Nieuznanie Składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznanie przeniesienia Składników za zbycie składników majątku podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz prawo Kupującego do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Składników.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 29 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

• nieuznania Składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznania przeniesienia Składników za zbycie składników majątku podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,
• prawa Kupującego do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Składników.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 4 października 2024 r. (wpływ 4 października 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

- A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

- B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis stanu faktycznego

B. sp. z o.o. z siedzibą w (...) jako sprzedawca („Sprzedawca” lub „B.”) oraz A. sp. z o.o. z siedzibą w (...) jako kupujący („Kupujący” lub „A.”) w dniu 27 marca 2024 r. zawarli umowę sprzedaży wybranych składników majątkowych („Umowa”), na podstawie której Kupujący nabył od Sprzedawcy elementy wyposażenia laboratorium (…), zlokalizowanego w budynku w (...) („Laboratorium”), tj. (i) używane sprzęty i urządzenia, (ii) zapasy materiałów laboratoryjnych, (iii) licencję uprawniającą do korzystania z oprogramowania do prezentowania danych (łącznie jako „Składniki”).

Z wyjątkiem wyżej wymienionych Składników, Umowa nie przewiduje przeniesienia jakichkolwiek innych rzeczy, praw lub obowiązków. W szczególności nie doszło do przeniesienia praw i obowiązków z umowy najmu, na podstawie której B. był najemcą pomieszczeń Laboratorium. Wyżej wymieniona umowa najmu wygasła. Obecnie najemcą pomieszczeń Laboratorium, na podstawie nowej i samodzielnie wynegocjowanej przez A. umowy najmu, jest A.

Ponadto nie doszło do:

• przeniesienia jakichkolwiek praw i obowiązków z umów (z wyjątkiem praw i obowiązków wynikających z umowy licencji uprawniającej do korzystania z oprogramowania do prezentowania danych o wartości 3.000,00 złotych, która jest nieznaczną wartością w stosunku do całkowitej wartości Składników);
• przeniesienia jakichkolwiek autorskich praw majątkowych ani praw własności intelektualnej, w tym praw do patentów ani platformy technologicznej wytworzonej przez B.;
• przeniesienia tajemnic przedsiębiorstwa B.;
• przejęcia jakichkolwiek należności przysługujących B. lub zobowiązań B.;
• przejęcia przez A. na własność środków pieniężnych należących do B.;
• przejęcia przez A. prawa do korzystania z rachunków bankowych założonych przez B.;
• przejęcia przez A. prowadzonych przez B. ksiąg rachunkowych lub ich części, z wyjątkiem dokumentacji prawnej, księgowej oraz technicznej związanej ze Składnikami;
• przeniesienia praw i zobowiązań wynikających z umowy zawartej przez B. z E. („E.”).

 Dodatkowo:

• działalność wykonywana przez B. w Laboratorium nie była wyodrębniona w ramach działu, wydziału lub oddziału;
• działalność wykonywana przez B. w Laboratorium nie była wyodrębniona w strukturach B. na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu wewnętrznego o podobnym charakterze;
• nie była prowadzona wyodrębniona, stała ewidencja księgowa obejmująca wyłącznie działalność realizowaną przez B. w Laboratorium;
• dla działalności B. wykonywanej w Laboratorium nie był prowadzony odrębny rachunek bankowy;
• dla działalności B. wykonywanej w Laboratorium nie było sporządzane odrębne sprawozdanie finansowe.

Przed zawarciem Umowy Sprzedawca wykorzystywał Składniki do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w tym m.in. na potrzeby realizacji projektu współfinansowanego z Funduszy Europejskich na postawie umowy o dofinansowanie zawartej pomiędzy B. a E. B. prowadzi ponadto działalność przy wykorzystaniu laboratorium zlokalizowanego w (...), które nie było objęte Umową. Po zawarciu Umowy, B. będzie kontynuował działalność w laboratorium F.

B. rozwiązał za porozumieniem stron umowy z 4 pracownikami zatrudnionymi przez B. do wykonywania zadań w Laboratorium. A. zawarł z ww. pracownikami nowe i samodzielnie wynegocjowane przez A. umowy o pracę/współpracę.

Po zawarciu Umowy oraz zawarciu przez A. wszelkich niezbędnych umów umożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej (takich jak w szczególności: umowa najmu, umowy z pracownikami, umów o dostawę mediów, umów z dostawcami materiałów laboratoryjnych, umowy odbioru odpadów itd.), Składniki będą wykorzystywane do działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie przez A. (na potrzeby własne). Składniki mogą być też wykorzystywane w celu świadczenia usług na rzecz podmiotów zewnętrznych, w tym na rzecz B. na zasadach określonych poniżej.

Po zawarciu Umowy, ze względu na konieczność zachowania ciągłości zakończonego projektu współfinansowanego z Funduszy Europejskich przez okres 3 lat, B. będzie kontynuował działalność usługową opartą na platformie technologicznej do produkcji (…) przy wykorzystaniu m.in. udostępnionych przez A. zasobów personalnych, technicznych i materiałowych, w tym w szczególności przy wykorzystaniu niektórych Składników oraz w pomieszczeniach Laboratorium. Wyżej wymieniona usługa będzie świadczona przez A. odpłatnie na podstawie porozumień odrębnych od Umowy.

Po zawarciu Umowy, w odniesieniu do działalności badawczej Sprzedawcy związanej ze (…), A. wyraziła zgodę na potencjalne wykorzystanie do 20% czasu pracowników zatrudnionych przez A. w Laboratorium w skali miesiąca. Aspekty podatkowe dotyczące dalszej współpracy pomiędzy B. i A. nie są objęte przedmiotowym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Celem nabycia Składników było wykorzystywanie ich do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Niemniej Wnioskodawca nie może wykluczyć, że zdarzy się w przyszłości incydentalna sytuacja, w której Składniki zostaną wykorzystane do wykonania sprzedaży zwolnionej od podatku VAT. Wnioskodawca przyjmuje do wiadomości, że w odniesieniu do kwot podatku naliczonego związanego z nabyciem Składników, które nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pytania

1.Czy na podstawie zawartej Umowy doszło do zbycia składników majątku niebędących zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa („ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a w związku z tym czy przeniesienie Składników na rzecz A. podlegało opodatkowaniu VAT?

2.Czy A. będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Składników?

Stanowisko Zainteresowanych

1.Wnioskodawcy wskazują, że w ich ocenie Umowa dotycząca przeniesienia Składników stanowiła zbycie składników majątku, a tym samym nie stanowiła zbycia ZCP, dlatego podlegała opodatkowaniu VAT.

2.Ponieważ przeniesienie Składników na podstawie Umowy podlegało opodatkowaniu VAT, to A. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Składników wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Składników, w zakresie w jakim Składniki będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Uzasadnienie

W zakresie pytania 1

Na gruncie art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest, aby dotyczyła ona zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. W doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować już w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwym oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części (wyrok NSA z 28 stycznia 2019 r., I FSK 293/17). Wyodrębnienie finansowe nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r., II FSK 2176/11; z 25 czerwca 2015 r., I FSK 572/14; z 10 stycznia 2017 r., II FSK 2991/15).

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego przyjmuje się, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, znajdujące się we wzajemnych relacjach, niebędące zespołem przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (wyrok WSA w Gdańsku z 4 grudnia 2013 r., I SA/Gd 1205/13). Wyodrębnienie funkcjonalne jest rozumiane jako możliwość działania jako potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, a możliwość realizacji tych określonych zadań gospodarczych powinna istnieć już przy wykorzystaniu wchodzących w skład tego zespołu składników majątkowych, a nie dopiero po połączeniu ich z przedsiębiorstwem nabywcy (wyrok NSA z 24 listopada 2016 r., I FSK 1316/15). Przez niezależność prowadzenia działalności gospodarczej rozumie się taki zespół składników majątkowych posiadających zdolność do prowadzenia działalności, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności (wyrok WSA w Białymstoku z 2 września 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 401/20). Właśnie ta możliwość kontynuowania działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji, czyli brak konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, angażowania dodatkowych składników majątku, jest decydująca dla oceny, czy doszło do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wyrok WSA w Warszawie z 29 października 2019 r., III SA/Wa 1998/19).

Jak wskazał WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 6/17, przesłankę tę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą więc umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa bez konieczności uzupełnienia tych składników majątkowych o dodatkowe elementy. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej - musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2017 r., 0114-KDIP1-2.4012.344.2017.1.PC oraz z 25 sierpnia 2017 r., 0114-KDIP1-2.4012.344.2017.1.PC).

Zatem, aby w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zwraca się przy tym uwagę, że wyodrębnienie to powinno istnieć już na moment dokonywania danej transakcji, a nie dopiero po jej dokonaniu (wyrok NSA z 20 stycznia 2017 r., II FSK 2463/16; wyrok NSA z 10 stycznia 2017 r., II FSK 2991/15).

W orzecznictwie prezentowane jest także słuszne stanowisko, że brak spełnienia którejkolwiek z ww. przesłanek wyodrębnienia wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT (wyrok WSA w Warszawie z 21 listopada 2018 r., III SA/Wa 4164/17; wyrok WSA w Warszawie z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2836/11).

Podsumowując powyższe, na gruncie Ustawy o VAT mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące powyższe zadania gospodarcze.

W ocenie Wnioskodawców przedmiot Umowy (tj. Składniki) nie spełnia przesłanek wyodrębnienia wynikających z Ustawy o VAT oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, jak również nie spełnia kryterium samodzielności. Poniżej Wnioskodawcy prezentują ocenę w odniesieniu do poszczególnych przesłanek:

Wyodrębnienie finansowe

W ocenie Wnioskodawców przesłanka wyodrębnienia finansowego nie powinna zostać uznana za spełnioną. Dla działalności prowadzonej przez B. w Laboratorium nie była prowadzona odrębna rachunkowość, nie były do niego przypisane odrębne środki pieniężne ani też oddzielne rachunki bankowe. Dokonanie przyporządkowania osiąganych przychodów i generowanych kosztów do działalności prowadzonej przez B. w Laboratorium wymagałoby dokonania dodatkowych czynności księgowych przez B. Stanowisko potwierdzające, że konieczność dokonania dodatkowych czynności na potrzeby transakcji w celu wyodrębnienia finansowego ZCP świadczy o braku wyodrębnienia finansowego zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.26.2021.2.WD.

W takich warunkach Laboratorium nie powinno zostać uznane za wyodrębnione finansowo w strukturze B. w okresie przed zawarciem Umowy, ponieważ choć przypisanie kosztów i przychodów do działalności prowadzonej przez B. w Laboratorium było teoretycznie możliwe, to w istocie w chwili zawierania Umowy wyodrębnienie to nie istniało.

Wyodrębnienie organizacyjne

W ocenie Wnioskodawców przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego nie jest spełniona w odniesieniu do działalności, która była prowadzona przez B. w Laboratorium. Należy zauważyć, że nie istnieje żaden dokument wewnętrzny, na podstawie którego Laboratorium było organizacyjnie wyodrębnione w strukturach B. (regulamin, statut itp.). Laboratorium nie było również oddziałem, działem, ani wydziałem B.

Wyodrębnienie funkcjonalne

W ocenie Wnioskodawców przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego również nie jest spełniona, co wynika z następujących okoliczności:

i.        Przedmiotem Umowy objęte są jedynie wybrane składniki majątku B., które nie pozostają względem siebie w relacji, która czyniłaby z nich zespół. Składniki stanowią jedynie bliżej niezwiązany zbiór elementów, przede wszystkim składników materialnych. Przenoszone Składniki, tj. używane sprzęty i urządzenia, licencje uprawniające do korzystania z oprogramowania oraz zapasy materiałów laboratoryjnych samodzielnie nie są wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej i nie pozostają wobec siebie w ścisłym związku. Składniki stanowią odrębne wobec siebie rzeczy i prawa, które są przydatne do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa A., ale nie są samodzielnie wystarczające do jej prowadzenia.

ii.       Składniki, które A. nabyło w ramach Umowy, nie umożliwiają A. podjęcia działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa bez konieczności uzupełnienia tych składników majątkowych o dodatkowe elementy (rzeczowe oraz niematerialne). A. musiało zawrzeć umowę najmu, umowy z pracownikami, umowy o dostawę mediów, umowy z dostawcami materiałów laboratoryjnych, umowy handlowe, umowy o dofinansowania w celach badawczo-rozwojowych.

iii.W ramach Transakcji nie zostały przeniesione na rzecz A. jakiekolwiek prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez B. umów. Prowadzenie jakiejkolwiek działalności przez A. z wykorzystaniem Laboratorium wymaga podjęcia przez A. działań mających na celu zawarcie umów z podmiotami trzecimi (tj. innymi niż B.), co oznacza, że bezpośrednio po sprzedaży w ramach Umowy Laboratorium nie jest w stanie funkcjonować jako samodzielne i autonomiczne przedsiębiorstwo.

iv.Dodatkowym potwierdzeniem braku wyodrębnienia funkcjonalnego i braku samodzielnego charakteru Składników umożliwiających ich kwalifikację jako ZCP jest okoliczność, że po zawarciu Umowy niektóre Składniki będą udostępniane B. w celu umożliwienia prowadzenia przez B. działalności usługowej opartej na platformie technologicznej do produkcji (…) (która to platforma technologiczna stanowi własność B.). Z powyższego wynika, że w przypadku działalności takiej jak prowadzona przy wykorzystaniu Składników, niezbędne jest również wykorzystywanie praw własności intelektualnej umożliwiających odpowiednie wykorzystanie sprzętów i urządzeń oraz zapasów. Jakiejkolwiek prawa własności intelektualnej nie zostały objęte przedmiotem Umowy.

Konkludując, w ocenie Wnioskodawców na podstawie Umowy nie doszło do przeniesienia zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, które można byłoby uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Nie doszło bowiem do spełnienia przesłanek wyodrębnienia finansowego, organizacyjnego oraz funkcjonalnego. Należy zaś mieć na uwadze, że Ustawa o VAT wymaga kumulatywnego spełnienia przesłanek, o których mowa powyżej, aby za przedmiot transakcji można było uznać zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy również zwrócić uwagę, że nieobjęcie danej transakcji podatkiem VAT stanowi wyjątek od zasady powszechnego opodatkowania obrotu podatkiem od towarów i usług. W przypadku Umowy dochodzi zatem do sprzedaży zbioru rzeczy i praw (odrębnych aktywów), nie zaś zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji zbycie Składników będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nabywcy Składników będzie z tego tytułu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W zakresie pytania 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika m.in. z tytułu nabycia towarów.

Mając na uwadze regulacje Ustawy o VAT, jeżeli A. wykorzysta Składniki do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, to będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o całość podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej sprzedaż Składników na podstawie Umowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

W wyroku z 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I tak:

1)w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze;

2)wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (…) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić, czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że:

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W złożonym wniosku wskazali Państwo, że 27 marca 2024 r. zawarli Państwo (Kupujący) z B. sp. z o.o. (Sprzedawca) umowę sprzedaży, na podstawie której nabyli Państwo od Sprzedawcy elementy wyposażenia Laboratorium (…), zlokalizowanego w budynku w (...), tj.:

1.używane sprzęty i urządzenia,

2.zapasy materiałów laboratoryjnych,

3.licencję uprawniającą do korzystania z oprogramowania do prezentowania danych,

łącznie jako „Składniki”.

Umowa nie przewiduje przeniesienia jakichkolwiek innych rzeczy, praw lub obowiązków, z wyjątkiem ww. Składników. W szczególności nie doszło do przeniesienia praw i obowiązków z umowy najmu, na podstawie której Sprzedawca był najemcą pomieszczeń Laboratorium. Obecnie najemcą pomieszczeń Laboratorium są Państwo, na podstawie nowej i samodzielnie wynegocjowanej przez Państwa umowy najmu.

Ponadto nie doszło do:

• przeniesienia jakichkolwiek praw i obowiązków z umów (z wyjątkiem praw i obowiązków wynikających z umowy licencji uprawniającej do korzystania z oprogramowania do prezentowania danych o wartości 3.000,00 złotych, która jest nieznaczną wartością w stosunku do całkowitej wartości Składników);
• przeniesienia jakichkolwiek autorskich praw majątkowych ani praw własności intelektualnej, w tym praw do patentów ani platformy technologicznej wytworzonej przez B.;
• przeniesienia tajemnic przedsiębiorstwa B.;
• przejęcia jakichkolwiek należności przysługujących B. lub zobowiązań B.;
• przejęcia przez Państwa na własność środków pieniężnych należących do B.;
• przejęcia przez Państwa prawa do korzystania z rachunków bankowych założonych przez B.;
• przejęcia przez Państwa prowadzonych przez B. ksiąg rachunkowych lub ich części, z wyjątkiem dokumentacji prawnej, księgowej oraz technicznej związanej ze Składnikami;
• przeniesienia praw i zobowiązań wynikających z umowy zawartej przez B. z E. („E.”).

 Dodatkowo:

• działalność wykonywana przez B. w Laboratorium nie była wyodrębniona w ramach działu, wydziału lub oddziału;
• działalność wykonywana przez B. w Laboratorium nie była wyodrębniona w strukturach B. na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu wewnętrznego o podobnym charakterze;
• nie była prowadzona wyodrębniona, stała ewidencja księgowa obejmująca wyłącznie działalność realizowaną przez B. w Laboratorium;
• dla działalności B. wykonywanej w Laboratorium nie był prowadzony odrębny rachunek bankowy;
• dla działalności B. wykonywanej w Laboratorium nie było sporządzane odrębne sprawozdanie finansowe.

B. rozwiązał umowy z 4 pracownikami zatrudnionymi przez B. do wykonywania zadań w Laboratorium. Zawarli Państwo z ww. pracownikami nowe i samodzielnie wynegocjowane przez Państwa umowy o pracę/współpracę.

Po zawarciu Umowy oraz zawarciu przez Państwa wszelkich niezbędnych umów umożliwiających prowadzenie działalności (takich jak: umowa najmu, umowy z pracownikami, umów o dostawę mediów, umów z dostawcami materiałów laboratoryjnych, umowy odbioru odpadów itd.), Składniki będą wykorzystywane do działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie przez Państwa (na potrzeby własne). Składniki mogą być też wykorzystywane w celu świadczenia usług na rzecz podmiotów zewnętrznych.

Państwa wątpliwości w sprawie w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy na podstawie zawartej Umowy doszło do zbycia składników majątkowych niebędących zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w związku z tym, czy przeniesienie Składników na Państwa rzecz podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę, w oparciu o nabyte składniki.

Podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, przedmiotem sprzedaży nie były jakiekolwiek inne składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa Sprzedawcy, oprócz używanych sprzętów i urządzeń, zapasów materiałów laboratoryjnych i licencji uprawniającej do korzystania z oprogramowania do prezentowania danych.

Jak Państwo wskazali, działalność wykonywana przez Sprzedawcę w Laboratorium nie była wyodrębniona w ramach działu, wydziału lub oddziału, a także nie była wyodrębniona na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu wewnętrznego. Dla działalności wykonywanej w Laboratorium nie był prowadzony odrębny rachunek bankowy, nie było sporządzane odrębne sprawozdanie finansowe, nie była prowadzona wyodrębniona stała ewidencja księgowa.

W świetle przedstawionego opisu sprawy nie można więc uznać, aby przedmiot Umowy sprzedaży był wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Sprzedawcy.

Dodatkowo, z opisu sprawy wynika, że Składniki będą przez Państwa wykorzystywane w działalności gospodarczej dopiero po zawarciu niezbędnych umów umożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej - m.in. umowy najmu, umów o dostawę mediów, umów z dostawcami materiałów laboratoryjnych, umów odbioru odpadów.

Z powyższego wynika, że Składniki będące przedmiotem transakcji nie są wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej przez Państwa w oparciu o te Składniki bez konieczności zaangażowania dodatkowych zasobów ludzkich i organizacyjnych oraz podejmowania dodatkowych działań prawnych (takich jak zawarcie umów).

Ponadto, w skład przedmiotowej transakcji sprzedaży Składników nie weszły zobowiązania B.

Należy w tym miejscu raz jeszcze podkreślić, że brak zaistnienia którejkolwiek z przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy wyklucza uznanie składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu ww. przepisu.

Należy zatem stwierdzić, że Składniki nie stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, skoro nabyte przez Państwa Składniki nie stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to transakcja sprzedaży tych Składników nie mogła być wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, sprzedaż Składników na Państwa rzecz podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko do pytania nr 1 uznaję więc za prawidłowe.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą również kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Składników.

Należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Jak wcześniej wywiedziono, sprzedaż Składników była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z Państwa wskazaniem, celem nabycia Składników było wykorzystywanie ich do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Państwa, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Niemniej nie mogą Państwo wykluczyć, że zdarzy się w przyszłości incydentalna sytuacja, w której Składniki zostaną wykorzystane do wykonania sprzedaży zwolnionej od podatku VAT.

W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie Składników w zakresie, w jakim będą one wykorzystywane do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie Państwu przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych, wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko do pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowana będąca stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).