Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działek nr 1, 2, 3, 4 oraz 5.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek nr 1, 2, 3, 4 oraz 5.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 października 2024 r. (wpływ 16 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina prowadzi skonsolidowane rozliczenia z tytułu podatku od towarów i usług obejmujące czynności prowadzone przez jednostki organizacyjne Gminy.

Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Część z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, część zaś czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Konsekwentnie więc po stronie Gminy - w zależności od danej sytuacji - realizowane są zakupy, od których Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego, jak i częściowe prawo do odliczenia VAT naliczonego (współczynnik, prewspółczynnik), jak i prawo do odliczenia VAT naliczonego w ogóle nie przysługuje.

Gmina (...) posiada w swoich zasobach działki o numerach 1, 2, 3, 4, 5 zlokalizowane w mieście (…) o łącznej powierzchni 893 m² = 0,0893 ha, które planuje sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego jako całość.

Działki: 1 o powierzchni 220 m², 2 o powierzchni 293 m², 3 o powierzchni 331 m², 4 o powierzchni 42 m² oraz 5 o powierzchni 7 m² w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Wyżej wymienione działki Gmina (…) przyjęła na stan 31 grudnia 2001 r. z wyjątkiem działki nr 4, która to została przyjęta na stan 31 grudnia 1999 r. Z analizy istniejących dokumentów wynika, że działki stały się własnością gminy na podstawie decyzji komunalizacyjnej z 2 kwietnia 1993 r. wydanej przez Wojewodę (…).

Gmina (…) nie odliczyła podatku VAT od nabycia tych działek z powodu braku przepisów prawnych dających taką możliwość w chwili ich nabycia. Jednocześnie wskazać należy, że Gmina (…) jest czynnym podatnikiem VAT od 17 października 2005 r.

Nieruchomość składa się z 5 działek położonych w rzędzie obok siebie, w całości o kształcie zbliżonym do trapezu. Obszar działek jest niezabudowany i nieogrodzony. Na granicy działek 2 oraz 3 zlokalizowana jest linia elektromagnetyczna średniego napięcia oraz 3 słupy również zlokalizowane na granicy tych działek, które są własnością „A” S.A. Druga linia energetyczna (samo okablowanie) zlokalizowana jest wzdłuż wszystkich przedmiotowych działek, przecinając nieruchomości od północno – wschodniej granicy działki 3 do południowych granic działki 4. Działki są w bliskim sąsiedztwie pełnej infrastruktury technicznej: sieci energetycznej, wodociągu, sieci kanalizacyjnej, gazowej i telekomunikacyjnej. Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp do drogi. Dojazd drogą z kostki betonowej. Otoczenie działek stanowi zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz zabudowa handlowa i usługowa.

Gmina (…) nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie wyżej opisanych działek, ani słupów znajdujących się na ich granicach. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług w całym okresie ich posiadania. Działki nie stanowiły przedmiotu jakichkolwiek stosunków zobowiązaniowych czy umów, w tym podlagających opodatkowaniu podatkiem VAT. Na potrzeby interpretacji należy więc przyjąć, że działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na żadne cele. W roku 2024 Gmina (…) planuje sprzedać przedmiotowe działki razem w ramach jednej procedury przetargowej, jednak pojawiły się wątpliwości dotyczące opodatkowania tej sprzedaży.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłe

Druga linia energetyczna (samo okablowanie) nie jest własnością Gminy (…) oraz nie będzie przedmiotem dostawy. Jest to własność przedsiębiorstwa przesyłowego.

Druga linia energetyczna znajdująca się na działkach nie była wykorzystywana przez Gminę (…) do żadnych czynności.

Pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 16 października 2024 r.

Czy w opisanych okolicznościach Gmina (…) powinna doliczyć podatek VAT do sprzedaży działek 1, 2, 3, 4 oraz 5 traktując je jako dostawę niezabudowanych terenów budowlanych?

Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w piśmie z 16 października 2024 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek 1, 2, 3, 4 oraz 5 powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w stawce podstawowej jako dostawa terenów niezabudowanych budowlanych.

W odniesieniu do przedmiotowych działek niezabudowanych nie ulega wątpliwości, że ich dostawa nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki są oznaczone symbolem MN1.119 co oznacza tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, więc jest na nich dopuszczalna zabudowa – nie jest zatem możliwe skorzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje innego zwolnienia dla terenów niezabudowanych.

Jednak w związku z istnieniem na przedmiotowych działkach linii elektromagnetycznej średniego napięcia oraz 3 słupów i drugiej linii energetycznej należących do przedsiębiorstwa energetycznego „A” S.A., celem wyjaśnienia stanowiska w ocenie Wnioskodawcy, należy odnieść się również do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) gdzie czytamy: art. 49 § 1 Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

§ 2. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

Linia elektromagnetyczna średniego napięcia oraz 3 słupy, ani druga linia energetyczna (samo okablowanie) nie stanowią własności Wnioskodawcy. Przedmiotowe urządzenia wchodzą w skład przedsiębiorstwa (tu „A” S.A.), więc w myśl art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, nie stanowią one części składowej nieruchomości gruntowej. Jakikolwiek obrót nieruchomością nie będzie miał wpływu na własność tych urządzeń – pozostają one w dalszym ciągu własnością odpowiedniego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym linia elektromagnetyczna średniego napięcia, słupy oraz druga linia energetyczna nie będą przedmiotem dostawy.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ znajdujące się na działkach urządzenia służące do doprowadzania energii elektrycznej nie są przedmiotem dostawy, więc rozpatrywanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług jest bezprzedmiotowe. Nie jest tutaj możliwe skorzystanie również z art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, ponieważ na przedmiotowych działkach znajduje się dozwolona zabudowa oraz zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są one przeznaczone pod zabudowę.

W świetle powyższego sprzedaż nieruchomości, stanowiącej działki 1, 2, 3, 4 oraz 5 położone w (…), będzie opodatkowana podatkiem VAT jako dostawa niezabudowanego terenu budowlanego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z powołanymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina planuje sprzedać w drodze przetargu jako całość działki o numerach 1, 2, 3, 4, 5. Działki wymienione powyżej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Działki stały się własnością gminy na podstawie decyzji komunalizacyjnej z 2 kwietnia 1993 r. wydanej przez Wojewodę. Gmina nie odliczyła podatku VAT od nabycia tych działek z powodu braku przepisów prawnych dających taką możliwość w chwili ich nabycia. Obszar działek jest niezabudowany i nieogrodzony. Na granicy działek 2 oraz 3 zlokalizowana jest linia elektromagnetyczna średniego napięcia oraz 3 słupy również zlokalizowane na granicy tych działek, druga linia energetyczna (samo okablowanie) zlokalizowana jest wzdłuż wszystkich przedmiotowych działek, przecinając nieruchomości od północno – wschodniej granicy działki 3 do południowych granic działki 4, które są własnością „A” S.A.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy Gmina powinna doliczyć podatek VAT do sprzedaży działek 1, 2, 3, 4 oraz 5 traktując je jako dostawę niezabudowanych terenów budowlanych.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie dokonywała planowanej dostawy ww. działek w reżimie publicznoprawnym (nie będzie działała jako organ władzy publicznej), bowiem czynność ta będzie miała charakter cywilnoprawny. W konsekwencji, w analizowanej sprawie Gmina nie będzie mogła korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

Zatem, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, w związku z dostawą Nieruchomości, Gminę należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług. Wobec tego powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj. :

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że na granicy działek 2 oraz 3 zlokalizowana jest linia elektromagnetyczna średniego napięcia oraz 3 słupy, druga linia energetyczna (samo okablowanie) zlokalizowana jest wzdłuż wszystkich przedmiotowych działek, przecinając nieruchomości od północno – wschodniej granicy działki 3 do południowych granic działki 4, które nie są Państwa własnością.

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

• grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
• budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
• części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 48 ustawy Kodeks cywilny:

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Jednak w myśl art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Z powyższego przepisu wynika, że jeśli znajdujące się na działce części infrastruktury wodociągowej, kanalizacyjnej, ciepłowniczej, gazowej i elektrycznej są przyłączone do przedsiębiorstw świadczących usługi wodociągowe, kanalizacyjnej oraz elektroenergetyczne, to stanowią one własność tych przedsiębiorstw.

Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest grunt, na którym posadowiony jest budynek/budowla, niestanowiący własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją zbycia przez Państwa działek nr 1, 2, 3, 4 oraz 5, na których znajdują się linia elektromagnetyczna średniego napięcia oraz 3 słupy, druga linia energetyczna (samo okablowanie), które nie są Państwa własnością, lecz podmiotu trzeciego. Z perspektywy ekonomicznej to podmiot trzeci, a nie Państwo jako sprzedający znajduje się w faktycznym posiadaniu naniesień i korzystają z nich jak właściciel.

Wobec tak przedstawionego opisu oraz obowiązujących przepisów prawa stwierdzam, że skoro znajdujące się na działkach nr 1, 2, 3, 4 oraz 5 linia elektromagnetyczna średniego napięcia oraz 3 słupy, druga linia energetyczna (samo okablowanie) nie są Państwa własnością, to nie sposób przyjąć, że dokonają Państwo dostawy gruntu wraz ze znajdującymi się na nim naniesieniami. To podmioty trzecie, a nie Państwo jako zbywający, znajdują się w faktycznym posiadaniu naniesień i korzystają z nich jak właściciele.

Tak więc, w przypadku planowanej dostawy działek nr 1, 2, 3, 4 oraz 5, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt, którego jednak nie można uznać za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, że na ww. działkach posadowione są naniesienia będące własnością podmiotów trzecich.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa działek nr 1, 2, 3, 4 oraz 5 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż przepis ten stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a w przedstawionej sytuacji grunt ten jest zabudowany linią elektromagnetyczną średniego napięcia oraz 3 słupami, drugą linią energetyczną (samo okablowanie).

Sprzedaż ww. działek nie będzie mogła także korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy ww. działki nie były wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT, a nabycie ww. działki nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Zatem nie można z tego względu uznać, że mieli Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego bądź nie mieli Państwo takiego prawa.

W związku z powyższym, sprzedaż ww. działek gruntu będzie opodatkowana podatkiem VAT, według stawki podatku od towarów i usług właściwej dla towaru będącego przedmiotem sprzedaży.

Wobec powyższego Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczam, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o wysokości podatku VAT z tytułu dostawy działek nr 1, 2, 3, 4 oraz 5. W tym zakresie mogą Państwo na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT, wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).