Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości w ramach licytacji komorniczej. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.433.2024.2.KL
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości w ramach licytacji komorniczej.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży nieruchomości w ramach licytacji komorniczej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 11 września 2024 r. (wpływ 14 września 2024 r.) i 14 września 2024 r. (wpływ 14 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego dokonał zajęcia prawa użytkowania wieczystego i budynków stanowiących odrębną nieruchomość.
Nieruchomość położona jest pod adresem: (…) (działka 1), dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).
Działka zabudowana jest budynkami biurowo-socjalnym oraz portierni, będącymi w złym stanie technicznym i użytkowym oraz niedokończonej budowy hali.
Stan techniczny i użytkowy na dzień dokonanych oględzin bardzo zły. Wg oceny rzeczoznawcy majątkowego, budynek biurowo-socjalny kwalifikuje się tylko do rozbiórki. Budynek portierni nadaje się również do rozbiórki. Budynek niedokończonej hali jednonawowej z uwagi na zły stan techniczny ścian oraz z uwagi na brak zabezpieczenia przed wpływami czynników atmosferycznych, kwalifikuje się również do rozbiórki. Stan techniczny i użytkowy, elementów stalowych tworzących niedokończoną połać dachową wg oceny rzeczoznawcy majątkowego kwalifikuje się do rozbiórki.
Nieruchomość posiada dostęp do drogi publicznej.
Zgodnie z treścią księgi wieczystej podstawą wpisu budynku jest wypis i wyrys z dnia 11 sierpnia 2000 r.
W toku postępowania Komornik nie ustalił w jakiej dacie rozpoczęto budowę hali.
Dłużnikiem w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym jest A Sp. z o.o. w likwidacji .
Aktualnie dłużnik nie jest czynnym, podatnikiem podatku VAT.
Dnia 5 marca 2015 r. Sąd Rejonowego wydał postanowienie (sygn. (…)) o rozwiązaniu Spółki oraz o zarządzeniu jej likwidacji.
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), Komornicy Sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Z powołanego przepisu wynika, że komornik jest zobowiązany do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz uwzględnienia w trakcie licytacyjnej sprzedaży towarów, okoliczności decydujących o opodatkowaniu przedmiotowych czynności podatkiem VAT.
Próba uzyskania odpowiedzi, czy ewentualna dostawa towarów w postaci wyżej oznaczonej nieruchomości dokonania w trybie egzekucji sądowej, winna być opodatkowana podatkiem VAT okazała się nieskuteczna.
Likwidator dłużnika nie udzielił informacji czy dłużnik jest podatnikiem podatku VAT – oraz czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji komorniczej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, lub ewentualnie, czy w świetle art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług będzie ona objęta zwolnieniem od podatku.
W rejestrze przedsiębiorców dłużnej Spółki KRS brak jest wpisów dot. Organów uprawnionych do reprezentacji podmiotu.
Następnie czynność Komornika polegająca na zwróceniu się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o pomoc w powyższych ustaleniach, również nie doprowadziła do uzyskania odpowiedzi.
Urząd Skarbowy poinformował, iż dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Urząd ponadto poinformował, że nie posiada innych informacji mających wpływ na określenie istnienia obowiązku w podatku od towarów i usług przy sprzedaży ww. nieruchomości.
Z treści księgi wieczystej prowadzonej dla zajętej nieruchomości wynika, iż wpisów własności i użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości, dokonano na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 marca 2000 r. rep. (…) oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 26 września 2001 r. (sygn. (…)) dot. rejestracji dłużnej Spółki w KRS.
Komornik nie posiada innych informacji i dokumentów dotyczących zajętego prawa, które pozwoliłyby na ustalenie, czy możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku przy ewentualnej dostawie towarów w trybie egzekucji sądowej.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy nabycie nieruchomości nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu/zwolnionych/opodatkowanych właściwą stawką podatku VAT.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy dłużnik wykorzystywał nieruchomość do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres krótszy niż 2 lata.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy dłużnik w ciągu 2 lat przed planowaną sprzedażą ponosił w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie lokalu, co stanowi co najmniej 30% wartości początkowej lokalu, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i jak wykorzystywał lokal po tych nakładach.
Zgodnie z art. 113 ust. 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawione w piśmie z 14 września 2024 r.)
W piśmie z 14 września 2024 r. w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan poniższe informacje:
1.Czy budynek biurowo-socjalny, portiernia oraz hala, znajdujące się na działce nr 1 zostaną poddane rozbiórce przed ewentualną dostawą towarów w drodze egzekucji?
Pana odpowiedź: Komornik nie posiada udokumentowanych informacji, czy budynek biurowo-socjalny, portiernia oraz hala, znajdujące się na działce nr 1 zostaną poddane rozbiórce przed ewentualną dostawą towarów w drodze egzekucji.
2.Jeśli nie posiada Pan informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku, to prosimy jednoznacznie wskazać, czy brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika (przy czym nie należy opisywać podejmowanych przez Pana czynności lub przesyłać zgromadzonych dokumentów, ponieważ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzimy jako organ postępowania dowodowego)?
Pana odpowiedź: Komornik informuje, że nie posiada informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku. Brak tych informacji jest wynikiem podjętych udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.
Komornik podkreśla, że dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dłużnik nie figuruje w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT. W toku postępowania egzekucyjnego nie ustalono, czy dłużnik był podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 września 2024 r.)
Czy ewentualna dostawa towarów w postaci przedmiotowej nieruchomości dokonana w trybie egzekucji sądowej winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 14 września 2024 r.)
Zdaniem organu egzekucyjnego, dostawa towarów w postaci przedmiotowej nieruchomości dokonana w trybie egzekucji sądowej winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług na zasadzie art. 113 ust. 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego dokonano zajęcia prawa użytkowania wieczystego i budynków stanowiących odrębną nieruchomość. Nieruchomość położona jest pod adresem: (…) (działka 1), dla której Sąd Rejonowy księgę wieczystą o numerze (…). Działka zabudowana jest budynkami biurowo-socjalnym oraz portierni, będącymi w złym stanie technicznym i użytkowym oraz niedokończonej budowy hali. Stan techniczny i użytkowy na dzień dokonanych oględzin bardzo zły. Wg oceny rzeczoznawcy majątkowego, budynek biurowo-socjalny kwalifikuje się tylko do rozbiórki. Budynek portierni nadaje się również do rozbiórki. Budynek niedokończonej hali jednonawowej z uwagi na zły stan techniczny ścian oraz z uwagi na brak zabezpieczenia przed wpływami czynników atmosferycznych kwalifikuje się również do rozbiórki. Stan techniczny i użytkowy, elementów stalowych tworzących niedokończoną połać dachową wg oceny rzeczoznawcy majątkowego kwalifikuje się do rozbiórki.
Nieruchomość posiada dostęp do drogi publicznej.
W toku postępowania nie ustalił Pan w jakiej dacie rozpoczęto budowę hali.
Dłużnikiem w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym jest A Sp. z o.o. w likwidacji.
Aktualnie dłużnik nie jest czynnym, podatnikiem podatku VAT.
Dnia 5 marca 2015 r. Sąd Rejonowego wydał postanowienie (sygn. (…)) o rozwiązaniu Spółki oraz o zarządzeniu jej likwidacji.
Likwidator dłużnika nie udzielił informacji czy dłużnik jest podatnikiem podatku VAT.
W rejestrze przedsiębiorców dłużnej Spółki KRS brak jest wpisów dot. organów uprawnionych do reprezentacji podmiotu.
Komornik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o pomoc w powyższych ustaleniach, co również nie doprowadziło do uzyskania odpowiedzi.
Urząd Skarbowy poinformował, iż dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Urząd ponadto poinformował, że nie posiada innych informacji mających wpływ na określenie istnienia obowiązku w podatku od towarów i usług przy sprzedaży ww. nieruchomości.
Z treści księgi wieczystej prowadzonej dla zajętej nieruchomości wynika, iż wpisów własności i użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości dokonano na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 marca 2000 r. rep. (…) oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 26 września 2001 r. (sygn. (…)) dot. rejestracji dłużnej Spółki w KRS.
Komornik nie posiada innych informacji i dokumentów dotyczących zajętego prawa, które pozwoliłyby na ustalenie, czy możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku przy ewentualnej dostawie towarów w trybie egzekucji sądowej.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy nabycie nieruchomości nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu /zwolnionych/opodatkowanych właściwą stawką podatku VAT.
W trakcie postępowania nie ustalono, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.
Komornik nie posiada udokumentowanych informacji, czy budynek biurowo-socjalny, portiernia oraz hala, znajdujące się na działce nr 1 zostaną poddane rozbiórce przed ewentualną dostawą towarów w drodze egzekucji.
Próba uzyskania odpowiedzi, czy ewentualna dostawa towarów w postaci wyżej oznaczonej nieruchomości dokonania w trybie egzekucji sądowej, winna być opodatkowana podatkiem VAT okazała się nieskuteczna.
Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy dostawa w trybie egzekucji sądowej zabudowanej działki nr 1 będzie opodatkowana podatkiem VAT.
W pierwszej kolejności, należy ponownie wskazać, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie zabudowana działka nr 1 mająca być przedmiotem sprzedaży w trybie egzekucji sądowej stanowi majątek Spółki, należy zatem uznać, że była wykorzystywana przez Dłużnika w działalności gospodarczej.
W konsekwencji, sprzedaż zajętej nieruchomości – zabudowanej działki nr1 – będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Dłużnika z tytułu tej transakcji należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, przedmiotowa sprzedaż będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
Należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie,
b)w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Ponadto, jeżeli do dostawy nieruchomości (gruntów, budynków, budowli) nie znajdą zastosowania zwolnienia, o których mowa w powołanych wcześniej przepisach, należy rozważyć zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Należy ponadto zaznaczyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:
Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.
Z wniosku wynika, że działka nr 1 zabudowana jest budynkami biurowo-socjalnymi oraz portierni, będącymi w złym stanie technicznym i użytkowym oraz niedokończonej budowy hali. Wg oceny rzeczoznawcy majątkowego, budynek biurowo-socjalny, portiernia oraz niedokończona hala kwalifikują się tylko do rozbiórki. Nie posiada Pan udokumentowanych informacji, czy budynek biurowo-socjalny, portiernia oraz hala znajdujące się na działce nr 1 zostaną poddane rozbiórce przed ewentualną dostawą towarów w drodze egzekucji. W trakcie postępowania nie ustalono, czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części płynie okres krótszy niż 2 lata. W trakcie postepowania nie ustalono, czy dłużnik w ciągu 2 lat przed planowaną sprzedażą ponosił w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie lokalu, co stanowi co najmniej 30% wartości początkowej lokalu w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i jak wykorzystywał lokal po tych nakładach. Wskazał Pan również, że w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie posiada Pan wiedzy, czy nieruchomość była/jest wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Nie posiada Pan także wiedzy, czy z tytułu nabycia lub wybudowania budynków/budowli Dłużnikowi przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.
Mając na uwadze powyższe, a także powołane przepisy wskazać należy, że w rozpatrywanej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana w trybie egzekucji sądowej nieruchomości składającej się z zabudowanej działki nr 1, będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Przy czym, jak Pan wskazał w opisie sprawy, brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika.
W związku z powyższym, w odniesieniu do dostawy zabudowanej działki nr 1, znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. należy przyjąć, że warunki zastosowania zwolnienia nie są spełnione, skoro podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy ww. nieruchomości zwolnienia od podatku VAT.
W konsekwencji, sprzedaż zabudowanej działki nr 1, będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki.
Podsumowując, ewentualna dostawa towarów w postaci zabudowanej działki nr 1 dokonana w trybie egzekucji sądowej będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).