Zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, planowanej sprzedaży lokalu użytkowego. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.590.2024.3.WL
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, planowanej sprzedaży lokalu użytkowego.
Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 lipca 2024 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy z 29 lipca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, planowanej sprzedaży lokalu użytkowego.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 19 września 2024 r. (data wpływu 19 września 2024 r.) oraz z 30 września 2024 r. (data wpływu 30 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami w najbliższym czasie planują Państwo sprzedaż lokalu użytkowego położonego przy ulicy ... w … (klasyfikacją wg zaświadczenia o własności lokali).
Lokal ten jest usytuowany w budynku dwulokalowym z czego lokal prywatny jest lokalem mieszkalnym, lokal podlegający sprzedaży jest lokalem użytkowym. Według uproszczonego wypisu z rejestru gruntów budynek zakwalifikowany jest jako budynek oświaty nauki i kultury oraz budynki sportowe (ponieważ lokal użytkowy był kiedyś przedszkolem gminnym).
W roku 2023 lokal użytkowy był przeznaczony jako zbiorowy punkt zamieszkania dla mieszkańców ….
W uzupełnieniu wniosku na pytania Organu:
1.Czy są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
2.Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego, będącego przedmiotem sprzedaży, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.
3.Czy od pierwszego zasiedlenia lokalu użytkowego do dnia planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
4.Kiedy nastąpiło zajęcie do używania ww. lokalu? Należy wskazać dokładną datę.
5.Czy ponosili Państwo lub do dnia sprzedaży poniosą wydatki na ulepszenie lokalu użytkowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tego lokalu? Jeżeli ponosili Państwo takie wydatki, to należy wskazać:
a)czy w stosunku do ww. wydatków na ulepszenie tego lokalu przysługiwało/będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony?
b)kiedy ponosili/będą ponosili Państwo ww. wydatki? (proszę podać datę).
c)czy po ulepszeniu lokalu miało/będzie miało miejsce jego pierwsze zasiedlenie? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.
d)czy między pierwszym zasiedleniem ulepszonego lokalu a planowaną sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
6.Czy lokal zostanie zbyty wraz z udziałem w gruncie, na którym posadowiony jest budynek?
7.Czy budynek, w którym znajduje się lokal objęty zakresem pytania, został nabyty przez Państwa Gminę czy wybudowany?
8.Jeżeli budynek, w którym znajduję się lokal objęty zakresem pytania, został nabyty, to prosimy wskazać:
a)czy przed nabyciem przez Państwa tego budynku, lokal użytkowy był wykorzystywany przez poprzednich właścicieli?
b)czy z tytułu nabycia budynku przysługiwało Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
9.Jeżeli budynek, w którym znajduję się lokal objęty zakresem pytania, został wybudowany przez Państwa Gminę, to czy z tytułu budowy tego budynku przysługiwało Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
10.Czy lokal użytkowy objęty zakresem pytania, był wykorzystywany przez Państwa Gminę wyłącznie na cele działalności zwolnionej?
wskazali Państwo:
1.Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego nastąpiło nie później niż w roku 1996 r.
3.Od pierwszego zasiedlenia lokalu użytkowego upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
4. Zajęcie do używania lokalu nastąpiło przed 1996 rokiem.
5. Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie lokalu użytkowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, który stanowiłby 30% wartości początkowej tego lokalu.
6. Tak, lokal zostanie sprzedany wraz z udziałem w gruncie.
7. Budynek został nabyty na podstawie decyzji Wojewody … z dnia 24.06.1996 r.
8.a) Tak, lokal użytkowy był wykorzystywany przez poprzedniego właściciela jakim był Skarb Państwa.
b) Z tytułu nabycia budynku nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
9.Budynek nie został wybudowany przez Gminę.
10.Tak, lokal użytkowy objęty zakresem pytania, był wykorzystywany przez Gminę wyłącznie na cele objęte działalnością zwolnioną.
Pytanie
Czy podczas sprzedaży wskazanego lokalu należy doliczyć do ceny z operatu szacunkowego (ceny minimalnej) podatek VAT oraz jakiej wielkości?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 30 września 2024 r.)
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwalnia się od podatku od towarów i usług, dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
1) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Jak wynika z przedstawionego stanu powyższego, gdzie Gmina zamierza sprzedać lokal usługowy w budynku mieszkalno-usługowym, który był wcześniej zasiedlony, a od jego zasiedlenia upłynęły minimum 2 lata, czyli naszym zdaniem sprzedaż lokalu z udziałem w części w gruncie, będzie objęta przedmiotowym zwolnieniem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła we wniosku Państwa Gmina, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Według art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Według art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, że wyłączeniem od opodatkowania nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego w analizowanej sprawie, stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że sprzedaż lokalu będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), zatem dla planowanej czynności będą Państwo występowali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i nie będą Państwo korzystali z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.
Zatem, z tytułu planowanej transakcji sprzedaży lokalu będą Państwo działali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym ww. transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z treści wniosku wynika, że Państwa Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższym czasie planują Państwo sprzedaż lokalu użytkowego położonego przy ulicy .. w …. Budynek został nabyty na podstawie decyzji Wojewody z dnia 24.06.1996 r. Lokal użytkowy był wykorzystywany przez poprzedniego właściciela jakim był Skarb Państwa. Pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego nastąpiło nie później niż w roku 1996 r. Od pierwszego zasiedlenia lokalu użytkowego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Państwa Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie lokalu użytkowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, który stanowiłby 30% wartości początkowej tego lokalu. Z tytułu nabycia budynku nie przysługiwało Państwa Gminie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Lokal użytkowy objęty zakresem pytania, był wykorzystywany przez Gminę wyłącznie na cele objęte działalnością zwolnioną. W roku 2023 lokal użytkowy był przeznaczony jako zbiorowy punkt zamieszkania dla mieszkańców….
Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy planowana sprzedaż lokalu użytkowego będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Ustawodawca w art. 43 ustawy określił zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Natomiast jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania;
-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do ich dostawy może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, w celu ustalenia, czy w rozpatrywanej sprawie dla dostawy lokalu użytkowego zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego lokalu.
Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa lokalu użytkowego nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż jak wynika z wniosku, pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego nastąpiło nie później niż w roku 1996 r. i od pierwszego zasiedlenia lokalu do momentu jego zbycia upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie lokalu użytkowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby 30% wartości początkowej tego lokalu.
W konsekwencji, skoro od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej dostawy lokalu użytkowego upłynie okres dłuższy niż 2 lata, to zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Wobec zastosowania dla planowanej sprzedaży lokalu użytkowego zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Podsumowując, sprzedaż lokalu użytkowego będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Zatem przy sprzedaży ww. lokalu użytkowego nie będą Państwo zobowiązani do obliczenia podatku VAT od ww. transakcji, a tym samym cena sprzedaży tego lokalu nie będzie uwzględniać podatku VAT.
Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej - w odpowiedniej części.
Z tytułu złożenia niniejszego wniosku wnieśli Państwo opłatę w łącznej wysokości 80 zł. Natomiast niniejsza interpretacja dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, zatem należna opłata wynosi 40 zł (40 zł x 1 zdarzenie przyszłe). W związku z tym, opłata w wysokości 40 zł zostanie zwrócona – stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bankowy wskazany w sekcji F wniosku ORD-IN.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Gminy będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina zastosuje się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).