Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek. - Interpretacja - null

ShutterStock

Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek oraz zwolnienia od podatku VAT ww. transakcji. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 października 2024 r. (wpływ 15 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wraz ze swoją żoną są właścicielami działki rolnej nr 1 o powierzchni 1,44ha w …, gmina …, nr księgi wieczystej …. Działka ta została zakupiona w 2013 r. do majątku wspólnego małżeńskiego ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego.

Działka rolna jest w trakcie podziału geodezyjnego i administracyjnego na 12 działek i drogę wewnętrzną, z których właściciele chcieliby w przyszłości sprzedać 2 wydzielone działki w celu spłaty zaciągniętego kredytu, pozostałe zaś 10 działek pozostawić do własnego użytku. Na podział całej działki właściciele zdecydowali się ze względu na niższe koszty kompleksowego podziału geodezyjnego i korzystniejsze stawki opłaty adiacenckiej (która ma w przyszłym roku znacząco wzrosnąć), jednakże nie zamierzają sprzedawać w przyszłości pozostałych działek.

Nadmienić należy, że oboje małżonkowie prowadzą działalność gospodarczą, żadne z nich nie zajmuje się jednak obrotem nieruchomościami, oboje jako główną działalność wskazali sprzedaż detaliczną żywności prowadzoną na straganach i targowiskach. Być może istotny jest również fakt, że pani A.A. zawarła 5 umów dzierżawy/najmu gruntu dotyczące wybranych fragmentów przedmiotowej działki. Dochód z tych umów jest zgłaszany co roku do Urzędu Skarbowego i jest od niego odprowadzany podatek, przy czym Pani A.A. zawarła te umowy jako osoba prywatna w celu zapewnienia koszenia trawy czy uprawy tej ziemi rolnej, a dzierżawcy/ najemcy nie mogą stawiać tam żadnych obiektów trwale związanych z gruntem.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest ogrodzona, nie ma doprowadzonej wody ani gazu, jest jedynie pociągnięta linia energetyczna. Na nieruchomości stoją również dwa niewykończone domki o pow. 35 m2 - postawione przez właścicieli do użytku własnego.

W uzupełnieniu wniosku udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

1. „Czy jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?”

Odpowiedź: Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. „W jakim celu nabył Pan wraz z żoną działkęnr 1?”

Odpowiedź: Nabył wraz z żoną działkę nr 1 w celach rekreacyjnych, żeby mieć gdzie wypoczywać.

3. „Czy nabycie działki nr 1 nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?”

Odpowiedź: Nabycie tej działki nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

4. „Czy nabycie ww. działki zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?”

Odpowiedź: Nabycie tej działki nie zostało udokumentowane fakturą VAT.

5. „Czy z tytułu nabycia ww. działki przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego?Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.”

Odpowiedź: Z tytułu nabycia tej działki nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca nie był w tym czasie czynnym podatnikiem VAT.

„Proszę wskazać numery geodezyjne działek po podziale, będących przedmiotem sprzedaży.”

Odpowiedź: Działki przeznaczone do sprzedaży mają obecnie numery 2 i 3.

7. „Czy działki będące przedmiotem sprzedaży na dzień sprzedaży będą terenami zabudowanymi czy niezabudowanymi?”

Odpowiedź: Działki przeznaczone do sprzedaży zarówno w chwili obecnej, jak i na dzień sprzedaży są/będą terenami niezabudowanymi.

8. „Czy na dwóch działkach, które zostaną wydzielone z działki nr 1 i sprzedane, znajduje się którykolwiek z niewykończonych domków o powierzchni 35 m2, wskazanych we wniosku? (…)”

Odpowiedź: Na działkach przeznaczonych do sprzedaży nie znajdują się domki o pow. 35 m2, ani żadne inne obiekty budowlane.

9. „Czy „pociągnięta linia energetyczna” przebiega przez teren dwóch działek będących przedmiotem sprzedaży?”

Odpowiedź:Linia energetyczna nie przebiega przez teren działek przeznaczonych do sprzedaży.

10.„W jaki sposób wykorzystywał Pan działkę nr 1 w całym okresie jej posiadania?”

Odpowiedź: Wnioskodawca w całym okresie posiadania wykorzystywał działkę nr 1 rekreacyjnie.

11.„Czy działka nr 1/działki powstałe po jej podziale, będące przedmiotem sprzedaży, były wykorzystywane przez Pana (przez cały okres posiadania, tj. od momentu wejścia w ich posiadanie do momentu sprzedaży) na cele prywatne (osobiste)? Jeśli tak, to jakie konkretnie cele prywatne zaspokajał Pan i w jakim okresie?”

Odpowiedź: Działki powstałe po podziale, będące przedmiotem sprzedaży przez cały okres posiadania były wykorzystywane rekreacyjnie, tj. na cele prywatne (osobiste).

12.„Czy ww. działki były kiedykolwiek wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Pana bądź Pana żony? Jeśli tak, to w jakim okresie i na potrzeby czyjej działalności gospodarczej?”

Odpowiedź: Działki te nie były nigdy wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy lub jego żony.

13.„Czy działki powstałe po jej podziale, będące przedmiotem sprzedaży, od dnia nabycia do dnia sprzedaży wykorzystywane były wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to prosimy wskazać jakie są to czynności?”

Odpowiedź: Działki te były wykorzystywane wyłącznie rekreacyjnie.

14.„W związku z informacją, iż „Pani A.A. zawarła 5 umów dzierżawy/najmu gruntu dotyczące wybranych fragmentów przedmiotowej działki” należy doprecyzować czy działka nr 1/działki powstałe po jej podziale, będące przedmiotem sprzedaży, były/są udostępniane przez Pana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a)datę zawarcia ww. umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy?

b)na jaki okres jest/była zawarta ww. umowa?

c)czy umowa miała charakter odpłatny, czy nieodpłatny?

d)Czy odprowadzał Pan z tego tytułu należne podatki?

Odpowiedź: część działki nr 1 (ale nie ta przeznaczona do sprzedaży) była udostępniana przez Wnioskodawcę innym osobom na podstawie 5 umów dzierżawy:

1)zawarta 11.06.2017 r. na 2 lata, odpłatna, podatek zapłacony,

2)zawarta 03.09.2017 r. na 1 rok, odpłatna, podatek zapłacony,

3)zawarta 03.01.2018 r. na 1 rok, odpłatna, podatek zapłacony,

4)zawarta 15.01.2018 r. na 2 lata, odpłatna, podatek zapłacony,

5)zawarta 26.08.2018 r. na 1 rok, odpłatna, podatek zapłacony.

15.„Czy podejmuje/podejmował Pan działania marketingowe w celu sprzedaży działek powstałych po podziale działki nr 1 wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?”

Odpowiedź: Wnioskodawca oprócz zwykłego ogłoszenia nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży tych działek.

16.„Czy w odniesieniu do działek powstałych w wyniku podziału, będących przedmiotem sprzedaży, ponosił Pan jakiekolwiek nakłady w celu ich uatrakcyjnienia (np.: uzbrojenie działki w przyłącza sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; utwardzenie dróg; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki)? Jeśli tak, to prosimy wskazać jakie to były nakłady?”

Odpowiedź: Wnioskodawca nie poniósł żadnych nakładów w celu uatrakcyjnienia tych działek.

17.„Czy działka nr 1/działki powstałe po jej podziale na moment sprzedaży objęte są/będą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? (…)”

Odpowiedź: Działki te na moment sprzedaży będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na cele mieszkaniowo-usługowe, plan zagospodarowania przestrzennego został przyjęty w 2008 r., nie z inicjatywy Wnioskodawcy, a rady gminy ….

18.„Czy na dzień sprzedaży dla działek powstałych po podziale zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy? (…)”

Odpowiedź: Nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy w stosunku do tych działek.

19.Czynawiązał/nawiąże Pan kontakt z nabywcami działek powstałych po podziale działki nr 1?Jeżeli tak, to wjaki sposób nawiązał/nawiąże Pan kontakt z nabywcami działek?”

Odpowiedź: Wnioskodawca nawiązał kontakt z nabywcami działek przez ogłoszenie na ...

20.„Czy w odniesieniu do działek, będących przedmiotem sprzedaży, powstałych po podziale działki nr 1 zawarł/planuje Pan zawrzeć przedwstępną umowę sprzedaży? (…)”

Odpowiedź: Wnioskodawca nie zawarł i nie planuje zawierać umowy przedwstępnej sprzedaży tych działek.

21.Czy dokonywał Pan kiedykolwiek sprzedaży innych działek niż objęte zakresem postawionych we wniosku pytań (…)”

Odpowiedź: Wnioskodawca wraz z żoną sprzedali w przeszłości (w 2016 r.) jedną działkę rolną nad jeziorem, którą nabyli w 1999 r. w celach rekreacyjnych, działka była niezabudowana, sprzedali ją, żeby mieć pieniądze na raty kredytu za działkę 1, nie był z tytułu jej sprzedaży odprowadzany podatek VAT.

22.Czy posiada Pan również inne nieruchomości (działki), oprócz wskazanych we wniosku? (…)”

Odpowiedź: Wnioskodawca posiada jeszcze wraz z żona działkę leśną w … nr 4, która graniczy z działką nr 1. Zakupili ją aby móc dokonać podziału tej większej działki, która nie miała odpowiedniego dojazdu, aby Gmina zgodziła się na jej podział. W 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną udział w nieruchomości zabudowanej, na której stoi budynek mieszkalny z częścią usługową, Wnioskodawca użytkuje część usługową. Oprócz tego Wnioskodawca posiada w swoim majątku odrębnym nabyte w drodze darowizn udział w działce rolnej (darowizna od matki w 2007 r.) i działkę budowlaną w … (darowizna od dziadka w 1990 r.), na której postawił dom i na której mieszka do dnia dzisiejszego.

Pytania

1)Czy z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek rolnych Wnioskodawca będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącym działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?

2)Gdyby Wnioskodawca został uznany za takiego podatnika, to czy wydzielone działki będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Wnioskodawcy przyszła sprzedaż 2 wydzielonych działek rolnych należeć będzie do sfery czynności prywatnych związanych z wykonywaniem prawa własności, a nie do czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zatem nie zostanie on podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

2)Nawet jeśli Wnioskodawca zostałby uznany za podatnika o którym mowa w art. 15 ust 1 ustawy o VAT, to sprzedaż dwóch wydzielonych działek powinna być zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ są to tereny niezabudowane, inne niż tereny budowlane (ziemia rolna).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a)określone udziały w nieruchomości,

b)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

c)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

W świetle art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Na mocy art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Na podstawie art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Według art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan wraz ze swoją żoną właścicielami działki rolnej nr 1. Działka ta została zakupiona w 2013 r. do majątku wspólnego małżeńskiego ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego. Działka rolna jest w trakcie podziału geodezyjnego i administracyjnego na 12 działek i drogę wewnętrzną, z których właściciele chcieliby w przyszłości sprzedać 2 wydzielone działki w celu spłaty zaciągniętego kredytu, pozostałe zaś 10 działek pozostawić do własnego użytku. Działki przeznaczone do sprzedaży zarówno w chwili obecnej, jak i na dzień sprzedaży są/będą terenami niezabudowanymi i mają obecnie numery 2 i 3.

Zarówno Pan, jak i Pana żona prowadzicie działalność gospodarczą, nie zajmujecie się jednak obrotem nieruchomościami, jako główną działalność wskazano sprzedaż detaliczną żywności prowadzoną na straganach i targowiskach. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki, będące przedmiotem sprzedaży, nie były nigdy wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Pana lub Pana żony. W całym okresie posiadania wykorzystywał Pan działkę nr 1 rekreacyjnie. Przedmiotowa nieruchomość nie jest ogrodzona, nie ma doprowadzonej wody ani gazu, jest jedynie pociągnięta linia energetyczna. Nie poniósł Pan żadnych nakładów w celu uatrakcyjnienia tych działek. Nie zawarł i nie planuje Pan zawierać umowy przedwstępnej sprzedaży tych działek.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Pana działek nr 2 i 3, będących we współwłasności małżeńskiej, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełniła przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmował Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą przez Pana działek nr 2 i 3, będących we współwłasności małżeńskiej, będzie występował Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży działek nr 2 i 3, będących we współwłasności małżeńskiej, nie będzie działał Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji ww. sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży dwóch wydzielonych działek uznałem za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że z uwagi na nieuznanie Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. działek, nie udziela się odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy tylko Pana i nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).