Możliwość pomniejszenia obrotu oraz kwot podatku należnego w związku z udzieleniem bonifikat, na podstawie opisanej dokumentacji.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości pomniejszenia obrotu oraz kwot podatku należnego w związku z udzieleniem bonifikat, na podstawie opisanej dokumentacji.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 października 2024 r. (data wpływu 7 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków i paraleków w aptece (PKD 47.73.Z). Przy sprzedaży niektórych medykamentów w aptece z cenami umownymi (nieobjętych refundacją NFZ) udzielane są kupującym bonifikaty. Bonifikata polega na obniżeniu - w momencie dokonania sprzedaży - kwoty do zapłaty przez klienta (a zatem już po udzieleniu bonifikaty) o określoną wartość procentową lub kwotową.

W efekcie, uiszczana przez kupujących w kasie apteki należność jest niższa od sumy wartości jednostkowych sprzedawanych towarów, co stanowi swoisty element strategii gospodarczej Wnioskodawcy. W ten sposób następuje obniżenie ceny oferowanych kupującemu towarów przed sprzedażą, o czym kupujący jest informowany i na co wyraża zgodę.

Sprzedaż detaliczna odbywa się na podstawie paragonów fiskalnych, zawierających wszystkie niezbędne informacje, stosownie do par. 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. 2021 r. poz. 1625). Na paragonie fiskalnym dokumentującym sprzedaż z bonifikatą, bonifikata nie obniża cen poszczególnych artykułów, ale pomniejsza wykazaną w nim ostateczną kwotę do zapłaty. W paragonie wyspecyfikowane są bowiem ceny leków w kwotach netto i z VAT, natomiast bonifikata przedstawiona jest na dole paragonu w postaci jednej kwoty - bez rozbicia na kwotę netto i VAT i bez przyporządkowania do poszczególnych pozycji towarów wydanych klientowi (ponieważ nie dotyczą sprzedaży poszczególnych leków, które Wnioskodawca sprzedaje wg różnych stawek VAT). Do kasy apteki wpływa wyłącznie kwota po bonifikacie, a zatem faktycznie zapłacona przez klienta. Te same dane są uwidocznione na wtórnikach drukowanych przez kasę fiskalną, które podlegają przechowaniu w dłuższym okresie.

Wartość bonifikat nie jest uwidoczniona na raporcie dobowym z kasy fiskalnej (bonifikata ujmowana jest w części informacyjnej, a nie fiskalnej kasy). Z tego powodu powstaje różnica pomiędzy raportem fiskalnym, który pokazuje wartość obrotu bez uwzględnienia bonifikat oraz rzeczywistym obrotem, który jest o te bonifikaty pomniejszony. Podkreślić należy, że kasy rejestrujące i ich algorytmy działania są zdeterminowane przepisami i brak jest możliwości ingerencji w strukturę oprogramowania przez podatnika. Ponieważ jednak apteka pracuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi wartość bonifikat i obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie zestawieniach komputerowych - dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego obrotu.

Podkreślenia wymaga, że na podstawie tych danych, Wnioskodawca jest w stanie w sposób prawidłowy przyporządkować kwoty udzielonych bonifikat do konkretnych stawek VAT zrealizowanego obrotu. W efekcie Wnioskodawca w oparciu o dane z ewidencji ma możliwość dokonania autokorekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych, w taki sposób, aby kwota tego podatku uwzględniała rzeczywisty, a nie fikcyjny obrót.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym sprawy, dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Spółka ma prawo pomniejszyć obrót a w związku z tym również VAT należny o wartość udzielonej bonifikaty, jeżeli jej wysokość wynika z:

• dziennych lub miesięcznych zestawień sprzedaży sporządzonych przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego przychodu, w przypadku, gdy ewidencja komputerowa równolegle dokumentuje i ściśle odzwierciedla udzielone bonifikaty i przychody rejestrowane za pomocą kas fiskalnych,
• paragonów z kasy fiskalnej będących w posiadaniu klienta i podatnika, jeśli ich treść pokrywa się z ewidencją komputerową, o której mowa powyżej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług Spółka ma prawo wyłączyć z kwoty obrotu wartość udzielonych bonifikat.

Stosownie bowiem do art. 29a ust. 1 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie należność jest kwotą, na którą strony się umówiły, czyli kwotą, którą podatnik ma otrzymać od nabywcy towarów i usług. Tym samym, kwotę należną stanowi całość świadczenia należnego od nabywcy, a zatem istotna jest kwota wynikająca z ustaleń stron o jego wysokości (wyrok NSA z 5 stycznia 1999 r. III SA 1765/97).

Jednocześnie zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym, nie może budzić wątpliwości, że wartość bonifikaty nie jest kwotą należną w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Za należną (a zatem przysługującą Spółce) można w przypadku Spółki uznać wyłącznie kwotę odpłatności ponoszonej przez pacjenta. Co istotne bonifikata jest udzielana już w momencie dokonywania przez Spółkę sprzedaży. Zatem, już w tym momencie winna ona pomniejszać jej obrót.

Dla możliwości pomniejszenia kwoty obrotu w oparciu o ww. przepisy, nie może mieć decydującego znaczenia w sposób w jaki ujmowane są kwoty bonifikat na paragonach fiskalnych oraz brak ich ujęcia w raportach fiskalnych, przy pomocy których Spółka ma obowiązek ewidencjonować obrót, stosownie do zapisów rozporządzenia MF z 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, skoro na podstawie ewidencji komputerowej Spółka jest w stanie określić wysokość udzielonych bonifikat i podatku VAT od sprzedaży towarów, które są ujęte na paragonach objętych bonifikatami. Jak bowiem wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych naruszenie przez podatnika obowiązków formalnych nie może stanowić jedynej podstawy do wprowadzenia ograniczeń w zakresie możliwości pomniejszenia kwoty obrotu o kwoty udzielonych bonifikat, gdyż naruszałoby to zasadę neutralności VAT. W przypadku zatem nie posiadania przez podatnika prawidłowo sporządzonych dokumentów, zmniejszenie obrotu możliwe jest także w oparciu o inne dokumenty, które zawierać będą wszelkie dane potrzebne dla zobrazowania wysokości udzielonego rabatu. Ustawodawca nie sprecyzował bowiem tego, w jaki sposób i w jakiej formie następować by miało dokumentowanie rabatów, zarówno co do faktu ich udzielenia, jak i co do ich wysokości i przedmiotu.

W efekcie, przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób. Powyższa wykładnia znajduje także potwierdzenie w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzeczeniach TSUE. Zgodnie z art. 79 Dyrektywy, podstawa opodatkowania nie obejmuje m.in. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji.

Podkreślenia wymaga, że akceptacja przeciwnego poglądu, zgodnie z którym Spółka nie byłaby uprawniona do pomniejszania kwoty obrotu o wartość udzielonych bonifikat prowadziłaby do zróżnicowania pozycji podatników dokonujących sprzedaży na podstawie faktur od tych, którzy dokonują sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących. Ci pierwsi mieliby prawo do pomniejszania kwoty obrotu w każdym przypadku, gdy pierwotna faktura zawierała błędną cenę, natomiast ci drudzy w zasadzie nie mieliby możliwości skorygowania kwoty obrotu wykazanego w raporcie fiskalnym, nawet w sytuacji, gdy dysponują niezbitymi dowodami potwierdzającymi zawyżenie jego wysokości. Taka wykładnia naruszałaby zatem nie tylko zasadę neutralności VAT wynikającą z przytoczonych przepisów Dyrektywy, ale również zasadę równego traktowania podatników. Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy podatkowe nie regulują kwestii dokumentowania bonifikat. Żaden przepis rozporządzenia z 29 kwietnia 2019 r. nie określa zarazem, gdzie na paragonie fiskalnym należy umiejscowić informację o udzielonych bonifikatach. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest także i to, że na tle obecnie obowiązujących przepisów nie jest możliwa korekta wydruków z kas (paragonów i raportów). Możliwość taka nie została przewidziana w przepisach, a ponadto uniemożliwiają ją warunki techniczne kas, które zapewniać mają nienaruszalność i nieusuwalność zapisów w kasie. W doktrynie nie budzi jednakże wątpliwości, że podatnicy są zobowiązani do korekty samych danych zaewidencjonowanych w kasie, o ile miały miejsce ich zmiany, w celu określenia rzeczywistej podstawy opodatkowania.

Przepisy nie określają tutaj w ogóle sposobów dokonywania tej korekty, która jednakże - co już powiedziano - nie może nastąpić poprzez samą kasę rejestrującą. Na tle poprzednio obowiązującej ustawy przyjęło się, że tego rodzaju korekty są odnotowywane w prowadzonym pomocniczo, tzw. zeszycie korekt. Wynikające z niego korekty i poprawki uwzględnia się na koniec każdego okresu przy sporządzaniu deklaracji za ten okres. W kontekście powyższego uznać należy, że Spółka ma możliwość dokonania takiej właśnie autokorekty w związku z udzielanymi bonifikatami w oparciu o:

• dzienne lub miesięczne zestawienia sprzedaży sporządzone przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego przychodu, w przypadku gdy ewidencja komputerowa równolegle dokumentuje i ściśle odzwierciedla udzielone bonifikaty/przychody rejestrowane za pomocą kas fiskalnych;
• paragony z kasy fiskalnej będące w posiadaniu klienta i podatnika, jeśli ich treść pokrywa się z ewidencją komputerową, o której mowa powyżej.

W efekcie, system dokumentowania bonifikat stosowany w aptece prowadzonej przez Spółkę, polegający na wykazaniu kwoty bonifikaty na paragonach fiskalnych oraz w systemie informatycznym wystarczająco potwierdza fakt zastosowania bonifikaty i uprawnia Spółkę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem VAT do uwzględnienia rzeczywistego obrotu, pomniejszonego o udzielone bonifikaty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 29a ust. 7 ustawy:

W świetle art. 29a ust. 10 ustawy:

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu JPK_VAT z deklaracją.

Natomiast w myśl art. 111 ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z art. 111 ust. 1b ustawy:

Na podstawie art. 111 ust. 6a ustawy:

Ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej dotyczy tej części sprzedaży podatnika, która dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W świetle § 2 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”:

Jak stanowi § 2 pkt 27 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Stosownie do § 25 ust. 1 pkt 7-14 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Paragon fiskalny (a także raporty fiskalne dobowe, miesięczne) musi odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Jeśli zatem w momencie sprzedaży strony transakcji znają cenę sprzedaży, to cena ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży.

Co do zasady, kwoty udzielonej bonifikaty, czyli zniżki od ustalonej ceny towaru, powinny być zatem uwidocznione z wyszczególnieniem podatku VAT oraz wartości sprzedaży, o jakie zmniejszane są wartości sprzedaży towarów lub usług. Sprzedaż pomniejszoną o kwoty udzielonych bonifikat powinna być uwidoczniona zarówno w paragonach jak również w  raportach fiskalnych (dobowych, okresowych lub rozliczeniowych).

Prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków i paraleków w aptece. Prowadząc sprzedaż detaliczną dokonują Państwo ewidencji sprzedaży za pomocą kas fiskalnych.

Przy sprzedaży niektórych medykamentów w aptece z cenami umownymi (nieobjętych refundacją NFZ udzielają Państwo kupującym bonifikaty. Bonifikata polega na obniżeniu - w momencie dokonania sprzedaży - kwoty do zapłaty przez klienta (a zatem już po udzieleniu bonifikaty) o określoną wartość procentową lub kwotową. W efekcie, uiszczana przez kupujących w kasie apteki należność będzie niższa od sumy wartości jednostkowych sprzedawanych towarów. W ten sposób następuje obniżenie ceny oferowanych kupującemu towarów przed sprzedażą, o czym kupujący jest informowany i na co wyraża zgodę.

Na paragonie fiskalnym, dokumentującym sprzedaż z bonifikatą, bonifikata nie obniża cen poszczególnych artykułów, ale pomniejsza wykazaną w nim ostateczną kwotę do zapłaty.

Na paragonie fiskalnym wyspecyfikowane są ceny leków w kwotach netto i z podatkiem VAT, natomiast bonifikata przedstawiona jest na dole paragonu w postaci jednej kwoty - bez rozbicia na kwotę netto i podatek VAT i bez przyporządkowania do poszczególnych pozycji towarów wydanych klientowi. Do kasy apteki wpływa wyłącznie kwota po bonifikacie, a zatem faktycznie zapłacona przez klienta. Te same dane są uwidocznione na wtórnikach drukowanych przez kasę fiskalną, które podlegają przechowywaniu w dłuższym okresie.

Wartość bonifikat nie jest uwidoczniona na raporcie dobowym z kasy fiskalnej (bonifikata ujmowana jest w części informacyjnej, a nie fiskalnej kasy). Z tego powodu powstaje różnica pomiędzy raportem fiskalnym, który pokazuje wartość sprzedaży bez uwzględnienia bonifikat oraz rzeczywistą sprzedażą, która jest o te bonifikaty pomniejszona.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „bonifikata”, w związku z tym jej definicja powinna być odczytywana w oparciu o definicję słownikową. Według Słownika Języka Polskiego PWN, pod redakcją M. Szymczyka, Warszawa 1996 r. str. 178 – bonifikata to zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi; zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę, opust, rabat. Zatem, bonifikata to obniżka ceny przyznawana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta.

Jakkolwiek żaden z przepisów powołanej ustawy ani też przepisów wykonawczych do niej, nie zawiera unormowań co do samej techniki udzielania bonifikat (rabatów, opustów, uznanych reklamacji i skont), to brzmienie przytoczonego art. 29a ust. 1 i ust. 7 ustawy jednoznacznie wskazuje, że wielkości te kształtują wartość netto sprzedawanego towaru (usługi), która stanowi kwotę wyjściową dla obliczenia podatku należnego. Bonifikaty powinny być uwzględnione na poziomie ewidencjonowania sprzedaży i w tym momencie pomniejszać sprzedaż i kwotę należnego podatku z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Przedstawiony przez Państwa opis sprawy wskazuje, iż zastosowana w momencie sprzedaży bonifikata, polegająca na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty przez klienta wynika z określonego działania sprzedawcy i jest przyznawana po ustaleniu ceny. W tej sytuacji bonifikata powinna być traktowana jako udzielenie nabywcy opustu i obniżki ceny, uwzględniane w momencie sprzedaży, stosownie do art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy.

Udzielenie obniżki ceny, upustu w momencie sprzedaży, nie powinno mieć więc znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota zapłaty należna od nabywcy powinna go już uwzględniać. Jednakże w opisanym przypadku udzielana przez Państwa bonifikata znajduje swoje odzwierciedlenie w wystawionym paragonie fiskalnym w kwocie brutto, wyłącznie w części informacyjnej a nie fiskalnej tego dokumentu fiskalnego. W generowanych przez Państwa w raportach dobowych z kasy fiskalnej, sprzedaż ewidencjonowana jest bez uwzględnienia udzielonych bonifikat, przy czym w rzeczywistości do kasy apteki wpływa kwota pomniejszona o bonifikatę.

Wskazać w tym miejscu należy, że ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, a w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia pliku JPK_VAT z deklaracją, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanej sprzedaży. Podstawą opodatkowania, zgodnie z zasadą wynikającą z art. 29a ust. 1 ustawy, jest bowiem kwota rzeczywiście należna od nabywcy.

W celu ustalenia prawidłowej (rzeczywistej) podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia bonifikat, które nie są uwidocznione w raportach fiskalnych, należałoby prowadzić dodatkową, poza kasą rejestrującą, ewidencję (korekt), z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty sprzedaży i podatku należnego.

Mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania sprzedaży ewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż można przyjąć do sporządzenia i rozliczenia dokumentu JPK_VAT z deklaracją inną podstawę opodatkowania, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego. Jednak podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego oraz podstawą prawidłowego sporządzenia JPK_VAT z deklaracją jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynikający z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane za miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.

Należy bowiem podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

W okolicznościach opisanej sprawy, pracują Państwo przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wartość bonifikat i sprzedaży rejestrowanej za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawi się na sporządzonych na jej podstawie zestawieniach komputerowych - dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętej sprzedaży. Na podstawie tych danych są Państwo w stanie w sposób prawidłowy przyporządkować kwoty udzielonych bonifikat do konkretnych stawek VAT zrealizowanej sprzedaży. W efekcie, w oparciu o dane z ewidencji mają Państwo możliwość dokonać autokorekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych.

Powyższe oznacza, iż prowadzona przez Państwa ewidencja przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie spełnia wymogów ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, co jednak nie zwalnia Państwa z obowiązku posiadania dokumentacji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia JPK_VAT z deklaracją.

Stwierdzić tym samym należy, że w tym konkretnym przypadku mogą Państwo przyjąć do określenia podstawy opodatkowania inną kwotę, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego przy założeniu, że podstawą prawidłowego sporządzenia rozliczenia jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczych, udokumentowany rzetelnymi dowodami, wynikającymi z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych. Dane za dany miesiąc rozliczeniowy, wynikające z tych zapisów (zestawień komputerowych) i dotyczące udzielonych przez Państwa bonifikat, obniżą łączną miesięczną sprzedaż wykazaną na raportach fiskalnych.

Ewidencja prowadzona przez Państwa dla celów VAT (zarówno za pomocą kasy rejestrującej jak i pozostała), na podstawie której możliwe jest uwzględnienie kwot udzielonych bonifikat w rozbiciu na kwotę netto oraz podatek VAT, stanowi podstawę do obniżenia sprzedaży i kwot podatku należnego o udzielone przez Państwa bonifikaty.

Państwa stanowisko uznaję zatem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie analizuję załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuję oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym, dokumenty dołączone do złożonego wniosku nie są przedmiotem merytorycznej analizy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).