Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4 i 5. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 19 września 2024 r. (wpływ 19 września 2024 r.) oraz 30 września 2024 r. (wpływ 30 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2023 roku Wnioskodawca kupił działkę w miejscowości ..., gmina ..., powiat ..., nr działki 6 o powierzchni 1,1000 ha. Według miejscowego planu zagospodarowania działka w części posiadała przeznaczenia pod terem zabudowy zagrodowej i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz w drugiej części tereny upraw polowych. Wnioskodawca zakupu dokonał pod własne cele rekreacyjne, jednak po dwóch miesiącach od zakupu okazało się, że łąka jest położona na terenie zalewowym na dowód czego Wnioskodawca przedstawił zdjęcia, co spowodowało podjęcie decyzji o sprzedaży części nieruchomości. W tym celu Wnioskodawca dokonał podziału geodezyjnego oddzielającego teren rolny od terenu budowlanego, który został podzielony na pięć działek. Teren rolny Wnioskodawca zostawił dla siebie, natomiast działki budowlane zbył w następujący sposób. Pod koniec 2023 roku Wnioskodawca sprzedał 4 działki budowlane, z czego dwie działki położone obok siebie nabyła 1 osoba jednym aktem notarialnym. Ostatnią piątą działkę Wnioskodawca sprzedał w pierwszym kwartale 2024 roku.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ostatecznie sformułowanym w piśmie z 30 września 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1.Nie prowadzi działalności gospodarczej.

2.Nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług.

3.Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego.

4.Na pytanie Organu o treści: „Czy nabycie działki nr 6 nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?” Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

5.Nabycie nieruchomości nastąpiło bez faktury i bez VAT.

6.Przy zakupie działek nie było podatku naliczonego.

7.W związku z prośbą Organu o wskazanie numerów geodezyjnych działek po podziale Wnioskodawca podał: 7, 1, 2, 3, 4, 5.

8.Działki które zostały sprzedane łącznie trzema aktami notarialnymi w 2023 r. - 1, 2, 3, 4 (z czego jedna osoba kupiła jednym aktem notarialnym działkę 1 oraz 2). Ostatnią jedną działkę sprzedał w 2024 r. w I kwartale - 5.

9.Na pytanie Organu o treści: „Które działki są objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, tj.:

a)Czy wyłącznie 4 działki sprzedane pod koniec 2023 r.? lub

b)Czy 4 działki sprzedane pod koniec 2023 r. oraz działka sprzedana w pierwszym kwartale 2024 r.? Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź B.

10.Wszystkie działki na dzień sprzedaży były terenami niezabudowanymi i sprzedanymi w takim samym stanie jak były zakupione. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

11.Działki zostały zakupione na cele prywatne, lecz nie były wykorzystywane w żaden sposób z racji, że okazały się terenami delikatnie podmokłymi. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

12.Działki nie były wykorzystywane na żadne cele związane z działalnością. Również w tym okresie Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

13.Działki po podziale nie były nikomu udostępniane w żaden sposób. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

14.W związku z pytaniem Organu o treści: „Czy podejmował Pan działania marketingowe w celu sprzedaży działek powstałych po podziale działki nr 6 wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że nie. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

15.Działki po podziale nie były w żaden sposób doinwestowane oraz uatrakcyjnione. Sprzedane zostały w takim samym stanie jak zostały zakupione. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

16.Na pytanie Organu o treści: „W jaki sposób nawiązał Pan kontakt z nabywcami działek powstałych po podziale działki nr 6” Wnioskodawca odpowiedział, że poprzez zwykłą formę ogłoszenia w sieci. Odpowiedź dotyczy wszystkich działek objętych wnioskiem nr 1, 2, 3, 4, 5.

17.W związku z pytaniem Organu o treści: „Czy w odniesieniu do sprzedanych działek powstałych po podziale działki nr 6 zawarł Pan przedwstępną umowę sprzedaży? Jeśli tak, to prosimy wskazać:

a)jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy zawartej z nabywcą ciążyły na kupującym a jakie na sprzedającym?

b)czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży? Jeśli tak, to jakie?

c)czy udzielił Pan nabywcy działek pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących tych działek? Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzielił Pan pełnomocnictwa dla nabywcy?

d)jakich czynności do momentu sprzedaży dokonywał kupujący w związku z udzielonym pełnomocnictwem?”

Wnioskodawca odpowiedział: tak, z jednym klientem była zawarta umowa przedwstępna sprzedaży bez zaliczki i zadatku. Dotyczy działek, które były kupione jednym aktem nr 1 oraz 2.

a)kupujący był zobowiązany uzyskać kredyt do końca 2023 r. Na sprzedającym nie ciążyły żadne obowiązki oprócz standardowych zapisów z umowy tego typu.

b)kupujący był zobowiązany uzyskać kredyt do końca 2023 r.

c)Wnioskodawca nie udzielił żadnego pełnomocnictwa w związku z działkami.

d)żadnych.

18.Na pytanie Organu o treści: „Czy dokonywał Pan kiedykolwiek sprzedaży innych działek niż objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

a)kiedy i w jaki sposób nabył Pan te nieruchomości?

b)w jakim celu nabył Pan te nieruchomości?

c)w jaki sposób wykorzystywał Pan te nieruchomości od momentu nabycia do chwili sprzedaży?

d)kiedy sprzedał Pan te nieruchomości i co było przyczyną ich sprzedaży?

e)ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

f)czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzał Pan podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?

g)na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości?”

Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: tak, dokonywał sprzedaży działki, której był współwłaścicielem wraz z rodzeństwem i mamą,

a)nabycie było postanowieniem spadkowym w 2018 roku.

b)spadek po tacie w udziale 3/16.

c)działka nie była użytkowana w żadnych celach, przylegała do podwórka rodzinnego domu.

d)udział w działce Wnioskodawca sprzedał w 2019 r. Przyczyną sprzedaży było uporządkowanie wewnętrznych rodzinnych spraw.

e)została sprzedana jedna jedyna działka, którą posiadali. Działka była niezabudowana.

f)nie.

g)na budowę i wykończenie domu, w którym obecnie Wnioskodawca mieszka.

19.W związku z pytaniem Organu o treści: „Czy posiada Pan inne działki, które w przyszłości zamierza sprzedać?” Wnioskodawca odpowiedział, że tak, lecz są to działki rolne.

Pytanie

Czy od sprzedaży nieruchomości będzie naliczony podatek VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonał podziału nieruchomości w celu sprzedaży części obszaru nieruchomości. Do momentu sprzedaży części gruntu nie zostały poczynione żadne czynności mające na celu podniesienie wartości nieruchomości. Wnioskodawca nie ogrodził nieruchomości, nie zrobił zjazdów, nie doprowadzał mediów do działek, nieruchomości nie zostały nawet skoszone do czasu sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy nie występują okoliczności w związku ze sprzedażą nieruchomości do naliczenia podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa towarów, w tym gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również udziałów w nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C‑181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów (w tym udziałów w gruncie) angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości) porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (tu działek) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług oraz nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. W 2023 roku kupił Pan działkę nr działki 6. Zakupu dokonał Pan pod własne cele rekreacyjne, jednak po dwóch miesiącach od zakupu okazało się, że łąka jest położona na terenie zalewowym, co spowodowało podjęcie decyzji o sprzedaży części nieruchomości. W tym celu dokonał Pan podziału geodezyjnego oddzielającego teren rolny od terenu budowlanego, który został podzielony na pięć działek. Teren rolny zostawił Pan dla siebie, natomiast działki budowlane zbył. Pod koniec 2023 r. sprzedał Pan 4 działki budowlane. Ostatnią piątą działkę sprzedał Pan w pierwszym kwartale 2024 r. Nabycie działki nr 6 nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Nabycie nieruchomości nastąpiło bez faktury i bez VAT. Numery geodezyjne działek po podziale: 7, 1, 2, 3, 4, 5. Działki, które zostały sprzedane łącznie trzema aktami notarialnymi w 2023 r. - 1, 2, 3, 4. Ostatnią jedną działkę sprzedał Pan w 2024 r. w I kwartale - 5. Zakresem postawionego we wniosku pytania są objęte 4 działki sprzedane pod koniec 2023 r. oraz działka sprzedana w pierwszym kwartale 2024 r. Wszystkie działki na dzień sprzedaży były terenami niezabudowanymi i sprzedanymi w takim samym stanie jak były zakupione. Działki zostały zakupione na cele prywatne, lecz nie były wykorzystywane z żaden sposób. Działki po podziale nie były nikomu udostępniane w żaden sposób. Nie podejmował Pan działań marketingowych w celu sprzedaży ww. działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Działki po podziale nie były w żaden sposób doinwestowane oraz uatrakcyjnione. Kontakt z nabywcami działek nawiązał Pan poprzez zwykłą formę ogłoszenia w sieci.

W przypadku działek, które były kupione jednym aktem nr 1 oraz 2, z jednym klientem była zawarta umowa przedwstępna sprzedaży bez zaliczki i zadatku. Kupujący był zobowiązany uzyskać kredyt do końca 2023 r. Na sprzedającym nie ciążyły żadne obowiązki oprócz standardowych zapisów z umowy tego typu. Nie udzielił Pan żadnego pełnomocnictwa w związku z działkami.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Pana działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełniła przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmował Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą przez Pana działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 występował Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie działał Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).