Możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży przepracowanego o... - Interpretacja - null

ShutterStock

Możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży przepracowanego o... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży przepracowanego oleju silnikowego w celu jego utylizacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 21 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży przepracowanego oleju silnikowego w celu jego utylizacji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan, jako rolnik ryczałtowy mały warsztat samochodowy, gdzie przeważającą działalnością gospodarczą jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli – 45.20.Z.

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług napraw pojazdów korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zajmuje się Pan działalnością handlową. Napraw dokonuje Pan w oparciu o części samochodowe oraz oleje silnikowe dostarczane przez klientów. W ramach świadczonych usług wymienia Pan olej silnikowy a wydobyty z pojazdów przepracowany olej silnikowy przekazuje do firmy zajmującej się jego utylizacją. Z tego tytułu otrzymuje Pan protokół odbioru odpadów oraz wystawia fakturę. Przepracowany olej silnikowy nie jest przez Pana zakupiony, wyprodukowany, nie jest towarem handlowym, ale stanowi skutek uboczny w procesie wymiany oleju.

Pytanie

Jeżeli wydobyty z pojazdów przepracowany olej silnikowy jest efektem ubocznym świadczonych usług i zostanie odsprzedany do firmy utylizującej nie jako towar, a produkt uboczny czy do tej czynności nie ma zastosowania art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b i nadal może Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1?

Pana stanowisko w sprawie

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pan niedużych napraw i konserwacji pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli. Jest Pan rolnikiem ryczałtowym, korzysta Pan ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Nie zajmuje się Pan działalnością handlową.

Napraw dokonuje Pan w oparciu o części samochodowe oraz oleje silnikowe dostarczane przez klientów. W ramach świadczonych usług wymienia Pan olej silnikowy. A wydobyty z pojazdów przepracowany olej silnikowy, zgodnie z obowiązkiem przekazuje Pan do firmy utylizacyjnej wystawiając przy tym fakturę sprzedaży. Firma utylizacyjna natomiast przekazuje mi protokół odbioru odpadów. Wydobyty z pojazdów przepracowany olej silnikowy, nie jest towarem handlowym, a jedynie skutkiem ubocznym w procesie dokonywanych napraw i konserwacji pojazdów. Przepracowany olej silnikowy nie został przez Pana zakupiony, wyprodukowany, nie stanowi towaru handlowego, jego przekazywanie wynika z obowiązujących przepisów i jest dalszą częścią związaną z usługą wymiany oleju klientowi.

W związku z powyższym stoi Pan na stanowisku, iż skoro przepracowany olej silnikowy, wydobyty z pojazdów po wykonanej usłudze jest skutkiem ubocznym w procesie jego zużycia a nie towarem objętym akcyzą, to nie ma tu zastosowania art. 113 ust. 13 pkt. 1 lit. b ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z  art. 96 ust. 1 ustawy:

podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl z  art. 96 ust. 3 ustawy:

podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Według art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)    wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)    odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)    transakcji związanych z nieruchomościami,

b)    usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)    usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)    odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy,

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

  • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
  • wyrobów tytoniowych,
  • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

  • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
  • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
  • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
  • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

  • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
  • motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak wynika z powołanej regulacji – ust. 13 – zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostawy towarów określonych m.in. w punkcie 1 powołanego przepisu. W takim przypadku bez znaczenia jest wysokość uzyskiwanego obrotu, na podstawie którego istniałaby prawna możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy każda dostawa towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0), wyrobów tytoniowych oraz samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, skutkuje wyłączeniem podmiotu z grona podatników zwolnionych. Powyższe oznacza, że w takim przypadku podmiot staje się podatnikiem VAT czynnym z mocy samego prawa.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan, jako rolnik ryczałtowy mały warsztat samochodowy, gdzie przeważającą działalnością gospodarczą jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli – 45.20.Z. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług napraw pojazdów korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zajmuje się Pan działalnością handlową. Napraw dokonuje w oparciu o części samochodowe oraz oleje silnikowe dostarczane przez klientów. W ramach świadczonych usług wymienia Pan olej silnikowy a wydobyty z pojazdów przepracowany olej silnikowy przekazuje Pan do firmy zajmującej się jego utylizacją. Z tego tytułu otrzymuje Pan protokół odbioru odpadów oraz wystawia fakturę. Przepracowany olej silnikowy nie jest przez Pana zakupiony, wyprodukowany, nie jest towarem handlowym, ale stanowi skutek uboczny w procesie wymiany oleju.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku sprzedaży przepracowanego oleju silnikowego w celu jego utylizacji.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz przedsatwiony opis sprawy w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w danej sprawie zachodzi okoliczność wyłączająca uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1542 ze zm.).

Pojęcie wyrobów akcyzowych zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, który stanowi, że wyroby akcyzowe to:

Wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wykaz wyrobów akcyzowych obejmuje załącznik nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Ustawodawca w poz. 27 załącznika nr 1 do ww. ustawy o podatku akcyzowym wymienił wyroby objęte kodem CN 2710 obejmujące: oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jak wynika z powyższego, oleje odpadowe zostały objęte wykazem wyrobów akcyzowych w pozycji 27.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym,

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją gdy ww. olej (wyrób akcyzowy) sprzedawany w celu utylizacji powinien być opodatkowany podatkiem akcyzowym na wcześniejszym etapie obrotu. W takim przypadku nie jest Pan uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z wykonaniem czynności wskazanej w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy. Jeżeli bowiem na wcześniejszym etapie obrotu uzyskany do utylizacji olej był objęty akcyzą dokonuje Pan sprzedaży wyrobu opodatkowanego podatkiem akcyzowym.

W konsekwencji, mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży zużytego oleju, od którego na wcześniejszym etapie została zapłacona akcyza, ma zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia określone w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy. Powyższe oznacza, że nie może Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).