Uznanie Strony za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek niezabudowanych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług  jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 14 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek niezabudowanych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zamierza dokonać podziału działek gruntu nr 1, od 2 do 10, 11 oraz 12, obręb (...), gmina (...). Kilkanaście z nich planuje cyklicznie sprzedawać. Nieruchomości te nabywał w latach 2004 do 2007 r. w drodze umów zakupu od Skarbu Państwa repr. przez A. Transakcje nabycia nie były objęte podatkiem od towarów i usług, więc Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT. W dacie nabycia działki nie były objęte MPZP, a Wnioskodawca był stanu wolnego.

Ww. działki oznaczone są w ewidencji gruntów jako łąki i pastwiska. Wnioskodawca nabył je w celach rolniczych na potrzeby prowadzonego gospodarstwa rolnego w szczególności hodowli zwierząt. Obecnie grunty te są nadal użytkowane jako łąki i pastwiska. W szczególności grunty te nie zostały nabyte w celu odsprzedaży, dzierżawy lub wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej. Przeznaczone do sprzedaży działki są niezabudowane. Całe gospodarstwo ma około 135 ha.

W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sprzedawane działki leżą na terenach oznaczonym symbolem MN - strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Plan został uchwalony w 2014 r. z inicjatywy gminy. MPZP objął swoim zakresem kilkunastohektarową nieruchomość Wnioskodawcy, co umożliwia podział ww. działek na działki budowlane o pow. 1.000 do 2.500 m². Wnioskodawca prowadzi rolniczą działalność gospodarczą, zajmuje się głównie produkcją roślinną i hodowlą zwierząt w tym danieli. W szczególności nie zajmuje się żadną pozarolniczą działalnością gospodarczą, w tym obrotem nieruchomościami.

W pierwszej połowie lat 90-tych przez krótki okres prowadził działalność gospodarczą w zakresie budowlano-remontowym i w związku z tym zarejestrował się jako podatnik podatku VAT. W 1994 r. zamknął działalność, jednak w związku z wynajmem w 1994 r. odziedziczonej po rodzicach nieruchomości mieszkaniowo-usługowej zabudowanej dwoma budynkami zarejestrował się jako podatnik VAT z tytułu najmu prywatnego. Najem ten nie dotyczy sprzedawanych nieruchomości, które są położone w innej miejscowości i trwa do dnia dzisiejszego.

W związku z działalnością rolniczą do roku 2004 był Pan rolnikiem ryczałtowym. Od roku 2004 jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzonym gospodarstwem rolnym. Wnioskodawca jest ubezpieczony w KRUS ze względu na prowadzenie gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca sfinansował budowę w drodze gminnej wodociągu, który umożliwia podłączenie części działek do sieci wodociągowej. Nie podejmował żadnych innych działań mających na celu zwiększenia wartości sprzedawanej nieruchomości.

Wnioskodawca nie wnosił o zmianę lub uchwalenie MPZP, studium lub wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie utwardzał dróg lub w inny sposób uzbrajał żadnych nieruchomości (postępowanie o zmianę MPZP toczy się z inicjatywy własnej gminy). Nie dzierżawił lub wynajmował Pan przedmiotowej nieruchomości i nie ma zamiaru tego robić. Wnioskodawca nie planuje uzyskiwać pozwolenia lub pozwoleń na budowę przed sprzedażą i nie planuje udzielać ewentualnym nabywcom zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane przed sprzedażą, ani nie planuje udzielać nabywcom żadnych pełnomocnictw do działania w jego imieniu w zakresie dotyczącym przedmiotowych działek.

Wnioskodawca darował swojej córce A.A. dwa mieszkania i lokal niemieszkalny w 2020 r. Wnioskodawca darował swojej córce B.B. cztery lokale mieszkalne w 2020 r. Wnioskodawca darował swojemu synowi D.D. cztery lokale mieszkalne w 2021 r. Wnioskodawca darował w 2021 r. swojej żonie C.C. lokal niemieszkalny. W latach 2016-2022 sprzedał sześć działek budowlanych, zaś dochód przeznaczył na budowę i wykończenie prywatnego domu w którym obecnie zamieszkuje. Przed rokiem 2016 przez 10 lat nie sprzedał żadnej nieruchomości. Poza pozwoleniem na budowę własnego domu nigdy nie budował i nie zamierza budować żadnych budynków w celach komercyjnych, w szczególności na sprzedaż lub wynajem.

Celem wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości Wnioskodawca podaje że:

1. Poza gospodarstwem i nieruchomością zabudowaną otrzymaną w spadku po rodzicach nie posiada żadnych innych nieruchomości.

2. Ma zamiar sprzedawać działki samodzielnie w ramach zwykłych ogłoszeń.

Uzyskane środki zamierza Pan przeznaczyć na dalsze wykończenie domu, leczenie żony, zabezpieczenie finansowe na starsze lata dla siebie i swojej rodziny oraz na pomoc finansową dzieciom. Znaczną część spośród wydzielonych działek Wnioskodawca zamierza darować dzieciom i rodzinie.

Nie zamierza Pan zawodowo zajmować się sprzedażą działek, a także ich zabudową i dokonywać czynności zmierzających do podniesienia ich wartości. Wnioskodawca nie zamierza uzyskiwać pozwoleń na budowę na przedmiotowych działkach. Nie zamierza przeznaczać Pan uzyskanych środków na cele związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą, lecz na cele prywatne.

3. Z działek, które są przedmiotem podziału i będą przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą zbierane zbiory i dokonywane dostawy oraz sprzedaż produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku VAT, gdyż działki te stanowią pastwiska na użytek własnej hodowli zwierząt.

4. Wszystkie ww. działki objęte są od 2014 r. MPZP i nie została oraz nie zostanie dla nich wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

5. Ewentualnymi nabywcami działek mogą być zarówno przedsiębiorcy jak i osoby nabywające nieruchomość na cele prywatne.

Księga wieczysta nieruchomości to (…) oraz (…).

Pytanie

Czy transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę kilkunastu działek będzie objęta podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie wnoszącego o interpretację sprzedaż nieruchomości nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż nie jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach majątku prywatnego (osobistego).

Przemawia za tym fakt, że od nabycia działek minęło około 20 lat i brak jest (za wyjątkiem finansowania wodociągu) czynności zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości. Z orzeczenia TS Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. C-180/10 i C-181/10 wynika, że sama liczba i zakres transakcji nie stanowi kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie dokonanie pojedynczych czynności zmierzających do zyskania wyższej ceny łącznej nie przesądza o prowadzeniu działalności gospodarczej. Dopiero szereg takich okoliczności odróżnia dbałość o majątek prywatny od działalności gospodarczej. Istotna jest też okoliczność, że środki uzyskane ze sprzedaży mają być w całości przeznaczone na cele prywatne nie związane z żadną działalnością gospodarczą.

Dodatkowo należy wskazać brak możliwości odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości przez zbywcę oraz fakt, że wnioskujący nie prowadzi i nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast art. 15 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zauważyć, że na mocy art. 2 pkt 15 ustawy:

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy – co do zasady – posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan dokonać podziału działek gruntu nr 1, od 2 do 10, 11 oraz 12, obręb (...), gmina (...). Kilkanaście z nich planuje cyklicznie sprzedawać. Nieruchomości te nabywał Pan w latach 2004 do 2007 r. w drodze umów zakupu od Skarbu Państwa repr. przez (...). Transakcje nabycia nie były objęte podatkiem od towarów i usług, więc nie miał Pan możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT. W dacie nabycia działki nie były objęte MPZP, a był Pan stanu wolnego.

Ww. działki oznaczone są w ewidencji gruntów jako łąki i pastwiska. Nabył je Pan w celach rolniczych na potrzeby prowadzonego gospodarstwa rolnego w szczególności hodowli zwierząt. Obecnie grunty te są nadal użytkowane jako łąki i pastwiska. W szczególności grunty te nie zostały nabyte w celu odsprzedaży, dzierżawy lub wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej. Przeznaczone do sprzedaży działki są niezabudowane. Całe gospodarstwo ma około 135 ha.

W obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sprzedawane działki leżą na terenach oznaczonym symbolem MN - strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Plan został uchwalony w 2014 r. z inicjatywy gminy. MPZP objął swoim zakresem kilkunastohektarową Pana nieruchomość, co umożliwia podział ww. działek na działki budowlane o pow. 1.000 do 2.500 m². Prowadzi Pan rolniczą działalność gospodarczą i zajmuje się głównie produkcją roślinną i hodowlą zwierząt w tym danieli. W szczególności nie zajmuje się Pan żadną pozarolniczą działalnością gospodarczą, w tym obrotem nieruchomościami.

W związku z działalnością rolniczą do roku 2004 był Pan rolnikiem ryczałtowym. Od roku 2004 jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzonym gospodarstwem rolnym.

Sfinansował Pan budowę w drodze gminnej wodociągu, który umożliwia podłączenie części działek do sieci wodociągowej. Nie podejmował Pan żadnych innych działań mających na celu zwiększenia wartości sprzedawanej nieruchomości.

Nie wnosił Pan o zmianę lub uchwalenie MPZP, studium lub wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie utwardzał dróg lub w inny sposób uzbrajał żadnych nieruchomości (postępowanie o zmianę MPZP toczy się z inicjatywy własnej gminy). Nie dzierżawił lub wynajmował Pan przedmiotowej nieruchomości i nie ma zamiaru tego robić. Nie planuje Pan uzyskiwać pozwolenia lub pozwoleń na budowę przed sprzedażą i nie planuje udzielać ewentualnym nabywcom zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane przed sprzedażą, ani nie planuje Pan udzielać nabywcom żadnych pełnomocnictw do działania w jego imieniu w zakresie dotyczącym przedmiotowych działek.

Poza gospodarstwem i nieruchomością zabudowaną otrzymaną w spadku po rodzicach nie posiada Pan żadnych innych nieruchomości. Ma Pan zamiar sprzedawać działki samodzielnie w ramach zwykłych ogłoszeń. Uzyskane środki zamierza Pan przeznaczyć na dalsze wykończenie domu, leczenie żony, zabezpieczenie finansowe na starsze lata dla siebie i swojej rodziny oraz na pomoc finansową dzieciom. Znaczną część spośród wydzielonych działek zamierza Pan darować dzieciom i rodzinie.

Nie zamierza Pan zawodowo zajmować się sprzedażą działek, a także ich zabudową i dokonywać czynności zmierzających do podniesienia ich wartości. Nie zamierza Pan uzyskiwać pozwoleń na budowę na przedmiotowych działkach. Nie zamierza przeznaczać Pan uzyskanych środków na cele związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą, lecz na cele prywatne.

Z działek, które są przedmiotem podziału i będą przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą zbierane zbiory i dokonywane dostawy oraz sprzedaż produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku VAT, gdyż działki te stanowią pastwiska na użytek własnej hodowli zwierząt.

Na tle powyższego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy transakcja sprzedaży kilkunastu działek będzie objęta podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9  ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od  woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta  jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Jednakże co ważne, wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że fakt prowadzenia przez Pana działalności rolniczej, jako podatnik VAT czynny, w której wykorzystywane były wskazane działki, będące przedmiotem zapytania, ma znaczenie dla opodatkowania podatkiem VAT dostawy tych działek.

Powyższe okoliczności wskazują, że działki te, stanowią składnik majątku służący prowadzeniu działalności gospodarczej, którą – w rozumieniu ustawy – jest również działalność rolnicza, z tytułu której jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Działki, które zamierza Pan zbyć stanowią bowiem łąki i pastwiska wykorzystywane do wykonywanej przez Pana hodowli zwierząt. Tym samym w opisanej sytuacji wytyczne wynikające z wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10 nie mają zastosowania.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy nie wynika również, aby posiadana nieruchomość służyła wyłącznie do zaspokojenia potrzeb osobistych Sprzedającego przez cały okres ich posiadania. Wykorzystywanie posiadanej nieruchomości (łąki, pastwiska) w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej rolniczej (hodowla zwierząt) bezspornie wskazuje, że nieruchomość utraciła walor majątku osobistego.

Zatem sprzedaż przedmiotowych działek będzie stanowiła dostawę dokonaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu. W tej sytuacji nie można uznać, że transakcja sprzedaży działek będzie przejawem realizacji prawa do rozporządzania składnikiem związanym z prywatnym (osobistym) majątkiem Sprzedającego.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do  prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym stwierdzono, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Skoro działki, które będą przedmiotem sprzedaży nie stanowią majątku osobistego lecz były wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to fakt że nie będzie Pan dokonywał czynności, które zwiększają wartość gruntu jest bez znaczenia.

Wobec powyższego, sprzedaż działek, w okolicznościach wskazanych we wniosku będzie dostawą, w odniesieniu do której będzie Pan działał jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i sprzedaż ta będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, transakcja sprzedaży przez Pana działek będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie ustawy jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmieniamy, że niniejszą interpretację wydano w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).    

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).