Obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT w związku z planowaną transakcją sprzedaży działek niezabudowanych będących we współwłasności małżeńskiej. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.676.2024.2.KAK

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 15 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.676.2024.2.KAK

Temat interpretacji

Obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT w związku z planowaną transakcją sprzedaży działek niezabudowanych będących we współwłasności małżeńskiej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 14 sierpnia2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek nr …,  będących we współwłasności małżeńskiej. Uzupełnił go Pan pismem (data wpływu 5 października 2024 r).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wspólnie z małżonką … nabyliście Państwo nieruchomość gruntową na podstawie umowy kupna sprzedaży. Akt notarialny z dnia 10 maja 2011 r. Repozytorium A nr …. Przy jej nabyciu nie wystąpił podatek VAT. Nabycie nieruchomości było sfinansowane kredytem hipotecznym. Nieruchomość w dniu nabycia posiadała studium przypadku określające przeznaczenie działki pod zabudowę mieszkaniową i usługową. Potwierdzone zaświadczeniem z Gminy …z dnia 8 marca 2011 roku. Nieruchomość oznaczoną w księgach wieczystych … w miejscowości ..... obejmowało działkę numer … o powierzchni … ha i zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia 16 marca 2011 wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej z dnia 15 marca 2011 wydanym przez starostę powiatu … działka była oznaczona rodzajem RV – grunty orne. W roku 2016 Gmina … uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Nr …), precyzując przeznaczenie działki pod zabudowę jednorodzinną, jednocześnie wyznaczając podział działki na mniejsze budowlane oraz wyodrębniając część działki pod drogi gminne. W roku 2022 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dokonał Pan z małżonką podziału działki nr … na działki budowlane oraz przeznaczone pod drogi publiczne. W związku z tym powstały działki budowlane o numerach: …, oraz drogi publiczne o numerach: … i …. W dniu 23 marca 2023 wystąpili Państwo do gminy o odszkodowanie za powierzchnię przeznaczoną pod drogi gminne oraz sfinalizowaliście Państwo przeniesienie działek o numerach … oraz … na własność gminy …. Rejestrując odpowiednie zmiany w rejestrze Ksiąg Wieczystych oraz w Ewidencji Gruntów. Za przeniesienie dwóch działek przeznaczonych pod drogi otrzymaliście Państwo od Gminy … odszkodowanie zgodne z protokołem negocjacji. W połowie roku 2023 zawarliście Państwo umowę z biurem nieruchomości … na pośrednictwo w sprzedaży całości nieruchomość pozostałej w naszej własności (działki o numerach …, …, …, …, …, …, …). Obecnie na dzień składania wniosku nieruchomość nie jest zabudowana. Nieruchomość przez cały okres od nabycia nie była użytkowana. Oboje z małżonką nie prowadziliście ani nie prowadzicie Państwo działalności gospodarczej oraz nie jesteście płatnikiem podatku VAT. Pieniądze ze sprzedaży wyżej opisanych działek zamierzają Państwo przeznaczyć na częściowe sfinansowanie nabycia nieruchomości w postaci domu jednorodzinnego, oraz wcześniejszą częściową spłatę przyszłego kredytu hipotecznego dotyczącego wyżej wymienionej nieruchomości oraz spłatę innych posiadanych obecnie kredytów i zobowiązań.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Przedmiotową nieruchomość nabył Pan w 2011 roku wspólnie z małżonką w celu wybudowania w przyszłości domu dla Pana rodziny. Sprzedaży przedmiotowej nieruchomości planuje Pan dokonać w przeciągu najbliższych dwunastu miesięcy licząc od daty złożenia pierwotnego wniosku. Wszystko zależy od pojawienia się potencjalnego klienta. Chciałby Pan, aby to wydarzyło możliwie szybko aby zmniejszyć wysokość raty kredytowej poprzez nadpłatę kredytu finansującego nowo zakupiony dom. Nie jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Pana małżonka również nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Ponad rok temu złożył Pan wniosek o podłączenie łącza energetycznego do jednej z działek (…), łącze zostało podłączone w połowie sierpnia 2024 roku. Innych działań Pan nie podejmował. Czynność ta została wykonana po namowie ze strony biura nieruchomości, z którym zawarł Pan ponad roku temu umowę pośrednictwa. Nie składał ani nie zamierza Pan składać żadnego wniosku o pozwolenie na budowę ww. działek. Oznacza to, że nie ma takiego pozwolenia i nie będzie z  Pana inicjatywy przed sprzedażą ww. działek. Nie składał Pan wniosków o jakiekolwiek inne decyzje i nie zawierał Pan żadnych umów oraz nie zamierza Pan podejmować żadnych działań przed sprzedażą ww. działek. Jedynie dla działki … uzyskał Pan w sierpniu 2024 przyłącze sieci energetycznej z Pana inicjatywy. Żadne inne media nie zostały podłączone do żadnej z ww. działek. Przedmiotowe działki przed i po podziale nie były udostępniane żadnym osobom trzecim. Na dzień dzisiejszy nie zawarł Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży. Jeżeli będzie to możliwe to będzie się Pan starał zawrzeć umowę finalną bez przedwstępnej. W przypadku jednak klienta kredytowego lub z innego powodu, kiedy takowa umowa będzie wymagana, warunki zostaną określone w ramach negocjacji. Obecnie nie posiada Pan wiedzy na temat potencjalnego klienta i nie jest Pan w stanie precyzyjnie wskazać praw i obowiązków ciążących na kupującym i sprzedającym. Może Pan wskazać jedynie podstawowe i zwyczajowe jak po stronie kupującego zapłaty wynegocjowanej ceny i opłaty wymaganych podatków oraz kosztów notarialnych, a po stronie sprzedającego przeniesie własności ww. działek na rzecz kupującego. Nie planuje Pan dodawania jakiś dodatkowych warunków z Pana inicjatywy. Jedyną umowę jaką Pan podpisał ze stroną trzecią jest to umowa pośrednictwa sprzedaży z biurem nieruchomości … i udzielił Pan pełnomocnictwa do reprezentowania Pana przed potencjalnymi klientami, oraz występowania do urzędów w temacie uzyskania aktualnej dokumentacji ww. działek (Starostwo, Gmina, Sąd wydział Ksiąg Wieczystych). Żadnych innych zgód i upoważnień nie udzielał Pan. Ww. biuro nieruchomości reprezentuje Pana i będzie reprezentowało przed potencjalnymi klientami, oraz pozyskiwało i będzie pozyskiwać aktualne wypisy/wyrysy i inne wymagane do umowy kupna/sprzedaży dokumenty dotyczące ww. działek. Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży żadnych działek.

Pytanie

  1. Czy w przypadku przyszłej sprzedaży wszystkich działek przeze Pana wspólnie z małżonką będącą we wspólnocie majątkowej z Panem, jednemu kupującemu w jednej transakcji sprzedaży, nastąpi obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT?
  2. Czy w przypadku przyszłej sprzedaży wszystkich działek przez Pana wspólnie z małżonką będącą we wspólnocie majątkowej z Panem, jednemu kupującemu w dwóch transakcjach sprzedaży oddalonych od siebie w czasie nie dłuższym niż dwanaście miesięcy kalendarzowych, nastąpi obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT ww. działki ze względu na posiadanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod zabudowę można określić jako tereny budowlane.

Zgodnie z art. 43 pkt 9 ustawy o VAT tereny budowlane nie są zwolnione przedmiotowo z podatku VAT. Zgodnie z art. 113 pkt 2a ustawy o VAT tereny budowlane nie są zwolnione podmiotowo z podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 pkt 1 ustawy o VAT Pan jak i Pana żona będąc osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej nie jesteście Państwo podatnikami podatku VAT. W przypadku pierwszego pytania gdzie sprzedaż jest jednorazowa jak i w przypadku drugiego, kiedy sprzedaż jest rozłożona w czasie 12 miesięcy następuje przedmiotowy i podmiotowy obowiązek podatku VAT, ale ze względu na nie spełnienie definicji przez Pana i Pana żonę definicji bycia podatnikiem podatku VAT nie powinien nastąpić obowiązek naliczenia i płatności podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt (działka) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a) określone udziały w nieruchomości;

b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Z regulacji art. 211 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że w 2011 roku nabył Pan wraz z żoną na podstawie umowy kupna sprzedaży nieruchomość gruntową o nr …. Przedmiotową nieruchomość nabył Pan wspólnie z małżonką w celu wybudowania w przyszłości domu dla Pana rodziny. Przy jej nabyciu nie wystąpił podatek VAT. Nieruchomość w dniu nabycia posiadała studium przypadku określające przeznaczenie działki pod zabudowę mieszkaniową i usługową. W roku 2016 Gmina … uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, precyzując przeznaczenie działki pod zabudowę jednorodzinną, jednocześnie wyznaczając podział działki na mniejsze budowlane oraz wyodrębniając część działki pod drogi gminne. W roku 2022 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dokonał Pan z małżonką podziału działki nr … na działki budowlane oraz przeznaczone pod drogi publiczne. W związku z tym powstały działki budowlane o numerach: …, …, … …, …, …, … oraz drogi publiczne o numerach: … i …. W dniu 23 marca 2023 wystąpili Państwo do gminy o odszkodowanie za powierzchnię przeznaczoną pod drogi gminne oraz sfinalizowaliście Państwo przeniesienie działek o numerach … oraz … na własność gminy … w zamian za odszkodowanie zgodne z protokołem negocjacji. W połowie roku 2023 zawarliście Państwo umowę z biurem nieruchomości … na pośrednictwo w sprzedaży całości nieruchomość pozostałej w naszej własności (działki o numerach …, …, …, …, …, …, …). Obecnie na dzień składania wniosku nieruchomość nie jest zabudowana. Nieruchomość przez cały okres od nabycia nie była użytkowana. Oboje z małżonką nie prowadziliście ani nie prowadzicie Państwo działalności gospodarczej oraz nie jesteście płatnikiem podatku VAT. Ponad rok temu złożył Pan wniosek o podłączenie łącza energetycznego do jednej z działek (…), łącze zostało podłączone w połowie sierpnia 2024 roku. Innych działań Pan nie podejmował. Nie składał ani nie zamierza Pan składać żadnego wniosku o pozwolenie na budowę ww. działek. Oznacza to że nie ma takiego pozwolenia i nie będzie z Pana inicjatywy przed sprzedażą ww. działek. Nie składał Pan wniosków o jakiekolwiek inne decyzje i nie zawierał Pan żadnych umów oraz nie zamierza Pan podejmować żadnych działań przed sprzedażą ww. działek. Przedmiotowe działki przed i po podziale nie były udostępniane żadnym osobom trzecim. Na dzień dzisiejszy nie zawarł Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży. Jeżeli będzie to możliwe to będzie się Pan starał zawrzeć umowę finalną bez przedwstępnej. Jedyną umowę jaką Pan podpisał ze stroną trzecią jest to umowa pośrednictwa sprzedaży z biurem nieruchomości … i udzielił Pan pełnomocnictwa do reprezentowania Pana przed potencjalnymi klientami, oraz występowania do urzędów w temacie uzyskania aktualnej dokumentacji ww. działek (Starostwo, Gmina, Sąd wydział Ksiąg Wieczystych). Żadnych innych zgód i upoważnień nie udzielał Pan. Ww. biuro nieruchomości reprezentuje Pana i będzie reprezentowało przed potencjalnymi klientami, oraz pozyskiwało i będzie pozyskiwać aktualne wypisy/wyrysy i inne wymagane do umowy kupna/sprzedaży dokumenty dotyczące ww. działek. Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży żadnych działek. Pieniądze ze sprzedaży wyżej opisanych działek zamierzają Państwo przeznaczyć na częściowe sfinansowanie nabycia nieruchomości w postaci domu jednorodzinnego, oraz wcześniejszą częściową spłatę przyszłego kredytu hipotecznego dotyczącego wyżej wymienionej nieruchomości oraz spłatę innych posiadanych obecnie kredytów i zobowiązań.

Analiza opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W okolicznościach wskazanych w opisie sprawy planowana sprzedaż działek, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie występuje ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że w stosunku do nieruchomości opisanych we wniosku dokonał Pan podziału działki nr … na działki budowlane oraz przeznaczone pod drogi publiczne. Ponadto, do jednej z działek (…) z Pana inicjatywy, zostało podłączone łącze energetycznego. Innych działań Pan nie podejmował. Nie składał ani nie zamierza Pan składać żadnego wniosku o pozwolenie na budowę ww. działek. Nie składał Pan wniosków o jakiekolwiek inne decyzje i nie zawierał Pan żadnych umów oraz nie zamierza Pan podejmować żadnych działań przed sprzedażą ww. działek. Przedmiotowe działki przed i po podziale nie były udostępniane żadnym osobom trzecim. Jedyną umowę jaką Pan podpisał ze stroną trzecią jest to umowa pośrednictwa sprzedaży z biurem nieruchomości i udzielił Pan pełnomocnictwa do reprezentowania Pana przed potencjalnymi klientami oraz występowania do urzędów w temacie uzyskania aktualnej dokumentacji ww. działek.

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności podejmowanej przez Pana w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W okolicznościach wskazanych w przedstawionym we wniosku opisie sprawy sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu planowanej sprzedaży działek nr …, …, …, …, …, …, … będących we współwłasności małżeńskiej jednemu kupującemu w jednej transakcji sprzedaży bądź w dwóch transakcjach sprzedaży oddalonych od siebie w czasie nie będzie działać Pan w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i  usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż działek nr …, …, …, …, …, …, … będących we współwłasności małżeńskiej nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i nie będzie Pan zobowiązany do naliczenia oraz zapłaty podatku VAT z tytułu ww. sprzedaży.

Wskazać należy również, że skoro dostawa ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i  usług, to nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia od podatku.

Zatem oceniając Pana stanowisko uznałem je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja prawa podatkowego jest wydawana w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika wprost z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Tym samym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana i tylko w stosunku do Pana może wywołać określone przepisami skutki prawne. Natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla Pana żony.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy wskazać, że Organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie przedstawionym przez Pana opisem zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pana do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).