Uznanie opisanej transakcji za dostawę towarów, uznanie Wnioskodawcy za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy, określenia miejsca opodatkowania dost... - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Uznanie opisanej transakcji za dostawę towarów, uznanie Wnioskodawcy za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy, określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów, niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
-prawidłowe – w zakresie uznania opisanej transakcji za dostawę towarów,
-nieprawidłowe – w zakresie uznania Pana za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy,
-prawidłowe – w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów,
-prawidłowe – w zakresie niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej: w zakresie:
-uznania opisanej transakcji za dostawę towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
-uznania Pana za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),
-określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),
-niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).
Uzupełnił go Pan pismem z 9 lipca 2024 r. (wpływ 9 lipca 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ 26 sierpnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pan „A” (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Pośrednik”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy zgodnie z PKD jest Posadzkarstwo, tapetowanie i oblicowywanie ścian 43.33.Z. Dodatkowo, Wnioskodawca zajmuje się handlem internetowym w oparciu o model dropshippingu. Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT.
Wnioskodawca, poprzez postawioną stronę internetową (...) umożliwia osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej jako: „Klienci”) zawarcie umowy pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży w ich imieniu i na ich rzecz produktu prezentowanego na stronie. Zatem, działalność skupia się na świadczeniu usług pośrednictwa (na gruncie prawa cywilnego) w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie krajów azjatyckich; dalej jako: sprzedawcy) w zagranicznych serwisach sprzedażowych (dalej określanych także jako platformy sprzedażowe) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.
Klientami mogą być również podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarówno w formie spółek, jak również jednoosobowych działalności gospodarczych. Przedmiotem wniosku jest jednak sprzedaż wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumenci).
Model sprzedawcy przedstawia się następująco:
1.Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w serwisach sprzedażowych, takich jak np. „B”, kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących).
2.Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie sprzedażowym (inaczej: treść ofert sprzedawców) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycji graficznej zdjęć produktowych – celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów ze sprzedawcami – jest to autonomiczne działanie.
3.Klienci składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia Klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.
4.Z treści regulaminu oraz strony internetowej oraz informacji tam zamieszczonych wynika m.in., że:
a)w ramach świadczonej przez Wnioskodawcę jako Pośrednika usługi pośrednictwa, Pośrednik dokonuje w imieniu i na rzecz Klienta, na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, zamówienia towaru od Sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do Klienta;
b)usługa pośrednictwa świadczona jest na podstawie konkretnych ustaleń pomiędzy Stronami; Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Pośrednikowi pełnomocnictwa do dokonania w imieniu Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa;
c)Pośrednik oświadcza, że w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych sprzedawców, Pośrednik przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów:
–udziela Klientowi niezbędnych informacji, jak również koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży,
–przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru,
–ponosi odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową,
–dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru, oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim;
d)Klient składa Pośrednikowi dyspozycję uruchomienia usługi pośrednictwa, dotyczącego danego towaru poprzez stronę internetową i składany formularz zamówienia;
e)do zawarcia umowy pośrednictwa niezbędne jest wcześniejsze złożenia przez Klienta zamówienia na stronie internetowej Pośrednika;
f)po złożeniu zamówienia Pośrednik potwierdza niezwłocznie jego otrzymanie. Potwierdzenie otrzymania zamówienia następuje poprzez przesłanie wiadomości e-mail. Z chwilą otrzymania przez Klienta wiadomości e-mail potwierdzającej otrzymanie zamówienia zostaje zawarta umowa między Pośrednikiem a Klientem o świadczenie usług pośrednictwa;
g)cena świadczonej usługi uwidoczniona jest na stronie internetowej i jest wiążąca w chwili złożenia zamówienia. Cena ta nie ulega zmianie niezależnie od zmian cen u Sprzedawcy, które mogą się pojawić w odniesieniu do poszczególnych usług po złożeniu przez Klienta Zamówienia;
h)koszty dostawy towaru, które pokrywa Klient są ustalane w trakcie procesu składania zamówienia i są uzależnione od wyboru sposobu płatności oraz dostawy zakupionego produktu. Zatem, pośrednik podaje Klientowi pełną informację dotyczącą ostatecznej ceny świadczenia wraz ze wszelkimi kosztami oraz opis głównych cech świadczenia;
i)zamówiony towar jest dostarczany na adres podany przez Klienta podczas składania zamówienia;
j)na termin dostawy towaru zamówionego przez Klienta składa się czas kompletowania produktu, który wynosi od 1 do 4 dni roboczych od momentu:
–zaksięgowania środków pieniężnych wpłaconych z tytułu umowy na rachunku Pośrednika,
–albo pozytywnej autoryzacji transakcji przez elektroniczny system płatności;
k)dostawa Produktów stanowiących rzeczy ruchome przez przewoźnika następuje w terminie przez niego deklarowanym, tj. od 5 do 19 dni roboczych od momentu nadania przesyłki (dostawa następuje wyłącznie w dni robocze z wyłączeniem sobót, niedziel i świąt);
l)płatność obejmująca wartość zamówienia dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Pośrednika do świadczenia usług. Płatność może być dokonana według wyboru Klienta przelewem na rachunek bankowy Pośrednika lub za pośrednictwem elektronicznego systemu płatności;
m)na wartość zamówienia podaną każdorazowo przy towarze składa się kwota należna Sprzedawcy wraz z kosztami dostawy oraz Prowizja należna pośrednikowi. W terminie 14 dni kalendarzowych od dnia otrzymania towaru Klient może złożyć Pośrednikowi oświadczenie o zwrocie towaru nabytego od Sprzedawcy, które jest równoznaczne z odstąpieniem od umowy. Każdorazowo, po otrzymaniu takiego oświadczenia, Pośrednik potwierdzi Klientowi fakt otrzymania oświadczenia, jak również prawidłowość adresu Sprzedawcy;
n)Pośrednik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o zwrocie towaru, jeśli w tym czasie otrzyma dowód potwierdzający jego odesłanie na adres Sprzedawcy lub gdy nastąpi już zwrotne otrzymanie towaru przez Sprzedawcę, zwróci Klientowi dokonane przez niego płatności, tj. sumę kwoty, która została przekazana Sprzedawcy oraz Prowizji pośrednika;
o)w celu ułatwienia Klientowi przeprowadzenia postępowania reklamacyjnego, Pośrednik przejmuje na siebie obowiązki związane z odpowiedzialnością Sprzedawcy z tytułu braku zgodności nabytego przez Klienta towaru z umową. Pośrednik jest odpowiedzialny wobec Klienta będącego Konsumentem za brak zgodności Produktu z umową istniejący w chwili dostarczenia Produktu i ujawniony w ciągu 2 lat od tej chwili, chyba że termin przydatności Produktu określony przez Pośrednika lub osoby działające w jego imieniu jest dłuższy,
p)w związku z uzasadnioną reklamacją Klienta, pośrednik:
–pokrywa koszty naprawy lub wymiany oraz ponownego dostarczenia Produktu do Klienta,
–obniża cenę produktu i zwraca konsumentowi wartość obniżonej Ceny najpóźniej w terminie 14 dni od otrzymania oświadczenia o obniżeniu Ceny od Konsumenta,
–w przypadku odstąpienia od umowy przez Konsumenta Pośrednik zwraca mu Cenę Produktu najpóźniej w terminie 14 dni od dnia otrzymania zwracanego towaru lub dowodu jego odesłania;
q)Klient może odstąpić od umowy bez podania przyczyn składając stosowne oświadczenie w terminie 14 dni. W razie odstąpienia od umowy, umowa jest uważana za niezawartą, a Konsument ma obowiązek zwrócić Produkt Pośrednikowi lub przekazać go osobie upoważnionej przez Pośrednika do odbioru niezwłocznie, jednak nie później niż 14 dni od dnia, w którym odstąpił od umowy, chyba że Pośrednik zaproponował, że sam odbierze Produkt;
r)Pośrednik dokonuje zwrotu wartości Produktu wraz z kosztami jego dostawy przy użyciu takiego samego sposobu zapłaty jakiego Klient, chyba że, Klient wyraźnie zgodził się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla niego z żadnymi kosztami. Zwrot następuje niezwłocznie, a najpóźniej w terminie 14 dni od momentu otrzymania przez Pośrednika oświadczenia o odstąpieniu od Umowy Sprzedaży.
Sprzedawcami będą kontrahenci z Chin. Dostawy do klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chiny. Klientami są wyłączenie osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Aktualnie klientami nie będą podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Być może w przyszłości się to zmieni, natomiast wniosek dotyczy wyłączenie sprzedaży na rzecz konsumentów w Polsce. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany prosto do klienta. Klient jest informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, a informacja ta będzie zawarta na stronie i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa dostępnego na stronie internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa. Po złożeniu zamówienia przez klienta, Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy poprzez platformę sprzedażową np. „B”. Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie będzie importerem tych towarów.
Zapłata obejmuje cenę uwzględniającą podatek VAT od towaru i koszty transportu, o ile jest on wyszczególniony przez sprzedawcę, z wyłączeniem cła. Wnioskodawca w tym miejscu zaznacza, że nie ma w zakresie naliczania podatku VAT przez sprzedawców pełnej i pewnej wiedzy. Opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To, czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości jest poza jego gestią.
W ramach realizowanych świadczeń, Wnioskodawca nie występuje jako importer towaru. Klient składając zamówienie, tym samym oświadcza, że udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w imieniu i na rzecz klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu i na rzecz klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres klienta. Wnioskodawca uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa. Płatność tytułem usługi pośrednictwa (obejmującej cenę towaru) oraz płatność tytułem kosztów transportu (za wyjątkiem cła) dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Wnioskodawcę do świadczenia. Wartość świadczenia nie przekracza równowartości 150 euro. Zamawiając towar u sprzedawcy, Wnioskodawca wpisuje dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Klient nabywa prawo do rozporządzenia towarem w momencie złożenia przez Wnioskodawcę zamówienia u sprzedawcy.
Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Sprzedawcy wysyłają nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient jest informowany o wysyłce towaru z kraju spoza UE. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni).
Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie będzie spoczywać na Wnioskodawcy.
W ramach informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę z platform sprzedażowych, na których szuka produktów są one zarejestrowane w systemie IOSS. Wnioskodawca opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To, czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez Sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości, jest poza jego gestią. Wnioskodawca nie wyklucza, że klient (ewentualnie sprzedawca/platforma sprzedażowa) może korzystać z usług przedstawiciela, własnej agencji celnej lub współpracuje z agencją celną. Nie wyklucza również, że import towarów może podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta zgodnie z przekazanymi do sprzedawcy informacjami.
Wnioskodawca nie uzyskuje od sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez klientów.
Pakowaniem towarów i ich dostarczeniem do przewoźnika zajmuje się sprzedawca.
Wnioskodawca nie zawiera pisemnych umów ze sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń jest wynikiem zawiązania stosunku prawnego z klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin strony internetowej). Zawarcie umowy zakupu towaru w serwisie aukcyjnym następuje w imieniu klienta za pośrednictwem konta Wnioskodawcy w tym serwisie.
W ocenie Wnioskodawcy, ich treść jest zrozumiała i nie może budzić żadnych wątpliwości. Jednakże mogą występować sytuacje, że często nabywcy na różnych stronach dokonują akceptacji regulaminu bez zapoznania się z jego zapisami. W związku z tym mogą wystąpić sytuacje, w których kupujący w wyniku swojego zaniedbania:
–nie będą mieli świadomości, że zamawiając towar na platformie zakupowej udzielają Wnioskodawcy pełnomocnictwa do zakupu w ich imieniu i na ich rzecz towarów od podmiotu trzeciego,
–nie będą mieli świadomości skąd wysyłany jest towar i kto jest faktycznym jego dostawcą, tzn. z kim zawierają umowę kupna.
Wnioskodawca sam nie jest i nie zamierza się zarejestrować w procedurze importu One-Stop Shop (IOSS).
Wartość towarów nabywanych przez klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, nawet jeśli do tej wartości towarów dodamy wartość uzyskanej przez Wnioskodawcę marży. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, dopuszczenie do obrotu towarów zamawianych przez klientów odbywa się każdorazowo wyłącznie w Polsce, tj. państwem importu będzie państwo zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, czyli Polska. W związku z tym, że przesyłka będzie nadawana przez sprzedawcę bezpośrednio na adres ostatecznego klienta. Wnioskodawca nie jest i nie będzie importerem towaru.
Pytania
1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów, czy też za odpłatne świadczenie usług?
2.Czy w przedstawionych okolicznościach, Wnioskodawcę należy uznać za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT?
3.W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, czy miejscem opodatkowania takiej dostawy będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?
4.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3, czyli uznania dostawy na rzecz Klientów jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski, Wnioskodawca powinien wliczać taką sprzedaż do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, czynności dokonywane na rzecz Klientów wypełnianą zmamiona handlu towarem. Efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientowi (ostatecznemu nabywcy). Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia, nie stanowią dla klientów celu samego w sobie, klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W chwili złożenia zamówienia u sprzedawcy, na klienta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem, fakt przedstawienia Klientom regulaminu oraz informacji zamieszczonej na stronie internetowej w treści którego Wnioskodawca określa siebie jako pośrednika dokonującego w imieniu i na rzecz klienta zamówienia towaru i opłacenia ceny i kosztów przesyłki, w ramach udzielonego mu przez tego klienta pełnomocnictwa, pozostają bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.
Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy należy zatem stwierdzić, że w przypadku, w którym Wnioskodawca dokonuje zamówienia towaru na rzecz klientów, dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Ad 2.
Stosownie do art. 2 pkt 22b ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI) – rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:
–podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
–podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
–podmiotem niebędącym podatnikiem – pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, uczestniczy on w transakcji, która spełnia warunki pozwalające na uznanie jej za sprzedaż na odległość towarów importowanych, ponieważ:
–towary są transportowane/wysyłane przez dostawcę (sprzedawcę z Chin),
–dostawa następuje z terytorium Państwa trzeciego (Chiny) na terytorium Polski (państwa członkowskiego UE),
–nabywcą jest konsument (podmiot niebędący podatnikiem VAT).
Jednocześnie art. 7a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
Przepis ten przyjmuje pewnego rodzaju fikcję prawną, zgodnie z którą, po spełnieniu wymienionych w nim warunków, świadczenie podatnika ułatwiającego sprzedaż na odległość towarów importowanych, należy uznać za dostawę towarów.
Warunki te są spełnione, jeśli:
–podatnik przy pomocy interfejsu elektronicznego, ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych,
–wartość przesyłki w złotych polskich nie przekracza równowartości 150 euro.
Interfejs elektroniczny powinien być rozumiany jako szeroki koncept, który pozwala dwóm niezależnym systemom lub systemowi oraz użytkownikowi końcowemu komunikować się za pomocą urządzenia lub programu. Interfejs elektroniczny może obejmować stronę internetową, portal, bramę sieciową, sklep internetowy, interfejs programowania aplikacji (API) itp. Zatem strona internetowa prowadzona przez Wnioskodawcę powinna być uznana za interfejs elektroniczny.
Przez ułatwianie, o którym mowa w przepisie powyżej, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.
Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 5b stanowi, że: Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/1 12/WE (odpowiednika art. 7a ust. 1 ustawy o VAT) termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.
Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:
–samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
–dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).
Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
a)podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów,
b)podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością,
c)podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.
Artykuł 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:
a)przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów,
b)oferowanie lub reklamowanie towarów,
c)przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.
Zdaniem Wnioskodawcy, z przedstawionego opisu wynika, że pośredniczy on w nawiązaniu kontaktu pomiędzy klientem a sprzedawcą. W tym celu Wnioskodawca:
–wystawia ofertę zakupu towaru od sprzedawcy z kraju trzeciego na własnej stronie internetowej,
–zajmuje się promocją i reklamą oferowanych towarów,
–przyjmuje zamówienie od klienta,
–przetwarza i przekazuje płatność,
–przekazuje sprzedawcy (za pośrednictwem platformy sprzedażowej) zamówienie oraz wszystkie dane klienta niezbędne do wysyłki towaru,
–wartość przesyłki nie przekracza równowartości w złotych polskich kwoty 150 euro.
W związku z powyższym uznać należy, że Wnioskodawca jest podmiotem ułatwiającym poprzez użycie interfejsu elektronicznego sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. W związku z tym, w wyniku przyjętej fikcji prawnej, Wnioskodawca będzie traktowany jako podatnik VAT, który dokonuje dostawy towarów na rzecz ostatecznego (faktycznego) nabywcy. Na potrzeby podatku VAT należy bowiem przyjąć, że Wnioskodawca nabędzie towary od właściwego (bazowego) dostawcy, a następnie sprzeda je nabywcy (konsumentowi). Ponadto, ze względu na to, że ostateczny nabywca (konsument) składa zamówienie za pomocą strony internetowej Wnioskodawcy (a nie zagranicznych serwisów aukcyjnych, na których prezentowane są towary oferowane przez sprzedawców z krajów trzecich), należy przyjąć, że właśnie strona internetowa Wnioskodawcy będzie objęta tzw. reżimem uznanego dostawcy.
Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on podatnikiem ułatwiającym dokonanie dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) poprzez użycie interfejsu elektronicznego, stosownie do art. 7a ust. 1 ustawy o VAT.
Analogicznie stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 4 kwietnia 2022 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.54.2022.2.RM.
Ad 3.
Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów dokonywana na rzecz konsumentów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.
Odnosząc się do ustalenia miejsca opodatkowania dokonywanych transakcji należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.
Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia).
Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach:
a)jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;
b)jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.
Wnioskodawca nie jest i nie będzie zarejestrowany w procedurze importu One-Stop Shop (IOSS). Wartość towarów nabywanych przez klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. Przy tym, państwem importu będzie państwo zakończenia wysyłki towarów, tj. Polska.
Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy nie będą miały zastosowania w analizowanej sprawie, gdyż w tym przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia towarów, a podatek VAT nie będzie rozliczany przez Wnioskodawcę w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS.
Jednocześnie należy wskazać, że w analizowanym przypadku nie znajdą zastosowania przepisy art. 22 ust. 2-2d ustawy.
Wskazane przepisy dotyczące alokacji transportu w dostawach łańcuchowych nie mają bowiem zastosowania do dostaw towarów objętych reżimem tzw. uznanego dostawcy określonym w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że do takich transakcji zastosowanie ma szczególna zasada przypisania transportu, zgodnie z którą wysyłka lub transport towarów są przyporządkowane dostawie dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że transakcje wskazane we wniosku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Miejscem dostawy towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę jest terytorium poza UE.
Ad 4.
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, wartości takiej sprzedaży nie należy wliczać do limitu zwolnienia o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.
Powyższe wynika z tego, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Z kolei stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem, skoro dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę nie jest dostawą towarów na terytorium kraju, nie wlicza się do limitu zwolnienia z VAT.
Reasumując, osiągniętego obrotu ze sprzedaży towarów w przedstawionym modelu Wnioskodawca nie powinien wliczać do limitu obrotu 200.000 zł o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:
-prawidłowe – w zakresie uznania opisanej transakcji za dostawę towarów,
-nieprawidłowe – w zakresie uznania Pana za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy,
-prawidłowe – w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów,
-prawidłowe – w zakresie niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].
Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel […].
Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji, pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.
Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Z treści powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.
Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:
Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.
Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy:
Przez sprzedaż na odległość towarów importowanych rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:
a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c)podmiotem niebędącym podatnikiem
-pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Jak stanowi art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):
Do celów stosowania art. 14 ust. 4 dyrektywy 2006/112/WE uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:
a)w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;
b)w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;
c)w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;
d)w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.
Towarów nie uważa się jednak za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje te towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie tych towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio ani pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu tych towarów.
Jak wynika z art. 7a ustawy:
1.W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
2.W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:
1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
2)dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem
-uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
3.Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.
W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.
Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:
·samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
·dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).
Jak wskazano w art. 5b rozporządzenia 282/2011:
Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin »ułatwia« oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.
Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;
b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;
c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.
Art. 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:
a) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;
b) oferowanie lub reklamowanie towarów;
c) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku:
1b)sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;
1c)sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.
Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:
2.W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
2a.W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.
2b.W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
2c.W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
2d.Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:
1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy:
W przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów.
Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi; dalej jako: „B2C”). W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi; dalej jako: „B2B”) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przypadku gdy platforma ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych (dalej jako: „SOTI”) w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, „fikcyjna” dostawa B2B nie będzie podlegała VAT w UE, gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim lub na terytorium trzecim, z którego są wysyłane/transportowane do nabywcy w UE.
Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:
Przepisy ust. 2-2e nie mają zastosowania do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.
Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.
Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Z opisu sprawy wynika, że:
1.Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w serwisach sprzedażowych takich jak np. „B”, kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących).
2.Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie sprzedażowym (inaczej: treść ofert sprzedawców) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycji graficznej zdjęć produktowych – celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów ze sprzedawcami – jest to autonomiczne działanie.
3.Klienci składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia Klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.
4.Z treści regulaminu oraz strony internetowej oraz informacji tam zamieszczonych wynika m.in., że:
a)w ramach świadczonej przez Wnioskodawcę jako Pośrednika usługi pośrednictwa Pośrednik dokonuje w imieniu i na rzecz Klienta na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa zamówienia towaru od Sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do Klienta;
b)usługa pośrednictwa świadczona jest na podstawie konkretnych ustaleń pomiędzy Stronami; Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Pośrednikowi pełnomocnictwa do dokonania w imieniu Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa;
c)Pośrednik oświadcza, że w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych sprzedawców, Pośrednik przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów:
–udziela Klientowi niezbędnych informacji jak również koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży,
–przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru,
–ponosi odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową,
–dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru, oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim;
d)Klient składa Pośrednikowi dyspozycję uruchomienia usługi pośrednictwa dotyczącego danego towaru poprzez stronę internetową i składany formularz zamówienia;
e)do zawarcia umowy pośrednictwa niezbędne jest wcześniejsze złożenia przez Klienta zamówienia na stronie internetowej Pośrednika;
f)po złożeniu zamówienia Pośrednik potwierdza niezwłocznie jego otrzymanie. Potwierdzenie otrzymania zamówienia następuje poprzez przesłanie wiadomości e-mail. Z chwilą otrzymania przez Klienta wiadomości e-mail potwierdzającej otrzymanie zamówienia zostaje zawarta umowa między Pośrednikiem a Klientem o świadczenie usług pośrednictwa;
g)cena świadczonej usługi uwidoczniona jest na stronie internetowej i jest wiążąca w chwili złożenia zamówienia. Cena ta nie ulega zmianie niezależnie od zmian cen u Sprzedawcy, które mogą się pojawić w odniesieniu do poszczególnych usług po złożeniu przez Klienta Zamówienia;
h)koszty dostawy towaru, które pokrywa Klient są ustalane w trakcie procesu składania zamówienia i są uzależnione od wyboru sposobu płatności oraz dostawy zakupionego produktu. Zatem, pośrednik podaje Klientowi pełną informację dotyczącą ostatecznej ceny świadczenia wraz ze wszelkimi kosztami oraz opis głównych cech świadczenia;
i)zamówiony towar jest dostarczany na adres podany przez Klienta podczas składania zamówienia;
j)na termin dostawy towaru zamówionego przez Klienta składa się czas kompletowania produktu, który wynosi od 1 do 4 dni roboczych od momentu:
–zaksięgowania środków pieniężnych wpłaconych z tytułu umowy na rachunku Pośrednika,
–albo pozytywnej autoryzacji transakcji przez elektroniczny system płatności;
k)dostawa Produktów stanowiących rzeczy ruchome przez przewoźnika następuje w terminie przez niego deklarowanym tj. od 5 do 19 dni roboczych od momentu nadania przesyłki (dostawa następuje wyłącznie w dni robocze z wyłączeniem sobót, niedziel i świąt);
l)płatność obejmująca wartość zamówienia dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Pośrednika do świadczenia usług. Płatność może być dokonana według wyboru Klienta przelewem na rachunek bankowy Pośrednika lub za pośrednictwem elektronicznego systemu płatności;
m)na wartość zamówienia podaną każdorazowo przy towarze składa się kwota należna Sprzedawcy wraz z kosztami dostawy oraz Prowizja należna pośrednikowi. W terminie 14 dni kalendarzowych od dnia otrzymania towaru Klient może złożyć Pośrednikowi oświadczenie o zwrocie towaru nabytego od Sprzedawcy, które jest równoznaczne z odstąpieniem od umowy. Każdorazowo, po otrzymaniu takiego oświadczenia, Pośrednik potwierdzi Klientowi fakt otrzymania oświadczenia jak również prawidłowość adresu Sprzedawcy;
n)Pośrednik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o zwrocie towaru, jeśli w tym czasie otrzyma dowód potwierdzający jego odesłanie na adres Sprzedawcy lub gdy nastąpi już zwrotne otrzymanie towaru przez Sprzedawcę, zwróci Klientowi dokonane przez niego płatności, tj. sumę kwoty, która została przekazana Sprzedawcy oraz Prowizji pośrednika;
o)w celu ułatwienia Klientowi przeprowadzenia postępowania reklamacyjnego Pośrednik przejmuje na siebie obowiązki związane z odpowiedzialnością Sprzedawcy z tytułu braku zgodności nabytego przez Klienta towaru z umową. Pośrednik jest odpowiedzialny wobec Klienta będącego Konsumentem za brak zgodności Produktu z umową istniejący w chwili dostarczenia Produktu i ujawniony w ciągu 2 lat od tej chwili, chyba że termin przydatności Produktu określony przez Pośrednika lub osoby działające w jego imieniu jest dłuższy,
p)w związku z uzasadnioną reklamacją Klienta, pośrednik:
–pokrywa koszty naprawy lub wymiany oraz ponownego dostarczenia Produktu do Klienta,
–obniża cenę produktu i zwraca konsumentowi wartość obniżonej Ceny najpóźniej w terminie 14 dni od otrzymania oświadczenia o obniżeniu Ceny od Konsumenta,
–w przypadku odstąpienia od umowy przez Konsumenta Pośrednik zwraca mu Cenę Produktu najpóźniej w terminie 14 dni od dnia otrzymania zwracanego towaru lub dowodu jego odesłania;
q)Klient może odstąpić od umowy bez podania przyczyn składając stosowne oświadczenie w terminie 14 dni. W razie odstąpienia od umowy, Umowa jest uważana za niezawartą, a Konsument ma obowiązek zwrócić Produkt Pośrednikowi lub przekazać go osobie upoważnionej przez Pośrednika do odbioru niezwłocznie, jednak nie później niż 14 dni od dnia, w którym odstąpił od umowy, chyba że Pośrednik zaproponował, że sam odbierze Produkt;
r)Pośrednik dokonuje zwrotu wartości Produktu wraz z kosztami jego dostawy przy użyciu takiego samego sposobu zapłaty jakiego Klient, chyba że, Klient wyraźnie zgodzili się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla nich z żadnymi kosztami. Zwrot następuje niezwłocznie, a najpóźniej w terminie 14 dni od momentu otrzymania przez Pośrednika oświadczenia o odstąpieniu od Umowy Sprzedaży.
Sprzedawcami będą kontrahenci z Chin. Dostawy do klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chiny. Klientami są wyłączenie osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Aktualnie klientami nie będą podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany prosto do klienta. Po złożeniu zamówienia przez klienta Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy poprzez platformę sprzedażową np. „B”. Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie będzie importerem tych towarów.
W ramach realizowanych świadczeń, Wnioskodawca nie występuje jako importer towaru. Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w imieniu i na rzecz klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu i na rzecz klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres klienta. Zamawiając towar u sprzedawcy Wnioskodawca wpisuje dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Klient nabywa prawo do rozporządzenia towarem w momencie złożenia przez Wnioskodawcę zamówienia u sprzedawcy. Wnioskodawca nie uzyskuje od sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez klientów.
Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy wykonywane przez Pana czynności na rzecz Klientów stanowią odpłatną dostawę towarów, czy odpłatne świadczenie usług.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa, uznać należy, że transakcja opisana przez Pana stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Pomimo zamieszczania w regulaminie Pana strony internetowej informacji o pośrednictwie w handlu i działania na podstawie pełnomocnictwa, transakcja, o której mowa we wniosku nie stanowi świadczenia usług. Czynności wykonywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności wypełniają znamiona handlu towarami, a nie znamiona świadczenia usług. Przedmiotem nabycia przez klientów są towary wybierane przez Pana, oferowane na Pana stronie na internetowej (informacje dotyczące oferowanych towarów są pobierane z zagranicznych serwisów sprzedażowych, takich jak np. „B”, modyfikowane i prezentowane). Określa Pan wartość zamówienia wpłacanego przez klientów (nabywców) – na wartość zamówienia podaną każdorazowo przy towarze składa się kwota należna Sprzedawcy wraz z kosztami dostawy oraz prowizja należna pośrednikowi. Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, dokonuje Pan w imieniu i na rzecz klienta zamówień towaru od sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do klienta. Zakup jest dokonywany za pośrednictwem Pana konta z serwisie aukcyjnym. Zamawiając towar u Sprzedawcy wpisuje Pan dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Opisana sekwencja czynności podejmowanych przez Pana w relacji z klientem składającym zamówienie wskazuje, że Pan nabywa prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, a prawo to przechodzi na klientów z chwilą złożenia zamówienia u Sprzedawcy. Kluczowy jest fakt przeniesienia przez Pana prawa do dysponowania towarem jak właściciel oraz zasadniczy cel nabycia świadczenia – jak wynika z opisu sprawy, klienci zainteresowani są nabyciem konkretnego towaru oferowanego na Pana stronie internetowej.
Z wniosku wynika także, że przejmuje Pan niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów:
–udziela Pan Klientowi niezbędnych informacji jak również koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży,
–przeprowadza i rozpoznaje Pan postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru,
–ponosi Pan odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową,
–dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru, oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim.
Ponadto, w przypadku zwrotu towaru przez klienta (w terminie 14 dni od dnia otrzymania towaru), oświadczenie w tym względzie klient składa Panu, a nie Sprzedawcy. Ponadto w przypadku zwrotu towaru przez klienta zwraca Pan cenę produktu najpóźniej w terminie 14 dni od dnia otrzymania zwracanego towaru lub dowodu jego odesłania.
Zauważyć należy, że – co do zasady – to na sprzedawcy ciąży odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady, a nie na podmiocie pośredniczącym. Tak więc Pana zaangażowanie w postępowanie reklamacyjne lub dotyczące zwrotu towaru, również wskazuje, że to Pan pełni rolę sprzedawcy, który przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta. Wzajemne relacje między sprzedawcą z kraju trzeciego a Panem nie pozwalają uznać Pana za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko podmiot, który dokonuje dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.
Mając na względzie okoliczności analizowanej sprawy w tym fakt, że efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na Pana stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany klientowi (ostatecznemu nabywcy), a Pan przenosi na klienta prawo do dysponowania towarem jak właściciel, świadczenie to stanowi dostawę towarów dla celów podatku od towarów i usług. Czynności podejmowane przez Pana w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klienta celu samego w sobie – klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu.
W tym miejscu wskazać należy, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy (regulaminu) z klientem, określenia rodzaju wykonywanych czynności, ustalenia sposobu wynagrodzenia za wszystkie przewidziane umową (regulaminem) i wykonane czynności, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym.
Zatem fakt przedstawienia przez Wnioskodawcę klientowi regulaminu strony internetowej do akceptacji, w treści którego Wnioskodawca określa siebie jako pośrednika dokonującego czynności w imieniu klienta, pozostaje bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.
Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku, w którym dokonuje Pan zamówienia towaru na rzecz klientów, dochodzi do odpłatnej dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Pana na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Kolejne Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy w przedstawionych okolicznościach sprawy należy uznać Pana za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.
Transakcja dostawy od sprzedawcy z krajów trzecich do Pana ma charakter relacji właściwej dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który sprzedaje na rzecz innego podatnika (B2B), a stroną transakcji jest Pan, a nie Pana klient. Zamówienie towarów u sprzedawcy z krajów trzecich składa Pan, a nie klient Pana firmy. Zatem te wzajemne relacje nie pozwalają uznać Pana za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko za podmiot, który dokonuje sprzedaży w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.
Mając zatem na uwadze zawarte w interpretacji wyjaśnienia oraz rozstrzygnięcie w zakresie zadanego przez Pana pytania nr 1, zauważyć należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania przepisy wynikające z art. 7a ustawy. Zatem nie można uznać Pana za podmiot ułatwiający dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego, w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach sprawy nie jest Pan podmiotem ułatwiającym dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.
Kolejne Pana wątpliwości dotyczą wskazania czy miejscem opodatkowania realizowanych przez Pana dostaw jest terytorium poza UE.
Odnosząc się do Pana wątpliwości wyrażonych wskazać należy, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.
Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia). Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach:
a)jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;
b)jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem, że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.
Z opisu sprawy wynika, że nie jest Pan zarejestrowany do procedury szczególnej IOSS. Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c, nie będą miały zastosowania, gdyż w takim przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia, a podatek VAT nie będzie rozliczany przez Pana w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych tzn. IOSS. Nie planuje Pan korzystania z procedury importu również w przyszłości. Nie dokonuje Pan zgłoszenia celnego ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie będzie spoczywać na Wnioskodawcy. Towary trafią do Klienta bezpośrednio z kraju trzeciego, głównie Chin. W takim przypadku transakcję dostawy przez Pana towarów na rzecz Klienta, należy uznać – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, w związku z obowiązującymi przepisami prawa należy stwierdzić, że transakcja objęta zapytaniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
W konsekwencji stwierdzić należy, że miejscem opodatkowania realizowanych przez Pana dostaw towarów znajduje się poza terytorium UE.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Pana wątpliwości dotyczą również wskazania, czy wartość sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju powinien Pan wliczać do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Podstawowym elementem dla prawidłowego opodatkowania podatkiem VAT oraz konsekwencji wliczania wartości danych czynności do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, jest zgodne z przepisami prawa ustalenie miejsca opodatkowania transakcji. Jeżeli miejsce opodatkowania transakcji zostanie określone na terytorium Polski, do transakcji tej mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a wówczas sprzedaż będzie wliczana do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jeżeli natomiast miejscem opodatkowania jest inne państwo, do opodatkowania tej transakcji ma zasadniczo zastosowanie reżim podatkowy obowiązujący w tym innym państwie i tej sprzedaży podatnik nie uwzględnia w ww. limicie. Powyższe odnosi się także do sprzedaży na odległość towarów importowanych i w przypadku, gdy sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju, to wartości sprzedaży na odległość towarów importowanych nie wlicza się do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1, co wynika z art. 113 ust. 2 pkt 1a ustawy.
Skoro więc miejscem opodatkowania transakcji dostawy przez Pana towarów na rzecz klientów nie jest Polska, to tej sprzedaży (wartości sprzedaży wynikającej z dostawy towarów na rzecz tych klientów) nie uwzględnia Pan w limicie zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy sprzedaż, w związku z transakcjami będącymi przedmiotem wniosku, przekroczy limit, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie będzie Pan zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny, zgodnie z art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy.
W związku z powyższym nie powinien Pan wliczać sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnośnie powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Zatem powołana interpretacja indywidualna nie może mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).