Temat interpretacji
Jeżeli pieczywo ma termin przechowywania i przydatności do spożycia dłuższy niż 14 dni, a ciastka ponad 45 dni, to należy je opodatkować wyższą stawką VAT - orzekł krakowski sąd.
Dla pieczywa będzie to więc 8 proc. zamiast 5, a dla ciastek 23 proc. zamiast 8.
Wyrok dotyczy spółki z branży piekarniczo-ciastkarskiej, która zamierzała wypiekać, a następnie głęboko mrozić swoje produkty i w takiej formie sprzedawać je nabywcom - hotelom, restauracjom i firmom cateringowym. Miały być one rozmrażane i dodatkowo opiekane dopiero przed wydaniem do konsumpcji.
Spółka dostała opinię klasyfikacyjną z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, z której wynikało, że pieczywo przeznaczone do samodzielnego wypieku, nawet jeśli było zamrożone, mieści się w grupowaniu PKWiU-10.71.11.0: Pieczywo świeże. Natomiast mrożone wyroby ciastkarskie należy zaliczyć do grupowania 10.71.12.0: Wyroby ciastkarskie i ciastka świeże. Z opinii ośrodka wynikało, że mrożenie nie wpływa na zmianę klasyfikacji danego wyrobu.
Spółka zamierzała więc w ten właśnie sposób klasyfikować swoją działalność. Dzięki temu chciała płacić 5 proc. VAT od mrożonego pieczywa i 8 proc. od mrożonych wyrobów ciastkarskich.
We wniosku o interpretację wyjaśniła, że wprawdzie data minimalnej trwałości i przydatności do spożycia tych produktów w formie zamrożonej przekracza 45 dni (dla wyrobów ciastkarskich) i 14 dni (dla wyrobów piekarskich). Zwróciła jednak uwagę na to, że po rozmrożeniu data ich przydatności do spożycia skraca się do kilku dni.
Dyrektor izby skarbowej nie zgodził się ze spółką. Stwierdził, że od mrożonego pieczywa powinna ona zapłacić 8-proc. VAT, a od mrożonych wyrobów ciastkarskich - 23-proc. Uzasadnił, że do grupowania PKWiU 10.71.11.0 zostało zaliczone wyłącznie takie pieczywo świeże, którego data minimalnej trwałości i przydatności do spożycia nie przekracza 14 dni. Z kolei do grupowania PKWiU 10.71.12 zalicza się wyroby ciastkarskie i ciastka świeże, których data minimalnej trwałości oraz przydatności do spożycia nie przekracza 45 dni. Te dwa kryteria są też w załącznikach nr 3 i 10, określających preferencyjne stawki VAT.
Z izbą zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Orzekł, że skoro produkty spółki nie spełniają norm ustawowych, to nie mogą być opodatkowane niższymi stawkami VAT. Wyjaśnił, że dłuższy okres przechowywania i przydatności do spożycia ma wpływ na decyzję konsumenta. Obecnie przywiązuje się dużą wagę do właściwego, prozdrowotnego doboru produktów spożywczych. Sąd dodał, że polskie przepisy, uzależniające niższą stawkę VAT od spełnienia dodatkowych norm przechowywania i przydatności do spożycia są zgodne z przepisami unijnymi.
Kwestie te badała niedawno Komisja Europejska, o czym pisaliśmy 26 maja (DGP nr 100/2014). Komisja zwróciła się do Ministerstwa Finansów o podanie informacji o polskich przepisach. KE nie poinformowała jeszcze o swoich ustaleniach.
Wyrok jest nieprawomocny.
Łukasz Zalewski
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Krakowie z 14 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 438/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia