Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży należących do Wnioskodawczyni udziałów w działkach w ramach jednej lub kilku transa... - Interpretacja - null

Shutterstock

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży należących do Wnioskodawczyni udziałów w działkach w ramach jednej lub kilku transa... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży należących do Wnioskodawczyni udziałów w działkach w ramach jednej lub kilku transakcji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 1 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży należących do Pani udziałów w działkach w ramach jednej lub kilku transakcji.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 września 2024 r. (wpływ 25 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

31 sierpnia 2016 r. decyzją Wojewody dokonano zwrotu wywłaszczonej nieruchomości Pani mamie i jej rodzeństwu. Stała się ona współwłaścicielem nieruchomości w 8/35 części mieszczącej się w P przy ulicy b działki nr 1 o powierzchni 4,469 mkw i 2 o powierzchni 489 mkw. Działka nr 1 i 2 stanowią teren niezabudowany.

Działki są nieuzbrojone.

Pani mama zmarła (...) sierpnia 2017 r., a spadek po niej wg. aktu poświadczenia dziedziczenia z 19 czerwca 2018 r. Rep. A nr (…) nabyła Pani (Wnioskodawca), w 1/2 części oraz T.B. w 1/4 części i S.B. w 1/4 części.

Plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie 17 października 2017 r. uchwałą na teren ww. działek. Działka nr 1 w planie zagospodarowania przestrzennego ma przeznaczenie na budynki mieszkalne wielorodzinne, a działka nr 2 jest przeznaczona na drogę wewnętrzną.

Od 26 kwietnia 2017 r. stara się Pani wraz z całą rodziną (pozostałymi współwłaścicielami) odzyskać wywłaszczone działki sąsiadujące z ww. działkami. Wywłaszczona działka w roku (…) znajdująca się przy ul. b o numerze 3 o powierzchni 4,390 mkw (…) jest to teren uzbrojony i wywłaszczona w roku (…) działka nr 4 o powierzchni 523 mkw (teren niezabudowany). Sprawy o zwrot ww. działek toczą się w Starostwie, u Wojewody i w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym. W planie zagospodarowania przestrzennego działka 3 jest przeznaczona pod usługi, a działka 4 w części pod budynki mieszkalne wielorodzinne, a w części pod drogę.

Wszystkie ww. działki ma Pani zamiar sprzedać wraz z pozostałymi współwłaścicielami.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.„Prosimy wskazać, które dokładnie działki będą przedmiotem sprzedaży. Prosimy podać ich numery ewidencyjne”.

Odpowiedź:

·Działka 1, ul. b (4,469 mkw) – Pani udziały: 4/35;

·Działka 2, ul. b (489 mkw) – Pani udziały: 4/35;

·Działka 3, ul. b (4,390 mkw) – Pani udziały: 4/35;

·Działka 4, ul. b (523 mkw) – Pani udziały: 25/224;

2.W żaden sposób nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie Pani wykorzystywała udziałów w przedmiotowych działkach od momentu ich nabycia do momentu sprzedaży.

3.Przez cały okres posiadania aż do momentu sprzedaży, udziały w nieruchomości były/będą/są wykorzystywane przez Panią na cele prywatne.

4.Nie była/nie jest/nie będzie Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

5.Nie prowadziła/nie prowadzi/nie będzie Pani prowadziła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), dalej zwane „ustawą”, w tym w działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 pkt. 15 ustawy, w szczególności związaną z obrotem nieruchomościami.

6.Nie była/nie jest/nie będzie Pani rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

7.Z należących do Pani udziałów w działkach objętych zakresem wniosków nie dokonywała/nie dokonuje/nie będzie Pani dokonywała sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, gdyż nie posiada Pani płodów i nie ma Pani własnej działalności rolniczej.

8.Nie poniosła/nie poniesie Pani nakładów na ulepszenie przedmiotowych działek.

9.Nie dokonała/nie dokona Pani podziału opisanych we wniosku działek.

10.Nie wytyczyła/nie wytyczy Pani drogi do przedmiotowych działek.

11.Nie miała Pani wpływu na przeznaczenie przedmiotowych działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

12.Nie wystąpiła/nie wystąpi Pani o decyzję o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek.

13.Nie zamieszczała/nie zamierza Pani zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu. Nie skorzystała/nie skorzysta Pani z usług biura nieruchomości.

14.„Czy udzieliła/udzieli Pani pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku z planowaną sprzedażą udziałów w nieruchomościach? Jeśli tak, prosimy wskazać zakres pełnomocnictwa (np. występowanie przed organami władzy publicznej, podejmowanie działań praktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składanie wniosków, odbiór decyzji i postanowień itp.). Prosimy również wskazać, komu Pani tego pełnomocnictwa udzieliła/udzieli”.

Odpowiedź: Ma Pani zamiar udzielić w przyszłości pełnomocnictwa radcy prawnemu. Pełnomocnictwo będzie dotyczyło negocjacji z potencjalnym kupcem i przygotowania umowy przedwstępnej jeżeli będzie taka konieczność. Udzieli Pani pełnomocnictwa Panu P.H. – Radca Prawny.

15.Udziały w przedmiotowych działkach nie były/nie są/nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnych charakterze.

16.Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

17.„Czy dokonywała Pani wcześniej sprzedaży nieruchomości? Jeśli tak, to prosimy podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości:

a)kiedy i w jaki sposób stała się Pani posiadaczem tych nieruchomości?

b)w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte?

c)w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Panią od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

d)kiedy dokonała Pani ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

e)ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

f)na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. nieruchomości”?

Odpowiedź: Tak, dokonała Pani sprzedaży nieruchomości prywatnej.

18 października 2007 r. aktem notarialnym Rep. A. nr (…) stała się Pani współwłaścicielem sprzedanej nieruchomości „Umowa o dział spadku i zniesienie współwłasności”. Nieruchomość została nabyta dla uregulowania spraw rodzinnych. Nieruchomość nie była wykorzystana w żaden sposób, ponieważ została sprzedana tego samego dnia aktem notarialnym Rep. A. nr (…) jedną nieruchomość – 586 m2 (2/3 Pani udziałów) – nieruchomość z zabudową użytkową (Działka 5, ul. c). Środki zostały przeznaczone na remont domu.

Pytanie

Czy sprzedaż należących do Pani udziałów w przedmiotowych działkach, w ramach jednej lub kilku transakcji, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, nie będzie Pani podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy sprzedaży Pani udziałów w przedmiotowych działkach w ramach jednej lub kilku transakcji dlatego, gdyż jest Pani osobą fizyczną, nie jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), dalej zwane „ustawą”, w tym w działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, w szczególności związaną z obrotem nieruchomościami.

Nie jest Pani rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Sprzedaż działek należy uznać za czynność zarządu majątkiem prywatnym i nie były, nie są i nie będą przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy.

Nie podjęła Pani żadnych aktywnych działań wymagających zaangażowania środków finansowych na ulepszenie przedmiotowych działek (ogrodzenie, media) – stan działek z czasu odzyskania.

Nie dokonała Pani podziału opisanych działek, nie wytyczyła Pani drogi do przedmiotowych działek.

Nie miała Pani wpływu na przeznaczenie przedmiotowych działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wystąpiła Pani o warunki zabudowy.

Nie prowadziła Pani żadnych działań o charakterze marketingowym (prasa, telewizja, radio, Internet), nie skorzystała/nie skorzysta Pani z biura nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.

Na mocy art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

W świetle art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a)dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b)dostawa terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-1840) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscy należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-2932 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani sprzedać należące do Pani udziały w działkach nr 1, 2, 3 oraz 4. Otrzymała Pani spadek po mamie w wysokości 1/2, w tym udziały w działkach nr 1 i 2, które stanowią teren niezabudowany, nieuzbrojony. Stara się Pani wraz z pozostałymi współwłaścicielami odzyskać wywłaszczone działki sąsiadujące z ww. działkami. Wywłaszczona działka o nr. 3 (…) oraz działka nr 4 (teren niezabudowany). Sprawy o zwrot ww. działek są w toku. Działka nr 1 w planie zagospodarowania przestrzennego ma przeznaczenie na budynki mieszkalne wielorodzinne, działka nr 2 jest przeznaczona na drogę wewnętrzną, działka nr 3 jest przeznaczona pod usługi, a działka 4 w części pod budynki mieszkalne wielorodzinne, a w części pod drogę. W żaden sposób nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie Pani wykorzystywała udziałów w przedmiotowych działkach od momentu ich nabycia do momentu sprzedaży. Przez cały okres posiadania aż do momentu sprzedaży, udziały w nieruchomości były/będą/są wykorzystywane przez Panią na cele prywatne. Nie była/nie jest/nie będzie Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nie prowadziła/nie prowadzi/nie będzie Pani prowadziła działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej, w szczególności związanej z obrotem nieruchomościami. Nie była/nie jest/nie będzie Pani rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Z należących do Pani udziałów w działkach objętych zakresem wniosków nie dokonywała/nie dokonuje/nie będzie Pani dokonywała sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, gdyż nie posiada Pani płodów i nie ma Pani własnej działalności rolniczej. Nie poniosła/nie poniesie Pani nakładów na ulepszenie przedmiotowych działek. Nie dokonała/nie dokona Pani podziału opisanych we wniosku działek. Nie wytyczyła/nie wytyczy Pani drogi do przedmiotowych działek. Nie miała Pani wpływu na przeznaczenie przedmiotowych działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Nie wystąpiła/nie wystąpi Pani o decyzję o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek. Nie zamieszczała/nie zamierza Pani zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu. Nie skorzystała/nie skorzysta Pani z usług biura nieruchomości. Ma Pani zamiar udzielić w przyszłości pełnomocnictwa radcy prawnemu. Pełnomocnictwo będzie dotyczyło negocjacji z potencjalnym kupcem i przygotowania umowy przedwstępnej jeżeli będzie taka konieczność. Udziały w przedmiotowych działkach nie były/nie są/nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnych charakterze. Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży należących do Pani udziałów w działkach w ramach jednej lub kilku transakcji.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, sprzedaż przez Panią udziałów w działkach nr 1, 2, 3 oraz 4 w ramach jednej lub kilku transakcji nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W tej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, które przesądzają, że sprzedaż udziałów w działkach będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że sprzedając udziały w działkach nr 1, 2, 3 oraz 4 w ramach jednej lub kilku transakcji, wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzenie jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem, sprzedaż udziałów w działkach nr 1, 2, 3 oraz 4 w ramach jednej lub kilku transakcji, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tą sprzedażą, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy nie mają zastosowania.

Podsumowując, stwierdzam, że sprzedaż należących do Pani udziałów w przedmiotowych działkach, w ramach jednej lub kilku transakcji, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).