Zwolnienie od podatku VAT dostawy nieruchomości składającej się z działki nr 1 i działki nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 1 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

- prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości składającej się z działki nr 1 i działki nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 września 2024 r. (wpływ 11 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Wniosek dotyczy opodatkowania VAT-em transakcji dostawy nieruchomości.

2. Opis nieruchomości:

Nieruchomość składa się z jednokondygnacyjnego budynku handlowo-usługowego o powierzchni 30 m². Budynek znajduje się na gruncie położonym w województwie (…), w powiecie (…), w (…) przy ul. (…) (obręb (…)), składającym się z 2 działek 1 i 2 o łącznej powierzchni 0,3812 ha. Na nieruchomości znajdują się także fundamenty wyburzonego budynku. Nieruchomość ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Nieruchomość wpisana w księdze wieczystej numer (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy (…).

3. Wnioskodawca (określany dalej także jako „Spółka”), który dokonał dostawy opisanej nieruchomości na rzecz innego czynnego podatnika VAT jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka rozpoczęła działalność w styczniu 2013 roku. Jest czynnym podatnikiem VAT od początku działalności, czyli od stycznia 2013 r. Jest polskim rezydentem podatkowym i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlane (PKD: 41.20.Z).

4. Wnioskodawca w dniu 4 stycznia 2013 r. stał się właścicielem nieruchomości z tytułu wniesienia jej aportem (w formie wkładu niepieniężnego) przez jednego ze wspólników. Aport ten nie podlegał VAT-owi.

5. Wspólnik wnoszący aport zakupił nieruchomość w dniu (…) 2012 r. i nie dokonywał w niej jakichkolwiek zmian. Nieruchomość została kupiona przez poprzedniego właściciela – wspólnika Spółki w takim samym stanie jak zostawała ona sprzedana przez Spółkę.

6. Spółka po zakupie przyjęła nieruchomość jako środek trwały. Została tam ustanowiona siedziba Spółki. W czasie wykorzystywania nieruchomości jako siedziby nie były przeprowadzane żadne prace modernizacyjne, a w szczególności na nieruchomości nie były wykonywane żadne roboty budowlane. Nie ponoszono wydatków związanych z przedmiotową nieruchomością, do których istniało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

7. W dniu 18 czerwca 2024 r. nastąpiło zbycie nieruchomości. Zbywająca Spółka wykazała tę transakcję jak zwolnioną z VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

8. Strony transakcji nie skorzystały z możliwości opodatkowania dostawy na podstawie przepisu art. 43 ust. 10 ustawy.

9. Spółka w przeszłości nie zbywała żadnej nieruchomości, przedmiotowa nieruchomość, to jedyna nieruchomość, której Spółka była właścicielem. Przedmiotem działalności Spółki nie jest obrót nieruchomościami.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

Na pytanie Organu „Kiedy nabyli Państwo nieruchomość, tj. działkę nr 1 i działkę nr 2 wraz z budynkiem handlowo-usługowym oraz fundamentami budynku (tj. 4 stycznia 2013 r. zgodnie ze wskazaniem w opisie stanu faktycznego czy w roku 2014 zgodnie ze wskazaniem w Państwa stanowisku)?”, wskazali Państwo, że „Grunty zostały nabyte przez Spółkę w formie aportu w dniu 4 stycznia 2013 r.”

Na pytanie Organu „Czy budynek handlowo-usługowy w momencie dokonanej przez Państwa dostawy spełniał definicję budynku w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.)?”, podali Państwo, że „Obiekt spełniał definicję budynku zgodnie z powołaną ustawą.”

Na pytanie Organu „Czy budynek handlowo-usługowy znajdował się na obu działkach będących przedmiotem wniosku (tj. zarówno na działce nr 1 jak i na działce nr 2), czy wyłącznie na jednej z nich (prosimy wskazać na której)?”, odpowiedzieli Państwo, że „Budynek znajduje się wyłącznie na jednej działce o nr 2.”

Na pytanie Organu „Czy fundamenty budynku w momencie dokonanej przez Państwa dostawy spełniały definicję budowli w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane?”, wskazali Państwo, że „Fundamenty nie spełniały definicji budowli zgodnie z powołaną ustawą.”

Na pytanie Organu „Czy fundamenty budynku znajdowały się na obu działkach będących przedmiotem wniosku (tj. zarówno na działce nr 1 jak i na działce nr 2), czy wyłącznie na jednej z nich (prosimy wskazać na której)?”, odpowiedzieli Państwo, że „Fundamenty znajdują się wyłącznie na działce o nr 2.”

Na pytanie Organu „Czy od momentu nabycia nieruchomości do momentu dokonanej przez Państwa dostawy, ponosili Państwo wydatki na ulepszenie budynku/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej?”, wskazali Państwo, że „Nie ponosiliśmy żadnych wydatków na ulepszenie budynku – zastało to jasno jednoznacznie zaznaczone w opisie stanu faktycznego we wniosku w p. 6.”

Na pytanie Organu „Jeżeli któraś (proszę wskazać która) działka była w momencie dokonanej przez Państwa dostawy niezabudowana, to proszę wskazać:

a)czy w momencie dostawy działka ta była objęta prawomocnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy, jeżeli tak, to jakie było przeznaczenie tej działki zgodnie z tym planem? Czy zgodnie z tym planem była to działka przeznaczona pod zabudowę?

b) czy dla działki w momencie dostawy obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy, jeżeli tak to jaki rodzaj zabudowy ona przewidywała?”,

odpowiedzieli Państwo, że „a) działki nie były objęte prawomocnym miejscowym planem zagospodarowania, b) w dniu sprzedaży kupujący posiadał pozwolenie na budowę sklepu, czyli obiektu handlowo-usługowego.”

Na pytanie Organu „Czy nieruchomość, tj. działka nr 1 i działka nr 2 wraz z budynkiem handlowo-usługowym oraz fundamentami budynku, była wykorzystywana przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to prosimy wskazać jaka to działalność i na jakiej podstawie prawnej działalność ta korzystała ze zwolnienia.”, wskazali Państwo, że „Jako czynny podatnik VAT nie mogliśmy wykorzystywać nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.”

Pytanie

Czy Spółka prawidłowo zastosowała zwolnienie z VAT do dostawy przedmiotowej nieruchomości w okolicznościach opisanych w opisie stanu faktycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

Tak, Spółka prawidłowo zastosowała zwolnienie z VAT do dostawy przedmiotowej nieruchomości w okolicznościach opisanych w opisie stanu faktycznego.

Uzasadnienie:

Zagadnienie zwolnienia z VAT dostawy nieruchomości uregulowane jest w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy:

1. Zwalnia się od podatku:

10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z kolei, definicję pierwszego zasiedlenia znajdujemy w art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

       14) pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca zakupił sprzedaną nieruchomość w roku 2014, zaliczył ją do środków trwałych i przeznaczył na swoją siedzibę. Miało to miejsce w roku 2014, a zatem nastąpiło jej pierwsze zasiedlenie przez Spółkę w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 a) ustawy. Biorąc pod uwagę fakt, że nieruchomość była przedmiotem zakupu przez wspólnika, który następnie wniósł ją aportem do Spółki, zapewne do pierwszego jej zasiedlenia doszło już przed rokiem 2014. Jednakże wobec braku szczegółowych informacji dotyczących historii nieruchomości stwierdzić należy, że pierwsze zasiedlenie nieruchomości miało miejsce nie później niż w roku 2014, a zatem od momentu pierwszego zasiedlenia do sprzedaży nieruchomości minęło więcej niż 2 lata. Zauważyć należy, że nie miało miejsca ponowne „pierwsze zasiedlenie”, o którym mówi art. 2 pkt 14 b) ustawy, gdyż Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Odnosząc się do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 łatwo zauważyć, że warunki wyłączenia ze zwolnienia określone w tym przepisie nie zostały spełnione, a zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Strony transakcji nie skorzystały z możliwości opodatkowania dostawy na podstawie przepisu art. 43 ust. 10 ustawy. Tym samym do przedmiotowej transakcji nie ma zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Powyższy wywód uzasadnia stwierdzenie, że Spółka prawidłowo zastosowała zwolnienie z VAT do dostawy przedmiotowej nieruchomości w okolicznościach opisanych w opisie stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 1 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

- prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

W świetle powołanych powyżej przepisów, budynki oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1130):

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika  – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga natomiast art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 18 czerwca 2024 r. dokonali Państwo zbycia nieruchomości, tj. działki nr 1 i działki nr 2. Wykazali Państwo tę transakcję jako zwolnioną z VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mają Państwo wątpliwości czy prawidłowo zastosowali Państwo zwolnienie z VAT do dostawy przedmiotowej nieruchomości.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że towarem jest każda geodezyjnie wyodrębniona działka. Zatem na gruncie podatku od towarów i usług każdą wyodrębnioną geodezyjnie działkę składającą się na daną nieruchomość będącą przedmiotem dostawy należy traktować odrębnie.

W niniejszej sprawie – jak Państwo wskazali – budynek handlowo-usługowy znajduje się wyłącznie na jednej działce o nr 2. Z przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy wynika zatem, że działka nr 1 jest niezabudowana.

Tym samym w odniesieniu do dostawy działki nr 1 nie mogły mieć zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, gdyż dotyczą one tylko dostawy budynków, budowli lub ich części.

W przypadku dostawy działki nr 1 należy zatem przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Treść ww. przepisu jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Jednocześnie – jak zostało wskazane powyżej – ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Z informacji podanych przez Państwa wynika, że w momencie sprzedaży działka nr 1 nie była objęta prawomocnym miejscowym planem zagospodarowania. Natomiast w dniu sprzedaży kupujący posiadał pozwolenie na budowę sklepu, czyli obiektu handlowo-usługowego.

Należy wskazać, że na mocy art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Natomiast stosownie do art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.):

Z powyższych przepisów wynika zatem, że uzyskanie pozwolenia na budowę możliwe jest po wcześniejszym uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze wskazane przez Państwa okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że działka nr 1 w momencie dostawy była przeznaczona pod zabudowę.

Zatem dostawa tej działki nie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpiły przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w  art. 43  ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy zauważyć, że NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia od VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Z opisu sprawy wynika, że stali się Państwo właścicielem nieruchomości z tytułu wniesienia jej aportem (w formie wkładu niepieniężnego) przez jednego ze wspólników. Wskazali Państwo, że aport ten nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem w zaistniałej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości lub że takie prawo Państwu nie przysługiwało, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem i przy nabyciu nie wystąpił podatek VAT, który mógłby podlegać odliczeniu.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że nie wykorzystywali Państwo nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, dokonana przez Państwa dostawa działki nr 1 nie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W konsekwencji dostawa działki nr 1 podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki VAT.

Odnosząc się natomiast do dostawy działki nr 2, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy względem budynku handlowo-usługowego znajdującego się na tej działce doszło do pierwszego zasiedlenia.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, stali się Państwo właścicielem nieruchomości 4 stycznia 2013 r. Po zakupie przyjęli Państwo nieruchomość jako środek trwały. Została tam ustanowiona Państwa siedziba. Nie ponosili Państwo żadnych wydatków na ulepszenie budynku.

Analizując przedstawione przez Państwa informacje w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dostawa ww. budynku nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budynek ten został już zasiedlony. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynku, a dostawą nieruchomości nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem w odniesieniu do ww. budynku zostały spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z tym, że dostawa ww. budynku korzystała ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. dostawy – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również dostawa gruntu (działki nr 2), na którym posadowiony jest ww. budynek, była objęta zwolnieniem od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odpowiadając zatem na Państwa pytanie, należy wskazać, że nieprawidłowo zastosowali Państwo zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy działki nr 1. Dostawa ta podlegała bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki VAT. Natomiast prawidłowo zastosowali Państwo zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy działki nr 2.

Tym samym Państwa stanowisko jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 1 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;

- prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT dostawy działki nr 2 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z  powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.