Interpretacja indywidualna z dnia 28 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.591.2024.3.KS
Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup sprzętu rehabilitacyjnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo
stwierdzam, że
Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu
faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup sprzętu rehabilitacyjnego.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 września 2024 r. (wpływ 1 października 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Utworzony przez Wnioskodawcę, będący jednostką wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo, realizuje swoje działania od dnia 30.10.2013 r.
Podstawą prawną tych działań są:
-art. 29 oraz 68 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2021, poz. 573 z późn. zmianami);
-Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej (Dz. U. z dnia 24 lipca 2012 r. poz. 850 z późn. zmianami);
-Ustawa z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych;
-Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. z podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca prowadzi opodatkowaną działalność wytwórczo - usługową, w ramach której świadczy usługi pralnicze, poligraficzne, drukarskie, introligatorskie, gospodarcze (pielęgnacja zieleni) oraz wytwarza wyroby rękodzielnicze, zarówno dla odbiorców indywidualnych jaki i zbiorowych.
Produkty oraz usługi opodatkowane są stawkami 8% i 23%.
Osoby zatrudnione w Zakładzie to w większości osoby niepełnosprawne w stopniu znacznym i umiarkowanym.
Par. 12 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17.07.2012 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej nakłada ustawowy obowiązek realizacji rehabilitacji zawodowej i społecznej pracowników niepełnosprawnych.
Zakład kupuje i uzupełnia sprzęt rehabilitacyjny, niezbędny do realizacji obowiązku prowadzenia zajęć rehabilitacyjnych.
W związku z zakupem tego sprzętu oraz odliczeniem naliczonego w fakturze VAT, Urząd Skarbowy kwestionuje jego odliczenie. Twierdzi, że urządzenia te służą pracownikom a nie mają wpływu na sprzedaż opodatkowaną, wobec czego nie może być odliczony od podatku należnego.
Państwa zdaniem zakup tych urządzeń nie można traktować jako nieodpłatne benefity pracownicze bez prawa do odliczenia VAT. Uważają Państwo, że zakup urządzeń rehabilitacyjnych i prowadzona na nich rehabilitacja wpływa na poprawę i utrzymanie kondycji fizycznej pracowników, zapewnienie ciągłej pracy osobom z niepełnosprawnościami i tym samym powiększaniem sprzedaży opodatkowanej.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazali Państwo, że elementy zaistniałego stanu faktycznego objęte Państwa wnioskiem, nie były przedmiotem kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej, bądź postępowania podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług.
W trakcie czynności sprawdzających, w związku ze zwrotem nadwyżki VAT naliczonego, pracownik Urzędu Skarbowego, zasugerował by zwrócili się Państwo o wydanie interpretacji indywidualnej w tej sprawie.
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące zakup sprzętu rehabilitacyjnego wystawiane są na Wnioskodawcę.
Jako pracodawca są Państwo zobligowani do realizacji zajęć rehabilitacyjnych, a tym samym do zapewnienia sprzętu rehabilitacyjnego. Obowiązek ten wynika z Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17.07.2012 w sprawie zakładów aktywności zawodowej z późniejszymi zmianami.
Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny, objęty wnioskiem, jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny jest konieczny do prowadzenia działalności Wnioskodawcy, która nie jest działalnością gospodarczą, ale usługową opodatkowaną podatkiem VAT. Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny jest wykorzystywany tylko do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny, umożliwia rehabilitację pracowników niepełnosprawnych. Wyniki rehabilitacji mają bezpośredni wpływ na kondycję pracowników co przekłada się na zwiększoną i efektowniejszą ich pracę oraz możliwość dalszego zatrudnienia. Zakupiony sprzęt nie służy innym działaniom poza działaniami statutowymi Wnioskodawcy. Zakład nie świadczy usług medycznych.
Pytanie
Czy VAT naliczony w fakturze zakupu sprzętu rehabilitacyjnego można odliczyć od VAT należnego za dany miesiąc?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, naliczony w fakturach podatek VAT od zakupionego sprzętu rehabilitacyjnego podlega odliczeniu od należnego podatku VAT w danym miesiącu. Dodatkowe potwierdzenie Państwa stanowiska to wyrok NSA.
„Konstrukcja podatku od towarów i usług (VAT) opiera się na prawie od odliczenia podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług (podatek naliczony). Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku z dnia 31 sierpnia 2018 r. (IFSK 1370/16) pozbawienie podatnika takiego prawa godziłoby w zasadę neutralności podatku VAT, wyrażającą się w tym, że przez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik nie ponosi faktycznie ciężaru ekonomicznego tego podatku.”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.
Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.
W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.
Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.
Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.
Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną, jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. System odliczania podatku VAT – jak wskazuje TSUE m.in. w wyroku z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise):
„(...) ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT, zapłaconego lub do zapłaty, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat, przy założeniu, że ona sama, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT”.
Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.
Z opisu sprawy wynika, że utworzony przez Wnioskodawcę, będący jednostką wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo, realizuje swoje działania od dnia … r. Podstawą prawną tych działań są m.in.:
‒art. 29 oraz 68 Ustawy o rehabilitacji i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2021, poz. 573 z późn. zmianami);
‒Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej.
Prowadzą Państwo opodatkowaną działalność wytwórczo - usługową, w ramach której świadczą Państwo usługi pralnicze, poligraficzne, drukarskie, introligatorskie, gospodarcze (pielęgnacja zieleni) oraz wytwarzają Państwo wyroby rękodzielnicze, zarówno dla odbiorców indywidualnych jaki i zbiorowych. Osoby zatrudnione w Państwa Zakładzie to w większości osoby niepełnosprawne w stopniu znacznym i umiarkowanym. Jako pracodawca są Państwo zobligowani do realizacji zajęć rehabilitacyjnych, a tym samym do zapewnienia sprzętu rehabilitacyjnego. Obowiązek ten wynika z Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17.07.2012 w sprawie zakładów aktywności zawodowej z późniejszymi zmianami. Wnioskodawca kupuje i uzupełnia sprzęt rehabilitacyjny, niezbędny do realizacji obowiązku prowadzenia zajęć rehabilitacyjnych.
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2024, poz. 44 ze zm.):
1.Rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.
2.Do realizacji celu, o którym mowa w ust. 1, niezbędne jest:
1)dokonanie oceny zdolności do pracy, w szczególności przez:
a) przeprowadzenie badań lekarskich i psychologicznych umożliwiających określenie sprawności fizycznej, psychicznej i umysłowej do wykonywania zawodu oraz ocenę możliwości zwiększenia tej sprawności,
b) ustalenie kwalifikacji, doświadczeń zawodowych, uzdolnień i zainteresowań;
2) prowadzenie poradnictwa zawodowego uwzględniającego ocenę zdolności do pracy oraz umożliwiającego wybór odpowiedniego zawodu i szkolenia;
3) przygotowanie zawodowe z uwzględnieniem perspektyw zatrudnienia;
4) dobór odpowiedniego miejsca pracy i jego wyposażenie;
5) określenie środków technicznych umożliwiających lub ułatwiających wykonywanie pracy, a w razie potrzeby - przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych, sprzętu rehabilitacyjnego itp.
Z art. 29 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wynika, że:
Gmina, powiat oraz fundacja, stowarzyszenie lub inna organizacja społeczna, której statutowym zadaniem jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych, zwane dalej „organizatorem”, może utworzyć wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo jednostkę i uzyskać dla tej jednostki status zakładu aktywności zawodowej, (…).
W myśl § 12 ust. 1, ust. 2, ust 3. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej (t.j. Dz. U. 2021 r., poz. 1934 ze zm.):
1. Zajęcia rehabilitacyjne osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności organizuje się na podstawie indywidualnych programów rehabilitacji zawodowej i społecznej.
2. W zajęciach rehabilitacyjnych mogą uczestniczyć także osoby niepełnosprawne zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wchodzące w skład personelu zakładu.
3. Zajęcia rehabilitacyjne odbywają się na wniosek osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji zawodowej i społecznej poza czasem pracy tej osoby i trwają od 30 do 120 minut dziennie.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że zakupiony sprzęt rehabilitacyjny, objęty wnioskiem, jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny jest konieczny do prowadzenia działalności Wnioskodawcy, która jest działalnością usługową opodatkowaną podatkiem VAT. Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny jest wykorzystywany tylko do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zakupiony sprzęt rehabilitacyjny, umożliwia rehabilitację pracowników niepełnosprawnych. Wyniki rehabilitacji mają bezpośredni wpływ na kondycję pracowników co przekłada się na zwiększoną i efektowniejszą ich pracę oraz możliwość dalszego zatrudnienia. Zakupiony sprzęt nie służy innym działaniom poza działaniami statutowymi Wnioskodawcy.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami oraz opisem sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz zakupiony sprzęt rehabilitacyjny, objęty wnioskiem, jest – jak Państwo wskazali - wykorzystywany przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup sprzętu rehabilitacyjnego. Realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego powinna nastąpić w terminach określonych w art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od nabytych towarów i usług oraz otrzymali Państwo faktury dokumentujące te transakcje lub w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzam, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w pełnej kwocie wynikającej z faktur dokumentujących zakup sprzętu rehabilitacyjnego, w rozliczeniu za okres, w którym otrzymali Państwo te faktury, o ile powstał dla nabytych towarów obowiązek podatkowy u dostawcy. Przy czym prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z treści art. 88 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w sprawie uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Końcowo należy zauważyć, że wskazany przez Państwa publikator:
-ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2021, poz. 573 z późn. zmianami, jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2024 r. poz. 44 ze zm.
-Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zakładów aktywności zawodowej (Dz. U. z dnia 24 lipca 2012 r. poz. 850 z późn. zmianami), jest nieaktualny.Obecnie tekst jednolity ww. Rozporządzenia opublikowany został w Dz. U. z 2021 r. poz. 1934 ze zm.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).