Nieodpłatne użyczenie przez Gminę pomieszczeń użytkowych dla Komisariatu Policji z przeznaczeniem na działalność tego podmiotu nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu wydatków inwestycyjnych związanych z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego użyczenia pomieszczeń użytkowych Komisariatowi Policji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 października 2024 r. (wpływ 25 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 609, 721), Gmina posiada osobowość prawną i zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Gmina wykonuje zadania własne określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609), w tym m.in. zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

Gmina wykonuje te zadania samodzielnie, poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne oraz inne instytucje zewnętrzne.

Od stycznia 2017 r., Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT, tzn. że prowadzi wspólne rozliczenie podatku ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi.

Gmina prowadzi działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami będącymi w jej zasobie.

Gmina w ramach zawartych umów oddaje w najem posiadane lokale i budynki.

Gmina oddaje w najem nieruchomości i ustanawia nieodpłatne korzystanie przez podmioty, które wykonują zadania własne Gminy.

Gmina w latach (…) realizowała inwestycję pod nazwą „(…)”. Inwestycja finansowana była z rządowych środków Polski Ład – Program Inwestycji Strategicznych, jak również wkładu własnego. Składając wniosek w programie Ministerstwa Kultury, Gmina oświadczyła, iż podatek VAT jest kwalifikowalny.

Na etapie realizacji stanu surowego otwartego dokonano zmian i pod salą widowiskową dostosowano pomieszczenia tak, aby po zakończeniu inwestycji przekazać je posterunkowi Policji, który dotychczas znajdował się w starym budynku. Gmina miała wówczas zamysł poprawy warunków lokalowych obsługi interesantów.

W roku (…) nastąpiło rzeczowe zakończenie realizacji zadania. Uzyskano pozwolenie na użytkowanie pomieszczeń dla Komisariatu oraz budynku A. Wykonany środek trwały jako całość o nazwie B jest od roku (…) własnością Gminy.

Gmina dokonała szczegółowej analizy przeznaczenia wytworzonego środka trwałego. Zarówno w projekcie inwestycji, jak również po jego wybudowaniu, nie zakładano, aby inwestycja ta miała służyć działalności opodatkowanej.

Gmina nie dokonywała obniżenia podatku naliczonego w fakturach zakupu w realizacji tej inwestycji. Oznacza to, że wydatki inwestycyjne od początku nie były bezpośrednio lub pośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną.

W (…) Gmina zawarła umowę użyczenia pomiędzy Gminą a Skarbem Państwa – Komendą Wojewódzką, użyczając – na czas nieoznaczony nowo wybudowaną część budynku wielofunkcyjnego o łącznej powierzchni użytkowej (…) m³. W użyczonym budynku, mieszczą się pomieszczenia biurowe, ciąg komunikacyjny, sanitariaty i szatnie. W tej samej umowie użyczenia Gmina udostępniła tej samej stronie umowy, nieodpłatnie, x miejsc postojowych, znajdujących się przed opisywanym wyżej budynkiem wielofunkcyjnym. Użyczający użyczył pomieszczenia z przeznaczeniem na działalność Komisariatu Policji w Gminie. Biorący w użyczenie zobowiązał się w zawartej umowie użyczenia do używania przedmiotu użyczenia w sposób racjonalny i zgodny z przeznaczeniem, tj. na prowadzenie Komisariatu oraz do utrzymywania go w należytym stanie.

Biorący w użyczenie pomieszczenia w budynku wielofunkcyjnym do czasu zawarcia odrębnych umów na dostawę energii elektrycznej, gazu, wody i odbioru ścieków korzystali z mediów gminnych, za co wystawiono refaktury z faktur zakupowych.

Pytania

1.Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu wydatków inwestycyjnych związanych z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji?

2.Czy nieodpłatne użyczenie przez Gminę pomieszczeń użytkowych dla Komisariatu Policji z przeznaczeniem na działalność tego podmiotu opisanego we wniosku stanowi podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wobec tego Gmina stoi na stanowisku, że nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach zakupów inwestycyjnych, gdyż ani na etapie budowy inwestycji, jak również po zakończeniu budowy nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Ad 2.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Oznacza to, że opodatkowaniu, co do zasady, podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Ustawodawca zrównał jednak niektóre dostawy towarów i świadczenie usług wykonywanie nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług – nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia usług ma miejsce tylko wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części. Gminie przy budowie budynku wielofunkcyjnego nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, natomiast użyczone pomieszczenia stanowią majątek własny Gminy.

Zgodnie z umową użyczenia biorący w użyczenie korzysta z użyczonych pomieszczeń w celu świadczenia usług i realizacji zadań własnych Gminy, tj. dbanie o bezpieczeństwo mieszkańców Gminy. Zrealizowana inwestycja ma ogromne znaczenie dla mieszkańców Gminy, w której nieustannie zwiększa się liczba zabudowy mieszkaniowej, jak i usługowej. Obecność i działania lokalnych policjantów wpływają na bezpieczeństwo społeczności lokalnej, zapewniając bezpieczeństwo ludzi, ich zdrowia, życia i mienia, a także utrzymując bezpieczeństwo publiczne i porządek publiczny.

Gmina wskazuje również, że w przypadku użyczonych pomieszczeń nie został ustalony czynsz, a refakturowanie mediów na podstawie faktur zakupowych miało charakter tymczasowy, wynikający z konieczności złożenia właściwych dokumentów do Zakładu Energetycznego, Gazowego oraz Sieci Wodociągowych. Na chwilę obecną komisariat policji dokonuje bezpośrednich rozliczeń z tymi instytucjami występując jako płatnik i użytkownik obiektu. W rozumieniu Gminy, krótkotrwałe świadczenie dostarczania energii elektrycznej, gazu, wody i ścieków (tzw. media) na podstawie refakturowania było świadczeniem odrębnym od usługi użyczenia.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście opisanego stanu faktycznego, świadczenie polegające na nieodpłatnym użyczeniu pomieszczeń dla Komisariatu Policji oraz, jak zakładamy nie przysługującym prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych, czynność ta nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organ będzie natomiast uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonują Państwo zadania własne określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, w tym m.in. zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Oddają Państwo w najem nieruchomości i ustanawiają Państwo nieodpłatne korzystanie przez podmioty, które wykonują Państwa zadania własne. Realizowali Państwo inwestycję pn. „(…)”. Na etapie realizacji stanu surowego otwartego dokonano zmian i (…) dostosowano pomieszczenia tak, aby po zakończeniu inwestycji przekazać je posterunkowi Policji, który dotychczas znajdował się w starym budynku. Mieli Państwo wówczas zamysł poprawy warunków lokalowych obsługi interesantów. Dokonali Państwo szczegółowej analizy przeznaczenia wytworzonego środka trwałego. Zarówno w projekcie inwestycji, jak również po jego wybudowaniu, nie zakładano, aby inwestycja ta miała służyć działalności opodatkowanej. Nie dokonywali Państwo obniżenia podatku naliczonego w fakturach zakupu w realizacji tej inwestycji – wydatki inwestycyjne od początku nie były bezpośrednio lub pośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną. Zawarli Państwo umowę użyczenia pomiędzy Państwem a Skarbem Państwa – Komendą Wojewódzką, użyczając nowo wybudowaną część budynku wielofunkcyjnego. Użyczający użyczył pomieszczenia z przeznaczeniem na działalność Komisariatu Policji. Biorący w użyczenie zobowiązał się w zawartej umowie użyczenia do używania przedmiotu użyczenia w sposób racjonalny i zgodny z przeznaczeniem, tj. na prowadzenie Komisariatu oraz do utrzymywania go w należytym stanie. Biorący w użyczenie pomieszczenia w budynku wielofunkcyjnym do czasu zawarcia odrębnych umów na dostawę energii elektrycznej, gazu, wody i odbioru ścieków korzystali z mediów gminnych, za co wystawiono refaktury z faktur zakupowych.

Państwa wątpliwości dotyczą braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego użyczenia pomieszczeń użytkowych Komisariatowi Policji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W kwestii możliwości skorzystania przez Państwa z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur w związku z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji należy wskazać, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, jednym z warunków umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia wykonywanie czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej.

Natomiast drugi warunek wymieniony w art. 86 ust. 1 ustawy, dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że jej realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów, pozostają natomiast poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

Analizując zatem kwestię możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków w związku z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji, należy wskazać, że nie będą Państwo wykorzystywali tych pomieszczeń do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie dostosowali Państwo pomieszczenia tak, aby po zakończeniu inwestycji przekazać je posterunkowi Policji – mieli Państwo wówczas zamysł poprawy warunków lokalowych obsługi interesantów. Zarówno w projekcie inwestycji, jak również po jego wybudowaniu, nie zakładano, aby inwestycja ta miała służyć działalności opodatkowanej. Wydatki inwestycyjne od początku nie były bezpośrednio lub pośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną. Ustanawiają Państwo nieodpłatne korzystanie przez podmioty, które wykonują Państwa zadania własne. Zawarli Państwo umowę użyczenia pomiędzy Państwem a Skarbem Państwa – Komendą Wojewódzką, użyczając nowo wybudowaną część budynku wielofunkcyjnego, na prowadzenie Komisariatu.

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z ww. przepisu wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.

W świetle art. 710 Kodeksu cywilnego:

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy, tj. oddanie rzeczy do używania w pewnym czasie i nieodpłatność. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

W oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy:

Użyczając nowo wybudowaną część budynku wielofunkcyjnego, na prowadzenie Komisariatu realizują Państwo zadanie własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym. Nieodpłatnego użyczenia pomieszczeń użytkowych Komisariatowi Policji nie jest prowadzone w celu osiągniecia zysku, a wynika jedynie z realizacji Państwa ww. zadania własnego.

Tym samym, ww. pomieszczenia, które służą do realizacji Państwa zadań własnych oraz są udostępniane nieodpłatnie Komisariatowi Policji – są wykorzystywane przez Państwa wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Podsumowując, stwierdzam, że nieodpłatne użyczenie przez Państwa pomieszczeń użytkowych dla Komisariatu Policji z przeznaczeniem na działalność tego podmiotu nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w tym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

Jak wskazano wyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pobieranie od podmiotu trzeciego (biorących w użyczenie pomieszczenia w budynku wielofunkcyjnym) opłat za media, stanowiących zwrot kosztów zużytych mediów do czasu zawarcia odrębnych umów na dostawę energii elektrycznej, gazu, wody i odbioru ścieków, należy traktować jako odrębne świadczenie, które nie ma wpływu na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji. Wydatki inwestycyjne związane z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji nie są związane bezpośrednio ze zużyciem mediów (energii elektrycznej, gazu, wody i odbioru ścieków), gdyż w analizowanej sprawie nie dojdzie do przeniesienia na użytkowników ww. pomieszczeń (w drodze refakturowania) kosztów ich budowy.

Zatem, pomieszczenia oddane po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji (udostępniane nieodpłatnie) nie są wykorzystywane przez Państwa do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizują Państwo ww. czynności jako Państwa zadanie własne pozostające poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkuje brakiem prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując, stwierdzam, że nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu wydatków inwestycyjnych związanych z budową pomieszczeń oddanych po zakończeniu budowy Komisariatowi Policji.

Tym samym, Państwa stanowisko w tym zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu fatycznego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie podkreślam, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zająłem stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).