Interpretacja indywidualna w zakresie zwiększenia podatku naliczonego o 100% podatku należnego z tytułu importu usług dzierżawy pojazdów oraz od innych wydatków związanych z eksploatacją dzierżawionych pojazdów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2024 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwiększenia podatku naliczonego o 100% podatku należnego z tytułu importu usług dzierżawy pojazdów oraz od innych wydatków związanych z eksploatacją dzierżawionych pojazdów

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 października 2024 r. (data wpływu 4 października 2024 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka M spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym, jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz jest zarejestrowana do czynności wewnątrzwspólnotowych. Spółka wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane i ma prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

Spółka M zawarła umowę ze (…) firmą na dzierżawę samochodów dostawczych. Są to samochody o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, posiadające jeden rząd siedzeń i przestrzeń ładunkowa jest oddzielona od przestrzeni pasażerskiej trwałą przegrodą. Pojazdy te służą wyłącznie działalności gospodarczej Wnioskodawcy i są związane wyłącznie z czynnościami wykonywanymi przez Spółkę jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wspomniana umowa dzierżawy przewiduje, że samochody będą (i są) dzierżawione przez okres dłuższy niż 30 dni.

Dzierżawione pojazdy są zarejestrowane na (…) i nie będą rejestrowane na terenie kraju. Po zakończeniu umowy samochody zostaną zwrócone (…) firmie.

Okręgowe stacje diagnostyczne odmawiają dokonania dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tych pojazdów, ze względu na brak rejestracji w Polsce. Zatem spółka nie może uzyskać potwierdzenia z okręgowej stacji diagnostycznej o spełnieniu przez dzierżawione pojazdy warunków określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 wspomnianej ustawy. Wnioskodawca posiada dokumentację zdjęciową potwierdzającą w sposób niebudzący wątpliwości cechy konstrukcyjne pojazdów, w tym to cechy, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jako, że umowa dzierżawy została zawarta na okres dłuższy niż 30 dni miejscem świadczenia usług, zgodnie z art. 28j ustawy o podatku od towarów i usług, jest terytorium kraju, a co za tym idzie Spółka rozpoznaje import usług i wykazuje z tego tytułu podatek należny. Podstawa opodatkowania tej czynności jest ustala zgodnie z art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka ponosi podstawowe koszty eksploatacji pojazdów, w tym koszty paliwa.

Pismem z 2 października 2024 r. (data wpływu 4 października 2024 r.) uzupełnili Państwo opis sprawy o następujące informacje:

Ad. 1

Ewidencja przebiegu jest prowadzona dla pojazdów od (…) 2021 roku.

Ad. 2

Zgłoszenie samochodów dostawczych na formularzu VAT-26 zostało dokonane (…) 2021 roku.

Ad. 3

Istnieje tylko zarządzenie dotyczące użytkowania samochodów dostawczych.

Ad. 4

W zarządzeniu jest mowa że pojazdy mogą być wykorzystywane wyłącznie dla potrzeb związanych z działalnością spółki M oraz, że po zakończeniu pracy pojazdy mają być parkowane w siedzibie spółki.

Ad. 5

Spółka korzysta z kart paliwowych (…) i na podstawie faktur wystawianych przez (…) jest kontrolowana ilość zużytego paliwa.

Ad. 6

Pojazdy mają zabudowę typu furgon (tzw. blaszanka), mają jedynie 3 miejsca w jednym rzędzie siedzeń oraz stale są załadowane materiałami niezbędnymi w działalności spółki, co uniemożliwia ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością.

Ad. 7

Po zakończeniu robót pojazdy są parkowane w siedzibie firmy.

Ad. 8

Pracownicy po godzinach nie mają możliwości ani pozwolenia na wykorzystywanie tych pojazdów do celów prywatnych.

Ad. 9

Przez wydatki eksploatacyjne rozumieć należy zakup paliwa, płynu do spryskiwaczy, żarówek, opon i innych niezbędnych do utrzymania pojazdów w należytej staranności technicznej.

Pytanie

Czy Spółka może zwiększyć podatek naliczony o 100% podatku należnego z tytułu importu usług dzierżawy pojazdów oraz od innych wydatków związanych z eksploatacją dzierżawionych pojazdów?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka ma prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego związanego z dzierżawą pojazdów, w tym wynikającego z importu usług i kosztów eksploatacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 28j ust. 1 i 2 ustawy VAT wskazują, że miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Ponieważ środki transportu (samochody dostawcze) są dzierżawione przez okres dłuższy niż 30 dni miejscem opodatkowania tych usług jest terytorium kraju, a co za tym idzie, mamy do czynienia z importem usług, który implikuje powstanie podatku należnego. Podatek należy z tytułu importu usług, zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy VAT, stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu. Ustawodawca, zapisem w art. 86a ust. 1 ustawy VAT, ograniczył możliwość odliczenia całego podatku naliczonego i wskazał, że odliczeniu podlega jedynie 50% podatku naliczonego związanego z zakupem, leasingiem, wytworzeniem, importem oraz kosztami eksploatacji pojazdów. Wyjątek od tej reguły dotyczy określonej grupy pojazdów spełniających określone kryteria. Potwierdzeniem spełniania ustawowych kryteriów, w przedmiotowej sprawie, jest dodatkowe badanie techniczne przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów.

Ustawodawca nie przewidział sytuacji, z którą mamy do czynienia u Wnioskodawcy. Spółka nie ma możliwości uzyskania potwierdzenia spełnienia warunków technicznych przez okręgową stację diagnostyczną, gdyż samochody nie są zarejestrowane na terenie kraju.

Podatnik nie może ponosić negatywnych skutków niedopatrzenia ustawodawcy, który w tym zakresie pominął istotny aspekt, to jest najem samochodu z zagranicy. Spółka jest w stanie wykazać na podstawie innych środków dowodowych niż badanie techniczne, że pojazdy spełniają kryteria umożliwiające odliczenie 100% podatku naliczonego, w tym podatku będącego efektem dokonania importu usług. Wnioskodawca posiada dokumentację zdjęciową, a w razie wątpliwości można np. przesłuchać w charakterze świadków pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę.

Zdanie przeciwne stanowiłoby nieuzasadnione pogorszenie sytuacji Wnioskodawcy wobec innych podmiotów (podatników) wyłącznie dlatego, że wynajmuje samochody od zagranicznego kontrahenta, szczególnie, że brak dodatkowego badania technicznego nie wynika z zaniedbania lub zaniechania Spółki, a wynika wyłącznie z obiektywnych przesłanek. Podobne stanowisko prezentuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 19 lutego 2020 r., sygnatura: I SA/Bd 784/19. W tezie wyroku czytamy: Stanowisko, że niedopełnienie obowiązku dokonania badania technicznego skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy pojazd posiada cechy konstrukcyjne uprawniające do pełnego odliczenia, prowadzi do naruszenia zasady proporcjonalności.

Reasumując; w świetle przedstawionych argumentów uznać należy, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawa o VAT” w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 4 lit a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

 1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

 2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

 3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

 1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

 a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

 b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

 2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

 1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

 2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy o VAT warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

 1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a) klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b) z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

 2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Jak stanowi art. 86a ust. 10 ustawy o VAT:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

 1. pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

 2. pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Ponadto w świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w  art.  86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe powinno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy o VAT w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny oraz są Państwo zarejestrowani do czynności wewnątrzwspólnotowych. Wykonują Państwo wyłącznie czynności opodatkowane. Zawarli Państwo umowę ze (…) firmą na dzierżawę samochodów dostawczych. Są to samochody o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, posiadające jeden rząd siedzeń i przestrzeń ładunkowa jest oddzielona od przestrzeni pasażerskiej trwałą przegrodą. Pojazdy te służą wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej i są związane wyłącznie z czynnościami wykonywanymi przez Spółkę jako podatnika podatku od towarów i usług. Umowa dzierżawy przewiduje, że samochody będą (i są) dzierżawione przez okres dłuższy niż 30 dni. Dzierżawione pojazdy są zarejestrowane na (…) i nie będą rejestrowane na terenie kraju. Po zakończeniu umowy samochody zostaną zwrócone (…) firmie. Nie posiadają Państwo dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tych pojazdów, ze względu na brak rejestracji w Polsce. Ewidencja przebiegu jest prowadzona dla pojazdów od maja 2021 roku.

Zgłoszenie samochodów dostawczych na formularzu VAT-26 zostało dokonane 19 maja 2021 roku. Z zarządzenia dotyczącego użytkowania samochodów dostawczych wynika, że pojazdy mogą być wykorzystywane wyłącznie dla potrzeb związanych z Państwa działalnością oraz, że po zakończeniu pracy pojazdy mają być parkowane w siedzibie spółki. Korzystają Państwo z kart paliwowych (…) i na podstawie faktur jest kontrolowana ilość zużytego paliwa. Pojazdy mają zabudowę typu furgon (tzw. blaszanka), mają jedynie 3 miejsca w jednym rzędzie siedzeń oraz stale są załadowane materiałami niezbędnymi w działalności spółki, co uniemożliwia ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością. Po zakończeniu robót pojazdy są parkowane w siedzibie firmy. Pracownicy po godzinach nie mają możliwości ani pozwolenia na wykorzystywanie tych pojazdów do celów prywatnych.

Ponadto wskazali Państwo, że przez wydatki eksploatacyjne rozumieć należy zakup paliwa, płynu do spryskiwaczy, żarówek, opon i innych niezbędnych do utrzymania pojazdów w należytej staranności technicznej.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii zwiększenia podatku naliczonego o 100% podatku należnego z tytułu importu usług dzierżawy pojazdów oraz od innych wydatków związanych z eksploatacją dzierżawionych pojazdów.

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazaliście Państwo, że pojazdy mają zabudowę typu furgon (tzw. blaszanka), mają jedynie 3 miejsca w jednym rzędzie oraz stale są załadowane materiałami niezbędnymi w Państwa działalności, co uniemożliwia ich wykorzystanie do celów niezwiązanych z działalnością. Sposób używania pojazdów reguluje zarządzenie. Pojazdy mogą być wykorzystywane wyłącznie dla potrzeb związanych z Państwa działalnością, po zakończeniu pracy mają być parkowane w siedzibie, a pracownicy po godzinach pracy nie mają możliwości ani pozwolenia na wykorzystywanie tych pojazdów do celów prywatnych. Nie mogą Państwo uzyskać zaświadczenia z okręgowej stacji pojazdów, gdyż pojazdy dzierżawione od (…) firmy nie są rejestrowane w Polsce. Z uwagi na brak zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, o którym mowa w art. 86a ust. 10 ustawy, nie mogą Państwo korzystać z pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 oraz ust. 10 ustawy. Jednakże z uwagi na wprowadzone zarządzeniem zasady dotyczące wykorzystywania pojazdów oraz rodzaj pojazdów dostawczych, wykluczające użycie tych pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy przyjąć, że w tych konkretnych okolicznościach pojazdy dostawcze są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej (jak Państwo wskazali wyłącznie opodatkowanej).

Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku furgon (tzw. blaszanka) są wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej przez Państwa działalności i nie jest możliwe aby pracownicy zatrudnieni u Państwa korzystali z tych samochodów. Pojazdy parkowane są w siedzibie firmy, a zatrudnieni pracownicy po godzinach nie mają możliwości ani pozwolenia na wykorzystywanie tych pojazdów do celów prywatnych, co zostało wskazane w Państwa zarządzeniu.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie, jeżeli faktycznie pojazdy opisane we wniosku są przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej oraz w oparciu o wprowadzone zasady wykluczone jest ich użycie do celów prywatnych, to są Państwo uprawnieni do zwiększenia podatku naliczonego o 100% podatku należnego z tytułu importu usług dzierżawy pojazdów oraz od innych wydatków związanych z eksploatacją dzierżawionych pojazdów, czyli pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w zakresie ponoszonych wydatków związanych z ww. pojazdami.

Zatem przedstawione przez Państwa stanowisko jest prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowisko wynika z innej podstawy prawnej aniżeli wskazane przez Państwo w uzasadnieniu.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli korzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.