Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych w związku ze sprzedażą w trybie licytacji publicznej. - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.545.2024.2.AK
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych w związku ze sprzedażą w trybie licytacji publicznej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 5 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych w związku ze sprzedażą w trybie licytacji publicznej.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 października 2024 r. (wpływ 8 października 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) prowadzi postępowanie egzekucyjne o sygn. (…) przeciwko dłużnikowi (…).
Przedmiotem egzekucji jest nieruchomość należąca do dłużnika oznaczona jako grunty orne, tj. działka o numerze 1 położona (…), inne tereny zabudowane, tj. działka o numerze 2, grunty orne, tj. działka o numerze 3 oraz inne tereny zabudowane, tj. działka o numerze 4, dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).
Nieruchomość znajdująca się pod adresem (…) to są działki ewidencyjne nr 3 i 1. Działki te są zagospodarowane zielenią i ogrodzone, nie są obecnie wykorzystywane przez spółkę.
Pozostała część nieruchomości znajdująca się pod adresem (…) to są działki ewidencyjne 4 i 2 o powierzchni (…) mkw. zabudowane budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni (…) mkw. Nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem handlowo-usługowym. Pomieszczenia w budynku przeznaczone są do prowadzenia działalności handlowej, ekspozycję materiałów, zaplecze biurowe, socjalne, techniczne i pomieszczenia magazynowe. Lokal obecnie jest wykorzystywany jako pomieszczenie do prowadzenia działalności przez spółkę.
Nie można ustalić daty ostatniego dokonania inwestycji na nieruchomości, od której inwestorowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczanego.
Obecnie dłużna spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
W uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani następujące informacje:
1.Czy na dzień sprzedaży dla działek nr 1 oraz 3 będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, jakie jest/będzie przeznaczenie działek nr 1 oraz 3 według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?
Odp.: Komornik skierował do dłużnika pisemne zapytanie z (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), które zostało skutecznie doręczone. Pytanie Komornika brzmiało: czy działki niezabudowane (numery 1 i 3) są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma wiedzy czy na dzień sprzedaży przedmiotowych działek będzie obowiązywał dla nich miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i jakie będzie przeznaczenie tych działek.
Z informacji uzyskanych jednak przez Komornika od biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości na dzień sprzedaży dla działek nr 1 i 3 obręb (…) nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Obecnie z uwagi na zmianę ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym gminy mają obowiązek sporządzić plany ogólne, które zastąpią studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
2.W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr 1 oraz 3, czy na moment ich sprzedaży zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130)?
Odp.: Komornik skierował zapytanie z (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), które zostało skutecznie doręczone. Pytanie Komornika brzmiało: czy działki niezabudowane (numery 1 i 3) są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma wiedzy czy na dzień sprzedaży przedmiotowych działek zostanie wydana dla nich decyzja o warunkach zabudowy bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
3.Czy ogrodzenie znajdujące się na działkach nr 1 oraz 3 stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.)?
Odp.: Ogrodzenie znajdujące się na działkach nr 1 oraz 3 nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
4.Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie ogrodzenia lub jego części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.
Odp.: Ogrodzenie znajdujące się na działkach nr 1 oraz 3 nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
5.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budowli (ogrodzenia) lub jego części znajdującego się na działkach nr 1 oraz 3 – a jego sprzedażą – upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
Odp.: W powyższym zakresie (czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku/budowli) Komornik skierował do dłużnika zapytanie pismem z dnia (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…). Korespondencja ta nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma wiedzy czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ogrodzenia lub jego części znajdującego się na działkach nr 1 oraz 3 – a jego sprzedażą – upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
6.Czy budynek handlowo-usługowy znajdujący się na działkach nr 4 oraz 2 stanowi budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane?
Odp.: Tak. Budynek handlowo-usługowy znajdujący się na działkach nr 4 oraz 2 stanowi budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane.
7.Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku handlowo-usługowego lub jego części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.
Odp.: W powyższym zakresie Komornik skierował do dłużnika zapytanie pismem z dnia (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…). Korespondencja ta nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma wiedzy czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku handlowo-usługowego lub jego części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
8.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku znajdującego się na działkach nr 4 oraz 2 lub jego części znajdujących się na nieruchomości – a ich sprzedażą – upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
Odp.: W powyższym zakresie Komornik skierował do dłużnika zapytanie pismem z dnia( …) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…). Korespondencja ta nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma wiedzy czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku znajdującego się na działkach nr 4 oraz 2 lub jego części znajdujących się na nieruchomości – a ich sprzedażą – upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
9.Czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie budynku/budowli znajdujących się na przedmiotowych działkach? Jeśli tak, czy wydatki na poszczególne budynki/budowle stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej każdego z budynków/budowli odrębnie? Jeśli tak, proszę wskazać:
a.Kiedy dłużnik poniósł te nakłady (proszę podać datę)?
b.Czy w związku wydatkami na ulepszenie danego budynku/budowli dłużnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
c.Czy ulepszenia te były „przebudową”, tj. czy dłużnik przeprowadził istotne zmiany po to, aby zmienić wykorzystanie budynku/budowli lub znacząco zmienić warunki zasiedlenia budynku/budowli?
d.Czy w okresie od zakończenia ulepszeń do planowanej sprzedaży działek nastąpiło albo nastąpi pierwsze zasiedlenie budynku/budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy od podatku od towarów i usług? Jeśli tak, proszę wskazać datę pierwszego zasiedlenia budynku/budowli po ulepszeniu?
e.Do jakich czynności dłużnik wykorzystywał ulepszony budynek/budowlę, tj. do czynności: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od podatku od towarów i usług, czy do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Odp.: W powyższym zakresie Komornik skierował zapytanie z (…) lutego 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę. Ponadto w powyższym zakresie Komornik skierował do dłużnika kolejne zapytanie pismem z dnia (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…). Korespondencja ta również nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma w tym zakresie wiedzy.
10.Kiedy dłużnik nabył działki nr 1, 3, 4 oraz 2?
Odp.: Spółka nabyła ww. działki w dniu (…) czerwca 2017 r.
Jednocześnie Komornik zaznacza, że żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług nie obliguje komorników do ustalenia tego faktu w kontekście opodatkowania dostawy nieruchomości objętych niniejszym zapytaniem – wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
11.Czy nabycie przez dłużnika działek nr 1, 3, 4 oraz 2 nastąpiło w ramach transakcji opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?
Odp.: Komornik skierował zapytanie z (…) lutego 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…) czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu zajętych nieruchomości. Korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę. W tym zakresie zostało wysłane również kolejne pismo do dłużnika z dnia (…) września 2023 r., które zostało skutecznie doręczone, natomiast dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej na zadane pytania.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma w tym zakresie wiedzy.
Z kolei pismem z dnia (…) grudnia 2023 r. Komornik zapytał dłużnika czy wykorzystywał przedmiotowe nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku i czy z tytułu nabycia lub jej wytworzenia przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Korespondencja z tym zapytaniem nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
12.Czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek nr 1, 3, 4 oraz 2? Jeżeli tak, to czy z tego prawa Państwo skorzystali i odliczyli Państwo podatek VAT? Jeżeli nie, to dlaczego?
Odp.: Komornik skierował zapytanie z (…) lutego 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu zajętych nieruchomości. Korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę. W tym zakresie zostało wysłane również kolejne pismo do dłużnika z dnia (…) września 2023 r., które zostało skutecznie doręczone, natomiast dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej na zadane pytania.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma w tym zakresie wiedzy.
Z kolei pismem z dnia (…) grudnia 2023 r. Komornik zapytał dłużnika czy wykorzystywał przedmiotowe nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku i czy z tytułu nabycia lub jej wytworzenia przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Korespondencja z tym zapytaniem nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
Komornik nie zadał wprost dłużnikowi pytania: „czy z tego prawa Państwo skorzystali i odliczyli Państwo podatek VAT? Jeżeli nie, to dlaczego?” albowiem Komornik nie uzyskał informacji na zadane dłużnikowi pytanie: czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu zajętych nieruchomości.
13.Czy działki nr 1, 3, 4 oraz 2 od momentu nabycia do momentu zbycia były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT wykonywał dłużnik, do której wykorzystywane były ww. działki – należy podać podstawę prawną zwolnienia.
Odp.: Komornik pismem z dnia (…) grudnia 2023 r. zapytał dłużnika czy wykorzystywał przedmiotowe nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku i czy z tytułu nabycia lub jej wytworzenia przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Korespondencja z tym zapytaniem nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę.
Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji w powyższym zakresie, zatem nie ma w tym zakresie wiedzy.
14.Czy jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…), prowadzi Pan udokumentowane działania, które nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów (działek wskazanych we wniosku), o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy?
W przypadku gdy Komornik Sądowy nie posiada szczegółowych informacji dotyczących sprzedawanej nieruchomości, niezbędnych do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania zwolnienia od podatku, wówczas należy wskazać, czy brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?
Odp.: Tak. Komornik prowadzi udokumentowane działania, które nie doprowadziły jednak, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10, 10a ustawy.
W celu ustalenia czy sprzedaż zajętej nieruchomości o numerze KW (…) w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego objęta będzie należnym podatkiem od towarów i usług, Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…):
1)skierował zapytanie z (…) lutego 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę,
2)skierował zapytanie z (…) września 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), pismo zostało doręczone, natomiast dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej,
3)skierował zapytanie z (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę,
4)skierował zapytanie z (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), pismo zostało doręczone natomiast dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej.
Pytanie
Czy dostawa wyżej oznaczonych nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy Komornik Sądowy dokonując sprzedaży w trybie licytacji publicznej tej nieruchomości będzie zobowiązany obliczyć i „odprowadzić” podatek od towarów i usług, czy też podlega ona zwolnieniu z podatku?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)
W Pani ocenie, dostawa wyżej oznaczonych zabudowanych i niezabudowanych nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Spółka (…) jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Komornik Sądowy, z powodu bezskutecznych prób kontaktu ze Spółką nie posiada informacji, w jaki sposób i do jakich celów dłużnik wykorzystywał nieruchomości, a także czy nieruchomość była przez nich wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie uzyskał również informacji do jakich czynności Spółka wykorzystywała nieruchomość (opodatkowanych, zwolnionych, wyłącznie zwolnionych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT). Komornik nie uzyskał również informacji dotyczących tego, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie tej nieruchomości (oddanie do użytkowania) oraz czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i czy wydatki te były niższe niż 30% wartości początkowej tych nieruchomości. Jednocześnie dłużnik nie ustosunkował się do pytania, czy działki niezabudowane o numerach 1 i 3 położone na przedmiotowej nieruchomości są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Komornik Sądowy nie posiada szczegółowych informacji dotyczących sprzedawanej nieruchomości, niezbędnych do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania zwolnienia od podatku, a brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika. Potwierdza to korespondencja kierowana do dłużnika, która nie była odbierana przez niego lub w przypadku odebrania nie udzielał on żadnych odpowiedzi na zadane pytania.
Dostawa nieruchomości objętych wnioskiem w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego stanowić będzie opodatkowaną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnień, o których mowa art. 43 ust. 1 pkt 1 pkt 2, 3 i 9-10a ustawy o VAT, a podlegającą opodatkowaniu wg stawki podatku 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ustawy o VAT.
W sprawie będzie miał zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy o VAT. W konsekwencji, Komornik Sądowy będzie zobowiązany jako płatnik, zgodnie z art. 18 ustawy o VAT, do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku z tytułu ww. sprzedaży do urzędu skarbowego. Na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, dostawa gruntu pod budynkiem będzie opodatkowana podatkiem VAT razem z budynkiem/budowlą stawką podatku w wysokości 23%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów tej ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika.
Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.
Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem egzekucji jest nieruchomość należąca do dłużnika, którym jest spółka, oznaczona jako grunty orne, tj. działka o numerze 1 położona w obrębie(…), inne tereny zabudowane, tj. działka o numerze 2, grunty orne, tj. działka o numerze 3 oraz inne tereny zabudowane, tj. działka o numerze 4, dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przedstawionej sytuacji dostawa nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i czy Komornik Sądowy dokonując sprzedaży w trybie licytacji publicznej tej nieruchomości będzie zobowiązany obliczyć i „odprowadzić” podatek od towarów i usług, czy też podlega ona zwolnieniu z podatku.
Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnik działa jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, a tym samym sprzedaż ta wykonywana jest w ramach działalności gospodarczej.
Jak wynika z opisu sprawy, nieruchomości zabudowane i niezabudowane, które będą przedmiotem sprzedaży w trybie egzekucji sądowej, należą do (…). Obecnie dłużna spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W konsekwencji, dostawa nieruchomości dotyczy majątku podmiotu gospodarczego, którym jest Spółka. Tym samym, w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług.
Dostawa ww. nieruchomości w drodze sprzedaży w trybie egzekucji sądowej będzie więc czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT może korzystać ze zwolnienia od tego podatku, albo może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów mogące mieć zastosowanie w tej sprawie zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9, pkt 10 i 10a ustawy, zawierających zwolnienie dostawy terenów niezabudowanych, budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w tych przepisach warunki.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Przepis art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
Ponadto, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Pierwszym zasiedleniem jest więc szeroko rozumiane pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Przykładowo, pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku oddany zostanie on w najem, jak też w przypadku, gdy będzie on wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej – w obu przypadkach dojdzie do korzystania z budynku. Również w przypadku gdy nieruchomość jest wykorzystywana dla celów osobistych np. mieszkalnych również mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem.
W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl bowiem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogicznie opodatkowanie podatkiem VAT, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
W okolicznościach opisanej we wniosku sprawy wskazać także należy na art. 43 ust. 21 ustawy, zgodnie z którym:
Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Powyższe oznacza, że dostawa towarów dokonana w trybie egzekucji jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu braku informacji od dłużnika bezskuteczne.
Przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Panią niezabudowanych działek nr 1 i 3oraz zabudowanych działek nr 4 i 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10, 10a i pkt 2 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Nie możemy bowiem ocenić możliwości zastosowania zwolnienia do sprzedaży ww. działek w sytuacji, gdy w opisie sprawy wskazała Pani, że:
-z informacji uzyskanych jednak przez Komornika od biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości na dzień sprzedaży dla działek nr 1 i 3 obręb (…) nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy na dzień sprzedaży działek nr 1 i 3 zostanie wydana dla nich decyzja o warunkach zabudowy bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie znajdującego się na działkach nr 4 i 2 budynku handlowo-usługowego lub jego części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku znajdującego się na działkach nr 4 oraz 2 lub jego części znajdujących się na nieruchomości – a ich sprzedażą – upłynie okres dłuższy niż 2 lata;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie budynku/budowli znajdujących się na przedmiotowych działkach;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy nabycie przez dłużnika działek nr 1, 3, 4 oraz 2 nastąpiło w ramach transakcji opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek nr 1, 3, 4 oraz 2;
-Komornik nie uzyskał od dłużnika informacji i nie ma wiedzy, czy działki nr 1, 3, 4 oraz 2 od momentu nabycia do momentu zbycia były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.
Zatem, przedstawiony przez Panią opis sprawy uniemożliwia rozstrzygnięcie kwestii zwolnienia od podatku dostawy niezabudowanych działek nr 1 i 3 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 oraz zwolnienia zabudowanych działek nr 4 i 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a i pkt 2 ustawy.
Wskazała Pani jednak, że Komornik prowadzi udokumentowane działania, które nie doprowadziły jednak, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10, 10a ustawy. W celu ustalenia, czy sprzedaż zajętej nieruchomości o numerze KW (…) w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego objęta będzie należnym podatkiem od towarów i usług, Komornik:
1)skierował zapytanie z (…) lutego 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę,
2)skierował zapytanie z (…) września 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), pismo zostało doręczone, natomiast dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej,
3)skierował zapytanie z (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), korespondencja nie została podjęta w terminie przez dłużną Spółkę,
4)skierował zapytanie z (…) grudnia 2023 r. na adres dłużnej Spółki wskazany w KRS, tj. (…), pismo zostało doręczone natomiast dłużnik nie udzielił odpowiedzi zwrotnej.
W związku z powyższym w sprawie znajduje zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Panią udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania zwolnienia od podatku dostawy niezabudowanych działek nr 1 i 3 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 oraz zwolnienia zabudowanych działek nr 4 i 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a i pkt 2 ustawy. Przy czym zaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Panią nie była przedmiotem interpretacji.
Ponadto, skoro dostawa działek zabudowanych nr 4 i 2, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek handlowo-usługowy, nie będzie objęta zwolnieniem od podatku.
Tym samym, sprzedaż w trybie licytacji publicznej nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, dostawa zabudowanych działek nr 4 i 2 oraz niezabudowanych działek nr 1 i 3 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Komornik Sądowy, dokonując sprzedaży w trybie licytacji publicznej tych nieruchomości, będzie zobowiązany obliczyć i „odprowadzić” podatek od towarów i usług.
Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).