Brak opodatkowania podatkiem VAT wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne. - Interpretacja - null

Shutterstock

Brak opodatkowania podatkiem VAT wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne. - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.481.2024.3.AKA

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Brak opodatkowania podatkiem VAT wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne.

Uzupełnił go Pan pismem z 14 lipca 2024 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 września 2024 r. (wpływ 12 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Opisuje Pan swoją sytuację, jako podatnika czynnego podatku VAT, pełniącego JDG.

W (…) zakupił Pan samochód osobowy, prywatnie pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż była ona w stanie zawieszenia. Kwota brutto wyniosła (…) PLN, a wystawiona faktura VAT w salonie w Polsce, za nowy samochód, zawierała tylko Pana imię i nazwisko, bez nazwy firmy i bez Pana numeru NIP. Pomimo składania kwartalnych deklaracji VAT, transakcja ta nie pojawiła się w rejestrach, gdyż była przez Pana uważana za prywatną i nie przysługiwało Panu odliczenie naliczonego podatku VAT, wynoszącego (…) PLN.

Od (…) firma była aktywna (odwieszona), w związku z tym zaczął Pan księgować wydatki związane z tym samochodem prywatnym na firmę, wnosząc do KUP 20% tych wydatków i odliczając 50% VAT. Samochód prywatny był wykorzystywany do celów służbowych. To trwało do (…), kiedy zdecydował się Pan wciągnąć ten samochód do majątku firmy, jako środek trwały, po cenie zakupu - cenie brutto z faktury VAT.

Amortyzował Pan ten samochód aż do teraz, uwzględniając limit 150 tys. przez cały rok (…) i (…), tak więc przez dwa lata amortyzacja zaliczona do KUP wyniosła (…) PLN. Amortyzacja nie jest zakończona, samochód ma niezerową wartość księgową. Od (…) na gruncie podatku dochodowego jest Pan na ryczałcie, więc nie ma ona sensu.

Zdecydował się Pan przyjąć ten samochód z powrotem do majątku prywatnego. W okresie, kiedy rozliczał Pan koszty eksploatacji samochodu w kosztach uzyskania przychodu firmy, były to tylko koszty eksploatacyjne, napraw, wymiany ogumienia, czy konserwacji oraz ubezpieczeń, w szczególności nie powodujące wzrostu wartości środka trwałego.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Na pytanie: „Od kiedy i w jakim zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą?” wskazał Pan, że firma została zarejestrowana (…), po czym po kilku miesiącach została zawieszona, w stanie zawieszenia przerejestrowana do nowego miejsca zamieszkania w (…), następnie odwieszona (…) i jest aktywna od tego dnia. Od samego początku głównym kodem klasyfikacji był (…), czyli Działalność związana z (…). Samochód jest Panu potrzebny do wykonywania tej działalności w związku z podróżami do siedzib klientów, a także biur kontrahentów.

Na pytanie: „Jakiej czynności zamierza Pan dokonać w związku z samochodem, który stanowi/stanowił środek trwały w Pana działalności?” wskazał Pan, że zamierza przenieść z majątku firmy z powrotem do swojego majątku prywatnego, w dogodnym dla Pana momencie.

Na pytanie: „Czy samochód został już przez Pana wycofany z działalności gospodarczej?” wskazał Pan, że samochód nie został wycofany z działalności gospodarczej. Nie ma też Pan w stosunku do niego zamiaru sprzedaży. Ma Pan zamiar jeszcze go użytkować przez kilka lat.

Na pytanie: „Czy w samochodzie będącym przedmiotem wniosku wymieniał bądź montował Pan jego części składowe, o których mowa w art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061)?” wskazał Pan, że samochód miał jedynie wymieniane tylko istotne części składowe, w ramach jego serwisu czy napraw, aby utrzymać go w sprawności technicznej. Na przykład były wymienione opony, a stare zostały wyrzucone, czyli ilość opon się nie zmieniła. Miał również wymieniany i naprawiany rozrząd w silniku, a stare części rozrządu zostały wyrzucone. Zatem, wartość auta po tych czynnościach serwisowych nie wzrosła, gdyż auto było w momencie zakupu sprawne i miało nowe opony.

Na pytanie: „Czy od ww. części składowych samochodu odliczył Pan podatek VAT naliczony?” wskazał Pan, że od wyżej wymienionych istotnych części składowych, zakupionych do auta na ich wymianę, odliczał Pan 50% VAT naliczonego przez ich sprzedawcę.

Na pytanie: „Czy samochód, który jest przedmiotem Pana zapytania, jest pojazdem samochodowym, dla którego mają zastosowanie zasady określone w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. kwota podatku naliczonego podlegającego odliczeniu stanowi 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym pojazdem?” potwierdził Pan, że samochód jest pojazdem samochodowym, dla którego mają zastosowanie zasady określone w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. kwota podatku naliczonego podlegającego odliczeniu stanowi 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym pojazdem.

Na pytanie: „Czy samochód, po wycofaniu z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego jest/był/będzie nadal wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej?” wskazał Pan, że samochód po wycofaniu do majątku prywatnego będzie dalej wykorzystywany w działalności, jako samochód prywatny wykorzystywany do celów służbowych. Obecnie jest wykorzystywany jako samochód firmowy do użytku mieszanego.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy przesuwając ten majątek (samochód osobowy) z firmowego na prywatny musi Pan naliczyć podatek VAT? Jeśli tak, to od jakiej wartości - od wartości księgowej środka trwałego, czy wartości rynkowej (z ubezpieczenia AC)?

2.Jeśli powyższe pytanie da odpowiedź twierdzącą, to czy możliwa jest korekta podatku VAT, nieodliczonego w momencie zakupu, czyli 100% VAT? Jeśli jest możliwa, to czy przyjąć datę przekazania do użytkowania tożsamą z datą przekazania na stan firmy? Czy korygowałby Pan wtedy cały VAT, czyli 100% podatku VAT z faktury, oczywiście proporcjonalnie do pozostałego okresu amortyzacji?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli w przyszłości przesunie Pan ten środek trwały do majątku prywatnego, to nie będzie zobowiązany w tym kroku naliczyć podatku VAT, dlatego że zapłacił Pan ten podatek w całości w momencie jego zakupu i nie odliczył go Pan w żadnej kwocie. Odliczenie, o którym mowa nie nastąpiło, ponieważ zakup był dokonany nie na firmę, tylko na fakturę bez NIP, na Pana imię i nazwisko, na osobę prywatną, gdyż to wynikało z sytuacji firmy, która w (…) pozostawała w stanie zawieszenia. Po zakupie, samochód był użytkowany w działalności jako samochód prywatny, do momentu jego przyjęcia na stan firmy, od kiedy to był użytkowany w trybie mieszanym i jest do teraz. W czasie jego użytkowania, rejestrował Pan w działalności jedynie takie faktury VAT, które dotyczyły jego serwisu, czyli wymiany istotnych części składowych, które nie zwiększały wartości samochodu.

Ad 2

Jeżeli powyższe stanowisko KIS nie podzieli, to z ostrożności przedstawia Pan również swoje stanowisko w kwestii możliwości dokonania korekty podatku naliczonego VAT, a nieodliczonego w momencie zakupu auta, czyli 100% VAT, którą mógłby Pan dokonać w momencie przeniesienia do majątku prywatnego tego środka trwałego. Otóż uznałby Pan, że może dokonać takiej korekty VAT, gdyż nie minął jeszcze okres 5 lat od dnia przekazania auta do użytku w firmie. Korekta objęłaby okres pozostały do 5 letniego okresu amortyzacji, wynikającego ze stawki 20% i obejmowałaby 100% VAT proporcjonalnie do końca amortyzacji.

Prosi Pan o udzielenie szczegółowej interpretacji prawnej takiej czynności podatkowej, uwzględniając zwłaszcza pytanie o datę początku okresu przedawnienia do korekty, która jest tutaj najważniejsza. Przypomina Pan, że wg stanu faktycznego, (…) letni samochód został wprowadzony jako środek trwały z końcem (…) i amortyzowany począwszy od (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jedynie wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W konsekwencji niespełnienie ww. warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Jednocześnie wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

  • dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  • czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii, czy wycofanie samochodu osobowego z działalności gospodarczej na własne potrzeby podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, nieodpłatne przekazanie towaru podlega opodatkowaniu podatkiem VAT po łącznym spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

  • dokonujący nieodpłatnego przekazania jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
  • przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  • przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych.

Z opisu sprawy wynika, że w (…) zakupił Pan samochód osobowy, prywatnie pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż była ona w stanie zawieszenia. Wystawiona faktura w salonie w Polsce, za nowy samochód, zawierała tylko Pana imię i nazwisko, bez nazwy firmy i bez Pana numeru NIP. Pomimo składania kwartalnych deklaracji VAT, transakcja ta nie pojawiła się w rejestrach, gdyż była przez Pana uważana za prywatną i nie przysługiwało Panu odliczenie naliczonego podatku VAT. Od (…) firma była aktywna (odwieszona), w związku z tym zaczął Pan księgować wydatki związane z tym samochodem prywatnym na firmę, wnosząc do KUP 20% tych wydatków i odliczając 50% VAT. Samochód prywatny był wykorzystywany do celów służbowych. To trwało do (…), kiedy zdecydował się Pan wciągnąć ten samochód do majątku firmy, jako środek trwały, po cenie zakupu - cenie brutto z faktury VAT. Samochód jest pojazdem samochodowym, dla którego mają zastosowanie zasady określone w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. kwota podatku naliczonego podlegającego odliczeniu stanowi 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym pojazdem.

Samochód miał jedynie wymieniane tylko istotne części składowe, w ramach jego serwisu czy napraw, aby utrzymać go w sprawności technicznej. Na przykład były wymienione opony, a stare zostały wyrzucone, czyli ilość opon się nie zmieniła. Miał również wymieniany i naprawiany rozrząd w silniku, a stare części rozrządu zostały wyrzucone. Od wyżej wymienionych istotnych części składowych, zakupionych do auta na ich wymianę, odliczał Pan 50% VAT naliczonego przez ich sprzedawcę.

Samochód jest Panu potrzebny do wykonywania tej działalności w związku z podróżami do siedzib klientów, a także biur kontrahentów. Zamierza Pan przenieść z majątku firmy z powrotem do swojego majątku prywatnego, w dogodnym dla Pana momencie. Samochód nie został wycofany z działalności gospodarczej. Nie ma też Pan w stosunku do niego zamiaru sprzedaży. Ma Pan zamiar jeszcze go użytkować przez kilka lat. Samochód po wycofaniu do majątku prywatnego będzie dalej wykorzystywany w działalności, jako samochód prywatny wykorzystywany do celów służbowych. Obecnie jest wykorzystywany jako samochód firmowy do użytku mieszanego.

Na mocy art. 47 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Ponadto podkreślić należy, że zgodnie z art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego:

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z art. 47 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy określa się wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Części składowe to zatem te części, które w chwili przekazania pojazdu na cele osobiste, mają trwały wpływ na wzrost jego wartości. Wówczas, w przypadku zakupu samochodu bez prawa do odliczenia VAT obowiązek opodatkowania jego przekazania na cele osobiste będzie występował tylko wtedy, gdy zostaną zakupione części składowe, od których odliczono podatek VAT, a ich zakup spowoduje trwały wzrost wartości samochodu.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wartość auta po czynnościach serwisowych nie wzrosła. W okresie, kiedy rozliczał Pan koszty eksploatacji samochodu w kosztach uzyskania przychodu firmy, były to tylko koszty eksploatacyjne, napraw, wymiany ogumienia, czy konserwacji oraz ubezpieczeń, nie powodujące wzrostu wartości środka trwałego.

W związku z powyższym, w analizowanej sprawie przekazanie samochodu na cele prywatne nie będzie spełniało definicji odpłatnej dostawy towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. Czynność nieodpłatnego wycofania do majątku prywatnego samochodu osobowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie będzie podlegała zatem opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W związku z powyższym, że Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe, odstąpiłem od odpowiedzi na pytanie nr 2.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zadanych przez Pana pytań w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).