbiorczo „Quick Fixes”, na które składają się następujące akty prawne:
- Dyrektywa - której termin implementacji to 1 stycznia 2020 r., jednakże w Polsce nastąpiło to dopiero z dniem 1 lipca 2020 r.;
- Rozporządzenie - które wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym od 1 stycznia 2020 r. Wprowadza ono m.in. domniemanie, że WDT zostało dokonane w wypadku, gdy podatnik posiadać będzie wskazane w nim expressis verbis dokumenty.
Zgodnie z Rozporządzeniem, domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w przypadku, gdy podatnik dokonujący WDT posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.
Dokumentację uprawniającą do skorzystania z powyższego domniemania można podzielić co do zasady na dwie grupy:
- grupa A - dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak: podpisany list przewozowy CMR; konosament; faktura za towarowy przewóz lotniczy; faktura od przewoźnika towarów;
- grupa B: polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia; poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Niemniej, brak posiadania dokumentacji, o której mowa w Rozporządzeniu, nie powoduje automatycznie, że podatnik nie jest uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT. Spełnione bowiem mogą być stosowne warunki dokumentacyjne zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT.
W ocenie Spółki, sposoby udokumentowania dostarczenia towarów w ramach WDT opisane w Wariantach A-H (w celu opodatkowania tych dostaw stawką 0% VAT), nie stoją więc w sprzeczności z Rozporządzeniem. Zawarte bowiem w Rozporządzeniu regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają jedynie domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między państwami członkowskimi, co wiąże się z prawem do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT. Wspomniane domniemanie nie wyłącza jednak możliwości zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT na podstawie dokumentów gromadzonych przez Spółkę, które są zgodne z ustawą o VAT.
Powyższe stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w m.in.:
- objaśnieniach podatkowych z 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, gdzie wskazano, że: „Niespełnienie przez podatnika warunków domniemania wprowadzonych w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 nie oznacza jednocześnie, że zostanie on pozbawiony możliwości zastosowania stawki 0% z tytułu dokonanej WDT. W takiej sytuacji podatnik, będzie musiał udowodnić zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 42 ust. 3-5 i 11), że warunek zastosowania stawki 0% polegający na tym, aby towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim, został przez niego spełniony. Innymi słowy, jeżeli podatnik nie spełni warunków określonych w art. 45a ust. 1 lit. a) lub b) Rozporządzenia 282/2011 i domniemanie nie znajdzie zastosowania, sytuacja podatnika pozostaje taka sama jak przed wejściem w życie art. 45a Rozporządzenia 282/2011”;
- uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej wdrażającej postanowienia Dyrektywy „Quick Fixes” (ustawa z 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2020 r. poz. 1106): „Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązek udowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama, jak obecnie”;
- treści wyjaśnień do tzw. pakietu „Quick Fixes”, które zostały opublikowane przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. opodatkowania i Unii Celnej (DG TAXUD) (dostęp 10 stycznia 2024 r.: https://taxation-customs.ec.europa.eu/commission- guidelines_pl): „Państwa członkowskie mają obowiązek stosowania art. 45a rozporządzenia wykonawczego. Oznacza to, że jeżeli warunki określone w tym przepisie są spełnione, dostawca będzie mógł skorzystać z odpowiedniego domniemania. Państwa członkowskie mają również możliwość określenia w swoich krajowych przepisach w dziedzinie VAT innych domniemań dotyczących dowodu transportu, które mogą pozostawiać więcej swobody niż domniemanie przewidziane w art. 45a RW. W takim przypadku dostawca mógłby skorzystać z domniemań określonych w art. 45a RW lub domniemań w krajowych przepisach dotyczących VAT, o ile spełnione są odpowiednie warunki. W tym względzie istniejące krajowe przepisy dotyczące VAT, w których określono warunki dotyczące dowodu transportu dające więcej swobody niż warunki przewidziane w art. 45a RW, mogą być nadal stosowane”;
- w wydanych dotychczas interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.50.2020.1.PJ, w której organ stwierdził m.in.: „(...) Jednocześnie niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. (...)”.
Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla WDT
Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: „(...)
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.
Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”. Mając na uwadze powyższe, dostawy wewnątrzwspólnotowe powinny być więc co do zasady opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową.
Jak zostało podniesione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zarówno warunek wskazany w pkt 1 zacytowanego powyżej przepisu, jak i warunek wskazany w pkt 3, zostaną w ocenie Spółki spełnione. Spółka dokonuje/będzie dokonywać bowiem dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także jest ona zarejestrowana jako podatnik VAT UE.
Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw jest warunek posiadania przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).
Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:
- dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
- specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.
Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznaczni e dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
- korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
- dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
- dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
- dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż konstrukcja przytoczonego powyżej przepisu wskazuje, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.
Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.
W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi wprost w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.
Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę
Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną
W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe miały formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę „papierową”. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.
Powyżej wskazane podejście zostało zaprezentowane również przez organy podatkowe przez m.in.:
- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB), który przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.
- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR), który stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) Dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.
Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki dokumenty opisane w ramach Wariantów A-H przesyłane i/lub otrzymywane przez nią drogą elektroniczną, w szczególności w formie skanu potwierdzenia odbioru towarów będącego przedmiotem WDT na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, a także wysyłane do Kontrahentów drogą elektroniczną zestawienia faktur dokumentujących dokonane dostawy będą stanowiły dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
Dokumentacja gromadzona przez Spółkę
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać kopie faktur oraz specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (zawarte w fakturze lub stanowiące osobny dokument, tzn. załącznik do faktury). Spółka gromadzi/będzie gromadzić również listy przewozowe, potwierdzające wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Niemniej mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka nie posiada/nie będzie posiadała właściwych (podstawowych) dokumentów. W takich przypadkach Spółka jednak posiada/będzie posiadała dodatkową dokumentację, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, która w jej ocenie jednoznacznie potwierdza dokonanie dostawy towarów - dokumentacja ta opisana została szczegółowo w ramach Wariantów A-H.
Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody mieszczące się w dyspozycji w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.
Wobec tego, zdaniem Spółki, brak dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, o której mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, łącznie i jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.
Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie A
Dokumenty gromadzone przez Spółkę
Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument), dokumenty Spółki zawierają każdorazowo przesłane drogą elektroniczną skany oświadczeń podpisanych przez Kontrahenta, wskazujących, że towary będące przedmiotem WDT zostały dostarczone na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (tzn. dostarczone do Kontrahenta).
Spółka pragnie zwrócić uwagę, że w przedmiotowym oświadczeniu Kontrahent potwierdza, iż towary (identyfikowalne poprzez podane w oświadczeniu numery faktur) zostały dostarczone do niego. Oświadczenie to, w ocenie Spółki, spełnia tym samym przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
W konsekwencji, w ocenie Spółki przedmiotowy dokument tj. przesłany drogą elektroniczną skany oświadczenia podpisanego przez Kontrahenta, łącznie z fakturą i specyfikacją sztuk ładunku potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski i (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego.
Stanowiska organów podatkowych oraz sądów administracyjnych
Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych i wyrokach sądów administracyjnych powołanych poniżej:
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznym wariancie dokumenty (obejmujące kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz otrzymanego drogą elektroniczną skanu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów (przykładowo w formie PDF), zawierającego (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony Kontrahenta do potwierdzenia odbioru towarów;) „(...) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (...)”,
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymane drogą elektroniczną skany zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów, zawierające (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz nabywcy w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały otrzymane przez nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony nabywcy do potwierdzenia odbioru towarów stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT,
- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 października 2015 r., sygn. IPPP3/4512-631/15-2/ISZ, gdzie za prawidłowe zostało uznane stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymywane przez niego, za pośrednictwem poczty elektronicznej, zestawienie, na którym znajduje się numer zamówienia, dane nadawcy, nr i data faktury, nazwa odbiorcy i kraj, gdzie ten towar dotarł oraz kwota z faktury, a jednocześnie na zestawieniu znajduje się oświadczenie Dyrektora oraz prokurenta Nabywcy, że towar wykazany na fakturach faktycznie dotarł do miejsca wysyłki uprawnia go do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT,
- interpretacja indywidualna z dnia 13 stycznia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-624/11-7/JN, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, iż „(...) Wnioskodawca posiadając oprócz kopii faktury VAT zawierającej szczegółowy asortyment towarów, oświadczenie podpisane przez nabywcę o otrzymaniu towaru, będzie uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku z tytułu przedmiotowej dostawy towarów, (...)”,
- oraz innych stanowiskach organów m.in.: w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. IBPP4/443-399/13/LG; oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. IBPP4/443-627/14/BP; oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2010 r. (sygn. I SA/Bd 926/09), Stanowisko WSA w Bydgoszczy zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 18 maja 2011 r. (sygn. I FSK 639/10).
Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie B
Dokumenty gromadzone przez Spółkę
Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument), Spółka dysponuje/dysponować będzie elektronicznymi potwierdzeniami odbioru towarów (objętymi wykazami faktur przesłanymi przez Spółkę). W ramach planowanego rozwiązania osoba upoważniona przez Kontrahenta będzie przesyłała Spółce w formie wiadomości e-mail potwierdzenie faktu, iż towary objęte przesłanym przez Spółkę wykazem faktur zostały otrzymane przez Kontrahenta.
Tym samym, rozwiązanie przedstawione w ramach Wariantu B obejmuje potwierdzenie odbioru towarów w sposób zbliżony do przedstawionego w Wariancie A. Kontrahent jednoznacznie potwierdza w treści wiadomości e-mail, iż towary (identyfikowane poprzez numery faktury podane w wykazie przesłanym przez Spółkę) zostały dostarczone do niego. Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że otrzymanie przedmiotowej wiadomości od Kontrahenta będzie wywierać materialnie identyczne skutki co potwierdzenie otrzymane w formie skanu oświadczenia podpisanego przez Kontrahenta (tzn. będzie stanowić jedynie inną formę aktywnego potwierdzenia odbioru towarów). Stąd powyższe potwierdzenie, w ocenie Spółki, spełnia przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
W konsekwencji, w ocenie Spółki przedmiotowy dokument tj. elektroniczne potwierdzenie odbioru towarów, łącznie z fakturą i specyfikacją sztuk ładunku potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego.
Stanowiska organów podatkowych
Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznym wariancie dokumenty (obejmujące kopię faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz otrzymanego drogą elektroniczną (tzn. w formie wiadomości e-mail) potwierdzenia odbioru towarów objętych wykazem faktur przesłanych przez Spółkę; w ramach planowanego rozwiązania osoba upoważniona przez Kontrahenta będzie przesyłała Spółce potwierdzenie w formie wiadomości e-mail, iż towary objęte wykazem faktur, przesłanym przez Spółkę, zostały otrzymane przez Kontrahenta; ) „(...) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (...) ”,
- interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.718.2020.2.JS), w której organ podatkowy wskazał, że „w przypadku nr 7, Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, faktury od przewoźnika towarów oraz zbiorczego poświadczenia odbioru przez nabywcę w formie e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail, zawierającego m.in. odniesienie do numeru dostawy, który pozwala na powiązanie z miejscem dostawy i fakturą za towar oraz datę dostawy. (...) Podobnie jak w poprzednim wariancie, zestawienie zrealizowanych dostaw będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną. Kontrahent będzie odsyłał potwierdzenie dokonanych dostaw również drogą elektroniczną w postaci wiadomości e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail. (...) Tym samym, w ocenie Organu, opisany zestaw dokumentacji zgromadzonej w przypadku nr 7 potwierdzającej łącznie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w UE pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania WDT opisanej w wariancie siódmym stawką VAT w wysokości 0%. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 7 należy zatem uznać za prawidłowe”.
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), w której organ podatkowy stwierdza: „Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (...) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail”;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r., (sygn. IPTPP2/443-928/14-2/AJB), w której organ podatkowy stwierdza: „skoro - jak wskazała Wnioskodawczyni - przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swej dokumentacji dowód w postaci otrzymanej od nabywcy ww. wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz korespondencję handlową z nabywcą, i w przypadku gdy posiadane dokumenty łącznie potwierdzają otrzymanie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, to Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.
Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie C
Dokumenty gromadzone przez Spółkę
Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument), dokumenty Spółki zawierają/zawierać będą każdorazowo zbiorcze zestawienie faktur (dokumentujących dostawy dokonane w danym okresie) wysyłane do Kontrahentów.
W ocenie Spółki przedmiotowe zestawienie należy uznać za dokument, o którym mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, także w przypadku, gdy Kontrahenci nie odsyłają odrębnie do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia, gdy z ustaleń dokonanych z Kontrahentami oraz informacji zawartych w przedmiotowym zestawieniu będzie wynikać, iż brak przesłania przez Kontrahenta w określonym terminie potwierdzenia jest równoznaczny z potwierdzeniem, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.
Biorąc pod uwagę powyższe, dokument taki ma w ocenie Spółki jednakową moc dowodową jak zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów podpisane przez Kontrahenta. Należy bowiem wskazać, iż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom).
Należy w tym miejscu również podkreślić, iż niezgłoszenie przez Kontrahenta zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).
Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego, „bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego” (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014). Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, zgodnie z którym „jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty”.
W świetle powyższego, w ocenie Spółki zestawienie (przesyłane do Kontrahentów i niezakwestionowane przez nich), łącznie z fakturą i specyfikacją ładunku (w formie odrębnego dokumentu lub zawartego w treści faktury) potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski i(ii) dostarczone do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.
Stanowisko organów podatkowych
Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznym wariancie dokumenty (obejmujące kopię faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie; zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10 dnia następnego miesiąca). Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie) „(...) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/ będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (...) ”,
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 marca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.634.2021.3.PJ), w której Organ stwierdził: „(...) W świetle zatem przedstawionego przez Wnioskodawcę w odniesieniu do Modelu III posiadane przez Wnioskodawcę ww. dokumenty stanowią dowody z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, które (jak wynika z opisu sprawy) są gromadzone jako dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska uprawniają do zastosowania stawki 0%.”
Autor powyższego wniosku o interpretację opisał w stanie faktycznym, iż w ramach Modelu III gromadzi: kopię faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, do którego nie zostały wniesione zastrzeżenia przez Kontrahenta w ustalonym terminie, przez co dany Kontrahent w sposób milczący potwierdził otrzymanie danych towarów w kraju UE innym niż Polska (akceptacja dorozumiana).
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 sierpnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.304.2021.1.PC), w której Organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który uważał, że „Sposób dokumentowania WDT dokonywanych w transakcjach realizowanych w ramach Modelu G (w przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że transakcje te stanowią WDT, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT), przedstawiony w Przypadku 2, w ramach opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% VAT na podstawie art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT”.
Autor wniosku o interpretację w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w Przypadku 2 jest w posiadaniu przez terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy kopii faktury oraz zbiorczego Zestawienia faktur (wraz z przewodnią wiadomością e-mail wysłaną do Kontrahenta), przy pomocy którego Nabywca potwierdził fakt dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE w drodze tzw. milczącej akceptacji.
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 listopada 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.580.2018.1.AK), w której ww. Organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który uważał, że posiadane przez niego dokumenty: „W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią, wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dokumenty w sposób jednoznaczny potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. W konsekwencji nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania stawki VAT 0% z tytułu dokonanych przez Wnioskodawcę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanym przypadku spełniony i tym samym Spółka powinna być uprawniona do zastosowania dla tych dostaw stawki VAT 0%.”
Autor wniosku interpretacyjnego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazał, że: „zakres gromadzonej przez Spółkę dokumentacji różni się w zależności od przypadku i obejmuje odpowiednio: „(...) w przypadku 2.: kopię faktury (...), specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (...), zbiorcze zestawienie faktur które dokumentują dokonane na rzecz Nabywcy w okresie, którego dotyczy zestawienie dostawy - przy czym uznaje się, że zestawienie to zostało potwierdzone z uwagi na niezgłoszenie przez Nabywcę zastrzeżeń do jego treści do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, do którego dokument ten się odnosi.”
Podobnie wskazano w m.in.: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.251.2018.1.WH), oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r., sygn. ILPP4/4512-1-38/16-2/PR; oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 września 2015 r., sygn. ILPP4/4512-1-208/15-2/HW; a także interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 marca 2015 r., sygn. ILPP4/443-646/14-2/BA.
Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie D
Dokumenty gromadzone przez Spółkę
Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) w opisanym Wariancie D Spółka posiada/będzie posiadała w swojej dokumentacji również przedmiotowe oświadczenie przewoźnika (zawierające m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy, nr przewozowy), wskazujące, że towary będące przedmiotem WDT zostały przez przewoźnika wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (tzn. dostarczone do Kontrahenta).
Spółka pragnie zwrócić uwagę, że w przedmiotowym oświadczeniu spedytor (przewoźnik) potwierdza, iż towary (identyfikowalne poprzez określony numer referencyjny wykorzystywany przez spedytora/przewoźnika) zostały dostarczone do nabywcy (Kontrahenta). Oświadczenie to, w ocenie Spółki, spełnia tym samym przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
W konsekwencji, w ocenie Spółki przedmiotowy dokument tj. oświadczenie przewoźnika (zawierające m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy, nr przewozowy), wskazujące, że towary będące przedmiotem WDT zostały przez przewoźnika wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do odbiorcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego (tzn. dostarczone do Kontrahenta), łącznie z fakturą i specyfikacją sztuk ładunku potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego.
Stanowisko organów podatkowych
Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych takich jak m.in.:
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznym wariancie dokumenty (obejmujące kopię faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz oświadczenia przewoźnika, z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z np. pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy, nr przewozowy „(...) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (...)”
- DKIS w interpretacji indywidualnej z 25 października 2023 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.420.2023.1.JŚ, w której Organ uznał: „Dostawy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie II, powinny być w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT.”
Autor wniosku o interpretację wskazał, że w ramach Wariantu II będzie posiadał „(i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta. Potwierdzenie takie może mieć charakter: (i) pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE - w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych, Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą; (ii) wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy, Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest/będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.”
- DKIS w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.706.2020.2.KW) wskazał, że „Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składać się będą faktura, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie przesyłek pozyskane od przewoźnika/firmy kurierskiej, zawierające numery przesyłek wraz z datami ich nadania i doręczenia, nazwami i adresami odbiorców, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.
- DKIS w interpretacji indywidualnej z 16 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.484.2020.1.MAZ) wskazał, że „W drugim wariancie gromadzenia dokumentacji Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu faktury lub jej kopii, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Ponadto Wnioskodawca uzyska od przewoźnika zbiorcze potwierdzenie dostaw dokonanych w danym okresie, stanowiące załącznik do wiadomości e-mail przesyłanej z oficjalnego konta poczty elektronicznej przewoźnika. Treść potwierdzenia będzie pozwalała na jednoznaczną identyfikację dostaw i zawierała - w zależności od przewoźnika: numery dowodów dostaw pn. „Lieferschein”, daty załadunku, daty rozładunku oraz ilość i wagę towarów, umożliwiające Spółce przyporządkowanie dostawy do numerów faktur; dane i adres odbiorcy towarów, numery dowodów dostaw pn. „Delivery Note”, numery faktur dokumentujących usługę transportową, daty załadunku oraz numery identyfikujące przesyłki nadane przez przewoźnika, pieczątkę oraz podpis przewoźnika. Analiza przedstawionego drugiego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami umożliwiającymi potwierdzenie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zgodnie z przepisami art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy”.
- Podobnie wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL3.4012.40.2019.1.JK);
Analiza przypadku przedstawionego w Wariancie E
Dokumenty gromadzone przez Spółkę
Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) w opisanym Wariancie E Spółka posiada/będzie posiadać w swojej dokumentacji również informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki oraz jej status, w tym datę doręczenia.
W ocenie Spółki informacja o doręczeniu danej przesyłki przez przewoźnika zawarta w wewnętrznym systemie przewoźnika (do której Spółka ma dostęp) stanowi pewnego rodzaju oświadczenie przewoźnika jak w Wariancie D mające jedynie inną formę tj. mające postać elektronicznej i zautomatyzowanej informacji zamieszczonej w systemie przewoźnika, które jednoznacznie potwierdza, że przedmiotowe towary zostały dostarczone do nabywcy (Kontrahenta) oraz w ocenie Spółki, spełnia tym samym przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
W konsekwencji, w ocenie Spółki przedmiotowy dokument tj. informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki oraz jej status, w tym datę doręczenia, łącznie z fakturą i specyfikacją sztuk ładunku potwierdzają jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego.
Stanowisko organów podatkowych
Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej, w których:
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznym wariancie dokumenty (obejmujące kopię faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia „(...) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (...)”
- DKIS w interpretacji indywidualnej z 26 listopada 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.403.2020.1.JK), w której organ wskazał: „W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Wariancie III i w Wariancie IV, są/powinny być, w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką podatku VAT. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.”
Autor wniosku w wariancie IV wskazał, że „(...) Spółka dysponuje/będzie dysponować kopią faktury zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku, oraz dokumentem/dokumentami potwierdzającymi doręczenie towaru udostępnianym przez daną firmę kurierską, zgodnie z poniżej opisanymi możliwymi scenariuszami
(i) elektronicznym dokumentem w formacie pliku XML potwierdzającym nadanie przesyłki o indywidualnym numerze (plik będzie przechowywany w formie elektronicznej w systemie informatycznym używanym przez Spółkę) oraz (ii) oświadczeniem firmy kurierskiej o dostarczeniu towaru do odbiorcy (ze wskazaniem daty doręczenia); albo
(i) elektronicznym dokumentem w formacie pliku XML potwierdzającym nadanie przesyłki o indywidualnym numerze (plik będzie przechowywany w formie elektronicznej w systemie informatycznym używanym przez Spółkę) oraz (ii) oświadczeniem firmy kurierskiej o pozostawieniu towaru do dyspozycji odbiorcy, oraz (iii) wydrukiem śledzenia przesyłki o danym indywidualnym numerze z portalu internetowego firmy kurierskiej wraz z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w danym dniu; albo
(i) informacją o indywidualnym numerze identyfikacyjnym przesyłki wraz z adresem internetowym, pod którym możliwe jest śledzenie przesyłki (informacja ta jest przechowywania w systemie informatycznym używanym przez Spółkę), oraz (ii) wydrukiem śledzenia przesyłki o danym indywidualnym numerze z portalu internetowego firmy kurierskiej wraz z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w danym dniu.”
- DKIS w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP), zgodził się ze stanowiskiem autora wniosku o interpretację, zgodnie z którym „Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie stanu faktycznego (Przypadek 1) oraz zdarzenia przyszłego (Przypadek 2) złożonego wniosku dokumenty potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do Nabywcy. Są to dokumenty zapewniające spełnienie przez Wnioskodawcę warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju). Tym samym, na ich podstawie Spółka może wykazywać przedmiotowe dostawy (WDT) w deklaracji za dany okres rozliczeniowy jako opodatkowane stawką 0% VAT. (...).”
W przypadku 1 autor wniosku wskazał, że w sytuacji braku oryginału dokumentu CMR potwierdzeniem dostarczenia towaru do Nabywcy jest komplet następujących dokumentów: 1) kopia faktury VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (ponadto szczegółowe informacje na temat specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku znajdują się na nocie dostawy), 2) co najmniej 1 z poniższych dokumentów: (...) d. informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status (potwierdzająca status przesyłki: doręczona), (...).
- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2011 r. (o sygn. IPPP3/443-1024/10-2/KC) wskazał, że „W przypadku, gdy u Wnioskodawcy brak jest dokumentu przewozowego, podpisanego przez nabywcę lub wskazanego przez niego odbiorcę towarów, wskazane przez niego dokumenty dodatkowe, tj. dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczone towary (potwierdzenia płatności, wyciągi bankowe), specyfikacje płatności za zapłacone dostawy, korespondencja handlowa dotycząca WDT, wydruk informacji podawanych przez przewoźnika na stronie internetowej, w opcji śledzenia przesyłki potwierdzających, że dana przesyłka została doręczona nabywcy bądź wskazanemu przez nabywcę odbiorcy, dowód potwierdzający przyjęcie do nabywcy towarów w innym kraju Unii Europejskiej, uprawniają go do zastosowania stawki podatku 0% dla przedmiotowej dostawy”.
Analiza przypadków przedstawionych w Wariantach F-H
Dokumenty gromadzone przez Spółkę
Oprócz kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) Spółka posiada/będzie posiadać w swojej dokumentacji (i) dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar oraz (ii) potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar (łącznie Wariant F).
Alternatywnie w przypadku braku dokumentu przewozowego Spółka jest w posiadaniu kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument) łącznie z (i) potwierdzeniem otrzymania zapłaty od Kontrahenta (Wariant G) lub (ii) fakturą potwierdzoną podpisem Kontrahenta (Wariant H).
Zdaniem Spółki wskazana powyżej dokumentacja (przedstawiona odpowiednio w Wariancie F-H) jest wystarczająca do uznania jej za dokumentację jednoznacznie potwierdzającą, że przedmiotowe towary zostały dostarczone do nabywcy (Kontrahenta). W każdym bowiem z Wariantów F-H Spółka posiadać będzie unikalny zestaw dokumentów umożliwiający identyfikację danej transakcji, w szczególności w kontekście odbiorcy (Kontrahenta i miejsca dostawy w ramach UE), jak i rodzaju towarów (poprzez referencję do faktury sprzedażowej).
Spółka pragnie wskazać, iż pomimo braku podpisu osoby odbierającej towar na dokumencie przewozowym lub braku dokumentu przewozowego to właśnie te dodatkowo zgromadzone dokumenty (odpowiednio Wariant F-H) w sposób satysfakcjonujący z perspektywy przepisów ustawy o VAT potwierdzają fakt dostarczenia towarów do Kontrahenta w ramach UE. Okoliczności bowiem, w których Kontrahent dokonuje płatności za dane towary lub potwierdza odbiór tych towarów podpisem złożonym na fakturze stanowi w ocenie Spółki obiektywną przesłankę w sposób oczywisty i bezsprzeczny potwierdzającą dostarczenie towarów do tego Kontrahenta na terytorium UE.
W ocenie Spółki zatem zarówno:
- niepodpisany przez Kontrahenta dokument CMR uzupełniony w praktyce potwierdzeniem zapłaty za dane towary (Wariant F), jak i
- samo potwierdzenie otrzymania zapłaty za towary (Wariant G), jak również
- faktura opatrzona podpisem Kontrahenta (Wariant H),
stanowią dokumentację, która - łącznie z kopią faktury oraz specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku - potwierdza jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym w ocenie Spółki, dokumentacja wskazana w każdym z przytoczonych powyżej Wariantów F-H spełnia przesłanki dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
Stanowisko organów podatkowych
Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych przez m.in.:
- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, iż w analogicznych wariantach jak opisane Warianty F-H w niniejszym wniosku dokumenty tj.
- Wariant F obejmujący - „(...) kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar. Dokument przewozowy zawierać będzie szereg informacji umożliwiających określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce przeznaczenia tj. miejsce dostarczenia towarów, dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające określenie towarów będących przedmiotem transportu m.in. oznaczenie towarów przyjęte przez przewoźnika czy datę wystawienia dokumentu. Powyższe dane zawarte na dokumencie wystawionym przez przewoźnika umożliwiać będą jednoznaczną identyfikację towarów będących przedmiotem transportu, jak również miejsce ich dostawy. Przy czym Spółka będzie również w posiadaniu potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar, takie samo, jak opisane szczegółowo w Wariancie G; (...)”,
- Wariant G - „(...) kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar. Przy czym jak Państwo wskazali, terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem współpracy, a płatność za towar dokonywana jest zasadniczo po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem. Ustalenia te mogę mieć formę m.in. umowy handlowej, zamówienia bądź korespondencji handlowej dotyczącej danej dostawy. Dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta. Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą w oparciu o dane takie jak m.in. numer referencyjny zawarty na potwierdzeniu płatności, kwotę płatności, datę płatności lub - o ile jest to koniecznie - dodatkową korespondencję handlową, w której Kontrahent wskazuje zakres dostaw objętych poszczególnymi płatnościami; (…)”,
- Wariant H - „(...) kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz faktury podpisanej przez Kontrahenta lub osobę upoważnioną przez Kontrahenta. Przy czym faktura jest podpisywana przez Kontrahenta dopiero po dostarczeniu towarów do miejsca docelowego wskazanego przez Kontrahenta. Okoliczność ta wynika z powszechnie przyjętej praktyki handlowej, w ramach której po dostarczeniu towarów do Kontrahenta, potwierdza on realizację danej dostawy poprzez złożenie podpisu bezpośrednio na fakturze dokumentującej daną dostawę. Złożenie przez Kontrahenta podpisu na fakturze Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy, (...)”,
„(...) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). (...) ”,
- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.187.2019.1.WH), w której organ zajął następujące stanowisko: „Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał zestaw dokumentów, na który składają się dokumenty wymienione w opisie Przypadku I, tj. faktura VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, dokument przewozowy, na którym brak jest potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę oraz co najmniej jeden z następujących dokumentów: elektroniczne (e-mailowe) potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium innego kraju UE, potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie). Natomiast w Przypadku II Wnioskodawca będzie posiadał zestaw dokumentów, na który składają się: faktura VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz co najmniej jeden z poniższych dokumentów: elektroniczne (e-mailowe) potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium innego kraju UE, potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie). Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, iż skoro zestaw dokumentów, na który składają się dokumenty wymienione w opisie Przypadku I oraz Przypadku II potwierdza jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE Wnioskodawca na podstawie tych dokumentów może do transakcji stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stosować stawkę podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy.”
- DKIS w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP), w której potwierdzona została możliwość zastosowania stawki 0% w przypadku posiadania kopii faktury VAT oraz m.in. potwierdzonej przez odbiorcę towaru faktury (skan lub oryginał) lub potwierdzenia zapłaty za dostarczony towar.
- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2016 r. (sygn. IBPP2/4512-890/15/KO), w której organ zajął następujące stanowisko: „Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę zawierającą ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz jeden z wymienionych dokumentów tj.: wydruk lub informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status (potwierdzająca status przesyłki: doręczona), potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie), skan, kserokopię, faks potwierdzonego CMR (dokument przekazany również drogą elektroniczną) lub korespondencję mailową z nabywcą, potwierdzającą dotarcie towaru do nabywcy, przy czym dokumenty te łącznie będą uprawdopodobniać przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, wówczas Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.
Uwagi końcowe
Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią dokumenty wskazane w Wariantach A-H w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz otrzymane przez Kontrahentów na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym w ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanych Wariantach A-H spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT w oparciu o przedmiotową dokumentację.
Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach A-H opisanych w stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż detaliczna i hurtowa produktów z kategorii „(...)” takich jak m.in. (...). Sprzedaż realizowana jest za pośrednictwem strony internetowej (tzw. sprzedaż e-commerce). Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, i sprzedaje towary co do zasady zarówno odbiorcom krajowym, jak i zagranicznym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach UE, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej, posiadającymi ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany w tym kraju dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, który każdorazowo przekazywany jest do informacji Spółki. Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje również wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W ramach transakcji WDT towary są transportowane do Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą. W każdym przypadku miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Transport towarów jest/będzie organizowany przez Spółkę, a przewoźnik/ spedytor działający w imieniu i na rzecz Spółki dokonuje/będzie dokonywał ich wywozu z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Wnioskodawca, w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi/będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Spółka każdorazowo gromadzi/będzie gromadzić dokumenty. Dokumentacja gromadzona przez Spółkę obejmuje/będzie obejmować opisane poniżej przypadki:
Wariant A - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- otrzymanego drogą elektroniczną skanu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów (przykładowo w formie PDF), zawierającego (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony Kontrahenta do potwierdzenia odbioru towarów.
Wariant B - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- otrzymanego drogą elektroniczną (tzn. w formie wiadomości e-mail) potwierdzenia odbioru towarów objętych wykazem faktur przesłanych przez Spółkę; w ramach planowanego rozwiązania osoba upoważniona przez Kontrahenta będzie przesyłała Spółce potwierdzenie w formie wiadomości e-mail, iż towary objęte wykazem faktur, przesłanym przez Spółkę, zostały otrzymane przez Kontrahenta.
Wariant C - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie; zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10 dnia następnego miesiąca). Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie).
Wariant D - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- oświadczenia przewoźnika, z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z np. pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy, nr przewozowy;
Wariant E - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia.
Wariant F - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar. Dokument przewozowy zawierać będzie szereg informacji umożliwiających określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce przeznaczenia tj. miejsce dostarczenia towarów, dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające określenie towarów będących przedmiotem transportu m.in. oznaczenie towarów przyjęte przez przewoźnika czy datę wystawienia dokumentu. Powyższe dane zawarte na dokumencie wystawionym przez przewoźnika umożliwiać będą jednoznaczną identyfikację towarów będących przedmiotem transportu, jak również miejsce ich dostawy oraz
- potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar takie samo, jak opisane szczegółowo w Wariancie G.
Wariant G - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar. Terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem współpracy, a płatność za towar dokonywana jest zasadniczo po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem. Ustalenia te mogę mieć formę m.in. umowy handlowej, zamówienia bądź korespondencji handlowej dotyczącej danej dostawy. Dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta. Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą w oparciu o dane takie jak m.in. numer referencyjny zawarty na potwierdzeniu płatności, kwotę płatności, datę płatności lub - o ile jest to koniecznie - dodatkową korespondencję handlową, w której Kontrahent wskazuje zakres dostaw objętych poszczególnymi płatnościami. Dokonanie płatności przez Kontrahenta Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy.
Wariant H - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- faktury podpisanej przez Kontrahenta lub osobę upoważnioną przez Kontrahenta. Faktura jest podpisywana przez Kontrahenta dopiero po dostarczeniu towarów do miejsca docelowego wskazanego przez Kontrahenta. Okoliczność ta wynika z powszechnie przyjętej praktyki handlowej, w ramach której po dostarczeniu towarów do Kontrahenta, potwierdza on realizację danej dostawy poprzez złożenie podpisu bezpośrednio na fakturze dokumentującej daną dostawę.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariantach A-H, powinny być opodatkowane stawką VAT 0%.
Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:
1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
2.Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
3.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
b)następujące dokumenty:
(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.
W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2)(uchylony),
3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4)(uchylony),
- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.
Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: “(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach A-H) w postaci:
A.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz otrzymanego drogą elektroniczną skanu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów (przykładowo w formie PDF), zawierającego (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony Kontrahenta do potwierdzenia odbioru towarów;
B.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz otrzymanego drogą elektroniczną (tzn. w formie wiadomości e-mail) potwierdzenia odbioru towarów objętych wykazem faktur przesłanych przez Spółkę; w ramach planowanego rozwiązania osoba upoważniona przez Kontrahenta będzie przesyłała Spółce potwierdzenie w formie wiadomości e-mail, iż towary objęte wykazem faktur, przesłanym przez Spółkę, zostały otrzymane przez Kontrahenta;
C.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie; zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10 dnia następnego miesiąca). Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie);
D.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz oświadczenia przewoźnika, z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z np. pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy, nr przewozowy;
E.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia;
F.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis osoby odbierającej towar.Dokument przewozowy zawierać będzie szereg informacji umożliwiających określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce przeznaczenia tj. miejsce dostarczenia towarów, dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające określenie towarów będących przedmiotem transportu m.in. oznaczenie towarów przyjęte przez przewoźnika czy datę wystawienia dokumentu. Powyższe dane zawarte na dokumencie wystawionym przez przewoźnika umożliwiać będą jednoznaczną identyfikację towarów będących przedmiotem transportu, jak również miejsce ich dostawy. Przy czym Spółka będzie również w posiadaniu potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar, takie samo, jak opisane szczegółowo w Wariancie G;
G.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz potwierdzenia otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar. Przy czym jak Państwo wskazali, terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem współpracy, a płatność za towar dokonywana jest zasadniczo po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką z wybranym Kontrahentem. Ustalenia te mogę mieć formę m.in. umowy handlowej, zamówienia bądź korespondencji handlowej dotyczącej danej dostawy. Dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta. Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą w oparciu o dane takie jak m.in. numer referencyjny zawarty na potwierdzeniu płatności, kwotę płatności, datę płatności lub – o ile jest to koniecznie – dodatkową korespondencję handlową, w której Kontrahent wskazuje zakres dostaw objętych poszczególnymi płatnościami;
H.kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz faktury podpisanej przez Kontrahenta lub osobę upoważnioną przez Kontrahenta. Przy czym faktura jest podpisywana przez Kontrahenta dopiero po dostarczeniu towarów do miejsca docelowego wskazanego przez Kontrahenta. Okoliczność ta wynika z powszechnie przyjętej praktyki handlowej, w ramach której po dostarczeniu towarów do Kontrahenta, potwierdza on realizację danej dostawy poprzez złożenie podpisu bezpośrednio na fakturze dokumentującej daną dostawę,
- stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym dostawy dokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie A-H (pytanie nr 1-8) powinny być w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach stanu/zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).