•nie jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

•obecnie nie prowadzi Pan innej działalności gospodarczej. Nie jest Pan podmiotem zarejestrowanym w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Pytania:

1.Czy powinien Pan w tej opisanej powyżej sytuacji odprowadzać podatek (należny) VAT od towarów dostarczanych przez franczyzodawcę, biorąc pod uwagę fakt, iż codziennie wpłacał Pan utarg ze sprzedaży z VAT-em, czyli wpłacał Pan pełny utarg na konto franczyzodawcy według instrukcji, znajdujących się na fakturach?

2.Czy powinien Pan złożyć korekty JPK_VAT w związku z wpłacaniem od 2019 r. podatku VAT pomimo braku obowiązku rozpoznawania VAT (należnego).

Pańskie stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, franczyzodawca prowadzi swoją działalność i rozlicza się z Urzędem Skarbowym płacąc swój VAT. Ten VAT otrzymuje wraz z codziennymi wpłatami utargu osób prowadzących sklepy. Dokonywanie ponownego rozliczania VAT jest błędem i wynika to z nieprawidłowej interpretacji kwalifikacji otrzymanych od franczyzodawcy faktur VAT.

Jako franczyzobiorca dokonywał Pan jedynie usługi dalszej odsprzedaży dostarczanego towaru. Wystawione przez franczyzodawcę faktury nigdy nie przeniosły na Pana własności towaru – otrzymywał Pan go od franczyzodawcy – świadczył Pan jedynie usługę dalszej odsprzedaży.

Handlował Pan towarem obcym (powierzonym Panu) do dalszej odsprzedaży.

Gdyby wystawione faktury VAT przeniosły na Pana własność otrzymywanych towarów, wtedy mógłby Pan swobodnie nimi dysponować, sam mógłby Pan ustalać ceny sprzedaży. Nie byłby Pan obciążony brakami ani niedoborami finansowymi.

Franczyzodawca otrzymuje VAT wraz z codziennym przelewem utargu brutto. Paragon ze sprzedaży towaru potwierdza tylko pieniądze, które za coś Pan otrzymywał, że coś Pan sprzedawał, a czego faktycznie nie miał Pan w dyspozycji.

W Pana ocenie, dokonywanie ponownego rozliczania VAT w całości od sprzedawanych towarów jest błędem, ponieważ VAT płaci Pan: wpłacając utarg franczyzodawcy i drugi raz pod koniec miesięcznego rozliczenia.

Pana stanowisko w tej sprawie potwierdzają interpretacje indywidualne wydane innym franczyzobiorcom, to jest: 0112-KDIL1-2.4012.162.2020.AW – rozliczenie VAT przez franczyzobiorcę oraz 0112-KDIL1-3.4012.158.2023.1.KK – obowiązek odprowadzania podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów tzw. „regionalnych”.

W dniu 3 lipca 2023 r. zdał Pan sklep inwentaryzacją zdawczo-odbiorczą. Według Pana stanowiska powinien Pan skorygować dokumenty JPK_VAT, ponieważ nie powinien rozliczać podatku należnego od sprzedaży towarów dostarczanych od franczyzodawcy, bowiem to w imieniu i na rzecz franczyzodawcy dokonywał Pan sprzedaży, a cały utarg brutto przekazywał Pan na konto wskazane przez franczyzodawcę.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 listopada 2023 r. nr 0112-KDIL3.4012.597.2023.1.NW uznał Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług za:

–prawidłowe w zakresie braku obowiązku odprowadzania podatku VAT należnego od towarów dostarczanych przez franczyzodawcę,

–nieprawidłowe w zakresie prawa do złożenia korekty JPK_VAT w związku z wpłacaniemod 2019 r. podatku VAT.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa w zakresie prawa do złożenia korekty JPK_VAT w związku z wpłaceniem od 2019 r. podatku VAT. Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowej:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji

Na podstawie art. 7 § 1 ww. ustawy podatnikiem jest

osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

§ 2. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług^[2] podatnikami są osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą.

Status danego podmiotu jako podatnika VAT jest kategorią obiektywną i nie jest zależny od faktu zarejestrowania się w tym charakterze. Zgłoszenie rejestracyjne o którym mowa w art. 96 ww. ustawy jest obowiązkiem o charakterze formalnym, który nie warunkuje statusu podatnika podatku VAT.

Z tego względu status danego podmiotu jako podatnika, który zamierza skorzystać z prawa, o którym mowa w art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, do dokonania korekty uprzednio zadeklarowanego zobowiązania podatkowego, czyli wynikającego z obowiązku podatkowego zobowiązania do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego podatku (art. 5 Ordynacji podatkowej), należy ustalać według momentu powstania obowiązku podatkowego, a nie czasu składania korekty deklaracji.

Użycie wykładni systemowej wewnętrznej i zewnętrznej, w tym prokonstytucyjnej art. 81b Ordynacji podatkowej prowadzi do konkluzji, że skoro organ podatkowy ma możliwość określenia byłemu podatnikowi przed upływem terminu przedawnienia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego i tym samym doprowadzenia do właściwego wykonania obowiązku podatkowego, to tak samo podmiot, który nie jest już podatnikiem VAT, powinien mieć prawo do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji na podstawie art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zauważyć należy, że możliwość złożenia korekty deklaracji po wykreśleniu osoby fizycznej z rejestru podatników VAT czynnych była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 listopada 2012 r., sygn. akt I FSK 1529/12 stwierdził, że przy składaniu korekty deklaracji podatkowej VAT-7, w rozumieniu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej w której uzewnętrznia się samoobliczenie podatku, należy podmiotowi, który ją składa przypisać taki status, jaki miał on w okresie, którego dotyczy korekta deklaracji.

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z 6 marca 2019 r., sygn. akt I FSK 209/17 oraz NSA w wyroku z 19 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 1908/19.

Prawo podatnika do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji, wynikające z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, może być przez niego realizowane do momentu przedawnienia tego zobowiązania. Okoliczność zmiany statusu podatnika nie ma znaczenia dla realizacji prawa do dokonania korekty deklaracji złożonej za okres, gdy dany podmiot był podatnikiem VAT, gdyż status należy ustalać według momentu powstania obowiązku podatkowego, a nie czasu składania korekty deklaracji.

Powyższe oznacza, że pomimo zaprzestania przez Pana prowadzenia działalności gospodarczej i wykreślenia z rejestru podatników VAT czynnych, nie utracił Pan statusu podmiotu uprawnionego do składania deklaracji podatkowych i ich korekt i tym samym jest Pan uprawniony do składania korekt JPK_VAT.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 28 listopada 2023 r. nr 0112-KDIL3.4012.597.2023.1.NW, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przeszłego, które przedstawił Pan we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•     Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•     Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•     Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•     Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w       przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Pana do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu      odpowiada stan faktyczny będące przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie      wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•     Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Pan nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Panu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowy odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•     Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się przez Pana do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Pana wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•     Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•     Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Pana do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[3]). Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•    w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)

lub

•    w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP(art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).