Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.464.2024.2.MC
Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług dotyczącej ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie poprawności umieszczania na paragonie numer NIP kontrahentów zagranicznych w celu późniejszego wystawienia faktury VAT.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 września 2024 r. (wpływ 19 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Firma A Sp. z o.o. wystawia faktury VAT jako czynny płatnik podatku od towarów i usług.
Część kontrahentów jest podatnikami zagranicznymi.
W związku z wejściem w życie przepisu art. 106b ust. 5 ustawy o VAT i obowiązku umieszczania numeru NIP na paragonie, powstaje zagadnienie w zakresie umieszczania na paragonie NIP klienta, który jest klientem zagranicznym i ma dłuższy numer NIP niż klient z polskim numerem.
W związku z powyższym, powstaje niemożliwość zatwierdzenia operacji na kasie fiskalnej.
W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo, iż:
Spółka A Sp. z o.o. jest czynnym podatkiem podatku od towaru i usług.
Spółka A Sp. z o.o. dokonuje sprzedaży na rzecz:
-podmiotów z Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej;
-podmiotów z Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą będących podatnikami podatku od wartości dodanej;
-podmiotów spoza Unii Europejskiej.
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z 16 września 2024 r. (wpływ 19 września 2024r.).
W związku z treścią art. 106b ust. 5 ustawy o VAT (ustawa od towarów i usług z 11 marca 2024 roku) A Sp. z o.o. formułuje następujące pytanie:
W jaki sposób umieszczać na paragonie numer NIP kontrahentów zagranicznych, który jest dłuższy niż numer NIP przewidziany i obowiązujący na ternie kraju Wnioskodawcy, w szczególności czy mają to być jedynie początkowe cyfry numeru NIP do miejsca, które mieści się na paragonie, czy może końcowe cyfry również do miejsca, które mieści się na paragonie, a tym samym w jaki sposób Wnioskodawca ma wykonać obowiązek wskazany w treści art. 106b ust. 5 ustawy o VAT wobec wyżej przedstawionych przeszkód.
Tak jak wskazano w pierwotnym wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność i w jej ramach prowadzi sprzedaż z kontrahentami wskazanymi w pkt II ust.2, jednak długość ich numeru NIP uniemożliwia umieszczenie go w całości na paragonie wystawianym w kraju Wnioskodawcy, co rodzi problem w wykonaniu obowiązku przewidzianego w treści art. 106b ust. 5 ustawy o VAT.
Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z 16 września 2024 r. (wpływ 19 września 2024 r.).
W ocenie wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, iż treść art. 160b ust. 5 ustawy o VAT nakłada na wnioskodawcę jako przedsiębiorcę, obowiązek umieszczania NIP na wystawianym paragonie celem wystawienia następczo faktury, jedynym rozwiązaniem jest – w przypadku kontrahentów wskazanych w pkt II ust. 2 – umieszczanie numeru NIP poprzez wpisanie cyfr jedynie w takiej ilości (od początku numeru), jaka mieści się na paragonie i na tej podstawie wystawienie faktury. Następnie na wystawionej fakturze możliwym byłoby umieszczenie całego numeru NIP.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Według art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego – rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej – rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.
Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy:
W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy:
W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.
Wskazany wyżej przepis art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.
W myśl art. 106b ust. 6 ustawy:
W przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.
Analizowany przepis dotyczy zarówno podatników podatku (polskich podatników), jak i podatników podatku od wartości dodanej, co powoduje, że zastosowanie znajdzie również w odniesieniu do kontrahentów z Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą. Również tego typu podmioty muszą podać swój identyfikator podatkowy do paragonu fiskalnego, jeżeli następnie chcą otrzymać fakturę.
W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku wystawienia paragonu bez numeru identyfikacji podatkowej zagranicznego kontrahenta również obowiązuje zasada wskazująca na brak możliwości wystawienia faktury. Naruszenie tej reguły wiąże się z sankcją podatkową w postaci dodatkowego zobowiązania podatkowego.
Dodać przy tym należy, że przepis ten nie dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym na rzecz podatników podatku o podobnym charakterze, czyli kontrahentów spoza UE.
Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
Przedstawiony wyżej przepis art. 106h ust. 1 ustawy wskazuje, że podatnik może dokumentować każdą sprzedaż fakturą.
Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy:
Faktura powinna zawierać m.in.:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12)stawkę podatku;
13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15)kwotę należności ogółem (...).
Wątpliwości Państwa dotyczą braku technicznej możliwości umieszczania na paragonie całego numer NIP kontrahentów zagranicznych.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 106e ust. 1pkt 5 w powiązaniu z art. 106b art. 5 ustawy w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy pomocy kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym na rzecz Podmiotów z UE prowadzących działalność gospodarczą niebędących podatnikiem podatku od wartości dodanej jak i na rzecz Podmiotów spoza UE, które dokonują zakupów, mogą Państwo wystawić faktury VAT, jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta.
Wskazać bowiem należy, że powołany powyżej art. 106b ust. 5 ustawy ma zastosowanie jedynie do wystawienia faktur na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej. Tym samym, jeżeli sprzedaż zaewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzona paragonem fiskalnym bez numeru NIP lub z niepełnym numerem NIP, nie została dokonana na rzecz podatnika VAT ani podatnika podatku od wartości dodanej innego państwa członkowskiego UE, fakturę na rzecz innego Podmiotu można wystawić, nawet jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podmiotu dla celów podatkowych. W tej sytuacji możliwe jest wystawienie faktury bez podania numeru, skoro nabywca towarów lub usług nie jest zidentyfikowany na potrzeby podatku w jakimkolwiek kraju.
Zatem podsumowując, jak wynika z powyższych przepisów dla Podmiotów z UE niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej jak i na rzecz Podmiotów spoza UE możliwe jest wystawienie paragonu jak i faktury bez umieszczania na niej numeru NIP nabywcy.
Wątpliwości Państwa dotyczą również, ustalenia możliwości wystawienia faktury VAT do paragonu z niepełnym numerem NIP – który będzie posiadał jedynie początkowe cyfry numeru NIP do miejsca, które mieści się na paragonie, czy może końcowe cyfry również do miejsca, które mieści się na paragonie – na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.
Wskazać należy, że zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, wystawienie faktury do paragonu na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy na paragonie widnieje NIP nabywcy. W praktyce oznacza to, że sprzedawca w momencie zawierania transakcji sprzedaży musi wiedzieć, czy kupujący występuje w roli osoby fizycznej i dokonuje zakupów na cele prywatne czy reprezentuje firmę, a zakupy mają być wykorzystywane w działalności gospodarczej. Jeżeli zatem dana transakcja zostanie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej bez uwzględnienia całego numeru NIP nabywcy będącego podatnikiem podatku lub podatku od wartości dodanej, sprzedawca nie może wystawić faktury z numerem NIP do tego paragonu dla tego podatnika, zgodnie z dyspozycją art. 106b ust. 5 w związku z art. 106b ust. 5 i 6 ustawy.
Podkreślenia wymaga, że analizowany art. 106b ust. 5 ustawy odnosi się zarówno do nabywcy będącego podatnikiem podatku VAT, jak i nabywcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy.
To oznacza, że powyższa regulacja ma takie samo zastosowanie zarówno do nabywców będących podatnikami podatku VAT, jak i podatnikami podatku od wartości dodanej, co powoduje, że zastosowanie znajdzie również w odniesieniu do zagranicznych kontrahentów z UE podatników podatku od wartości dodanej.
Jednocześnie wskazać należy, że podane przez Państwa przyczyny niewskazania numeru NIP na paragonie, tj. ograniczenia funkcjonalności systemu – długość numeru NIP zagranicznego kontrahenta, uniemożliwia umieszczenie go w całości na paragonie – nie mogą być powodem niewywiązania się z nałożonych obowiązków wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Państwo, jako sprzedawcy towarów, są zobowiązani do przestrzegania przepisów ustawy.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje zwolnień z obowiązku sprzedawcy ze względu na brak możliwości wystawienia paragonu bez NIP z wyżej wskazanych powodów.
Tym samym, jeżeli prowadzą Państwo sprzedaż na rzecz podmiotów będących podatnikami podatku od wartości dodanej z UE, to spoczywa na Państwu obowiązek dostosowania m.in. systemów wykorzystywanych w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej oraz organizacji pracy w taki sposób, aby obowiązek wynikający z ustawy mógł być zrealizowany.
W konsekwencji, w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej nie mogą Państwo wystawiać faktury VAT z jego numerem NIP, jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż zawiera niepełny numer służący do identyfikacji podatkowej takiego klienta lub nie zawiera go w ogóle.
Odnosząc się do sposobu dokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług w odniesieniu do nabywcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, który chce otrzymać fakturę dokumentującą sprzedaż ze swoim nr NIP – jak już wcześniej wskazano – powinien on wyrazić swoje żądanie zanim Państwo zafiskalizują sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej. W takim przypadku nie powinni Państwo ujmować sprzedaży na kasie rejestrującej, tylko zaraz wystawić nabywcy fakturę standardową, według przepisów dotyczących wystawiania faktur – z prawidłowym pełnym nr NIP.
W związku z powyższym stwierdzam, iż dla nabywców będących podatnikami podatku od wartości dodanej, nie mogą Państwo umieszczać numeru NIP poprzez wpisanie cyfr jedynie w takiej ilości (od początku numeru), jaka mieści się na paragonie i na tej podstawie wystawiać faktury, a następnie na wystawionej fakturze umieszczać cały numer NIP gdyż jest to działanie niepoprawne i nie wynika z ww. przepisów ustawy.
Natomiast dla nabywców niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej i spoza EU mogą Państwo wystawiać faktury, nawet jeśli uprzednio wystawiony dla nich paragon nie zawierał w ogóle numeru NIP.
Zatem, Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność i nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).