Podatek od towarów i usług w sprawie uznania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości za czynność podlegającą opodatkowaniu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 sierpnia 2024 r. (wpływ 29 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest osoba fizyczna nieprowadząca jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca w 2002 r. zakupił od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (małżeństwa) nieruchomość składającą się z działek o numerze geodezyjnym 10 oraz 11 celem ulokowania swoich oszczędności i zapewnienia sobie w przyszłości możliwości budowy domu. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W 2023 r. Wnioskodawca podjął decyzję o budowie domu. Z uwagi na konieczność pozyskania środków finansowych na ten cel, konieczna okazała się sprzedaż posiadanych działek. W tym celu Wnioskodawca został zmuszony do podziału działek według następującego projektu:

-działka nr 10 została podzielona na działki o numerach 7, 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6,

-natomiast działka nr 11 została podzielona na działki o numerach 8, 9 oraz 12.

Podział na kilka mniejszych działek wynikał z braku zainteresowania ze strony kupców zakupem dużej powierzchniowo działki.

Wnioskodawca zamierza wybudować dom na działce o numerze 7, natomiast pozostałe działki przeznaczyć na sprzedaż. W celu przyspieszenia sprzedaży Nieruchomości, a tym samym przyspieszenia budowy swojego domu, Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy dla działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6. Działki przeznaczone na sprzedaż, tj. działki o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9 oraz 12 będą dalej zwane „Nieruchomościami”.

Nieruchomości nigdy nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Nie były również przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywane, w szczególności nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności zwiększających atrakcyjność Nieruchomości, w szczególności nie uzbrajał terenu, nie budował ogrodzenia, nie utwardzał drogi.

Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości zostaną przez Wnioskodawcę przeznaczone na budowę domu, a nadwyżka zostanie przeznaczona, zgodnie z obecnymi planami, na oszczędności (może w formie zakupu nieruchomości na wynajem).

Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał nieruchomości, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomości. Uzewnętrznienie chęci sprzedaży Nieruchomości sprowadzi się jedynie do typowych ogłoszeń na portalach internetowych typu (...). Możliwe, że Wnioskodawca postawi na Nieruchomościach tabliczkę z numerem telefonu i informacją „na sprzedaż”.

Wnioskodawca nie korzysta z biura nieruchomości, jednakże nie wyklucza, że w przypadku trudności z przeprowadzeniem procesu sprzedaży, skorzysta z pomocy profesjonalnego podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomości. Sam – z uwagi na brak jakiejkolwiek wiedzy o sprzedaży nieruchomości – może sobie nie poradzić. Obecnie nie ma żadnego potencjalnego kupca na powyższe Nieruchomości. Nie zostały też zatem zawarte żadne umowy przedwstępne oraz nie były udzielane żadne pełnomocnictwa.

Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości nabywać żadnych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i co podkreśla – nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.Działki o numerze geodezyjnym (sprzed podziału) 10 oraz 11 od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nie były, nie są i nie będą przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywane, w szczególności nie były, nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku.

2.Przedmiotem wniosku o interpretacje nie są działki o numerach: 8, 9 oraz 12. Niemniej, Wnioskodawca udzieli odpowiedzi na pytanie Organu – Wnioskodawca nie występował i nie zamierza występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla pozostałych działek, tj. działek o numerach: 8, 9, 12.

3.Przed sprzedażą, w odniesieniu do działek, których dotyczy wniosek, Wnioskodawca wystąpił jedynie o warunki techniczne do zaprojektowania i wykonania przyłącza wodociągowego do działek przeznaczonych na sprzedaż. Poza tym nie występował o żadne inne pozwolenia, decyzje itp. Wnioskodawca nie podejmował innych (niewymienionych we wniosku) działań marketingowych w celu ich sprzedaży. Wnioskodawca wyraźnie wskazał to w opisie stanu faktycznego.

4.Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, że wystąpił o warunki zabudowy dla działek, które zamierza sprzedać (w trakcie postępowania z wniosku, otrzymał już decyzję). Gdyby działki te były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca nie miałby prawa do złożenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Wynika to wprost z treści art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.): „W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...)”. Odpowiadając zatem na pytanie Organu, na moment planowanej sprzedaży działek, nieruchomości te nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

5.Jeżeli Wnioskodawca będzie korzystał z pomocy pośrednika przy sprzedaży działek objętych wnioskiem, to pośrednik ten będzie wykonywał czynności takie jakie wykonuje pośrednik nieruchomości, tj. będzie szukał potencjalnego kupca, będzie udzielał zainteresowanym podstawowych informacji o przedmiocie sprzedaży oraz przede wszystkim będzie zajmował się formalnymi kwestiami związanymi ze sprzedażą nieruchomości. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nigdy nie trudził się obrotem nieruchomości, nie zajmuje się tym również obecnie. Nie ma zatem żadnego doświadczenia w sprzedaży nieruchomości, w związku z czym nie ma również wiedzy w jaki sposób przeprowadzić proces transakcji sprzedaży nieruchomości. Na ten moment, jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca nie zamierza korzystać jednak z biura nieruchomości.

6.Na ten moment Wnioskodawca nie ma żadnego potencjalnego kupującego. Nie wie zatem, czy zawrze z nim przedwstępną umowę sprzedaży. Z pewnością nie będzie inicjatorem zawierania takich umów. Jeżeli jednak zgłosi się do Niego klient, który będzie wymagał zawarcia takiej umowy, zawrze ją.

a.Umowa przedwstępna sprzedaży będzie prawdopodobnie typową umową przedwstępną zawierającą np. warunek wpłaty zadatku przez kupującego, który będzie musiał zostać spełniony, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Wnioskodawca podkreśla, że na ten moment nie ma zawartej żadnej tego typu umowy, w związku z czym nie jest w stanie powiedzieć jakie zapisy będzie miała umowa, której nie ma.

b.Gdyby taka umowa została zawarta, z pewnością obowiązkiem Wnioskodawcy wynikającym z jej postanowień będzie obowiązek przeniesienia na kupującego własności nieruchomości w określonym przez umowę terminie oraz prawo zatrzymania zadatku, w przypadku gdy do zawarcia ostatecznej umowy nie dojdzie z winy kupującego. Natomiast po stronie kupującego będzie z pewnością istniał obowiązek wpłaty zadatku oraz prawo do żądania jego dwukrotności, jeżeli do zawarcia ostatecznej umowy nie dojdzie z winy Wnioskodawcy.

c.Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca nie zawarł żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży i nie wie czy do zawarcia takiej umowy w ogóle dojdzie. Nie jest zatem w stanie wskazać Organowi, czy udzieli kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw. Jeżeli okoliczności sprzedaży wpłyną na żądania kupującego w zakresie udzielenia jakiś pełnomocnictw, Wnioskodawca rozważy ich udzielenie.

d.Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca nie zawarł żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży i nie wie czy do zawarcia takiej umowy w ogóle dojdzie. Wnioskodawca nie wie zatem, czy jeżeli do zawarcia takiej umowy dojdzie, czy będzie zawierała ona zapisy o możliwości dokonywania inwestycji infrastrukturalnych przez kupującego, które zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie itp. Z pewnością jeżeli do takiej sytuacji dojdzie, to zwiększenie atrakcyjności działek będzie korzyścią jedynie dla kupującego i nie będzie miało żadnego znaczenia na szanse Wnioskodawcy na sprzedaż nieruchomości, ponieważ Wnioskodawca będzie miał już kupującego.

e.Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca nie zawarł żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży i nie wie czy do zawarcia takiej umowy w ogóle dojdzie. Wnioskodawca nie wie zatem, czy jeżeli do zawarcia takiej umowy dojdzie, czy będzie zawierała ona zapisy dotyczące możliwości ponoszenia jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej. Jeżeli takie zapisy będą obecne to przecież będą służyły nabywcy, który już się znalazł i nie będą zwiększały szans Wnioskodawcy na sprzedaż nieruchomości.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś Wnioskodawcy nie należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, co z kolei rozumiane jest jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Przez towary rozumie się natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelki postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

„Zaznaczyć należy, że określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.324.2019.2.ZD).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą jest zaś wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest zatem jednoczesne spełnienie dwóch przesłanek:

-po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

-po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Tym samym, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. W świetle ugruntowanego już orzecznictwa sądów administracyjnych, podatnikiem podatku VAT nie jest natomiast ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W takiej sytuacji osoba fizyczna działa bowiem w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

TSUE, przykładowo w sprawie C-291/92 (wyrok z dnia 4 października 1995 r.), w odniesieniu do pojęcia „majątku prywatnego” wskazał, że jest ono uznawane za taką część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W świetle powyższych rozważań, tylko uznanie Wnioskodawcy za handlowca w zakresie obrotu nieruchomościami z tytułu planowanej sprzedaży Nieruchomości skutkowałoby uznaniem Go za podatnika podatku VAT, co wiązałoby się wówczas z opodatkowaniem planowanej transakcji.

Analizując okoliczności zdarzenia przyszłego przez pryzmat cech jakie muszą posiadać działania Wnioskodawcy, by móc uznać je za działalność gospodarczą, stwierdzić należy, iż całokształt działań i okoliczności towarzyszących planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży Nieruchomości nie kwalifikuje się do uznania ich za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zakupił przedmiotowe Nieruchomości z zamiarem ulokowania środków pieniężnych, którymi wówczas dysponował i zabezpieczenia przyszłości swojej rodziny, którą zamierzał wówczas założyć. Zamiarem Wnioskodawcy nie była odsprzedaż powyższych Nieruchomości. Konieczność ich sprzedaży pojawiła się niedawno, kiedy to zaczął planować budowę swojego domu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6, będzie Pan spełniać przesłanki do uznania Go za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą jednoosobowej działalności gospodarczej. Nie jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

W 2002 r. zakupił Pan od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (małżeństwa) nieruchomość składającą się z działek o numerze geodezyjnym 10 oraz 11 celem ulokowania swoich oszczędności i zapewnienia sobie w przyszłości możliwości budowy domu. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W 2023 r. podjął Pan decyzję o budowie domu. Z uwagi na konieczność pozyskania środków finansowych na ten cel, konieczna okazała się sprzedaż posiadanych działek. W tym celu został Pan zmuszony do podziału działek według następującego projektu:

-działka nr 10 została podzielona na działki o numerach 7, 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6,

-natomiast działka nr 11 została podzielona na działki o numerach 8, 9 oraz 12.

Podział na kilka mniejszych działek wynikał z braku zainteresowania ze strony kupców zakupem dużej powierzchniowo działki.

Zamierza Pan wybudować dom na działce o numerze 7, natomiast pozostałe działki przeznaczyć na sprzedaż. W celu przyspieszenia sprzedaży Nieruchomości, a tym samym przyspieszenia budowy swojego domu, wystąpił Pan o warunki zabudowy dla działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6.

Nieruchomości nigdy nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Nie były również przez Pana w żaden sposób wykorzystywane, w szczególności nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Nie dokonywał Pan żadnych czynności zwiększających atrakcyjność Nieruchomości, w szczególności nie uzbrajał terenu, nie budował ogrodzenia, nie utwardzał drogi.

Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości zostaną przez Wnioskodawcę przeznaczone na budowę domu, a nadwyżka zostanie przeznaczona, zgodnie z obecnymi planami, na oszczędności (może w formie zakupu nieruchomości na wynajem).

Nigdy wcześniej nie sprzedawał Pan nieruchomości, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Uzewnętrznienie chęci sprzedaży Nieruchomości sprowadzi się jedynie do typowych ogłoszeń na portalach internetowych typu (...). Możliwe, że postawi Pan na Nieruchomościach tabliczkę z numerem telefonu i informacją „na sprzedaż”.

Nie korzysta Pan z biura nieruchomości, jednakże nie wyklucza, że w przypadku trudności z przeprowadzeniem procesu sprzedaży, skorzysta z pomocy profesjonalnego podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomości. Sam – z uwagi na brak jakiejkolwiek wiedzy o sprzedaży nieruchomości – może sobie nie poradzić. Obecnie nie ma żadnego potencjalnego kupca na powyższe Nieruchomości. Nie zostały też zatem zawarte żadne umowy przedwstępne oraz nie były udzielane żadne pełnomocnictwa.

Nie zamierza Pan w przyszłości nabywać żadnych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i co podkreśla – nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Działki o numerze geodezyjnym (sprzed podziału) 10 oraz 11 od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży nie były, nie są i nie będą przez Pana w żaden sposób wykorzystywane, w szczególności nie były, nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku.

Przedmiotem wniosku o interpretacje nie są działki o numerach: 8, 9 oraz 12. Nie występował Pan i nie zamierza występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla pozostałych działek, tj. działek o numerach: 8, 9, 12.

Przed sprzedażą, w odniesieniu do działek, których dotyczy wniosek, wystąpił Pan jedynie o warunki techniczne do zaprojektowania i wykonania przyłącza wodociągowego do działek przeznaczonych na sprzedaż. Poza tym nie występował Pan o żadne inne pozwolenia, decyzje itp.

Jeżeli będzie Pan korzystał z pomocy pośrednika przy sprzedaży działek objętych wnioskiem, to pośrednik ten będzie wykonywał czynności takie jakie wykonuje pośrednik nieruchomości, tj. będzie szukał potencjalnego kupca, będzie udzielał zainteresowanym podstawowych informacji o przedmiocie sprzedaży oraz przede wszystkim będzie zajmował się formalnymi kwestiami związanymi ze sprzedażą nieruchomości. Na ten moment, nie zamierza Pan korzystać jednak z biura nieruchomości.

Na ten moment nie ma Pan żadnego potencjalnego kupującego. Nie wie Pan zatem, czy zawrze z nim przedwstępną umowę sprzedaży. Z pewnością nie będzie Pan inicjatorem zawierania takich umów. Jeżeli jednak zgłosi się do Pana klient, który będzie wymagał zawarcia takiej umowy, zawrze ją Pan.

Umowa przedwstępna sprzedaży będzie prawdopodobnie typową umową przedwstępną zawierającą np. warunek wpłaty zadatku przez kupującego, który będzie musiał zostać spełniony, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Gdyby taka umowa została zawarta, z pewnością Pana obowiązkiem wynikającym z jej postanowień będzie obowiązek przeniesienia na kupującego własności nieruchomości w określonym przez umowę terminie oraz prawo zatrzymania zadatku, w przypadku gdy do zawarcia ostatecznej umowy nie dojdzie z winy kupującego. Natomiast po stronie kupującego będzie z pewnością istniał obowiązek wpłaty zadatku oraz prawo do żądania jego dwukrotności, jeżeli do zawarcia ostatecznej umowy nie dojdzie z Pana winy.

Nie jest Pan w stanie wskazać Organowi, czy udzieli kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw. Jeżeli okoliczności sprzedaży wpłyną na żądania kupującego w zakresie udzielenia jakiś pełnomocnictw, rozważy Pan ich udzielenie.

Nie zawarł Pan żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży i nie wie czy do zawarcia takiej umowy w ogóle dojdzie. Nie wie Pan zatem, czy jeżeli do zawarcia takiej umowy dojdzie, będzie zawierała ona zapisy o możliwości dokonywania inwestycji infrastrukturalnych przez kupującego, które zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie itp. oraz czy będzie zawierała ona zapisy dotyczące możliwości ponoszenia jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej. Z pewnością jeżeli do takiej sytuacji dojdzie, to zwiększenie atrakcyjności działek będzie korzyścią jedynie dla kupującego i nie będzie miało żadnego znaczenia na Pana szanse na sprzedaż nieruchomości, ponieważ będzie miał Pan już kupującego. Jeżeli takie zapisy będą obecne to przecież będą służyły nabywcy, który już się znalazł i nie będą zwiększały Pana szans na sprzedaż nieruchomości.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy, sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś Pana należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 234/16, w którym sąd stwierdził, że: „Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla czterech działek powstałych w wyniku podziału działki siedliskowej, a także sprzedaż za pośrednictwem portali internetowych oraz biura nieruchomości nie stanowi o zawodowej działalności skarżącej. (…) Korzystanie z biura nieruchomości czy portali internetowych przy sprzedaży nieruchomości przemawia raczej za tym, że skarżąca nie zajmuje się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Trudno przy tym wyobrazić sobie w jaki inny sposób mogłaby znaleźć potencjalnych nabywców działek”.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 września 2020 r., sygn. akt I FSK 1476/17 wskazał, że: „W sytuacji zaś, gdy działka otrzymana przez Skarżącą nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego, nie wykracza poza zarząd majątkiem prywatnym uzyskanie warunków zabudowy i tym samym uzyskanie wskazówek co do możliwego przeznaczenia tej działki. Przeznaczenie działki, określające możliwy sposób jej wykorzystania, wpływa na wartość działki a uzyskanie informacji o tym przeznaczeniu, istotnej z punktu widzenia ceny sprzedaży, jest uzasadnione przy każdej transakcji sprzedaży i nie może być uznane za charakterystyczne tylko dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Analogicznie należy ocenić zamieszczanie oferty w lokalnej telewizji i wywieszanie ogłoszeń, skoro jest to działanie umożliwiające zapoznanie się z ofertą większej grupie potencjalnych nabywców. Brak jest nie tylko prawnych ale i racjonalnych podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może wiązać się z działaniami zmierzającymi do uzyskania przez sprzedającego korzystnej ceny poprzez ustalenie wartości działki oraz udostępnienie informacji o sprzedaży szerokiemu kręgowi podmiotów”.

Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 brak jest na ten moment przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności sprawy, działki o numerze geodezyjnym (sprzed podziału) 10 oraz 11 od momentu nabycia w 2002 r. do momentu planowanej sprzedaży nie były, nie są i nie będą przez Pana w żaden sposób wykorzystywane, w szczególności nie były, nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Nie udostępniał Pan także działek na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów. W 2023 r. podjął Pan decyzję o budowie domu. Z uwagi na konieczność pozyskania środków finansowych na ten cel, konieczna okazała się sprzedaż posiadanych działek. W tym celu został Pan zmuszony do podziału działek według następującego projektu:

-działka nr 10 została podzielona na działki o numerach 7, 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6,

-natomiast działka nr 11 została podzielona na działki o numerach 8, 9 oraz 12.

Podział na kilka mniejszych działek wynikał z braku zainteresowania ze strony kupców zakupem dużej powierzchniowo działki. Zamierza Pan wybudować dom na działce o numerze 7, natomiast pozostałe działki przeznaczyć na sprzedaż. W celu przyspieszenia sprzedaży Nieruchomości, a tym samym przyspieszenia budowy swojego domu, wystąpił Pan o warunki zabudowy dla działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6. Przed sprzedażą, w odniesieniu do działek, których dotyczy wniosek, wystąpił Pan jedynie o warunki techniczne do zaprojektowania i wykonania przyłącza wodociągowego do działek przeznaczonych na sprzedaż. Poza tym nie występował Pan o żadne inne pozwolenia, decyzje itp. Nie podejmował Pan innych (niewymienionych we wniosku) działań marketingowych w celu ich sprzedaży. Uzewnętrznienie chęci sprzedaży Nieruchomości sprowadzi się jedynie do typowych ogłoszeń na portalach internetowych typu (...). Możliwe, że postawi Pan na Nieruchomościach tabliczkę z numerem telefonu i informacją „na sprzedaż”.

Nie korzysta Pan z biura nieruchomości, jednakże nie wyklucza, że w przypadku trudności z przeprowadzeniem procesu sprzedaży, skorzysta z pomocy profesjonalnego podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomości. Jeżeli będzie Pan korzystał z pomocy pośrednika przy sprzedaży działek objętych wnioskiem, to pośrednik ten będzie wykonywał czynności takie jakie wykonuje pośrednik nieruchomości, tj. będzie szukał potencjalnego kupca, będzie udzielał zainteresowanym podstawowych informacji o przedmiocie sprzedaży oraz przede wszystkim będzie zajmował się formalnymi kwestiami związanymi ze sprzedażą nieruchomości. Na ten moment, nie zamierza Pan korzystać jednak z biura nieruchomości. Nie angażuje Pan środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości oraz nie prowadzi działań marketingowych. Nie zostały też zawarte żadne umowy przedwstępne oraz nie były udzielane żadne pełnomocnictwa. Z pewnością nie będzie Pan inicjatorem zawierania takich umów. Jeżeli jednak zgłosi się do Pana klient, który będzie wymagał zawarcia takiej umowy, zawrze ją Pan. Umowa przedwstępna sprzedaży będzie prawdopodobnie typową umową przedwstępną zawierającą np. warunek wpłaty zadatku przez kupującego, który będzie musiał zostać spełniony, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Nie wie Pan czy jeżeli do zawarcia takiej umowy dojdzie, czy będzie zawierała ona zapisy o możliwości dokonywania inwestycji infrastrukturalnych przez kupującego, które zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie itp. oraz czy będzie zawierała ona zapisy dotyczące możliwości ponoszenia jakikolwiek nakładów finansowych związanych z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej. Z pewnością jeżeli do takiej sytuacji dojdzie, to zwiększenie atrakcyjności działek będzie korzyścią jedynie dla kupującego i nie będzie miało żadnego znaczenia na Pana. Nie zamierza Pan w przyszłości nabywać żadnych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i co Pan podkreśla – nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 będzie korzystał Pan z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tej transakcji. W konsekwencji, sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 będzie korzystał Pan z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, nie należy uznać Pana za podatnika podatku VAT, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy, z tytułu sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6, a zatem sprzedaż tych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji o braku udzielenia pełnomocnictw dla kupującego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).