Brak opodatkowania podatkiem VAT zbycia działek gruntu i udziału w działce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 10 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT zbycia działek gruntu nr 1, 2 i udziału w działce nr 3.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie prowadzącą działalności gospodarczej, w tym w szczególności związanej z nieruchomościami. 28 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni dostała (umowa darowizny u notariusza) od ojca 3 działki rolne w województwie (…), powiat (…), gmina (…), obręb (…), nr działek 4, 1, 2 (o powierzchni około 3.000 m² każda) wraz z udziałem 1/4 w działce 3 zapewniającym dojazd do drogi publicznej. Od tego czasu stan działek nie zmienił się - są oznaczone w rejestrze gruntów oraz studium jako działki rolne, dla działek brak jest planu zagospodarowania przestrzennego.

Ze względu na pogorszenie sytuacji finansowej rodziny (mąż stracił w 2023 roku pracę; Wnioskodawczyni ma 2 dzieci w wieku 13 i 11 lat) Wnioskodawczyni jest zmuszona sprzedać działki. Jedną z nich (nr 4) Wnioskodawczyni sprzedała 10 maja 2024 r., a pozostałe tj. działka nr 1 oraz działka nr 2 będą sprzedane w przyszłości. Konkurencja na rynku podobnych działek jest bardzo duża, na portalach (...) w samych tylko gminach (…) i (…) jest ogłoszonych ponad 50 ofert.

Właściciele zazwyczaj sprzedają działki z przyłączem elektrycznym, przyłączem wodociągowym, uzyskanymi warunkami zabudowy, ze złożonym wnioskiem o uwzględnienie działki jako mieszkaniowej w przyszłym planie zagospodarowania przestrzennego, przez renomowane biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawczyni obawia się, że bez wykonania powyższych działań, nie zdoła sprzedać działek nr 1 i 2. Działki te są mniej atrakcyjne niż działka 4, a i tą działkę Wnioskodawczyni była zmuszona sprzedać za cenę o połowę niższą niż konkurencyjne działki.

Ponadto Wnioskodawczyni oświadczyła, że:

• nie jest czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług;
• wykorzystywała działki na potrzeby osobiste, jeździliśmy tam czasami z dziećmi robić ognisko;
• nie była i nie jestem rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług;
• działki 1 oraz 2 nie były wykorzystywane w działalności rolniczej, zbiory nie były wykonywane i nie była prowadzona ich sprzedaż, w szczególności sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT;
• działki 1 oraz 2 oraz udział w działce 3 od momentu ich otrzymania nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze;
• w celu powyższych czynności nie będą udzielane pełnomocnictwa ani inne umocowania prawne do działania w imieniu Wnioskodawczyni w związku z planowaną sprzedażą działek nr 1 oraz 2 oraz udziału w działce 3;
• na moment sprzedaży dla działek będą wydane warunki zabudowy;
• wspólnie z mężem Wnioskodawczyni kupiła w 2011 mieszkanie w bloku, które służyło rodzinie jako jedyne miejsce zamieszkania, nie było użyczane, wynajmowane. W 2021 roku zostało sprzedane, przyczyną sprzedaży była przeprowadzka do zakupionego domu. Ponadto w 2024 roku Wnioskodawczyni sprzedała jedną z działek opisanych powyżej (4) - niezabudowaną, rolną. Środki ze sprzedaży tych nieruchomości w żaden sposób nie miały nic wspólnego z celami inwestycyjnymi dotyczącymi działek 1 oraz 2 oraz udziale w działce 3;
• poza działkami 1 oraz 2 oraz udziale w działce 3 Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Poza tymi nieruchomościami Wnioskodawczyni posiada jedynie dom, w który zamieszkuje z całą rodziną;
• do momentu sprzedaży działki, ze względu na to, że działka bez mediów jest nieatrakcyjna, Wnioskodawczyni będzie zmuszona doprowadzić media, co będzie się wiązało z zaangażowaniem własnych środków finansowych.

Pytanie (we wniosku oznaczone jako pytanie nr A)

A.Czy w przypadku wykonania poniższych działań:

• wykonania przyłączy elektrycznych,
• wykonania przyłączy wodociągowych,
• uzyskania warunków zabudowy,
• złożenia do gminy wniosku o uwzględnienie działek w przyszłym planie zagospodarowania przestrzennego jako mieszkaniowych,
• wynajęcia agencji nieruchomości

będę zobowiązana zapłacić podatek VAT od transakcji sprzedaży działek?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku VAT, nie powinna płacić podatku dochodowego od transakcji sprzedaży działek,

Uzasadnienie:

Sprzedaż działek ma miejsce blisko 10 lat od otrzymania nieruchomości od ojca, nie ma więc obowiązku w zakresie podatku pit.

Sprzedaż jest związana z trudną sytuacją finansową rodziny i ma charakter incydentalny (Wnioskodawczyni nie kupowała, ani nie sprzedawała działek w przeszłości - poza działką 4 - jedną z tych 3 darowanych przez ojca), nie ma więc charakteru działalności gospodarczej, nie ma więc obowiązku zapłaty podatku VAT oraz podatku dochodowego,

Brak powyższych działań uniemożliwi sprzedaż działek 1 oraz 2 oraz udziału w działce 3 gdyż są one nieatrakcyjne, w szczególności w porównaniu do konkurencyjnych ogłoszeń.

Planowane działania nie są związane z chęcią uzyskania dodatkowego zarobku, a jedynie umożliwieniem sprzedaży działek oraz uzyskania środków finansowych w trudnej sytuacji rodzinnej, a zatem sytuacja nie ma więc związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie ma więc obowiązku zapłaty VAT ani podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy - Kodeks cywilny:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Jak wynika z art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

W myśl art. 198 ustawy - Kodeks cywilny:

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą fizyczną, nie prowadzącą działalności gospodarczej.

28 sierpnia 2014 r. dostała Pani (umowa darowizny) od ojca 3 działki rolne nr 4, 1, 2 (o powierzchni około 3.000 m² każda) wraz z udziałem 1/4 w działce 3 zapewniającym dojazd do drogi publicznej.

Działki oznaczone w rejestrze gruntów oraz studium jako działki rolne, dla działek brak jest planu zagospodarowania przestrzennego.

Działkę nr 4 sprzedała Pani 10 maja 2024 r., a pozostałe tj. działka nr 1 oraz działka nr 2 będą sprzedane w przyszłości.

Ponadto oświadczyła Pani, że:

• nie jest czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług;
• wykorzystywała działki na potrzeby osobiste;
• nie była i nie jest Pani rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług;
• działki 1 oraz 2 nie były wykorzystywane w działalności rolniczej, zbiory nie były wykonywane i nie była prowadzona ich sprzedaż, w szczególności sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT;
• działki 1 oraz 2 oraz udział w działce 3 od momentu ich otrzymania nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze;
• w celu powyższych czynności nie będą udzielane pełnomocnictwa ani inne umocowania prawne do działania w Pani imieniu w związku z planowaną sprzedażą działek nr 1 oraz 2 oraz udziału w działce 3;
• na moment sprzedaży dla działek będą wydane warunki zabudowy;
• do momentu sprzedaży działki, ze względu na to, że działka bez mediów jest nieatrakcyjna, Wnioskodawczyni będzie zmuszona doprowadzić media, co będzie się wiązało z zaangażowaniem własnych środków finansowych;
• przed sprzedażą wystąpi Pani z wnioskiem o wykonanie przyłączy elektrycznych, przyłączy wodociągowych;
• wystąpi Pani z wnioskiem o uzyskania warunków zabudowy;
• wystąpi Pani z wnioskiem o uwzględnienie działek w przyszłym planie zagospodarowania przestrzennego jako mieszkaniowych;
• wynajmie Pani agencję nieruchomości.

Wskazać należy, że działania które zamierza Pani podjąć nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W przedmiotowej sprawie, podejmując ww. czynności, zaangażuje Pani środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykaże Pani aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Dokonanie przez Panią czynności prowadzi do stwierdzenie, że zachowa się Pani jak podmiot, którego przedmiotem działalności gospodarczej jest obrót nieruchomościami. Rodzaj działań, które zamierza Pani podjąć bez wątpienia oznacza, że wykaże Pani aktywność w przedmiocie zamiaru zbycia przedmiotowych działek (1, 2) oraz udziału w działce (3) porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że opisane przez Panią działania zostaną podjęte nie w celu zbycia nieruchomości służącej celom osobistych, tylko w celach handlowych. Co istotne, działania te nie będą polegały na sprzedaży tej samej nieruchomości, ale dokonywaniu czynności, dzięki którym działki (1, 2) oraz udział w działce (3) uzyskają zupełnie odmienny wymiar ekonomiczny, wyrażający się w zwiększeniu ich atrakcyjności handlowej. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym. Podjęte działania, wskazują jednoznacznie na przemyślany, zaplanowany i zorganizowany obrót nieruchomościami.

Planowana sprzedaż wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem skoro sprzedaż będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Pani wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zaznaczyć należy, że zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Odnosząc się do zastosowania zwolnienia dla przedmiotowej transakcji, należy wyjaśnić, że zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen:

Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 977 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z okoliczności sprawy wynika, że dla działek nr 1, 2, 4 nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jednakże na dzień sprzedaży dla ww. działek ma Pani uzyskać decyzję o warunkach zabudowy.

W konsekwencji, dostawa Nieruchomości nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ ww. działki na moment sprzedaży stanowić będą teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy.

W tej sytuacji należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki nr 1, działki nr 2 i udziału w działce nr 4 wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że nie jest Pani podatnikiem podatku VAT. Działki 1 oraz 2 nie były wykorzystywane w działalności rolniczej, zbiory nie były wykonywane i nie była prowadzona ich sprzedaż, w szczególności sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT. Ww. działki wykorzystywała Pani sporadycznie w celach osobistych. Takie wykorzystywanie działki nr 1 i nr 2 nie wpisuje się do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Ponadto, nabyła je Pani w drodze notarialnej umowy darowizny 28 sierpnia 2024 r. od ojca. Nabycie nie nastąpiło więc w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek lub, że takie prawo Pani nie przysługiwało, bowiem nie było podatku, który mogłaby Pani odliczyć. Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ww. działek gruntu nr 1 i 2 oraz udziału w działce nr 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem, skoro do sprzedaży działki nr 1, działki nr 2 i udziału w działce nr 3 nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla przedmiotu dostawy.

Tym samym w związku z planowaną transakcją sprzedaży działki nr 1, działki nr 2 i udziału w działce nr 3 będzie Pani działała w charakterze podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a ich sprzedaż będzie opodatkowana tym podatkiem bez uwzględnienia zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy o VAT.

Pana stanowisko w zakresie przepisów ustawy VAT uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, którego dotyczy pytanie nr B zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Pani, a nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicieli działki nr 3.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).