Możliwość skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.523.2024.2.KS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 21 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.523.2024.2.KS

Temat interpretacji

Możliwość skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

Wnioskodawca (Spółka) jest polską spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (…) prowadzi (...). Dodatkowo prowadzi również działalność w zakresie produkcji (...). Obecnie w skład (…) wchodzi (...) zakładów produkcyjnych zlokalizowanych w: (…). Natomiast oddziały w (…) , a także zajmują się przetwórstwem. Oddziały w (…) zajmują się wyłącznie przetwórstwem, w tym oddział w (…) jako jedyny zajmuje się również (...).

Spółka w ramach prowadzonej działalności w zakresie nieprzerwanego zaopatrzenia surowcowego na podstawie pisemnych umów zamierza podjąć współpracę z Rolnikami (dalej: Producentami) w zakresie nabywania usługi rolnej polegającej na usłudze opasu bydła.

Spółka będzie zobowiązana do zapewnienia Producentowi cieląt do opasu. Producent zobowiąże się do przeprowadzenia na rzecz Spółki opasu bydła. Wnioskodawca powierzy Producentowi określoną ilość cieląt w odpowiedniej wadze do przeprowadzenia opasu z zastrzeżeniem, iż w celu ich pełnej identyfikacji mogą być przez Spółkę oznakowane, a po jego zakończeniu do zakupu bydła oraz zapłaty Producentowi umówionej ceny. W celu właściwego przeprowadzenia opasu Spółka w celu wykonania zobowiązań w tym zakresie posługiwać się będzie wybranymi przez siebie firmami, które dokonają dostawy za Spółkę. Transakcja zaewidencjonowana będzie przez Spółkę fakturą zakupu VAT od dostawcy cieląt, następnie Spółka wystawi fakturę odsprzedaży cieląt na rzecz Producenta.

Producent zgodnie z zapisami Umowy ze Spółką oświadczy, że pod danym adresem prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w skład którego wchodzi obiekt przeznaczony do opasu bydła wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą, zwanej oborą a ponadto posiada wszelkie niezbędne urządzenia, środki techniczne, pracowników (współpracowników), wiedzę oraz doświadczenie zawodowe wymagane do przeprowadzenia prawidłowego i wydajnego opasu bydła. Producent zobowiąże się do oznaczenia obory od wewnątrz oraz na zewnątrz w sposób uzgodniony ze Spółką, tak aby możliwa była identyfikacja cieląt dostarczonych przez Spółkę.

Producent przyjmie na siebie odpowiedzialność materialną za przekazane mu cielęta od chwili przekazania. Producent zobowiąże się do zapewnienia cielętom właściwych warunków zoohigienicznych i właściwego zabezpieczenia sanitarnego obory. Producent będzie utrzymywał oborę we właściwym stanie technicznym, zapewni na własny koszt dostawę mediów koniecznych do prowadzenia opasu opiekę weterynaryjną oraz odpowiadał będzie za przechowywanie, zagospodarowanie oraz usuwanie odpadów związanych z opasem, w tym gnojowicy i obornika. Producent w okresie opasu nie będzie mógł zwierząt sprzedać (lub zadysponować pod jakimkolwiek tytułem), ani przeznaczyć na rzeź. Cała partia bydła po dokonanym opasie zostanie przez Spółkę odebrana i ubita. Spółka zapewni odbiór wszystkich wyprodukowanych buhajów zakupionych od Spółki oraz dokona rozliczenia na zasadach zapisanych w Umowie.

Producent w zakresie żywienia, opieki, pielęgnacji oraz utrzymania cieląt będzie stosował się do wskazówek Spółki zgodnie z Regulaminem Opasu. Spółka zapewni Producentowi możliwość korzystania w trakcie opasu z usług firm współpracujących ze Spółką, jako doradcami ds. zoohigienicznych oraz dostawcami środków, materiałów i urządzeń na potrzeby produkcji.

Spółka udzieli Producentowi takich terminów płatności na dostarczone cielęta, aby zapłata za nie była możliwa poprzez potrącenie z wartości za sprzedane buhaje (kompensatę zobowiązań i należności), zaś faktury sprzedaży będą wystawiane na Producenta na bieżąco zgodnie z obowiązującymi przepisami z zastrzeżeniem, iż sprzedaż na rzecz Rolników Ryczałtowych Spółka zaewidencjonuje przy zastosowaniu kasy rejestrującej zgodnie z art. 106i ust. 6 u.p.t.u. Paragony zaewidencjonowane na kasie fiskalnej zawierać będą formę płatności „przelew”, Spółka wystawi fakturę do paragonu fiskalnego, niezależnie od tego czy Producent występuje z takim żądaniem. Spółka wyda Producentowi, tj. Rolnikowi Ryczałtowemu fakturę dokumentującą dostawę towarów na jego rzecz, zaś paragon fiskalny zachowa w swojej dokumentacji – dołączając do drugiego egzemplarza faktury (interpretacja indywidualna Spółki wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygnaturze 0114-KDIP1-3.4012.355.2023.1.LK).

Po zakończeniu opasu bydła i odbiorze umówionej ilości buhajów w zależności o rodzaju wybranej formy opodatkowania przez Rolnika Spółka z tytułu nabywania usług opasu bydła zaewidencjonuje je dwoma rodzajami faktur według poniższego:

a)w przypadku Rolnika Ryczałtowego, zidentyfikowanego na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt. 19 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług prowadzącego gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym na podstawie umowy Spółka z tytułu nabywania tych usług wystawi faktury VAT-RR z 7% stawką zryczałtowanego zwrotu podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania usług opasu bydła na rzecz Spółki,

b)w przypadku Rolnika będącego podatnikiem VAT czynnym prowadzącego działalność gospodarczą w formie gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym na umowy i z tytułu nabywania tych usług Spółka otrzyma faktury, na których na powyższą usługę zastosowano stawkę 8% podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania usług opasu bydła na rzecz Spółki. Rolnik świadczący powyższą usługę jest zarejestrowany podatnikiem, jako podatnik VAT czynny na podstawie art. 96 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Opas, w zależności od masy końcowej buhaja trwa do 26 miesięcy. Na podstawie przedstawionego stanu przyszłego Spółka zamierza udzielić Producentowi terminów płatności za odsprzedaż cieląt do opasu z datą płatności nawet po dwóch latach (ok. 800 dni) ze względu na to, że bydło w takim okresie urośnie do oczekiwanej wagi. Możliwe jest jednocześnie, że termin płatności wyniesie, np. 365 dni - wszystko uzależnione będzie od wieku sprzedawanych cieląt. Spółka dokona zapisu w umowie, że udzielony termin został ustalony w dobrej wierze, z zastosowaniem zasady rzetelności i w zgodzie z dobrymi praktykami handlowymi oraz, że uwzględnia on właściwości przedmiotu świadczenia umowy.

Pytanie

Czy Wnioskodawca zgodnie z przedstawionym stanem przyszłym w przypadku udzielenia Producentowi terminu płatności na około dwóch lat za dostarczone cielęta na Fakturach sprzedaży zgodnie z art. 89a ust. 1 i ust. 1a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361, t. j. z 13 marca 2024 r.), w przypadku niezapłacenia faktury za dostawę towarów przez Producenta, Spółka będzie mogła skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów po upływie około dwóch lat plus 90 dni od daty płatności określonej w umowie i wskazanej na fakturze?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 89a ust. 1 i ust. 1a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub usług w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta podatku obejmuje również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona. Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w sytuacji, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka w przypadku udzielenia Producentowi terminów płatności na dostarczone cielęta nawet po dwóch latach, zgodnie z art. 89a ust. 1 i ust. 1a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w sytuacji niezapłacenia faktury za dostawę towarów, będzie mogła skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny po upływie około dwóch lat plus 90 dni od daty płatności określonej w umowie i fakturze.

Treść przepisu art. 7 ust. 2 ustawy z 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych co do zasady zakreśla maksymalny 60-dniowy termin zapłaty, liczony od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi.

Przepis zezwala co prawda na odmienne ustalenie przez strony umowy terminu zapłaty, niemniej jednak zgoda ta, została uwarunkowana tym, że powyższe ma zawierać charakter ustalenia stron, które powinno być wskazane w sposób wyraźny w umowie i nie może być rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela.

Według słownika języka polskiego PWN umowa to pisemne lub ustne porozumienie stron, mające na celu ustalenie wzajemnych praw i obowiązków; też: dokument, w którym są określone te prawa. Przez pojęcie termin płatności powinniśmy rozumieć datę zapłaty za dostarczone towary lub usługi. W praktyce termin ten jest najczęściej określany w wystawianych fakturach i może dotyczyć różnych okresów.

Dopuszczalne jest więc, aby przedsiębiorca określał płatność za swoje usługi w późniejszym dniu niż data realizacji umowy, (np. dostawy towarów do odbiorcy).

Zgodnie z treścią art. 17g ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czynem nieuczciwej konkurencji jest nieuzasadnione wydłużanie terminów zapłaty za dostarczone towary lub wykonane usługi, polegające w szczególności na:

  • naruszeniu przepisów ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych;
  • rażącym odstępstwie od dobrych praktyk handlowych, które narusza zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności;
  • niedostosowaniu do harmonogramu dostawy towarów lub harmonogramu wykonania usługi;
  • nieuwzględnieniu właściwości towaru lub usługi, które są przedmiotem umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy żaden z powyższych punktów zgodnie z opisem stanu przyszłego nie zostanie naruszony. O tym, czy w danym przypadku doszło do nieuzasadnionego wydłużenia płatności, rozstrzygają bowiem okoliczności danej sprawy.

Należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług wśród wymienionych elementów jakie powinna zawierać faktura brak jest regulacji odnoszących się do terminów czy sposobu zapłaty. Faktura stanowi dokument wystawiany kontrahentowi przez podatnika podatku VAT, jest potwierdzeniem wcześniejszego dokonania czynności, która podlega opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej. Mimo braku obowiązku umieszczania informacji o terminie płatności na fakturze, Spółka wskazuje tę datę na dokumencie pomimo faktu istnienia umów regulujących tę kwestię. Taka informacja jest niezbędna do prawidłowego rozliczania należności. Ponadto trudno byłoby udowodnić, że odbiorca faktycznie zalega z płatnością. Wskazanie terminu płatności na fakturze ma istotne znaczenie również podczas procesu prawidłowego rozliczania podatku sprzedawcy w kontekście braku prawa do skorzystania z ulgi na złe długi. Ustawa o VAT nie wskazuje terminu płatności jako obowiązkowego elementu faktury wśród informacji, które muszą znaleźć się na fakturze nie uwzględniono terminu płatności. W związku z tym przepisy pozostawiają wystawcy pełną dowolność w tym zakresie. Natomiast zgodnie ze szczegółowym zakresem danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988 z 18 października 2019 r.), wśród danych w pełnej ewidencji VAT pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku należnego uwzględniono datę upływu terminu płatności w przypadku korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy lub datę uregulowania lub zbycia należności w przypadku korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy (§ 10 art. 2 pkt 1f).

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podatnikiem VAT czynnym. Spółka w ramach prowadzonej działalności w zakresie nieprzerwanego zaopatrzenia surowcowego na podstawie pisemnych umów zamierza podjąć współpracę z Producentami w zakresie nabywania usługi rolnej polegającej na usłudze opasu bydła. Wszelkie prawa i obowiązki uregulowane będą umową pomiędzy stronami. Spółka dokona dostawy cieląt do opasu na rzecz Producenta, wystawi faktury z wydłużonym terminem płatności tak aby zapłata za nie była możliwa poprzez potrącenie z wartości za sprzedane buhaje (kompensatę zobowiązań i należności) po zakończeniu opasu bydła i odbiorze umówionej ilości buhajów. Z uwagi, że czas trwania opasu bydła może trwać nawet 7 do 26 miesięcy, termin płatności za dostarczone do Producenta cielęta może wynosić nawet w granicach 800 dni, wszystko uzależnione będzie od wieku sprzedawanych cieląt.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy z 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, zawarte zostało zastrzeżenie, iż termin zapłaty może być dłuższy niż 60 dni jeżeli strony w umowie wyraźnie ustalą inaczej i pod warunkiem, że ustalenie to nie jest rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela.

Zgodnie ze wskazanym przepisem zastosowanie wydłużonych terminów płatności odbędzie się za zgodą Spółki, związane będzie z zapisami umowy, która wywoływać będzie określone działania (ciąg zdarzeń) w kierunku osiągnięcia danego celu gospodarczego w tym przypadku zapewnienie nieprzerwanego zaopatrzenia surowcowego Spółki.

Reasumując, o ile w umowie zostanie określone jednoznacznie, że udzielony termin został ustalony w dobrej wierze, z zastosowaniem zasady rzetelności i w zgodzie z dobrymi praktykami handlowymi oraz, że uwzględnia on właściwości przedmiotu świadczenia umowy w przypadku zastosowania terminu płatności 2 lat od dnia wystawienia faktur, w efekcie w przypadku tak długoterminowych umów w sytuacji niezapłacenia faktury za dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium RP w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik ma obowiązek korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze przyjmując datę początkową zgodną z datą płatności nawet po dwóch latach (około 800 dni). Prawidłowe będzie więc skorygowanie podstawy opodatkowania oraz podatku należnego po upływie ok. dwóch lat plus 90 dni od daty płatności określonej w umowie i wskazanej na fakturze mając na względzie wyraźne postanowienia umowne co do tak długiego terminu płatności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy:

W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

W świetle art. 2 pkt 15 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej – rozumie się przez to, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

W myśl art. 2 pkt 19 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o rolniku ryczałtowym – rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 21 lit. a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach rolniczych – rozumie się przez to usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU ex 01.6), z wyłączeniem usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0).

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Natomiast wykonywanie czynności polegających na dostawie produktów rolnych oraz świadczeniu usług rolniczych stanowi wykonywanie działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności na podstawie pisemnych umów zamierzają Państwo podjąć współpracę z Rolnikami (Producentami) w zakresie nabywania usługi rolnej polegającej na usłudze opasu bydła. Będą Państwo zobowiązani do zapewnienia Producentowi cieląt do opasu. Producent zobowiąże się do przeprowadzenia na Państwa rzecz opasu zwierząt. Powierzą Państwo Producentowi określoną ilość cieląt do przeprowadzenia opasu a po jego zakończeniu zobowiążą się Państwo do zakupu zwierząt oraz zapłaty Producentowi umówionej ceny. Transakcja zaewidencjonowana będzie przez Państwa fakturą zakupu od dostawcy cieląt, następnie wystawią Państwo fakturę odsprzedaży cieląt na rzecz Producenta. Udzielą Państwo Producentowi takich terminów płatności na dostarczone cielęta, aby zapłata za nie była możliwa poprzez potrącenie z wartości za sprzedane zwierzęta (kompensatę zobowiązań i należności). Faktury sprzedaży będą wystawiane na Producenta na bieżąco zgodnie z obowiązującymi przepisami z zastrzeżeniem, że sprzedaż na rzecz Rolników Ryczałtowych zaewidencjonują Państwo przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wystawią Państwo fakturę do paragonu fiskalnego, niezależnie od tego czy Producent wystąpi z takim żądaniem. Wydadzą Państwo Producentowi, tj. Rolnikowi Ryczałtowemu fakturę dokumentującą dostawę towarów na jego rzecz, zaś paragon fiskalny zachowają w swojej dokumentacji – dołączając do drugiego egzemplarza faktury. Zamierzają Państwo udzielić Producentowi terminów płatności za odsprzedaż cieląt do opasu z datą płatności nawet po dwóch latach (około 800 dni) ze względu na to, że zwierzęta w takim okresie urosną do oczekiwanej wagi.

Wyrazili Państwa wątpliwości, czy w przypadku udzielenia Producentowi terminu płatności na około dwóch lat za dostarczone cielęta na Fakturach sprzedaży zgodnie z art. 89a ust. 1 i ust. 1a ustawy o VAT, w przypadku niezapłacenia faktury za dostawę towarów przez Producenta, będą Państwo mogli skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów po upływie około dwóch lat plus 90 dni od daty płatności określonej w umowie i wskazanej na fakturze.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy:

Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl art. 89a ust. 1a ustawy:

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1, stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. (uchylony)

2. (uchylony)

3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a) wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,

b) (uchylona)

4. (uchylony),

5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6. (uchylony).

Na podstawie art. 89a ust. 2a ustawy:

W przypadku dostawy towaru lub świadczenia usług dokonanych na rzecz podmiotu innego niż podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korekta, o której mowa w ust. 1, może zostać dokonana, jeżeli:

1) wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego lub

2) wierzytelność została wpisana do rejestru długów prowadzonego na poziomie krajowym, lub

3) wobec dłużnika ogłoszono upadłość konsumencką na podstawie odrębnych przepisów.

Na mocy art. 89a ust. 3 ustawy:

Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Natomiast art. 89a ust. 5 ustawy stanowi, że:

Wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.

Wskazać należy, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień) ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Wobec tego ustalony przez strony termin płatności winien być obustronną wolą stron transakcji zawartej w ramach stosunku cywilnoprawnego.

Z wyżej cytowanego przepisu art. 89a ust. 1a ustawy o VAT wynika, że bieg 90-dniowego terminu liczony jest od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli więc w porozumieniu/umowie zostanie zawarta zgodna wola stron co do określonego terminu płatności, ten termin będzie właściwym do liczenia okresu 90 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że w przedstawionych okolicznościach sprawy przepis art. 89a ust. 2a ustawy nie znajdzie zastosowania, ponieważ dłużnikami będą rolnicy, a więc podmioty, który - jaki już wcześniej wyjaśniono, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiadają status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Wskazany przepis ma natomiast zastosowanie w sytuacji, gdy dłużnikiem jest podmiot inny niż podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z powołanymi przepisami ustawy, podatnik - wierzyciel może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, o czym stanowi art. 89a ust. 1 ustawy.

Natomiast nieściągalność wierzytelności - stosownie do treści art. 89a ust. 1a ustawy - uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Skorzystanie przez wierzyciela z możliwości dokonania korekty w trybie art. 89a ust. 1 ustawy, wiąże się z łącznym spełnieniem warunków określonych w art. 89a ust. 2 pkt 3 oraz pkt 5 ustawy. Korekta powinna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności. Termin 90-dniowy należy każdorazowo liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie. Ponadto korekta może zostać dokonana pod warunkiem, że od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność, nie upłynie 3 lata licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura. 

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że w przypadku udzielenia Producentowi terminu płatności na okres około dwóch lat za dostarczone cielęta na fakturach sprzedaży, w sytuacji gdy nie dojdzie do uregulowania faktury za dostawę towarów przez Producenta oraz wierzytelność nie zostanie przez Państwa zbyta w jakiejkolwiek formie, na podstawie art. 89a ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o VAT, będą Państwo mogli skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu tej dostawy, w rozliczeniu za okres, w którym upłynie 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie i wskazanego na fakturze.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko kwestii objętej pytaniem. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem - nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).