Interpretacja indywidualna w zakresie braku uznania Państwa za podatnika z tytułu uczestnictwa w transakcjach IRS zawieranych z Bankiem.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Państwa za podatnika z tytułu uczestnictwa w  transakcjach IRS zawieranych z Bankiem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) Polska Sp. z o. o. (dalej Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest (…) (dalej łącznie jako: (…)).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W celu rozwoju podstawowej działalności gospodarczej Spółki, czyli opisanej powyżej (…) oraz inwestycji w rozbudowę zakładu produkcyjnego, na podstawie umowy kredytów z dnia (…) 2023 roku, z późniejszymi zmianami i ujednoliceniami (m.in. umowa zmieniająca z 12 stycznia 2024 r.) (dalej: Umowa Kredytu), zawartej z bankami komercyjnymi wchodzącymi w skład konsorcjum stworzonego przez te banki na potrzeby udzielenia finansowania (dalej jako: Konsorcjum, a każdy z banków wchodzących w skład Konsorcjum dalej jako: Bank), Spółka otrzymała kredyt terminowy (dalej jako: Kredyt) w walucie obcej (euro). Wnioskodawca rozlicza swoje zobowiązania wynikające z Kredytu w walucie obcej (euro).

Ze względu na to, że Kredyt udzielony Spółce na podstawie Umowy Kredytu jest oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, stanowiącej sumę zmiennej stawki bazowej EURIBOR 3M oraz marży ustalonej przez Konsorcjum (której wysokość zależy od określonego poziomu wskaźnika finansowego (…) i jest zapisana w Umowie Kredytu), Spółka narażona jest na ryzyko zmiany stopy bazowej składającej się na oprocentowanie zmienne Kredytu. W celu zabezpieczenia się przed tym rodzajem ryzyka, Spółka zawarła z poszczególnymi Bankami transakcje Interest Rate Swap (dalej: Transakcje IRS). W Transakcjach IRS, kwota nominalna będąca podstawą rozliczeń jest dostosowana do zadłużenia z tytułu pozostającego do spłaty kapitału w Kredycie w proporcji do udziału finansowania poszczególnego Banku w Kredycie.

Transakcje IRS są instrumentami finansowym i transakcjami zawieranymi pomiędzy dwiema stronami, które zobowiązują się do wymiany strumieni płatności w tej samej walucie, naliczanych od uzgodnionej kwoty nominalnej i dla ustalonego okresu, przy czym jedna ze stron płaci kwoty oparte na stałej stopie procentowej, zaś druga na zmiennej stopie procentowej.

Rozliczenie Transakcji IRS ma charakter wyłącznie finansowy – obejmuje rozliczenie pieniężne w chwili realizacji kontraktu, co w przypadku Transakcji IRS zawartej z danym Bankiem oznacza częściowe rozliczenie Transakcji IRS na koniec danego okresu odsetkowego, który jest zbieżny z okresem odsetkowym ustalonym dla Kredytu. Przykładowo: Transakcja IRS, w której nominał transakcji odpowiada kredytowi A ma takie same okresy odsetkowe jak kredyt A, jak również oprocentowanie stałe i zmienne w ramach Transakcji IRS naliczane są w danym okresie odsetkowym od nominału transakcji takiego jak kapitał kredytu A, od którego naliczane jest oprocentowanie zmienne w ramach Umowy Kredytu.

Transakcje IRS zostały zawarte w trakcie rejestrowanych rozmów telefonicznych przeprowadzonych pomiędzy upoważnionym przedstawicielem Banku a upoważnionym przedstawicielem Spółki, Transakcja IRS w relacjach między Wnioskodawcą a Bankiem jest uregulowana następującymi dokumentami, które Wnioskodawca zawarł z każdym z Banków:

- (…) – umową ramową dotyczącą pochodnych instrumentów finansowych, w tym Transakcji IRS, opracowaną według wzoru standardowej umowy ramowej (…), wypracowanej w ramach międzynarodowego stowarzyszenia (…),

- Schedule to (…) – załącznikiem do ww. umowy ramowej modyfikującym niektóre z jej standardowych postanowień w relacji Bankiem, regulującym zasady zawierania, rozliczania i dokumentowania instrumentów pochodnych między stronami tej umowy,

- potwierdzenie zawarcia transakcji zamiany stóp procentowych IRS, które stanowi pisemne potwierdzenie zawarcia Transakcji IRS (które zostały zawarte w trakcie rozmowy telefonicznej), określającymi parametry danej Transakcji IRS, w tym datę jej zawarcia, uzgodnioną wysokość stałej stopy procentowej, zmienną stopę procentową oraz kwotę nominalną, do której stosuje się ww. stopy procentowe.

W Transakcjach IRS, ustalono, że dana Transakcja IRS odnosi się do nominału transakcji równego co do wysokości udziałowi danego Banku w udostępnionym Wnioskodawcy kapitale Kredytu, który pozostaje do spłaty oraz stanowi podstawę naliczania odsetek od Kredytu w danym okresie odsetkowym, z uwzględnieniem jego amortyzacji, czyli spłaty rat kapitałowych Kredytu zgodnie z harmonogramem spłaty zawartym w Umowie Kredytu.

Dana Transakcja IRS uwzględnia również:

(a)zmienną stopę procentową, równą stawce bazowej EURIBOR 3M ustalonej dla Kredytu, na podstawie której od nominału transakcji właściwego dla danego okresu odsetkowego, na koniec tego okresu odsetkowego obliczana jest kwota zmienna, oraz

(b)stałą stopę procentową, uzgodnioną w ramach danej Transakcji IRS, na podstawie której od nominału transakcji na koniec danego okresu odsetkowego obliczana jest kwota stała. W ramach rozliczenia Transakcji IRS, na koniec danego okresu odsetkowego, Bank będący stronę tej transakcji jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki kwoty zmiennej a Spółka jest zobowiązana do zapłaty na rzecz tego Banku kwoty stałej.

(…) zmodyfikowana postanowieniami danego Schedule to (…) przewiduje mechanizm wzajemnego nettowania płatności kwoty zmiennej i kwoty stałej, co oznacza, że faktyczne przepływy finansowe pomiędzy stronami Transakcji IRS w ramach ich rozliczenia dotyczą jedynie różnicy pomiędzy kwotą zmienną a kwotą stałą, w miejsce odrębnej płatności kwoty zmiennej i odrębnej płatności kwoty stałej.

Transakcje IRS oraz Umowa Kredytu, w tym odsetki naliczane od Kredytu, są rozliczane odrębnie, przy czym okresy odsetkowe oraz terminy płatności ww. kwot wynikających z Transakcji IRS są analogiczne jak okresy odsetkowe i terminy płatności odsetek od Kredytu. Spółka spłaca Kredyt – kwotę główną wraz z odsetkami na rzecz Banków. Dana Transakcja IRS jest rozliczana z danym Bankami, który jest stroną tej transakcji poprzez odrębne od spłaty Kredytu płatności, tj. w zależności do tego jak kształtuje się stawka bazowa EURIBOR 3M: poprzez płatności ze Spółki do Banku albo poprzez płatności od Banku do Spółki.

W ramach rozliczenia Transakcji IRS, w zależności od wysokości stawki bazowej EURIBOR 3M, która będzie obowiązywała w danym okresie odsetkowym:

- Bank (jako strona danej Transakcji IRS) zapłaci na rzecz Spółki kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą zmienną a kwotą stałą, jeżeli kwota zmienna będzie wyższa od kwoty stałej;

- Spółka (jako strona danej Transakcji IRS) zapłaci na rzecz Banku kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą stałą a kwotą zmienną, jeżeli kwota stała będzie wyższa od kwoty zmiennej; albo

- pomiędzy Spółką a Bankiem nie nastąpi żaden przepływ finansowy z tytułu rozliczenia danej Transakcji IRS, jeśli kwota stała będzie równa kwocie zmiennej.

Wszelkie kalkulacje odsetek płatnych od Kredytu w ramach Umowy Kredytu Spółka otrzymuje od Konsorcjum, a konkretnie od jednego z Banków, któremu pozostałe strony Umowy Kredytu przypisały rolę agenta Kredytu.

Wszelkie wyliczenia/kalkulacje kwot do zapłaty w ramach danej Transakcji IRS Wnioskodawca otrzymuje od Banku, który jest stroną tej Transakcji IRS. Zawiadomienie to zawiera kalkulację kwoty zmiennej, kwoty stałej i kwoty przypadającej do zapłaty przez daną stronę Transakcji IRS.

Transakcje IRS służą zabezpieczeniu ryzyka Spółki wynikającego ze zmienności stawki bazowej EURIBOR 3M, stanowiącej podstawę do naliczania oprocentowania zmiennego od Kredytu w ramach Umowy Kredytu. Ta zmienność skutkuje dla Spółki obowiązkiem zapłaty odsetek od Kredytu w nieprzewidywalnej, zmiennej wysokości. Dzięki Transakcjom IRS Spółka wie jakiej wysokości kosztu finansowania swojej działalności może się spodziewać, dzięki czemu może lepiej/bezpiecznej/pewniej planować swoje inne koszty, ceny sprzedaży i wszelkie inne działania gospodarcze. Planowanie, budżetowanie w oparciu o które zawierane są umowy z odbiorcami jak i dostawcami, dzięki Transakcjom IRS jest znacznie pewniejsze. Transakcje IRS ograniczają również samą wysokość kosztu finansowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Spółka nie planuje poszerzać zakresu przedmiotu działalności wskazanego w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej KRS). Zawarcie Transakcji IRS ma dla prowadzonej przez Spółkę działalności jedynie charakter zabezpieczający, uboczny. (…) w formie (…) dużych rozmiarów pozostaje głównym przedmiotem działalności Spółki.

Skala ewentualnego obrotu generowanego przez Transakcje IRS stanowi ułamek całego obrotu osiąganego przez Spółkę z tytułu podstawowej działalności operacyjnej. Transakcje IRS nie są głównym przedmiotem działalności Spółki, ponieważ Spółka nie jest instytucją finansową i nie uczestniczy aktywnie i stale w obrocie instrumentami finansowymi.

Spółka nie przewiduje także zaangażowania dodatkowych aktywów w związku z zabezpieczeniem ryzyka zmienności stóp procentowych w oparciu o Transakcje IRS.

Spółka nie będzie także dokonywać jakichkolwiek zakupów aktywów zaliczanych do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych w celu rozliczania Transakcji IRS. Nie jest też planowane zatrudnianie dodatkowego personelu, który będzie zajmował się specjalnie obsługą Transakcji IRS.

Wnioskodawca zwraca też uwagę, że jedyną czynnością jaką Spółka wykonuje na rzecz Banku w związku z Transakcjami IRS jest zapłata na rzecz Banku kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą stałą a kwotą zmienną, jeżeli kwota stała będzie wyższa od kwoty zmiennej. Nie jest to usługa wykonywana na rzecz Banku, ale realizacja zobowiązania umownego. Z tytułu dokonywania tych płatności, ani też z żadnego innego tytułu, Wnioskodawca nie otrzymuje żadnego dodatkowego wynagrodzenia od Banku.

To Bank przygotowuje i dostarcza wszelkie wyliczenia/kalkulacje kwot do zapłaty czy to przez Spółkę czy to przez Bank w ramach Transakcji IRS.

Powyższe wynika z faktu, że Transakcja IRS to instrumenty finansowe zawierane pomiędzy dwiema stronami, które zobowiązują się do wymiany strumieni płatności w tej samej walucie, naliczanych od uzgodnionej kwoty nominalnej i dla ustalonego okresu, przy czym jedna ze stron płaci kwoty oparte na stałej stopie procentowej, zaś druga na zmiennej stopie procentowej.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, oznaczone we wniosku jako nr 1

Czy Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika VAT w związku z uczestnictwem w opisanych we wniosku Transakcjach IRS i świadczy usługi na rzecz Banków z Konsorcjum?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika VAT w związku z uczestnictwem w opisanych we wniosku transakcjach zabezpieczenia wysokości oprocentowania naliczanego od kredytu transakcją IRS, nie świadczy więc w tym zakresie żadnych usług na rzecz Banków z Konsorcjum opodatkowanych albo zwolnionych z VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zdaniem Spółki, w związku z uczestnictwem w opisanych we wniosku transakcjach IRS (służących zabezpieczeniu Spółki przed ryzykiem zmienności stopy bazowej EURIBOR 3M, stanowiącej podstawę do naliczania odsetek od Kredytu), Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT. Spółka jest podatnikiem VAT w związku z uczestnictwem w transakcjach wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej o charakterze produkcyjnym. Natomiast Transakcje IRS są zawierane przez Banki z Konsorcjum jako podmioty aktywnie uczestniczące w rynku instrumentów pochodnych i świadczące na rzecz Wnioskodawcy usługę, której przedmiotem są instrumenty finansowe (IRS).

Stosownie bowiem do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Z kolei działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że w świetle art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy VAT odpłatne świadczenie usług może być opodatkowane VAT tylko wówczas, gdy zostanie dokonane „na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze” Oznacza to, że świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z tego punktu widzenia należy wskazać, że Banki z Konsorcjum i Spółka uczestniczą w Transakcjach IRS w różnych rolach. Spółka wykorzystuje Transakcje IRS jako zabezpieczenie przed ryzykiem zmienności stóp procentowych, tj. ryzykiem wzrostu stopy bazowej EURIBOR 3M.

Natomiast Banki z Konsorcjum z jednej strony udzielają Spółce Kredytu, a z drugiej zawierają ze Spółką Transakcje IRS jako profesjonalne podmioty rynku finansowego.

Ustalając jednak status podatnika VAT w zakresie Transakcji IRS, należy zdaniem Wnioskodawcy uwzględnić przede wszystkim specyficzne cechy tych transakcji. W przypadku bowiem transakcji finansowych zakres czynności wykonywanych przez poszczególne strony może mieć znaczenie dla ustalenia, która z nich powinna zostać uznana za podatnika VAT. Dla przykładu, w wyroku w sprawie C-305/01 MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał) orzekł, że czynność faktora, polegająca na gwarancji wobec faktoranta spłaty wierzytelności i przejęciu ryzyka niewypłacalności dłużników należy uznać za wykorzystywanie własności dóbr celem stałego osiągania zysku, jeżeli czynność ta jest wykonywana za wynagrodzeniem i przez określony czas. W tamtej sprawie cesjonariusz wierzytelności zobowiązywał się świadczyć wobec cedenta usługę faktoringu, w zamian za co otrzymywał wynagrodzenie, to jest prowizję oraz premię del credere. Trybunał wskazał, że podmiot gospodarczy, który nabywa długi, ponosząc ryzyko zwłoki dłużnika, i który w zamian pobiera od swych klientów prowizję (prawdziwy faktoring), prowadzi działalność gospodarczą, tak więc ma on status podatnika. Trybunał uzasadnił swoje twierdzenie wskazując, że faktor, bezdyskusyjnie, świadczy usługę klientowi polegającą zasadniczo na uwolnieniu go od przeprowadzenia operacji odzyskiwania długów i od ryzyka niespłacenia długów. Po drugie, w zamian za tę otrzymaną przez niego usługę, klient winien jest faktorowi zapłatę odpowiadającą różnicy między wartością nominalną długów, które przeniósł on na faktora, a kwotą, którą faktor płaci mu za przejęte długi.

Choć factoring obejmuje przelew wierzytelności przez faktoranta i zapłatę za nią i późniejsze ściągnięcie jej przez faktora, to tylko faktor powinien zostać uznany za podatnika z tytułu takiej transakcji.

Do podobnych wniosków Trybunał doszedł w sprawie C-172/96 First National Bank of Chicago. Choć wyrok ten dotyczył bezpośrednio transakcji wymiany walut, lecz wskazuje on właściwy kierunek określania skutków transakcji finansowych na gruncie VAT, wynik których zależy od czynników niezależnych od stron.

Na szczególną uwagę zasługują dwie tezy przedstawione przez Trybunał ww. wyroku:

- „Niezależnie od samej transakcji wymiany, usługa świadczona przez Bank charakteryzuje się gotowością Banku do zawierania tego rodzaju transakcji w walutach w których podmiot ten się specjalizuje”;

- „stawki po których Bank jest gotowy kupować lub sprzedawać walutę różnią się miedzy sobą o spread. Należy skonkludować, że w zamian za usługi świadczone przez Bank, podmiot ten otrzymuje wynagrodzenie, które jest ujęte przy kalkulacji tych stawek”.

Przywołane przez Wnioskodawcę fragmenty świadczą o tym, że Trybunał dostrzega wiodącą rolę banku będącego profesjonalną instytucją finansową przy świadczeniu usług wymiany walut, która pozostaje w ciągłej gotowości do ich świadczenia na rzecz drugiej strony transakcji.

Z tego punktu widzenia to do Banków należy odnosić twierdzenia przedstawione przez Trybunał w wyroku w sprawie C-306/94 Regie dauphinoise – Cabmet A. Forest, zgodnie z którym działalnością gospodarczą danego podatnika są transakcje finansowe generujące przychody, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie tej działalności. O ile Transakcje IRS stanowią takie rozszerzenie działalności Banku, to jednak nie można tego powiedzieć o Spółce, której głównym przedmiotem działalności jest opisana powyżej (…), a nie uczestnictwo w transakcjach finansowych.

Należy również wskazać, że Spółka nie planuje poszerzać podstawowego zakresu przedmiotu działalności wskazanego KRS i celu jej prowadzenia – prowadzenia zakładu produkcyjnego dużych rozmiarów. Działania te mają dla prowadzonej przez Spółkę działalności jedynie charakter zabezpieczający, uboczny. Nie wpływają w żadnym stopniu na zakres podstawowej działalności Spółki, tj. (…).

Ponadto, skala ewentualnego obrotu generowanego przez Transakcje IRS stanowi ułamek całego obrotu osiąganego przez Spółkę z tytułu (…). Transakcje IRS nie są głównym przedmiotem działalności Spółki, ponieważ Spółka nie jest instytucją finansową i nie uczestniczy aktywnie i stale w obrocie (oferowaniu) instrumentami finansowymi IRS. Transakcje IRS nie są dla Wnioskodawcy samodzielnym źródłem przychodu lecz zabezpieczeniem ryzyk/kosztów wynikających z Umowy Kredytu zawartej w celu finansowania podstawowej/produkcyjnej działalności Wnioskodawcy.

Należy również zwrócić uwagę na to, że Wnioskodawca otrzymuje od Banków z Konsorcjum zawiadomienia z kalkulacją kwoty do rozliczenia Transakcji IRS, tj. Wnioskodawca nie rozlicza Transakcji IRS, co wskazuje na jego bierną rolę w realizacji tego instrumentu finansowego.

Natomiast to właśnie Banki z Konsorcjum będą usługodawcami w związku z Transakcjami IRS. To Banki z Konsorcjum są wyspecjalizowanymi instytucjami, które wykonują działalność zarobkową polegająca na świadczeniu różnego rodzaju usług finansowych (w tym w zakresie kontraktów IRS). Spółka jest jedynie klientem, który nie trudni się zawodowo takimi transakcjami finansowymi, lecz (…). Wnioskodawca jedynie zabezpiecza własne ryzyka zmienności stóp procentowych wynikające z zawartej Umowy Kredytu.

Należy więc uznać, że to Banki z Konsorcjum będą usługodawcami, czyli podatnikami VAT z tytułu realizacji Transakcji IRS i to niezależnie od kierunku strumienia pieniężnego przepływającego w wyniku realizacji transakcji, tj. również wtedy gdy to Wnioskodawca otrzyma płatność od Banków z Konsorcjum.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 6 lutego 2023 r., sygn. I SA/Kr 1063/22, gdzie wskazano, że: „podmiot, który przystępuje z bankiem do transakcji IRS (Swap), nie działa jako podatnik w sytuacji, gdy nie jest profesjonalistą, którego głównym przedmiotem działalności zarobkowej jest świadczenie usług finansowych. To bank, jako aktywny uczestnik rynku instrumentów pochodnych, bierze udział w stałym oferowaniu zainteresowanym podmiotom kontraktów na instrumentach pochodnych i jest niejako kreatorem rynku instrumentów pochodnych i to bank będzie w tym przypadku usługodawcą”.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zacytowana definicja odpłatnego świadczenia usług jest bardzo szeroka. Potencjalnie, pojęcie odpłatnego świadczenia usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT może objąć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Dlatego też w celu określenia, czy tego rodzaju czynność opodatkowana VAT ma miejsce, istotne jest uwzględnienie orzecznictwa Trybunału dotyczącego przesłanek, które w określonym stanie faktycznym determinują zakwalifikowanie danego zachowania jako świadczenia usług i określenie usługodawcy, czyli podatnika zobowiązanego do rozliczenia VAT z tytułu ich wykonania.

Jak wskazuje Trybunał, z usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT będziemy mieli do czynienia, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

(i)świadczenie określonej (możliwej do zdefiniowania) usługi – czyli konkretnego, zindywidualizowanego świadczenia, które nie stanowi dostawy towarów,

(ii)świadczenie tej usługi odpłatnie na rzecz konkretnego, indywidualnie określonego, beneficjenta usługi,

(iii)istnienie bezpośredniego związku między świadczoną usługą i otrzymywanym wynagrodzeniem,

(iv)świadczenie wynikające ze stosunku prawnego łączącego strony,

(v)wzajemność (ekwiwalentność) świadczeń.

W związku z tym, że uczestnicząc w Transakcjach IRS Wnioskodawca jedynie zabezpiecza własne ryzyko zmienności stóp procentowych, to nie można mówić, że Spółka wykonuje jakiekolwiek konkretne, zindywidualizowane świadczenie na rzecz Banków z Konsorcjum. Wprost przeciwnie, to Banki z Konsorcjum jako aktywni uczestnicy rynku finansowego wystawiają na rzecz Spółki instrumenty pochodne IRS, z których Spółka korzysta jako klient Banków z Konsorcjum. Natomiast Spółka wykorzystując Transakcje IRS zabezpiecza własne ryzyka, a nie ryzyka Banków z Konsorcjum. Spółka nie świadczy niczego na rzecz Banków z Konsorcjum.

Jedyną czynnością jaką Spółka wykonuje na rzecz Banku w związku z Transakcjami IRS jest zapłata na rzecz Banku kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą stałą a kwotą zmienną, jeżeli kwota stała będzie wyższa od kwoty zmiennej. Nie jest to usługa wykonywana na rzecz Banku, ale realizacja zobowiązania umownego. Z tytułu dokonywania tych płatności, ani też z żadnego innego tytułu, Wnioskodawca nie otrzymuje żadnego dodatkowego wynagrodzenia od Banku.

Nie można więc uznać, że Wnioskodawca dokonuje na rzecz Banków z Konsorcjum świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Potwierdza to prawomocny Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 listopada 2015 r., sygn. III SA/Wa 3331/14, gdzie uznano, że: „Ponieważ w zakresie opisanych we wniosku transakcji Skarżąca nie jest profesjonalistą, nie może więc być traktowana jak podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, gdyż przedmiotem jej działalności gospodarczej nie są transakcje bankowe ani ich ubezpieczenia. Gdy Spółka nabywa instrument pochodny, jest usługobiorcą, a usługodawcą jest instytucja finansowa, oferująca dany kontrakt nabywcy (niezależnie od tego, która strona płaci). W transakcjach opisanych we wniosku to banki, jako osoby prawne wykonujące działalność zarobkową, polegającą na świadczeniu różnego rodzaju usług finansowych (w szczególności w zakresie kontraktów SWAP i IRS) posiadają status podatnika VAT. Z perspektywy Spółki, omawiane transakcje stanowią jedynie nabycie usług o charakterze zabezpieczającym (czyli zmierzające do uniknięcia lub ograniczenia ryzyka wzrostu stóp procentowych). W transakcjach na instrumentach pochodnych usługobiorcą jest bowiem podmiot, który chce zaspokoić potrzebę zabezpieczenia się przed ryzykiem gospodarczym, natomiast usługodawcą jest podmiot, który tę potrzebę może zaspokoić, czyli bank, jako podmiot organizujący profesjonalny obrót instrumentami pochodnymi. Spółka nie wykonuje na rzecz Banku żadnych czynności, a jedynie nabywa usługę o określonych warunkach i parametrach”.

Stanowisko Wnioskodawca w tym zakresie potwierdzają również następujące wyroki sądów administracyjnych:

- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 lutego 2018 r., sygn. I FSK 564/16, gdzie wskazano, że: „transakcje typu IRS (Swap) realizowane przez spółkę spełniają opisane przesłanki w zakresie uznania ich za transakcje pomocnicze. Z opisu zdarzenia przyszłego wynikało, że ich zawarcie nie wchodziło w zakres podstawowej działalności spółki i nie miało stanowić stałego elementu towarzyszącego transakcjom zawieranym przez spółkę w zakresie owej podstawowej działalności, którą jest dostarczanie energii elektrycznej, jej dystrybucja oraz usługi przyłączeniowe. Nie chodziło więc w tym przypadku o stałe zabezpieczenie w rozliczaniu stanowiących główny rodzaj działalności kontraktów spółki w zakresie kupna, czy sprzedaży określonych towarów bądź usług. Inaczej mówiąc, spółka nie miała zamiaru zabezpieczyć w ten sposób każdej swojej transakcji (zakupu, czy sprzedaży) lub ich przeważającej części. Operacje te nie mogły także zostać uznane za konieczny element ani zasadniczej działalności spółki, ani też konieczny element pozyskania finansowania w postaci emisji obligacji. Ich związek z działalnością spółki miał jedynie charakter pośredni, służył bowiem zabezpieczeniu zadłużenia przeznaczonego na działalność bieżącą i modernizację niektórych środków trwałych. Również znikomy stopień zaangażowania aktywów spółki w proces realizacji kontraktów, jak i niski stopień zaangażowania na poziomie organizacyjnym przemawia za pomocniczością tych czynności”,

- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 grudnia 2016 r., sygn. I FSK 421/15, gdzie uznano, że: „Skoro kontrakty zawierane przez Spółkę mają na celu wyłącznie ochronę jej interesów przed ryzykiem związanym ze zmianą kursów walut obcych, wynikającym z zawierania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej transakcji kupna i sprzedaży towarów i usług rozliczanych w walutach obcych i likwidowanie ewentualnych niedoborów i nadwyżek walut potrzebnych w toku prowadzonej przez Spółkę działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej, to nie budzi wątpliwości stanowisko Sądu pierwszej instancji, że w takiej sytuacji Spółka nie świadczy na rzecz kontrahenta zagranicznego usługi”,

- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 października 2014 r., sygn. I FSK 1609/13, według którego: „podmiot, który przystępuje z bankiem do transakcji forward, nie działa jako podatnik. Celem tych transakcji bowiem jest zabezpieczenie pozycji bilansowych: należności i zobowiązań w walutach obcych. To bank, jako aktywny uczestnik rynku instrumentów pochodnych, bierze udział w stałym oferowaniu zainteresowanym podmiotom kontraktów na instrumentach pochodnych i jest niejako kreatorem rynku instrumentów pochodnych. Podsumowując, art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy interpretować w taki sposób, że gdy jedną ze stron transakcji na instrumentach pochodnych, takich jak transakcje forward, jest podmiot, który nie trudni się zawodowo takimi transakcjami, czy też szerzej – transakcjami finansowymi, należy przyjąć, iż jest on jedynie usługobiorcą i sam nie świadczy żadnej usługi na rzecz banku”,

- prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 maja 2013 r., sygn. III SA/Wa 196/13, podkreślający, że: „Reasumując, stwierdzić trzeba, że Minister Finansów nie wskazał jakie konkretnie usługi, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, świadczą spółki z grupy kapitałowej na rzecz Skarżącej i z jakiego elementu stanu faktycznego taki wniosek wywiódł. Sam fakt, iż pomiędzy danymi podmiotami nastąpił przepływ pieniędzy nie oznacza, iż usługa lub dostawa została wykonana, zaś w świetle przepisów ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług. Brak jasnego i precyzyjnie wyartykułowanego stanowiska organu uniemożliwia dokonanie jego kontroli”.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają również następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- z 24 maja 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.178.2024.3 APR, gdzie potwierdzono, że: „Zatem w analizowanej sprawie nie występują Państwo w charakterze podatnika VAT w związku z uczestnictwem w Transakcjach IRS. W związku z uczestnictwem w Transakcjach IRS, mających na celu ograniczenie ryzyka zmiany stopy bazowej składającej się na oprocentowanie zmienne Kredytów, które zawierane są z Bankiem, występują Państwo wyłącznie w charakterze beneficjenta tej transakcji, a tym samym nie świadczą Państwo na rzecz Banku usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy”,

- z 20 lutego 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.4.2018.1.EK, w której uznano, że: „(...) to Bank powinien być uznany za podatnika VAT, ponieważ to on świadczy na rzecz Spółki usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach realizacji wskazanych transakcji to Bank zaspokaja potrzeby Spółki poprzez zabezpieczenie przed ryzykiem gospodarczym, wynikającym z prowadzonej działalności Spółki. Wnioskodawca jest wyłącznie beneficjentem (odbiorcą) świadczenia dokonywanego przez Bank na jego rzecz. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, że kierunek przepływów pieniężnych w ramach omawianych transakcji może przebiegać w różne strony. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, nawet w sytuacji, w której Spółka otrzymuje od banku środki pieniężne, w wyniku rozliczenia transakcji zabezpieczającej Ryzyko, Spółka nie występuje w roli świadczącego usługę, gdyż w takiej sytuacji Spółka nie zabezpiecza ryzyka występującego po stronie Banku Zatem płatność jaką otrzymuje Wnioskodawca nie jest wynagrodzeniem za czynności podejmowane przez Spółkę na rzecz Banku. Czynności wykonywane w ramach ww. rozliczenia transakcji mają jedynie charakter techniczny wobec podstawowego celu opisanej transakcji, jakim jest zabezpieczenie ryzyka finansowego Spółki”,

- z 29 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.11.2018.2.0A, potwierdzającej, że: „Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, nawet w sytuacji, w której otrzymuje on od Banku środki pieniężne, w wyniku rozliczenia transakcji zabezpieczającej ryzyko, Wnioskodawca nie występuje w roli świadczącego usługę, gdyż w takiej sytuacji Wnioskodawca nie zabezpiecza ryzyka występującego po stronie Banku. Zatem płatność jaką otrzymuje Wnioskodawca nie jest wynagrodzeniem za czynności podejmowane przez niego na rzecz Banku. Czynności wykonywane w ramach ww. rozliczenia transakcji mają jedynie charakter techniczny wobec podstawowego celu opisanej transakcji, jakim jest zabezpieczenie ryzyka finansowego Wnioskodawcy. Zatem Wnioskodawca nie pełni roli podatnika, w przypadku zawierania transakcji typu forward z Bankiem i wobec tego nie jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu”,

- z 25 października 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.523.2022.1.DM, uznającej, że: „w przypadku zawierania transakcji zabezpieczających, mających na celu ograniczenie ryzyka rynkowego, w przypadku uzyskania dodatniego wyniku netto na transakcjach zabezpieczających instrumenty CFD w modelu (...), które zawierane są z Brokerami, występować będą Państwo wyłącznie w charakterze beneficjenta tej transakcji, a tym samym nie będą Państwo świadczyć na rzecz Brokera usług w rozumieniu art 8 ust. 1 ustawy”.

Z przytoczonych orzeczeń i interpretacji wynika przede wszystkim, że przy rozpatrywaniu opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji opartych na instrumentach pochodnych, w szczególności przy ustalaniu kto występuje jako podatnik, nie ma znaczenia okoliczność, że obydwie strony mogą dokonywać płatności w zależności od wyniku osiągniętego w ramach takiego instrumentu.

Oznacza to, że irrelewantny jest fakt czy Wnioskodawca dokonuje płatności na rzecz Banków Konsorcjum, czy też ma miejsce odwrotna sytuacja. Zamiast tego istotne jest, która ze stron występuje jako podmiot oferujący tego rodzaju transakcje, przejmujący ryzyko i trudniący się zawieraniem kontraktów IRS profesjonalnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej roli występują Banki Konsorcjum i tym samym to Banki Konsorcjum powinny być uznane za podatników VAT przy zawieraniu transakcji będących przedmiotem niniejszego wniosku, zarówno w sytuacji gdy płacącym (dokonującym płatności w związku z rozliczeniem Transakcji IRS po upływie danego okresu odsetkowego) jest Bank Konsorcjum, jak i gdy płacącym jest Wnioskodawca.

Reasumując, Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika VAT w związku z uczestnictwem w opisanych we wniosku transakcjach zabezpieczenia ryzyka wynikającego ze zmiennych stóp procentowych, nie świadczy więc w tym zakresie żadnych usług na rzecz Banków z Konsorcjum opodatkowanych albo zwolnionych z VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Analiza treści art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje na bardzo szerokie pojęcie świadczenia usług obejmujące różnego rodzaju świadczenia niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Co istotne, usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy występują Państwo w charakterze podatnika VAT w związku z uczestnictwem w opisanych we wniosku Transakcjach IRS i świadczą usługi na rzecz Banków.

W analizowanej sprawie należy wziąć pod uwagę specyfikę transakcji finansowych, w których kierunek przepływów pieniężnych nie musi odzwierciedlać faktycznej roli stron i jest odmienny od większości standardowych transakcji podlegających opodatkowaniu VAT. W transakcjach finansowych, kierunek strumienia pieniężnego przepływającego w wyniku realizacji transakcji nie powinien być podstawą do stwierdzenia, która ze stron jest usługobiorcą, a która usługodawcą. Takie podejście nie odzwierciedlałoby bowiem ekonomicznego, a co za tym idzie, faktycznego charakteru funkcji stron transakcji. W takich transakcjach podmiot organizujący obrót z reguły nie otrzymuje od drugiej strony bezpośredniego wynagrodzenia, a wysokość i kierunek rozliczenia transakcji jest wynikiem autonomicznych zmian rynkowych (i może być różny). W świetle powyższych rozważań samo otrzymanie płatności nie może być zatem utożsamiane z faktem wykonania usługi, a kierunek płatności nie może determinować, kto jest nabywcą, a kto świadczącym usługę.

W celu identyfikacji usługobiorcy i usługodawcy w danej transakcji kluczowe jest zatem posłużenie się kryterium zaspokajania potrzeb. W praktyce bowiem usługobiorcą jest podmiot, który chce zaspokoić pewną potrzebę, natomiast usługodawca jest podmiotem, który taką potrzebę może zaspokoić poprzez świadczenia wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie to Banki powinny być uznane za podatnika VAT, ponieważ to one świadczą na Państwa rzecz usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach realizacji wskazanych Transakcji IRS to Banki zaspokajają Państwa potrzeby poprzez zabezpieczenie przed ryzykiem zmiany stopy bazowej składającej się na oprocentowanie zmienne Kredytów. Państwo są tu wyłącznie beneficjentem (odbiorcą) świadczenia dokonywanego przez Banki (wchodzące w skład Konsorcjum), na Państwa rzecz.

W stosunku do Banków występują Państwo jako klient (beneficjent usługi), w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem zmiany stopy bazowej składającej się na oprocentowanie zmienne Kredytów, w związku z tym nie wykonują Państwo na rzecz Banków żadnych czynności, a jedynie nabywają Państwo usługę o określonych warunkach i parametrach. Jak Państwo wskazali, jedyną czynnością jaką Państwo wykonują na rzecz Banków w związku z Transakcjami IRS jest zapłata na ich rzecz kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą stałą a kwotą zmienną, jeżeli kwota stała będzie wyższa od kwoty zmiennej. Z tytułu dokonywania tych płatności, ani też z żadnego innego tytułu, nie otrzymują Państwo żadnego dodatkowego wynagrodzenia. Z Państwa strony nie można uznać, że Państwa wynagrodzeniem należnym za jakiekolwiek usługi, jest dodatni wynik na transakcjach. Wynik ten jest bowiem częścią wykonania umowy przez poszczególne Banki, które zobowiązały się wziąć na siebie ryzyko i po ziszczeniu się określonych w umowie warunków spełnić określone świadczenie. Nie ma więc znaczenia wynik transakcji (ujemny bądź dodatni), inaczej mówiąc, kierunek strumienia pieniężnego przepływającego w wyniku realizacji transakcji nie może być podstawą do stwierdzenia, która ze stron jest usługobiorcą, a która usługodawcą, gdyż nie odzwierciedlałoby to ekonomicznego, a co za tym idzie, faktycznego charakteru funkcji stron transakcji. Czynności wykonywane przez Państwa w ramach ww. rozliczenia transakcji mają jedynie charakter techniczny wobec podstawowego celu opisanej transakcji, jakim jest zabezpieczenie Państwa ryzyka zmiany stopy bazowej składającej się na oprocentowanie zmienne Kredytów.

Zatem w analizowanej sprawie nie występują Państwo w charakterze podatnika VAT w związku z uczestnictwem w Transakcjach IRS. W związku z uczestnictwem w Transakcjach IRS, mających na celu ograniczenie ryzyka zmiany stopy bazowej składającej się na oprocentowanie zmienne Kredytów, które zawierane są z poszczególnymi Bankami, występują Państwo wyłącznie w charakterze beneficjenta tej transakcji, a tym samym nie świadczą Państwo na ich rzecz usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Należy wyjaśnić, że kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretację wydano w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. W konsekwencji, w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.