Uznanie, że nabywane przez Spółkę Nieruchomości nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tego tytułu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że nabywane przez Spółkę Nieruchomości nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tego tytułu.

Ww. wniosek uzupełnili Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 września 2024 r. (data wpływu 20 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej też „Nabywca”, „Spółka”) jest spółką akcyjną, posiada osobowość prawną. Na Wnioskodawcy ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych na terytorium Polski (innymi słowy, Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym). Wnioskodawca jest także zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT) czynny.

Spółka należy do grupy kapitałowej (...).

Spółki należące do grupy kapitałowej prowadzą działalności w następujących dziedzinach:

1.(…),

2.(…),

3.(…),

4.(…),

5.(…).

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki, co znajduje potwierdzenie w Krajowym Rejestrze Sądowym („KRS”) jest sprzedaż hurtowa metali i rud metali (PKD 46.72.Z).

W związku z rozwojem prowadzonej działalności Spółka zamierza nabyć od osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, podatnika VAT czynnego („Sprzedawca”), nieruchomości gruntowe oraz budynki i budowle na nich zlokalizowane, tj.:

1.budynek biurowy,

2.budynek socjalno-usługowy,

3.dwa budynki produkcyjno-magazynowe,

4.budynek wraz z wagą samochodową,

zwane dalej łącznie „Nieruchomościami”.

W celu potwierdzenia intencji nabycia przez Wnioskodawcę Nieruchomości Spółka zawarła ze Sprzedawcą dwie przedwstępne umowy sprzedaży w formie aktów notarialnych.

W okresie przed lub po nabyciu Nieruchomości, Wnioskodawca zamierza nabyć od Sprzedawcy także określone maszyny, samochody oraz określony wolumen wyrobów stalowych (tj. towarów Sprzedawcy).

Spółka wskazuje także, że na jednej z opisanych wyżej działek gruntowych znajduje się kontener administracyjno-biurowy, niemniej stanowi on własność Spółki i z tego względu nie będzie on stanowił przedmiotu nabycia.

Sprzedawca wykorzystywał Nieruchomości do prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego (PKD 46.74.Z).

Co istotne, Nieruchomości, które mają zostać nabyte przez Spółkę nie stanowią wystarczającego zespołu aktywów Sprzedawcy, umożliwiającego mu prowadzenie działalności bez zaangażowania przez tegoż Sprzedawcę pozostałych, należących do niego, składników materialnych i niematerialnych.

Intencją Spółki jest prowadzenie w nabywanych nieruchomościach działalności polegającej na produkcji (...), tj. działalności odmiennej niż ta, którą do tej pory wykonywał Sprzedawca. Nabywane składniki majątku mogą też zostać wykorzystane do działalności polegającej na zbieraniu odpadów (tj. prowadzeniu punktu skupu złomu), co jednak uzależnione jest od uzyskania stosownego zezwolenia w tym zakresie. Działalność ta również będzie wymagała zaangażowania pozostałych składników majątku wchodzących obecnie w skład struktury przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Spółka podkreśla raz jeszcze, że Sprzedawca przeniesie na Spółkę jedynie niektóre, wybrane składniki majątku prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa.

Wraz z nabyciem przez Spółkę Nieruchomości Sprzedawcy nie przejdą na Spółkę m.in. zapasy, towary (określony wolumen towarów zostanie nabyty przez Wnioskodawcę przed lub po transakcji nabycia Nieruchomości), należności, zobowiązania, umowy, czy know-how Sprzedawcy.

Dodatkowo, nie dojdzie tu do przejścia na Spółkę zakładu pracy wraz z pracownikami Sprzedawcy, w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości, jakiś czas po nabyciu Nieruchomości, zawrze umowy o pracę lub inne umowy cywilnoprawne z niektórymi byłymi pracownikami Sprzedawcy, niemniej będą to działania niezwiązane z nabyciem Nieruchomości i z działalnością prowadzoną przez Sprzedawcę przed zbyciem składników majątku, a raczej zaspokojenie zapotrzebowania Wnioskodawcy na kapitał ludzki, poprzez pozyskanie przez Spółkę pracowników z lokalnego rynku pracy.

Podsumowując, elementami transakcji nabycia Nieruchomości nie będą:

1.aktywa obrotowe (określony wolumen towarów zostanie nabyty w przed lub po nabyciu Nieruchomości przez Wnioskodawcę),

2.czynnik ludzki (tj. pracownicy, współpracownicy),

3.zobowiązania,

4.należności,

5.know-how,

należące do Sprzedawcy w związku z prowadzoną przez niego działalnością.

Nabycie Nieruchomości, nie jest związane z zamiarem kontynuowania działalności prowadzonej przez Sprzedawcę, co związane jest z tym, że:

1.nabywane Nieruchomości stanowią tylko część niektórych ze składników przedsiębiorstwa Sprzedawcy, niewystarczająco zorganizowaną do samodzielnego kontynuowania takiej działalności przez Nabywcę, bez wykorzystania pozostałych struktur Spółki;

2.jest to niezgodne z obecnym przedmiotem i strategią działania Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Ad 1. Przedmiot sprzedaży nie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony organizacyjnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Innymi słowy, przedmiotowy zbiór składników majątku, na moment sprzedaży nie będzie na tyle zorganizowany, aby mógł samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność.

Nieruchomości, które mają zostać nabyte przez Wnioskodawcę nie stanowią wystarczającego zespołu aktywów, umożliwiającego prowadzenie działalności Sprzedawcy, bez zaangażowania przez tegoż Sprzedawcę pozostałych, należących do niego, składników majątkowych materialnych i niematerialnych.

Ad 2. Przedmiot sprzedaży nie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony w przedsiębiorstwie Sprzedającego na płaszczyźnie finansowej, tj. nie będzie posiadał samodzielności finansowej, pozwalającej na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej nie będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co nie będzie możliwe określenie wyniku finansowego.

Ad 3. Przedmiot sprzedaży nie posiada zdolności do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze.

Pytania (pytanie nr 2 sformułowane w piśmie z 20 września 2024 r.)

1.Czy nabywane przez Spółkę Nieruchomości stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

2.Czy, w przypadku uznania przez Dyrektora KIS, iż nabywane przez Spółkę Nieruchomości stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługiwało będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego z tego tytułu?

Państwa stanowisko w sprawie (stanowisko do pytania nr 2 sformułowane w piśmie z 20 września 2024 r.)

1.Zdaniem Spółki, nabywane przez Spółkę Nieruchomości nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jak również nie stanowią przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

2.W ocenie Wnioskodawcy w przypadku uznania przez Dyrektora KIS, iż nabywane przez Spółkę Nieruchomości stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tego tytułu, z uwagi na fakt, iż transakcja nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jak również przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu VAT (VAT naliczony nie wystąpi w ramach takiej transakcji), co wynika bezpośrednio z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska własnego Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z opodatkowania VAT wyłączono jednak czynności określone w art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”. Zbycie obejmuje zatem wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie prawa własności w formie wkładu niepieniężnego - aportu.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa dla potrzeb tego podatku. W doktrynie prawa podatkowego, a także orzecznictwie sądów administracyjnych zgodnie przyjmuje się, że pojęcie to należy tłumaczyć przy zastosowaniu zewnętrznej wykładni systemowej przepisów prawnych i rozumieć ją zgodnie z brzmieniem użytym przez ustawodawcę w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm. Definicja legalna przedsiębiorstwa zawarta w Kodeksie cywilnym ujmuje je w sposób przedmiotowy, poprzez przykładowe wykazanie składników niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.koncesje, licencje i zezwolenia,

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.tajemnice przedsiębiorstwa,

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Kodeks cywilny nie wskazuje enumeratywnie wszystkich koniecznych elementów przedsiębiorstwa, a jedynie jego przykładowe elementy. Okolicznością determinującą możliwość uznania określonego zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko znajduje poparcie także w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. W wyroku z dnia 28 kwietnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt II SA/Wa 1767/10 wskazał, że „użyte w art. 6 ust. 1 VATU pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych”.

Ponadto, w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 332/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że: „(...) Przedsiębiorstwem jest zatem zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych, który przeznaczony jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawodawca w przepisie art. 55¹ k.c. wskazał jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia takiej działalności czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę aby można było uznać że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto a miarodajne jest przy tym ustalenie czy nabyto minimum środków bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe (vide wyrok Wojewódzkiego Sądu; Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008 r. III SA/Wa 540/08, LEX nr 399685).”.

Tak więc przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W przeciwieństwie do pojęcia przedsiębiorstwa, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została wprost ujęta w treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT gdzie wskazano, że przez ZCP rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Ze względu na powołaną powyżej definicję, dla oceny istoty pytań (wątpliwości) Wnioskodawcy konieczna jest ocena poszczególnych elementów podanej definicji, w tym kwestii wyodrębnienia aktywów na wybranych płaszczyznach.

Zagadnienie wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego

Z uwagi na brak ustawowej definicji wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego w przepisach prawa podatkowego, dla zrozumienia tych terminów konieczne jest odwołanie się do doktryny prawa podatkowego oraz wniosków płynących z praktyki stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i sądy administracyjne.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. W doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Należy podkreślić, że pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. Wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak wskazał m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 roku, sygn. akt III SA/Wa 2836/11).

Zgodnie z utrwalonym w praktyce stosowania prawa podatkowego poglądem, zespół składników materialnych i niematerialnych uznaje się za wyodrębniony finansowo, jeżeli istnieje możliwość przyporządkowania mu przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań powstałych w związku z prowadzoną przez niego działalnością. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa oraz pozostawać ze sobą w funkcjonalnym związku, co oznacza, że udział każdego ze składników w zespole musi być uzasadniony rolą, jaką pełnią w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stanowiącej logiczną i funkcjonalną całość.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach - takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa (jego części).

Podsumowując, na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zespół składników majątkowych opisanych w zdarzeniu przyszłym

Przenosząc powyższe rozważania na okoliczności zdarzenia przyszłego wskazanego we wniosku należy stwierdzić, że Nieruchomości, które zostaną nabyte przez Spółkę nie będą umożliwiały Wnioskodawcy kontynuowania działalności Sprzedawcy. Przemawia za tym fakt, iż Nieruchomości te nie są ze sobą na tyle powiązane i zorganizowane żeby to umożliwić. Dodatkowo Spółka nie ma zamiaru kontynuowania działalności Sprzedawcy, co związane jest z odmiennym profilem jej obecnej działalności.

Nieruchomości wyodrębnione w ramach opisanego zdarzenia przyszłego będą stanowiły luźny, niezorganizowany zbiór elementów majątku Sprzedawcy. Przedmiotem wyodrębnienia będą tylko niektóre składniki tegoż majątku. Elementami transakcji nabycia Nieruchomości nie będą aktywa obrotowe, a także czynnik ludzki, należności/zobowiązania, czyli kadra pracownicza oraz know-how.

Nabywane Nieruchomości nie pozwolą na prowadzenie określonej działalności gospodarczej, prowadzonej wcześniej przez Sprzedawcę. Podkreślenia wymaga brak możliwości stanowienia przez Nieruchomości niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Oznacza to, że majątek ten nie stanowi zorganizowanego zespołu składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze, a po jego nabyciu nie będzie możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej Sprzedawcy przez Wnioskodawcę bez wykorzystania pozostałych struktur przedsiębiorstwa Spółki. 

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie zaistnieją:

1.zamiar kontynuowania przez Nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez Sprzedawcę przy pomocy Nieruchomości,

2.faktyczna możliwość kontynuowania przez Wnioskodawcę działalności Sprzedawcy wyłącznie w oparciu o Nieruchomości.

Nieruchomości, które mają zostać nabyte przez Spółkę nie stanowią wystarczającego zespołu aktywów, umożliwiającego prowadzenie działalności Sprzedawcy, bez zaangażowania przez tegoż Sprzedawcę pozostałych, należących do niego, składników majątkowych materialnych i niematerialnych.

Podsumowując, zdaniem Spółki, nabywane przez Spółkę Nieruchomości nie stanowią zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jak i nie stanowią przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył ponadto z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy oraz zobowiązań, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo (dalej też „Nabywca”, „Spółka”) spółką akcyjną, która posiada osobowość prawną. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT) czynny.

Spółka należy do grupy kapitałowej (...).

Spółki należące do grupy kapitałowej prowadzą działalności w następujących dziedzinach:

1.(…),

2.(…),

3.(…),

4.(…),

5.(…).

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki, co znajduje potwierdzenie w Krajowym Rejestrze Sądowym („KRS”) jest sprzedaż hurtowa metali i rud metali (PKD 46.72.Z).

W związku z rozwojem prowadzonej działalności Spółka zamierza nabyć od osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, podatnika VAT czynnego („Sprzedawca”), nieruchomości gruntowe oraz budynki i budowle na nich zlokalizowane, tj.:

1.budynek biurowy,

2.budynek socjalno-usługowy,

3.dwa budynki produkcyjno-magazynowe,

4.budynek wraz z wagą samochodową,

zwane dalej łącznie „Nieruchomościami”.

W celu potwierdzenia intencji nabycia Nieruchomości, Spółka zawarła ze Sprzedawcą dwie przedwstępne umowy sprzedaży w formie aktów notarialnych.

W okresie przed lub po nabyciu Nieruchomości, Spółka zamierza nabyć od Sprzedawcy także określone maszyny, samochody oraz określony wolumen wyrobów stalowych (tj. towarów Sprzedawcy).

Sprzedawca wykorzystywał Nieruchomości do prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego (PKD 46.74.Z). Co istotne, Nieruchomości, które mają zostać nabyte przez Spółkę nie stanowią wystarczającego zespołu aktywów Sprzedawcy, umożliwiającego mu prowadzenie działalności bez zaangażowania przez tegoż Sprzedawcę pozostałych, należących do niego, składników materialnych i niematerialnych. Intencją Spółki jest prowadzenie w nabywanych nieruchomościach działalności polegającej na produkcji (...), tj. działalności odmiennej niż ta, którą do tej pory wykonywał Sprzedawca. Nabywane składniki majątku mogą też zostać wykorzystane do działalności polegającej na zbieraniu odpadów (tj. prowadzeniu punktu skupu złomu), co jednak uzależnione jest od uzyskania stosownego zezwolenia w tym zakresie. Działalność ta również będzie wymagała zaangażowania pozostałych składników majątku wchodzących obecnie w skład struktury przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Sprzedawca przeniesie na Spółkę jedynie niektóre, wybrane składniki majątku prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa.

Wraz z nabyciem przez Spółkę Nieruchomości Sprzedawcy nie przejdą na Spółkę m.in. zapasy, towary (określony wolumen towarów zostanie nabyty przez Spółkę przed lub po transakcji nabycia Nieruchomości), należności, zobowiązania, umowy, czy know-how Sprzedawcy.

Dodatkowo, nie dojdzie tu do przejścia na Spółkę zakładu pracy wraz z pracownikami Sprzedawcy, w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości, jakiś czas po nabyciu Nieruchomości, zawrze umowy o pracę lub inne umowy cywilnoprawne z niektórymi byłymi pracownikami Sprzedawcy, niemniej będą to działania niezwiązane z nabyciem Nieruchomości i z działalnością prowadzoną przez Sprzedawcę przed zbyciem składników majątku, a raczej zaspokojenie zapotrzebowania Spółki na kapitał ludzki, poprzez pozyskanie przez Spółkę pracowników z lokalnego rynku pracy.

Podsumowując, elementami transakcji nabycia Nieruchomości nie będą:

1.aktywa obrotowe (określony wolumen towarów zostanie nabyty w przed lub po nabyciu Nieruchomości przez Spółkę),

2.czynnik ludzki (tj. pracownicy, współpracownicy),

3.zobowiązania,

4.należności,

5.know-how

należące do Sprzedawcy w związku z prowadzoną przez niego działalnością.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy nabywane przez Spółkę Nieruchomości stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Nabywca nie nabędzie bowiem wszystkich składników majątkowych przedsiębiorstwa Sprzedającego, które zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego tworzą przedsiębiorstwo. Jak Państwo wskazali w opisie sprawy, Sprzedawca przeniesie na Spółkę jedynie niektóre, wybrane składniki majątku prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Elementami transakcji nabycia Nieruchomości nie będą: aktywa obrotowe (określony wolumen towarów zostanie nabyty w przed lub po nabyciu Nieruchomości przez Spółkę), czynnik ludzki (tj. pracownicy, współpracownicy), zobowiązania, należności i know-how, należące do Sprzedawcy w związku z prowadzoną przez niego działalnością. Nie dojdzie również do przejścia na Spółkę zakładu pracy wraz z pracownikami Sprzedawcy, w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości, jakiś czas po nabyciu Nieruchomości, zawrze umowy o pracę lub inne umowy cywilnoprawne z niektórymi byłymi pracownikami Sprzedawcy, niemniej będą to działania niezwiązane z nabyciem Nieruchomości i z działalnością prowadzoną przez Sprzedawcę przed zbyciem składników majątku, a raczej zaspokojenie zapotrzebowania Spółki na kapitał ludzki, poprzez pozyskanie przez Spółkę pracowników z lokalnego rynku pracy.

Tym samym, przedmiotu opisanej we wniosku transakcji nie będzie można uznać za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zatem należy przeanalizować, czy nabywane przez Spółkę Nieruchomości będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak już zostało wskazane wyżej, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy - muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u Zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Jak Państwo wskazali, przedmiot sprzedaży nie będzie na dzień sprzedaży wyodrębniony organizacyjnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Innymi słowy, przedmiotowy zbiór składników majątku, na moment sprzedaży nie będzie na tyle zorganizowany, aby mógł samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność.

Ponadto podali Państwo, że przedmiot sprzedaży nie będzie również na dzień sprzedaży wyodrębniony w przedsiębiorstwie Sprzedającego na płaszczyźnie finansowej, tj. nie będzie posiadał samodzielności finansowej, pozwalającej na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej nie będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co nie będzie możliwe określenie wyniku finansowego. Przedmiot sprzedaży nie posiada zdolności do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze.

Wskazali Państwo również, że nabycie Nieruchomości, nie jest związane z zamiarem kontynuowania działalności prowadzonej przez Sprzedawcę, co związane jest z tym, że:

1.nabywane Nieruchomości stanowią tylko część niektórych ze składników przedsiębiorstwa Sprzedawcy, niewystarczająco zorganizowaną do samodzielnego kontynuowania takiej działalności przez Nabywcę, bez wykorzystania pozostałych struktur Spółki;

2.jest to niezgodne z obecnym przedmiotem i strategią działania Spółki.

Mając powyższe na uwadze przedmiot planowanej transakcji nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Jak Państwo wskazali Nieruchomości, które mają zostać nabyte przez Spółkę, nie stanowią wystarczającego zespołu aktywów Sprzedawcy, umożliwiającego mu prowadzenie działalności bez zaangażowania przez tegoż Sprzedawcę pozostałych, należących do niego, składników materialnych i niematerialnych. Ponadto przedmiot planowanej transakcji nie stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych. Ponadto intencją Spółki jest prowadzenie w nabywanych nieruchomościach działalności polegającej na produkcji (...), tj. działalności odmiennej niż ta, którą do tej pory wykonywał Sprzedawca. Nabywane składniki majątku mogą też zostać wykorzystane do działalności polegającej na zbieraniu odpadów (tj. prowadzeniu punktu skupu złomu), co jednak uzależnione jest od uzyskania stosownego zezwolenia w tym zakresie. Działalność ta również będzie wymagała zaangażowania pozostałych składników majątku wchodzących obecnie w skład struktury przedsiębiorstwa Spółki.

Zatem przedmiotem planowanej dostawy będą składniki majątkowe niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości stanowić będzie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Z uwagi na warunkowy charakter pytania nr 2, nie udziela się na nie odpowiedzi, gdyż odpowiedzi na to pytanie oczekiwali Państwo wyłącznie w przypadku uznania przez Dyrektora KIS, iż nabywane przez Spółkę Nieruchomości stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT bądź przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Przedmiotowa interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko i wyłącznie dla Państwa tj. Nabywcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla Sprzedającego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.