Prawo do wystawienia faktury korygującej w lutym 2024 r. i korekty podatku należnego VAT w lutym 2024 r.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury korygującej w lutym 2024 r. i korekty podatku należnego VAT w lutym 2024 r.

Wniosek został uzupełniony pismem z 18 września 2024 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

W dniu 18 marca 2022 roku zawarto umowę (dalej: Umowa) na sprzedaż trzech hal termicznych niezwiązanych trwale z gruntem na kwotę brutto … zł (słownie: … złotych), na co składała się kwota netto w wysokości … zł (… złotych) oraz kwota podatku VAT w wysokości … zł (słownie: … złotych). Sprzedawcą w tej transakcji był Wnioskodawca, a nabywcą firma X (dalej: Nabywca). Zarówno Wnioskodawca, jak i Nabywca funkcjonują w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz są czynnymi podatnikami podatku VAT. Umowa definiowała, iż płatność za jej przedmiot nastąpi w formie ratalnej, podzielonej na 36 płatności. Pierwsza rata zobowiązywała do płatności … zł (słownie: … złotych) netto + VAT do 31.12.2022 roku. Pozostałe raty miały być płatne w okresach comiesięcznych w wysokości … zł (słownie: … złotych) netto + VAT, aż do 30.11.2025 roku. W Umowie zawarto szereg obowiązków po stronie Nabywcy, m.in. obowiązek terminowej płatności każdej z rat w ramach rozliczeń przewidzianych w Umowie. Umowa dawała Wnioskodawcy prawo do jej odstąpienia w sytuacji, gdy Nabywca będzie zalegał z zapłatą co najmniej czterech dowolnych rat. W Umowie zapisano ponadto, iż przeniesienie prawa własności przedmiotu Umowy następuje dopiero po zapłacie całości ceny sprzedaży, tj. … zł - do tego czasu właścicielem hal termicznych pozostaje Wnioskodawca. W związku z podpisaną umową, dnia 28.03.2022 roku Sprzedawca wystawił na rzecz Nabywcy fakturę VAT (dalej: Faktura Pierwotna) opiewającą na wartość wskazaną w umowie, tj. … zł netto. Po wystawieniu Faktury Pierwotnej Wnioskodawca przekazał Nabywcy przedmiot Umowy. Po przekazaniu przedmiotu okazało się, iż Nabywca nie przestrzega warunków Umowy dotyczących terminowych płatności rat wskazanych w Umowie (nie zapłacił żadnej raty, a liczba nieopłaconych rat przewyższała cztery), a tym samym Nabywca nie zapłacił kwoty wskazanej na Fakturze Pierwotnej. W związku z tym, Wnioskodawca zwrócił się do kancelarii prawnej o pomoc w celu skutecznego odstąpienia od Umowy z winy Nabywcy. Działając na zlecenie Wnioskodawcy, kancelaria prawna w dniu 21.07.2023 r. przygotowała i wysłała do Nabywcy za pośrednictwem poczty oświadczenie o odstąpieniu od Umowy i wezwanie do zwrotu przedmiotu Umowy. Nabywca nie odpowiedział na rzeczone oświadczenie oraz nie zwrócił przedmiotu Umowy. Co więcej, przedmiotowe hale termiczne stanowią obecnie zabezpieczenie prokuratorskie dokonane w ramach prowadzonego postępowania w związku z podejrzeniem o popełnieniu przestępstwa. W związku z tymi działaniami Wnioskodawca nie odzyskał przedmiotu Umowy i istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż nie odzyska go także w przyszłości. Z powodów złej komunikacji pomiędzy kancelarią prawniczą, a Wnioskodawcą, informacja o fakcie przygotowania i wysłania przez kancelarię odstąpienia od Umowy trafiła do Wnioskodawcy dopiero 29.01.2024 roku. Po otrzymaniu przez Wnioskodawcę informacji o skutecznym w jego opinii odstąpieniu od Umowy, Wnioskodawca wystawił 05.02.2024 roku fakturę korygującą (dalej: Faktura Korygująca) na rzecz Nabywcy na kwotę brutto minus … zł (słownie: … złotych), na co składała się kwota netto w wysokości minus … zł (… złotych) oraz kwota podatku VAT w wysokości minus … zł (słownie: … złotych). Faktura Korygująca została dostarczona Nabywcy za pośrednictwem poczty email oraz listem poleconym z pocztowym potwierdzeniem odbioru, potwierdzającym otrzymanie przez Nabywcę Faktury Korygującej. Z racji wystawienia faktury korygującej, Wnioskodawca dokonał w lutym 2024 roku korekty deklaracji VAT-7 o kwotę podatku należnego w wysokości minus … zł (wysokość podatku VAT zapłaconego do Urzędu Skarbowego w związku z fakturą sprzedaży z 28.03.2022 roku). Wnioskodawca dokonał ponadto korekty przychodu podatkowego (uzyskanego w momencie wystawienia Faktury Pierwotnej) w lutym 2024 roku, tj. w dacie wystawienia Faktury Korygującej. Nabywca od dnia zawarcia Umowy, aż po dzień dzisiejszy funkcjonuje w niezmienionej formie prawnej, będąc czynnym podatnikiem VAT. Nie jest również podmiotem będącym w procesie upadłości ani restrukturyzacji.

Pismem z 18 września 2024 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

1.Czy wydali Państwo przedmiot umowy Nabywcy do używania po wystawieniu faktury?

Tak, przekazanie hal nastąpiło 28 marca 2022 roku, potwierdzone jest protokołem przekazania podpisanym przez obydwie strony.

2.Czy Nabywca używał/używa nadal przedmiot umowy do prowadzonej działalności gospodarczej?

Wnioskodawca nie posiada informacji na ten temat. Przedmiot umowy został przekazany do Nabywcy i nigdy nie wrócił do Wnioskodawcy, nie ma żadnych informacji w jaki sposób przedmiotowe hale były/są wykorzystywane przez Nabywcę.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy Wnioskodawca miał prawo do wystawienia Faktury Korygującej w lutym 2024, w następstwie czego dokonał korekty podatku należnego VAT w lutym 2024?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług ostatecznie sformułowane w piśmie z 18 września 2024 r.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 29a ust. 13 ustawy o VAT – „W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.”

W konsekwencji, dyspozycja art. 29a ust. 13 ustawy VAT ma zastosowaniem w przypadkach enumeratywnie wymienionych w art. 29a ust. 10 pkt 1) - 3) ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, „podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło.”

W niniejszej sprawie, do żadnego z wyżej opisanych zdarzeń nie doszło. Do prawidłowego powiązania zaistniałego stanu faktycznego z przepisami ustawy VAT znaczenie ma to, czy doszło do przeniesienia przedmiotu Umowy w taki sposób, że Nabywca władał nim jak właściciel. Odpowiedź na powyższe pytanie pozwoli ustalić, czy w tej sprawie w ogóle powstała podstawa opodatkowania podatkiem VAT. W opinii Wnioskodawcy nie doszło do prawidłowego przeniesienia przedmiotu Umowy na Nabywcę.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2) ustawy VAT, „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również - wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.”

Z wyżej cytowanej definicji wynika, że zawarcie umowy sprzedaży z odroczoną płatnością (tak jak w przypadku Umowy między Wnioskodawcą, a Nabywcą) stanowi w konsekwencji dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy VAT. Jednakże warto mieć na uwadze fakt, że w tej sprawie Wnioskodawca złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy na warunkach wskazanych w umowie. Co więcej, jak wskazuje fragment powyższego przepisu: „(...) jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione”, przeniesienie prawa własności (a tym samym dostawa towarów rozumiana według przepisów ustawy VAT) następuje dopiero z chwilą zapłaty ostatniej raty transakcji. W Umowie pomiędzy stronami zostało to dodatkowo zapisane: prawo własności do przedmiotu Umowy zostaje przeniesione dopiero po zapłacie ostatniej raty wynikającej z Umowy. W opisywanej sytuacji do tego nie doszło. Nabywca nie tyle nie zapłacił ostatniej raty wynikającej z Umowy, co nie zapłacił żadnej raty wskazanej w Umowie. Reasumując, w zaistniałem sytuacji nie ma mowy o dostawie towarów dokonanej przez Wnioskodawcę.

Odnośnie odstąpienia od umowy przez Wnioskodawcę, zgodnie z treścią art. 395 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

„§ 1. Można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie.

§ 2. W razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą. To, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Za świadczone usługi oraz za korzystanie z rzeczy należy się drugiej stronie odpowiednie wynagrodzenie.”

W doktrynie, jak również w orzecznictwie panuje jednolite stanowisko zgodnie z którym odstąpienie ma moc wsteczną; powoduje nie tylko wygaśnięcie umowy, ale również powrót do stanu, jaki istniał przed jej zawarciem (skutek ex tunc).

Tak stwierdził między innymi Sąd Najwyższy w wyrokach:

z dnia 10 maja 2013 roku, sygn. akt: I CSK 411/12, LEX nr 1365590,

z dnia 22 października 2015 roku, sygn. akt: IV CSK 770/14, LEX nr 1948888,

z dnia 24 lutego 2016 roku, sygn. akt: I CSK 269/15, LEX nr 2016022.

Mając na uwadze powyższe, w tej sprawie mamy do czynienia z tzw. „pustą fakturą” tj. taką, która dokumentuje zdarzenie, które nigdy nie zaistniało.

Wyżej opisaną sytuację reguluje art. 108 ust. 1 ustawy VAT zgodnie, z którym „w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.”

Z powyższego wynika, że na skutek wystawienia faktury VAT, podatnik (wystawca faktury) jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT, pomimo że omawiany dokument księgowy w rzeczywistości nie dokumentuje zdarzenia gospodarczego, z którym ustawa VAT wiąże obowiązek podatkowy.

W takiej sytuacji, uzasadnione jest wystawienie faktury korygującej, o której mowa w art. 106j ustawy VAT. Takie stanowisko zostało potwierdzone w:

1)   piśmie z dnia 16.08.2021 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL3.4012.38.2021.1.AW, Korekta VAT przez anulowanie podatku, http://sip.mf.gov.pl. Tym samym, skoro w analizowanej sytuacji mamy do czynienia z czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawca powinien skorygować pierwotnie wystawioną fakturę. Pierwotnie wystawiona przez Wnioskodawcę faktura została wprowadzona do obrotu poprzez wysłanie tej faktury na podany przez odbiorcę adres mailowy i odbiorca jest w jej posiadaniu (nawet jeśli kontrahent Spółki w zwrotnej wiadomości mailowej poprosił o jej anulowanie, a także jeśli przy użyciu tej faktury nie dokonał rozliczenia podatku VAT). Zatem w tej sytuacji Wnioskodawca może wystawić fakturę korygującą;

2)   interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 października 2019 r., sygn. akt: 0114-KDIP1-3.4012.357.2019.LRMA) - celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. (...) nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego. (...) Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach.

W zakresie skorygowania deklaracji podatkowej, podstawą prawną jest art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej zgodnie, z którym, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekcie powinna podlegać deklaracja, w której ujęto skorygowaną fakturę VAT, czyli fakturę pierwotną.

Ponieważ, czynności udokumentowaną Fakturą Pierwotną nie miała miejsca - co do zasady- właściwym działaniem powinno być wystawienie faktury korygującej do zera w celu jej wyeliminowania.

Ewentualny brak możliwości skorygowania tzw. „pustej faktury” jest oparty przede wszystkim na realnym zagrożeniu uszczuplenia należności publicznoprawnych. Nabywca, który posłużył się błędną fakturą (wrzucając w koszty działalności), mógł odliczyć należy podatek VAT. Wyeliminowanie błędnej faktury wyłącznie po stronie Wnioskodawcy nie niweczy tego ryzyka. W konsekwencji, częstokroć w ramach analizy każdej indywidualnej sprawy istotnym jest, czy korekta został wystawiona w rozsądnym terminie tj. takim, w którym wprowadzenie do obrotu błędnie wystawionej faktury VAT nie doprowadzi do uszczuplenia należności publicznoprawnych przez bezprawne działania nabywcy tj. odbiorcy błędnie wystawionej faktury. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, miał on prawo i w prawidłowy sposób wystawił on fakturę korygującą w lutym 2024, dokonując korekty podatku należnego VAT (w wysokości … zł) w lutym 2024 roku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają dokonanie dostawy od przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (władztwo ekonomiczne).

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 18 marca 2022 r. zawarto umowę na sprzedaż trzech hal termicznych niezwiązanych trwale z gruntem na kwotę brutto … zł (netto w wysokości … zł oraz kwota podatku VAT w wysokości … zł). Sprzedawcą byli Państwo, a nabywcą firma X. Państwo i Nabywca są czynnymi podatnikami podatku VAT. Umowa definiowała, iż płatność za jej przedmiot nastąpi w formie ratalnej, podzielonej na 36 płatności. Pierwsza rata zobowiązywała do płatności … zł netto + VAT do 31.12.2022 roku. Pozostałe raty miały być płatne w okresach comiesięcznych w wysokości … zł netto + VAT, aż do 30.11.2025 r. W Umowie zawarto m.in. obowiązek terminowej płatności każdej z rat w ramach rozliczeń przewidzianych w Umowie. Umowa dawała Państwu prawo do jej odstąpienia w sytuacji, gdy Nabywca będzie zalegał z zapłatą co najmniej czterech dowolnych rat. W Umowie zapisano, iż przeniesienie prawa własności przedmiotu Umowy następuje dopiero po zapłacie całości ceny sprzedaży, tj. … zł - do tego czasu właścicielem hal termicznych pozostają Państwo. W związku z podpisaną umową, dnia 28 marca 2022 r. wystawili Państwo na rzecz Nabywcy fakturę VAT opiewającą na wartość wskazaną w umowie, tj. … zł netto. Po wystawieniu Faktury Pierwotnej przekazali Państwo Nabywcy przedmiot Umowy. Przekazanie hal nastąpiło 28 marca 2022 r., potwierdzone jest protokołem przekazania podpisanym przez obydwie strony. Po przekazaniu przedmiotu okazało się, iż Nabywca nie przestrzega warunków Umowy dotyczących terminowych płatności rat wskazanych w Umowie (nie zapłacił żadnej raty, a liczba nieopłaconych rat przewyższała cztery), a tym samym Nabywca nie zapłacił kwoty wskazanej na Fakturze Pierwotnej. W związku z tym, zwrócili się Państwo do kancelarii prawnej o pomoc w celu skutecznego odstąpienia od Umowy z winy Nabywcy. Działając na zlecenie Państwa, kancelaria prawna w dniu 21 lipca 2023 r. przygotowała i wysłała do Nabywcy za pośrednictwem poczty oświadczenie o odstąpieniu od Umowy i wezwanie do zwrotu przedmiotu Umowy. Nabywca nie odpowiedział na rzeczone oświadczenie oraz nie zwrócił przedmiotu Umowy. Hale termiczne stanowią obecnie zabezpieczenie prokuratorskie dokonane w ramach prowadzonego postępowania w związku z podejrzeniem o popełnieniu przestępstwa. W związku z tymi działaniami nie odzyskali Państwo przedmiotu Umowy i istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż nie odzyskają go także w przyszłości. Z powodów złej komunikacji pomiędzy kancelarią prawniczą, a Państwem, informacja o fakcie przygotowania i wysłania przez kancelarię odstąpienia od Umowy trafiła do Państwa dopiero 29 stycznia 2024 r. Po otrzymaniu przez Państwa informacji o skutecznym w jego opinii odstąpieniu od Umowy, wystawili Państwo 5 lutego 2024 r. fakturę korygującą na rzecz Nabywcy na kwotę brutto minus … zł (kwota netto w wysokości minus … zł oraz kwota podatku VAT w wysokości minus … zł ). Faktura Korygująca została dostarczona Nabywcy za pośrednictwem poczty email oraz listem poleconym z pocztowym potwierdzeniem odbioru, potwierdzającym otrzymanie przez Nabywcę Faktury Korygującej. Z racji wystawienia faktury korygującej, dokonali Państwo w lutym 2024 r. korekty deklaracji VAT-7 o kwotę podatku należnego w wysokości minus … zł.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy mieli Państwo prawo do wystawienia Faktury Korygującej w lutym 2024 r. i dokonania korekty podatku należnego VAT w lutym 2024 r.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów i świadczonych usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy:

Przepis ten zobowiązuje wystawcę faktury do zapłaty wykazanej w niej kwoty podatku, niezależnie od okoliczności wystawienia takiej faktury. Każda zatem faktura z wykazaną kwotą podatku, wprowadzona do obrotu prawnego, powoduje konieczność zapłaty tego podatku.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy,

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy:

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

-    jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

-    w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

-    późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy dotyczących faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują, że Państwo wydali Nabywcy towar (trzy hale termiczne), którym mógł on rozporządzać jak właściciel. Pomiędzy Państwem a Nabywcą doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem (trzema halami termicznymi) jak właściciel w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem Nabywca mógł swobodnie dysponować powierzonym mu mieniem. Oznacza to, że dokonali Państwo dostawy towaru (trzech hal termicznych) na rzecz Nabywcy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Jak już wyżej wskazano pojęcie dostawy towarów jest pojęciem szerokim i obejmuje wszystkie transakcje, w których dochodzi do przeniesienia faktycznego lub ekonomicznego władztwa nad towarem i na skutek których nabywca będzie miał swobodę w dysponowaniu tym towarem tak jakby był jego właścicielem.

Ponadto po wystawieniu faktury dokumentującej dostawę trzech hal termicznych nie zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 29a ust. 10 ustawy dotyczące obniżenia podstawy opodatkowania. Nie zaistniały również okoliczności, o których mowa w art. 106j ust. 1 ustawy tj. nie uległa zmianie podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze, nie dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, nie dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, nie stwierdzono pomyłki w jakiejkolwiek pozycji faktury.

W związku z powyższym nie przysługiwało Państwu prawo do wystawienia faktury korygującą w miesiącu lutym 2024 r., jak i również do dokonania korekty podatku należnego za ten miesiąc, gdyż jak wskazano wyżej nie wystąpiła sytuacja, o której mowa w art. 106j ust. 1 ustawy.

Nie mieli Państwo również prawa do anulowania wystawionej faktury, gdyż faktury pierwotnej nie można uznać za tzw. pustą fakturę. Faktura pierwotna dokumentowała dokonaną dostawę towaru i została wprowadzona do obiegu prawnego. Nieruchomość do dnia złożenia wniosku nie została Państwu zwrócona. Brak zapłaty nie stanowił podstawy do jej anulowania.

Brak uregulowania należności przez Nabywcę nie stanowił podstawy do wystawienia faktury korygującej w miesiącu lutym 2024 r. Nie zapłaconej faktury nie mogli Państwo skorygować, jeżeli jedyną przyczyną tej korekty był brak zapłaty. Tak, więc ciąży na Państwu obowiązek odprowadzenia podatku VAT od faktury dokumentującej dostawę trzech hal termicznych.

Zatem stanowisko Państwa jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Ocena prawna stanowiska Państwa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji należy wskazać, że dotyczą one odmiennego stanu niż opisany przez Państwa i zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.