Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Wydawcę czynności na rzecz autora oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z fak... - Interpretacja - null

ShutterStock

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Wydawcę czynności na rzecz autora oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z fak... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Wydawcę czynności na rzecz autora oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej czynności autora.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Wydawcę czynności na rzecz autora oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej czynności autora. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 października 2024 r. (wpływ 9 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także jako: „Wydawca”) prowadzi działalność wydawniczą, polegającą między innymi na publikacji pozycji książkowych debiutujących autorów. Jeden z modeli współpracy przewiduje, iż wydanie publikacji książkowej uwarunkowane jest wniesieniem przez autora wkładu finansowego, który częściowo pokrywa koszty ponoszone przez Wydawcę. Wkład finansowy autora jest warunkiem koniecznym, aby Wydawca zrealizował wydanie książki – bez wkładu autora, takie wydanie nie mogłoby być w ogóle zrealizowane.

W ramach takiego modelu partycypacyjnego Wydawca rozważa, aby zawierać z autorami umowy wspólnego przedsięwzięcia wydawniczego (dalej jako: „Umowa”). Wspólnym celem stron w ramach Umowy będzie wydanie i wprowadzenie publikacji książkowej (dalej: „Utwór”) na rynek. Realizacja tego celu odbędzie się poprzez wniesienie wkładów w formie i na zasadach określonych Umową (zwane dalej: „Wspólnym Przedsięwzięciem Wydawniczym”) oraz czerpanie korzyści z realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego.

Wnioskodawca, jako podmiot prowadzący profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie publikacji, dystrybucji oraz promocji beletrystyki i literatury popularnonaukowej, który posiada doświadczenie i zasoby konieczne do realizacji postanowień Umowy, w ramach realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, zobowiąże się do wniesienia wkładu w postaci partycypacji w kosztach wydania Utworu w szczególności poprzez podjęcie działań mających na celu skuteczne i profesjonalne wydanie Utworu, na zasadach określonych Umową i jego rzetelne wykorzystanie.

Z kolei autor, w ramach Umowy zobowiąże się do realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, w szczególności poprzez dostarczenie Utworu (autor udziela Wnioskodawcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu na zasadach i w zakresie wskazanym w Umowie) oraz pokrycie części kosztów związanych z jego wydaniem, na zasadach określonych Umową.

W ramach Umowy strony ustalą, że częściowe poniesienie kosztów wspólnego przedsięwzięcia w postaci wydania Utworu autora (poprzez wniesienie wkładu pieniężnego na poczet wspólnego przedsięwzięcia) jest warunkiem koniecznym, aby wydanie Utworu w sposób określony w Umowie było możliwe. Kwota partycypacji finansowej autora będzie się zazwyczaj mieścić w przedziale … tys. PLN i będzie płatna w ratach:

-I rata w wysokości 30% powyższej kwoty płatna w ciągu 14 dni od dnia dostarczenia Utworu przez autora,

-II rata w wysokości 30% powyższej kwoty płatna w ciągu 60 dni od dnia dostarczenia Utworu przez autora,

-III rata w wysokości 30% powyższej kwoty płatna w ciągu 120 dni od dnia dostarczenia Utworu przez autora,

-IV rata w wysokości 10% powyższej kwoty płatna w ciągu 14 dni od dnia dostarczenia przez Wydawcę tzw. egzemplarzy autorskich.

Dokonane wpłaty zostaną udokumentowane notami księgowymi, które Wydawca dostarczy autorowi drogą elektroniczną. Pozostałe koszty związane z opublikowaniem Utworu na zasadach określonych w Umowie obciążają wyłącznie Wydawcę.

Autor będzie mógł również proporcjonalnie zwolnić się od obowiązku zapłaty części lub całości kwoty wymaganej partycypacji finansowej we wspólnym przedsięwzięciu w przypadku pozyskania przez autora sponsorów lub reklamodawców. Kwota proporcjonalnego zwolnienia od obowiązku partycypacji finansowej we wspólnym przedsięwzięciu odpowiadać będzie wysokości kwoty zobowiązań sponsorów lub reklamodawców netto na rzecz Wydawcy wynikających z wystawionych i uregulowanych przez sponsorów lub reklamodawców faktur.

Zgodnie z dalszymi postanowieniami Umowy autor udzieli Wydawcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu, bez ograniczeń terytorialnych i ilościowych, z chwilą dostarczenia Utworu Wnioskodawcy. Autor będzie zobowiązany do dostarczenia Utworu w ciągu 14 dni od daty zawarcia Umowy w postaci elektronicznej w pliku komputerowym na elektronicznym nośniku informacji lub poprzez przesłanie pliku komputerowego drogą teletransmisji (szczegółowy format danych określi Umowa). Materiały przesłane przez autora mogły objąć również niestanowiące tekstu głównego ilustracje, zdjęcia, wykresy, ryciny itp. Udzielona na mocy Umowy licencja nie ograniczy w żadnym zakresie praw autora do Utworu, w szczególności prawa do zaproponowania wydania Utworu innemu wydawcy. Wydawca potwierdzi przyjęcie utworu stosownym zawiadomieniem autora.

W ramach Umowy autor upoważni Wydawcę do przeprowadzenia redakcji i korekty tekstu Utworu - Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywania w Utworze koniecznych zmian wynikających z korekty językowej i opracowania redakcyjnego. Zmiany o charakterze redakcyjnym (ingerujące w styl Utworu) wymagać będą akceptacji autora w ramach korekty autorskiej, natomiast zmiany o charakterze korekcyjnym (konieczne do zapewnienia poprawności językowej) Wydawca będzie miał prawo wprowadzać (z zachowaniem należytej staranności) bez porozumienia z autorem, również po zakończeniu korekty autorskiej.

Ponadto, w ramach Umowy autor wyrazi zgodę na wykorzystywanie przez Wydawcę jego wizerunku w celach promowania Utworu, a także zezwoli na zamieszczanie w dowolnej wersji Utworu elementów identyfikujących Wydawcę, reklam promujących Wydawcę, jak również na zamieszczanie reklam podmiotów trzecich związanych z promocją lub dystrybucją Utworu. Autorowi i Wydawcy będą przysługiwać również uprawnienia do samodzielnego podejmowania działań promujących Utwór, pod warunkiem, że działania te podejmowane będą z należytą starannością, w oparciu o zasadę racjonalnego gospodarowania oraz z poszanowaniem praw drugiej strony i osób trzecich. Wnioskodawca zobowiąże się natomiast wobec autora do wydania Utworu w tradycyjnej formie drukowanej (wyprodukowania egzemplarzy książki na zasadach określonych w Umowie) i wprowadzenia go do obrotu. W szczególności Wydawca, poza kwotą wkładu partycypacji finansowej autora we wspólnym przedsięwzięciu, poniesie wszystkie koszty związane z opublikowaniem Utworu na zasadach określonych w Umowie.

Wnioskodawca, w oparciu o własne doświadczenie i zapotrzebowanie ze strony rynku, zadecyduje o wydaniu Utworu w pozostałych formach przewidzianych Umową (e-book, audiobook) oraz o wyborze terminu, technologii publikacji i formacie plików. Wnioskodawca samodzielnie podejmie również decyzję o technice wydania i szacie graficznej Utworu, w szczególności o: technologii, rodzaju i formacie nośnika, technologii zadruku, kolorowości zadruku, rodzaju oprawy, projekcie okładki, projekcie typograficznym oraz projekcie ilustracji, jeżeli takowe zostaną przez Wydawcę stworzone. W ramach Umowy Wnioskodawca zobowiąże się także przedstawić autorowi projekt okładki Utworu do wglądu przed przystąpieniem do rozpowszechniania Utworu. Utwór zostanie również opatrzony numerem (numerami) ISBN zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa powszechnie obowiązującego w tym zakresie.

Wnioskodawca zobowiąże się także zapewnić dostępność dystrybucyjną poprzez wprowadzenie Utworu do obrotu na rynku księgarskim zgodnie z utrwaloną praktyką w tym zakresie, tj. poprzez zgłoszenie informacji i zapowiedzi o ukazaniu się Utworu do współpracujących z Wydawcą handlujących książkami na własny rachunek dystrybutorów hurtowych, a następnie poprzez realizowanie otrzymywanych od tych dystrybutorów zamówień hurtowych. Wydawca utrzyma także dostępność dystrybucyjną egzemplarzy Utworu oraz zrealizuje zamówienia zgłaszane przez odbiorców na egzemplarze Utworu do czasu rozwiązania Umowy zgodnie z zasadami racjonalnego działania. Wszelkie koszty z tym związane, w tym w szczególności koszty dodruków i powieleń, obciążą wyłącznie Wydawcę. O liczbie wydań i liczbie egzemplarzy w poszczególnych wydaniach decydować będzie samodzielnie Wydawca, zgodnie z własnym doświadczeniem i zapotrzebowaniem ze strony rynku.

Strony Umowy ustalają natomiast minimalną sugerowaną cenę detaliczną egzemplarza Utworu w tradycyjnej formie drukowanej (tzw. cena okładkowa). Poza tym zastrzeżeniem, Wydawca samodzielnie zdecyduje o cenie sprzedaży każdego egzemplarza Utworu w każdej formie przewidzianej Umową, co dotyczy również swobodnego kształtowania cen przy sprzedaży promocyjnej, specjalnej, rabatowej itp.

W ramach Umowy strony ustalą również wynagrodzenie autora w postaci prowizji od każdego sprzedanego przez Wydawnictwo egzemplarza Utworu - rozumianej jako określony procent w zależności od formy wydania Utworu (wydanie drukowane, e-book, audiobook). Wynagrodzenie w tej postaci wyczerpie roszczenia autora związane z wypłatą wynagrodzenia autorskiego, w szczególności za:

1.napisanie i dostarczenie Utworu w umówionej postaci,

2.udzielenie licencji na korzystanie z Utworu w sposób przewidziany Umową, bez ograniczeń ilościowych,

3.wykonanie korekty autorskiej całości tekstu,

4.prawa do umieszczania informacji reklamowych i promocyjnych,

5.materiał ilustracyjny i inne materiały, które dostarczył autor.

O momencie wypłaty należnego wynagrodzenia będzie decydował autor według własnego uznania, z zastrzeżeniami dotyczącymi minimalnej i maksymalnej kwoty wypłaty, a także jej częstotliwości. W przypadku, gdy należne autorowi wynagrodzenie będzie wyższe niż maksymalnie określona w Umowie wartość, nadwyżkę autor będzie mógł wypłacić w kolejnych okresach.

Należne autorowi wynagrodzenie płatne będzie na podstawie dokumentów księgowych wystawianych przez autora, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, zaś Wydawca udostępni autorowi wzór rachunku gotowy do wydruku. Wynagrodzenie płatne będzie na podstawie podpisanego przez autora rachunku, na konto bankowe autora wskazane na rachunku.

Na podstawie zawartej Umowy, w celu realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego ani Wydawca ani autor nie będą świadczyli na swoją rzecz żadnych czynności, za które pobierane będzie wynagrodzenie. Świadczenia określone w Umowie nie będą wiązały się z obowiązkiem zapłaty wynagrodzenia przez którąkolwiek ze stron na rzecz drugiej strony, a jedynie z wypłatą autorowi wynagrodzenia autorskiego rozumianego jako określony procent ze sprzedaży każdego egzemplarza Utworu. Wcześniej natomiast, w ramach jego wkładu do Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, dojdzie do wpłaty kwoty partycypacji finansowej przez autora.

Poza powyższym wynagrodzeniem autora, Umowa nie będzie przewidywać żadnych rozliczeń pomiędzy Wydawcą a autorem. W szczególności żadna ze stron nie jest zobowiązana do zwrotu jakichkolwiek kosztów ponoszonych przez drugą stronę w związku z realizacją Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego. Takie koszty traktowane są jako koszty własne realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, niepodlegające wzajemnym rozliczeniom.

W przypadku podjęcia przez strony współpracy w zakresie wykraczającym poza ustalenia Umowy, strony określą swoje wspólne prawa i obowiązki wynikające z tego stosunku zobowiązaniowego odrębnie, bez ingerencji w prawa i obowiązki stron wynikające z Umowy.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała następujące informacje:

1.Wnioskodawca potwierdza, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Co do zasady autorzy, z którymi Wnioskodawca będzie współpracować w ramach Wspólnych Przedsięwzięć Wydawniczych, nie będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, status autora jako podatnika VAT jest bez znaczenia z punktu widzenia analizowanego we wniosku zagadnienia. Decyduje o tym fakt, że wynagrodzenie autorskie (rozumiane jako określony procent od każdego ze sprzedaży każdego egzemplarza Utworu) przekazywane autorowi przez Wnioskodawcę nie stanowi wynagrodzenia z tytułu jakichkolwiek świadczeń po stronie autora. W rezultacie, czynności wykonywane przez autora w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego - bez względu na jego status jako podatnika VAT – nie będą, zdaniem Wnioskodawcy, podlegać opodatkowaniu VAT.

3.W ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, w tym ze względu na wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu w postaci partycypacji w kosztach wydania Utworu, Wnioskodawca nie nabędzie udziału w autorskich prawach majątkowych do Utworu. Autor jest wyłącznym twórcą Utworu i jego prawa do Utworu nie są ograniczone umową regulującą Wspólne Przedsięwzięcie Wydawnicze. Na mocy tej umowy Autor udziela jedynie licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu, bez ograniczeń terytorialnych i ilościowych, w zakresie niezbędnym do realizacji celu Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego - skutecznego i profesjonalnego wydania Utworu. Jednocześnie, udzielona Wnioskodawcy licencja nie ogranicza w żadnym zakresie praw Autora do Utworu, w szczególności prawa do zaproponowania wydania Utworu innemu wydawcy.

4.Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w złożonym wniosku o interpretację, czynności autora w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego nie powinny być udokumentowane fakturą, ponieważ nie będą stanowić czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w razie wystawienia przez autora faktury dokumentującej jego czynności w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, takie jak:

1)napisanie i dostarczenie Utworu w umówionej postaci,

2)udzielenie licencji na korzystanie z Utworu w sposób przewidziany Umową, bez ograniczeń ilościowych,

3)wykonanie korekty autorskiej całości tekstu,

4)prawa do umieszczania informacji reklamowych i promocyjnych,

5)materiał ilustracyjny i inne materiały, które dostarczył autor

- Wnioskodawca nie będzie uprawniony do odliczenia wynikającego z takiej faktury podatku VAT ze względu na art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, zgodnie z którym podstawy do odliczenia VAT nie stanowi faktura w przypadku gdy udokumentowana nią transakcja nie podlega opodatkowaniu.

5.Wnioskodawca prowadzi działalność wydawniczą sprowadzającą się do publikacji pozycji książkowych współpracujących z nim autorów. W ramach tej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT polegające na sprzedaży wydanych publikacji książkowych. Dotyczy to również pozycji książkowych debiutujących autorów opublikowanych w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego.

Niemniej, w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego Wnioskodawca nie nabędzie jakichkolwiek świadczeń od autora, a tym samym nie wykorzysta ich do prowadzonej przez siebie działalności opodatkowanej (ani żadnej innej). Umowa dotycząca Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego nie przewiduje, że wynagrodzenie autorskie (rozumiane jako określony procent od każdego ze sprzedaży każdego egzemplarza Utworu) przekazywane autorowi przez Wnioskodawcę stanowi wynagrodzenie autora z tytułu jakichkolwiek świadczeń opodatkowanych VAT. Przekazywane środki są jedynie umownie określonym obowiązkiem „rozdziału” przychodów ze Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego. Rozdział w odpowiednich proporcjach będzie wynikał z mocy samej Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, a nie z świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został Wnioskodawca.

6.Wspólne Przedsięwzięcie Wydawnicze jest związane z „utworem” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwór powstanie jednak niezależnie, przed przystąpieniem autora do Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego. W ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego autor udzieli jedynie Wnioskodawcy licencji niewyłącznej do stworzonego przez siebie Utworu w zakresie niezbędnym do jego skutecznego i profesjonalnego wydania. Prawa autora do Utworu nie będą jednocześnie ograniczone w jakimkolwiek zakresie poprzez Umowę regulującą Wspólne Przedsięwzięcie Wydawnicze.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym:

1.Czynności Wydawcy w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego pozostaną zdarzeniem poza zakresem opodatkowania VAT, w szczególności kwota partycypacji finansowej autora (wkład autora we Wspólne Przedsięwzięcie Wydawnicze) nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu podlegających opodatkowaniu VAT świadczeń Wydawcy na rzecz autora?

2.W przypadku wystawienia przez autora faktury (uwzględniającej podatek VAT należny) dokumentującej czynności autora wykonane w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, Wnioskodawca nie będzie posiadał prawa do odliczenia VAT z tytułu takiej faktury, gdyż czynności te pozostaną zdarzeniem poza zakresem opodatkowania VAT, w szczególności kwota wynagrodzenia autorskiego (rozumianego jako określony procent ze sprzedaży każdego egzemplarza Utworu) nie będzie stanowić wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego Wnioskodawcy) z tytułu podlegających opodatkowaniu VAT świadczeń autora na rzecz Wydawcy?

Państwa stanowisko w sprawie (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.Czynności Wydawcy w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego pozostaną zdarzeniem poza zakresem opodatkowania VAT, w szczególności kwota partycypacji finansowej autora (wkład autora we Wspólne Przedsięwzięcie Wydawnicze) nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu podlegających opodatkowaniu VAT świadczeń Wydawcy na rzecz autora.

2.W przypadku wystawienia przez autora faktury (uwzględniającej podatek VAT należny) dokumentującej czynności autora wykonane w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, Wnioskodawca nie będzie posiadał prawa do odliczenia VAT z takiej faktury, gdyż czynności te pozostaną zdarzeniem poza zakresem opodatkowania VAT, w szczególności kwota wynagrodzenia autorskiego (rozumianego jako określony procent ze sprzedaży każdego egzemplarza Utworu) nie będzie stanowić wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego Wnioskodawcy) z tytułu podlegających opodatkowaniu VAT świadczeń autora na rzecz Wydawcy.

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się, w myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jak wynika z jednolitego w tym względzie orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. wyroki z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. akt: I FSK 1373/14; z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt: I FSK 1128/12; oraz z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. akt: I FSK 1373/14), popartego wnioskami wynikającymi z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, za świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, uważane mogą być tylko takie sytuacje, w których:

1.istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

2.wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

3.istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

4.odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

5.istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usługi, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć także bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, powinna wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Za odpłatne świadczenie usług nie uważa się natomiast co do zasady czynności wykonywanych przez podmioty realizujące wspólne przedsięwzięcia, co potwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. (w sprawie C-77/01), analizując kwestię opodatkowania tzw. konsorcjów. Trybunał stwierdził w nim, że działania wykonywane przez członków konsorcjum na podstawie postanowień umowy ustalającej zasady działania konsorcjum oraz zgodnie z ustalonym udziałem w konsorcjum każdego przedsiębiorstwa, nie stanowią dostawy towaru lub usługi świadczonej odpłatnie, ani nie są, w związku z tym, transakcją podlegającą opodatkowaniu. Zdaniem Trybunału, dopiero wówczas, gdy działania członków konsorcjum dotyczą czynności wykraczających poza zakres wynikający z umowy konsorcjum, z tytułu których przewidziano jednocześnie zapłatę od innych członków konsorcjum, działania takie stanowią dostawę towarów lub odpłatne świadczonych usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko odnośnie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług wzajemnych rozliczeń wewnętrznych uczestników różnego rodzaju konsorcjów/wspólnych przedsięwzięć, można uznać także za utrwalony w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych. Między innymi w wyroku z dnia 10 października 2014 r. (sygn. akt I FSK 1418/13) NSA również podkreślił, że okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT decyduje o opodatkowaniu, jest odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Zdaniem NSA, trudno taką cechę przypisywać natomiast operacji księgowej dokonywanej przez lidera na rzecz partnera konsorcjum. Brak jest bowiem takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia lidera przybierającego postać rozdziału przychodów całego przedsięwzięcia. Nie jest to świadczenie wzajemne lidera konsorcjum, a jedynie umownie określony obowiązek „rozdziału” przychodów całego przedsięwzięcia. Lider konsorcjum nie pozostaje dłużnikiem partnera z tytułu świadczenia na jego rzecz usługi rozdziału przychodów. Rozdział ten w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej umowy konsorcjum, a nie z jakiegoś świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został jego lider.

W rezultacie, jak ostatecznie konstatuje NSA w tym samym wyroku, określony w umowie podział wszystkich uzyskanych przychodów dokonywany przez lidera konsorcjum nie może zostać uznany za odsprzedaż usług przez jeden podmiot innym podmiotom wchodzącym w skład konsorcjum, gdy jego partnerzy w ogóle nie korzystają z tak wykonywanych usług, nie są ich usługobiorcami, a wręcz odwrotnie - występują zbiorowo w charakterze usługodawców, których reprezentuje lider (analogiczne wnioski podejmowały m.in. WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 829/17; oraz WSA w Warszawie w wyroku z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 2930/15).

Stanowisko zbieżne z powyższym prezentują również organy podatkowe. Przykładowo, zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przedstawiony, w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2023 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.745.2022.3.AM), wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Podmioty tworzące wspólne przedsięwzięcie są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych ze wspólnym przedsięwzięciem), a w swoich działaniach realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Strony umowy o wspólne przedsięwzięcie - korzystając z zasady swobody umów - mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tj. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego.

W rezultacie, zdaniem Dyrektora KIS, w ramach porozumienia zawartego w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia partnerzy nie świadczą na swoją rzecz żadnych czynności, za które pobierane jest wynagrodzenie. Świadczenia określone w porozumieniu nie wiążą się z obowiązkiem zapłaty wynagrodzenia przez którąkolwiek ze stron na rzecz drugiej strony, a jedynie z podziałem zysku po zakończeniu wspólnego przedsięwzięcia według zasad ustalonych w porozumieniu. Przekazanie środków pieniężnych pomiędzy partnerami w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia stanowi wyłącznie rozliczenie pieniężne, zgodnie z ustalonym w umowie udziałem w zyskach, nieodnoszące się do jakichkolwiek świadczeń wzajemnych pomiędzy stronami porozumienia.

Jakkolwiek wskazane powyżej interpretacje i orzeczenia zapadły w indywidualnych sprawach, to ze względu na podobieństwo istoty zrealizowanego przedsięwzięcia (Umowa mająca na celu określenie zasad wykonania Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego zbliżona swym charakterem do umowy konsorcjum) i przyjętego mechanizmu rozliczeń do stanów faktycznych będących przedmiotem czynionej w nich analizy, Wnioskodawca uważa, że wnioski z nich płynące winny znaleźć zastosowanie także wobec przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego. Także bowiem w tym przypadku nie wystąpią elementy przesądzające za uznaniem rozliczeń pomiędzy Wydawcą a autorem za zdarzenia wchodzące w zakres opodatkowania VAT. Istotą działania obu stron Umowy nie jest bowiem świadczenie jakichkolwiek usług na swoją rzecz.

W pierwszej kolejności należy zatem wykluczyć, iż wkład finansowy przekazany Wydawcy przez autora w ramach Umowy powinien być traktowany jako wynagrodzenie za kompleksową usługę polegającą na wydaniu książki (na którą składają się czynności m.in. redakcji tekstu, korekty, projekt okładki, przygotowanie tekstu do druku oraz do publikacji w formie ebooka/audiobooka, wyprodukowanie, wprowadzenia do obrotu oraz wypromowania na rynku wydawniczym). Umowa nie przewiduje bowiem, że wkład finansowy autora jest związany z jakimikolwiek konkretnymi świadczeniami ze strony Wydawcy. Intencją stron jest wspólne finansowanie kosztów wydania Utworu. Jednocześnie obie strony partycypują potem w korzyściach wynikających ze sprzedaży kolejnych egzemplarzy Utworu.

Takie podejście potwierdza również NSA między innymi w wyrokach z dnia 23 kwietnia 2008 r. (sygn. akt: I FSK 1788/07) oraz z dnia 29 lutego 2012 r. (sygn. akt: I FSK 562/11). NSA wskazuje, że na gruncie art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przy ustalaniu jako przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne lub konsorcjalne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania na potrzeby podatkowe, w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego, poszczególnych czynności służących realizacji tego celu. Co istotne, umowy o realizację wspólnego przedsięwzięcia muszą być badane z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość i nie jest możliwe wyraźne zakreślenie podziału kosztów między partnerami i uznanie, że przekazanie wkładu własnego (bez względu czy jest to wkład rzeczowy, czy finansowy), stanowi zapłatę za usługi odsprzedawane przez partnera.

Całość przedstawionego orzecznictwa oraz praktyki organów podatkowych wskazują zatem, że dychotomiczny podział w Ustawie VAT na dostawy towarów i usługi nie może być interpretowany w ten sposób, że każde przesunięcie finansowe czy rozliczenie między dwoma podmiotami może zostać uznane za świadczenie usług, o ile nie stanowi dostawy towarów. Rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli nie towarzyszy im świadczenie usługi, nie mogą być same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu VAT. Obciążenie partnera częścią kosztów nie jest w tym przypadku „odsprzedażą usług” i nie podlega VAT.

Istotne natomiast staje się, aby wziąć pod uwagę cel Umowy, którym jest realizacja Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, przy czym zarówno czynności Wydawcy składające się na ten proces, jak i partycypacja finansowa autora, są niezbędne dla osiągnięcia tego celu. W takim wypadku czynności Wydawcy nie stanowią odpłatnej usługi świadczonej na rzecz autora, zaś kwota partycypacji finansowej autora nie stanowi wynagrodzenia z tytułu tych usług. Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja umowy będzie następować na zasadach wspólnego przedsięwzięcia, co oznacza, że rozliczenia między stronami będą pozostawać poza zakresem VAT.

Podsumowując, brak jest zdaniem Wnioskodawcy podstaw do twierdzenia, iż kwota partycypacji finansowej autora stanowi wynagrodzenie z tytułu jakichkolwiek usług świadczonych przez Wydawcę na rzecz autora. Przekazanie tych środków pieniężnych będzie w tym przypadku stanowić wyłącznie czynność techniczną pomiędzy autorem a Wydawcą - wewnętrzne rozliczenie między podmiotami uczestniczącymi we Wspólnym Przedsięwzięciu Wydawniczym pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Tym samym, zdarzenie to powinno być dokumentowane odpowiednim dowodem księgowym innym niż faktura (np. notą księgową). Faktura, stosownie do postanowień art. 106b Ustawy VAT, jest bowiem przewidziana wyłącznie dla udokumentowania sprzedaży w rozumieniu przepisów Ustawy VAT. Taka sprzedaż nie zaistnieje natomiast w ramach czynności Wydawcy wykonywanych w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego.

Ad 2.

Mając na uwadze powyższe, w szczególności przytoczone wnioski z orzecznictwa oraz praktyki organów podatkowych, nieuzasadnione byłoby również twierdzenie, że wynagrodzenie autorskie (rozumiane jako określony procent od każdego ze sprzedaży każdego egzemplarza Utworu) przekazywane autorowi przez Wydawcę, stanowi wynagrodzenie autora z tytułu udzielenia Wydawcy licencji niewyłącznej na dostarczony Utwór, bądź z tytułu korekty autorskiej. Udzielenie licencji przez autora stanowi w tym wypadku jedynie sposób realizacji przysługujących mu praw autorskich w celu realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego. Warto przy tym zaznaczyć, że udzielenie licencji niewyłącznej nie ogranicza twórcy w zakresie udzielenia upoważnienia do korzystania z Utworu na tym samym polu eksploatacji również innym niż Wydawca podmiotom, co również potwierdza sama Umowa. Zakres udzielonej licencji, szczegółowo uregulowany w Umowie, jest zatem podyktowany celem wspólnego przedsięwzięcia w postaci wprowadzenia Utworu na rynek (wydania książki) przy współpracy z Wydawcą. Tożsamo, jako środek realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, należy klasyfikować przeprowadzaną przez autora korektę autorską.

Wypłata wynagrodzenia autorskiego przez Wydawcę nie jest zatem świadczeniem wzajemnym Wydawcy, a jedynie umownie określonym obowiązkiem „rozdziału” przychodów ze Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego. Rozdział w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej Umowy, a nie z świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został Wydawca.

Konkludując, wynagrodzenie autorskie nie stanowi wynagrodzenia z tytułu jakichkolwiek usług świadczonych przez autora na rzecz Wydawcy. Przekazanie tych środków pieniężnych pomiędzy stronami Umowy należy w tym przypadku uznać wyłącznie za czynność techniczną pomiędzy Wydawcą a autorem - wewnętrzne rozliczenie między podmiotami uczestniczącymi we Wspólnym Przedsięwzięciu Wydawniczym pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Tym samym, zdarzenie to powinno być dokumentowane odpowiednim dowodem księgowym innym niż faktura (np. notą księgową). Faktura, stosownie do postanowień art. 106b Ustawy VAT, jest bowiem przewidziana wyłącznie dla udokumentowania sprzedaży w rozumieniu przepisów Ustawy VAT. Taka sprzedaż nie zaistnieje natomiast w ramach czynności autora wykonywanych w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje również, czy autor posiada status podatnika VAT.

W rezultacie, w przypadku wystawienia przez autora faktury (uwzględniającej podatek VAT należny), Wydawca nie będzie posiadał prawa do odliczenia VAT z tytułu takiej faktury. Zgodnie bowiem z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, podstawy do odliczenia VAT nie stanowi faktura w przypadku gdy udokumentowana nią transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że świadczenie wykonywane przez niego i autora w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego nie podlegają jego zdaniem VAT i nie są świadczeniami, które powinny być udokumentowane fakturą. W ramach wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2024 r. stwierdzono ponadto, że nawet jeśli z tytułu czynności wykonywanych przez autora wystawiłby on fakturę, Wnioskodawca nie będzie posiadał prawa do odliczenia VAT z tego tytułu. W rezultacie, żadna ze stron nie zamierza wystawiać faktur z tytułu czynności wykonanych w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia Wydawniczego, ewentualnie wystawione zostaną noty obciążeniowe dokumentujące umowne, wewnętrzne rozliczenie między jego uczestnikami (kwota partycypacji autora, wynagrodzenie autorskie), pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonania tego świadczenia miało być wypłacone. Muszą być zatem spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie – jako usługa – podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawach C-16/93, C-213/99, C-404/99) podkreślając, że o dostawie towarów i usług za wynagrodzeniem można mówić jedynie w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami. Związek, o którym mowa musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za to świadczenie.

Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. sprawy C-154/80, C-89/81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność opodatkowaną VAT, uważane mogą być sytuacje, w których:

·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,

·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

·odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT,

·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.

Wobec powyższych rozważań, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

W tym miejscu wskazać należy, że według art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 1061 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Na świadczenie może składać się zachowanie polegające na działaniu (dokonanie czynności na rzecz innego podmiotu) albo na zaniechaniu (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji). Na świadczenie mogą się również składać jednocześnie zachowania polegające na działaniu oraz na zaniechaniu.

Przy czym, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów albo świadczenie usług – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, w świetle art. 6 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych”:

W rozumieniu ustawy licencją jest umowa o korzystanie z utworu.

Według art. 66 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

1. Umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pięciu lat na terytorium państwa, w którym licencjobiorca ma swoją siedzibę albo miejsce zamieszkania, chyba że w umowie postanowiono inaczej.

2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, prawo uzyskane na podstawie umowy licencyjnej wygasa.

Art. 67 ust. 1 do ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że:

1. Twórca może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania.

2. Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna).

3. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca nie może upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie uzyskanej licencji.

Z kolei stosownie do art. 68 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych

1. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, a licencji udzielono na czas nieoznaczony, twórca może ją wypowiedzieć z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku na rok naprzód, na koniec roku kalendarzowego.

2. Licencję udzieloną na okres dłuższy niż pięć lat uważa się, po upływie tego terminu, za udzieloną na czas nieoznaczony.

Odnosząc powołane przepisy oraz rozważania do przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że umowa o wspólne przedsięwzięcie z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty podejmujące współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem, a podjęte przez takie podmioty działania nie tworzą podmiotu gospodarczego, który byłby odrębnym podmiotem gospodarczym podlegającym rejestracji. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia są odrębnymi podatnikami VAT.

W konsekwencji dla kwestii związanej z opodatkowaniem podatkiem VAT określonych czynności dokonywanych w ramach zawartej umowy o wspólnym przedsięwzięciu istotne znaczenie ma, aby wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowiło wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługę świadczoną na rzecz usługobiorcy, a odpłatność za otrzymane świadczenie pozostawała w bezpośrednim związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu zauważyć należy, że co do zasady, sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi żadnych obowiązków podatkowych, o ile nie pełni funkcji zapłaty lub zaliczki z tytułu jakiegokolwiek świadczenia usług lub dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy. Aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia – wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie – wbrew temu co Państwo twierdzą – będzie dochodziło do wzajemnych świadczeń pomiędzy stronami umowy wspólnego przedsięwzięcia wydawniczego, tj. Wydawcą a autorem. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy w ramach zawartej umowy zobowiążą się Państwo wobec autora do wydania Utworu w tradycyjnej formie drukowanej i wprowadzenia go do obrotu. Z kolei autor pokryje część kosztów związanych z jego wydaniem na zasadach określonych w umowie poprzez wniesienie wkładu finansowego. W analizowanym przypadku będziemy mieć do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że wykonanym przez Państwa – Wydawcę świadczeniem stanowiącym usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podjęcie działań mających na celu skuteczne i profesjonalne wydanie Utworu, na zasadach określonych Umową i jego rzetelne wykorzystanie, zaś wynagrodzenie za tę usługę będzie stanowić otrzymana przez Państwa od autora kwota partycypacji finansowej płatna w ratach.

Zatem Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 1 uznaję za nieprawidłowe.

Odnosząc się do pytania nr 2 wskazuję, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z koeli w świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej na Państwa dokumentującej czynności autora zaznaczyć należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy – jak już wyżej wskazałem – pomiędzy stronami umowy wspólnego przedsięwzięcia wydawniczego będzie dochodziło do wzajemnych świadczeń. Jak wynika z opisu sprawy autor w ramach zawartej umowy zobowiąże się do dostarczenia Utworu, udzielenia Państwu licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu, wyrazi zgodę na wykorzystywanie przez Państwa jego wizerunku w celach promowania Utworu, zezwoli na zamieszczanie w dowolnej wersji Utworu elementów identyfikujących Państwa jako Wydawcę, reklam promujących Państwa oraz reklam podmiotów trzecich związanych z promocją lub dystrybucją Utworu. W ramach umowy zostanie ustalone wynagrodzenie autora w postaci prowizji od każdego sprzedanego egzemplarza Utworu, które wyczerpie roszczenia autora związane z wypłatą wynagrodzenia autorskiego, w szczególności za:

1.napisanie i dostarczenie Utworu w umówionej postaci,

2.udzielenie licencji na korzystanie z Utworu w sposób przewidziany Umową, bez ograniczeń ilościowych,

3.wykonanie korekty autorskiej całości tekstu,

4.prawa do umieszczania informacji reklamowych i promocyjnych,

5.materiał ilustracyjny i inne materiały, które dostarczył autor.

Zatem nie sposób uznać, że realizowane przez autora czynności nie będą stanowiły odpłatnych świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym faktura wystawiona przez autora w związku z ww. czynnościami wykonywanymi w ramach umowy będzie dokumentowała czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie – jak wskazałem powyżej, świadczone przez Państwa w ramach umowy o wspólnym przedsięwzięciu wydawniczym usługi na rzecz autora będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem nabyte od autora świadczenia w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia wydawniczego, będą wykorzystywane przez Państwa jako zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, skoro usługi nabyte przez Państwa od autora, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to należy uznać, że będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od autora, o ile nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy.

Tym samym uznałem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Państwa, a nie wywiera skutku prawnego dla autora Utworu.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Natomiast odnosząc się do powołanej przez Państwa we własnym stanowisku interpretacji indywidualnej należy wskazać, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków sądów należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego, i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianej kwestii nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego. Specyfika działalności podmiotów jest na tyle różnorodna, że niekiedy nawet podobne okoliczności faktyczne nie spowodują analogicznych konsekwencji prawnopodatkowych, a tym samym nie mogą być tożsamo traktowane. Zatem z uwagi na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw, powołane przez Państwa orzeczenia sądowe, choć stanowią element Państwa argumentacji, to nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).