Dla świadczonych usług konserwatorskich oraz restauratorskich, które mają charakter twórczy, działając jako indywidualny twórca korzysta Pani ze zwoln... - Interpretacja - null

www.shutterstock.com

Dla świadczonych usług konserwatorskich oraz restauratorskich, które mają charakter twórczy, działając jako indywidualny twórca korzysta Pani ze zwoln... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Dla świadczonych usług konserwatorskich oraz restauratorskich, które mają charakter twórczy, działając jako indywidualny twórca korzysta Pani ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 23 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT usług w zakresie konserwacji zabytków. Uzupełniła go Pani pismem z 16 września 2024 r. (data wpływu 16 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni od 20 listopada 2005 roku prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług konserwatorskich oraz restauratorskich.

W ewidencji działalności gospodarczej przedmiot działalności został zakwalifikowany jako 91.03.Z Działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych.

Działalność jest opodatkowana ryczałtowo.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Wnioskodawczyni ukończyła 6-letnie studia wyższe magisterskie na Uniwersytecie (…), na kierunku Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki, z tytułem magistra sztuki o specjalności konserwacji i restauracji malarstwa i rzeźby polichromowanej, nr dyplomu (...).

Wnioskodawczyni jest konserwatorką dzieł sztuki, wykonującą prace restauratorskie zarówno na zabytkach ruchomych, jak i nieruchomych. Jej praca ma charakter twórczy oraz posiada cechy indywidualne. Pracę wykonuje Pani osobiście, zgodnie z zasadami sztuki konserwatorskiej, ale według swoich autorskich pomysłów, programów.

Wnioskodawczyni zajmuje się konserwacją i restauracją wyposażenia wnętrz obiektów takich jak: kościoły, pałace, kaplice i inne obiekty wpisane do rejestru zabytków. W swojej pracy konserwuje ołtarze, rzeźby, ale także malarstwo ścienne oraz obrazy będące również własnością prywatną.

Za wykonaną pracę, przedsiębiorca otrzymuje honorarium, za które na zleceniodawcę przenoszone jest prawo autorskie. Honorarium obejmuje zapłatę zarówno za zrealizowane prace konserwatorskie/restauratorskie, jak i opracowaną dokumentację oraz nadzór konserwatorski nad wykonywanymi pracami.

Całość usług sklasyfikowana jest w zakresie usług kulturalnych. Prace konserwatorskie jako jedna z dziedzin sztuk plastycznych chronione są prawem autorskim, gdyż stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wnioskodawczyni wykonując prace konserwatorskie opisane we wniosku jest indywidualnym twórcą, artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność ma charakter kreacyjny, dzięki niej powstaje coś nowego, twórczego, indywidualnego. Każda praca jest wykonywana rękami artysty. Rezultat wykonywanych przez Wnioskodawczynię prac konserwatorskich ma cechy twórcze, których pomysł jest zawarty w odpowiednich opracowaniach. Praca wykonywana jest przy wykorzystaniu wiedzy, sprawności, talentu, wrażliwości oraz wyczucia artystycznego Wnioskodawczyni.

Prace obejmują zarówno prace restauratorskie polegające na wyeksponowaniu wartości estetycznych i artystycznych zabytku, ewentualne jego uzupełnienie lub odtworzenie części, ale także prace konserwatorskie, które polegają na zabezpieczeniu, utrwaleniu substancji zabytku, zahamowaniu procesów jego destrukcji. Do każdego etapu prac przygotowywana jest odpowiednia dokumentacja.

W każdym realizowanym obiekcie zabytkowym w sposób zindywidualizowany dobiera Pani koncepcję artystyczną, konserwatorską i technologiczną wykonując indywidualną analizę badawczą opartą na wiedzy specjalistycznej w zakresie technik, a stanowiących autorski wkład w odrestaurowanie i renowację zabytku.

Proces rozpoczyna się od prac koncepcyjnych lub weryfikacji koncepcji w oparciu o autorskie badania i analizy Wnioskodawczyni. Na tym etapie wykonywany jest również kosztorys prac konserwatorskich wykonywany osobiście przez Wnioskodawczynię jako dzieło. Zakres czynności wykonywanych prac ustalany jest każdorazowo z klientami, na podstawie opracowywanego indywidualnie dla każdego obiektu programu prac konserwatorskich/projektu konserwatorskiego.

Każda czynność odnosząca się do obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków jest wykonywana w oparciu o autorski Program Prac Konserwatorskich, zaakceptowany przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, który wydaje pozwolenie na prace. Przeprowadzane prace, w szczególności w przypadku obiektów wpisanych do rejestru, wymagają sporządzenia dokumentacji konserwatorskiej, na którą składają się fotografie z poszczególnych etapów prac oraz wiele punktów opisowych: zagadnienia historyczne, analiza stylistyczna, analiza przeprowadzanych przy zabytku badań, opis przebiegu wszystkich czynności, a także zalecenia dla właściciela.

Prace polegają na rekonstrukcji brakujących fragmentów dzieł sztuki (modelowaniu detali, retuszy i rekonstrukcji warstwy malarskiej) doborze kolorystyki celem przywrócenia ich do pierwowzoru. Prace te są w stanie wykonać osoby ze zdolnościami manualnymi, wyczuciem kolorystycznym, odpowiednim dobieraniem stylu do charakteru budowli. Wykonywane prace polegają także na zabezpieczeniu i utrwaleniu substancji zabytku, udokumentowaniu procesów hamujących proces jego destrukcji.

Sposób prowadzonych prac konserwatorskich jest indywidualny dla każdego obiektu i uzależniony jest zawsze od konkretnego rodzaju zabytku, który tym pracom jest poddawany.

Zlecone prace konserwatorskie polegają także na badaniu wytrzymałości, porowatości czy nasiąkliwości obiektu lub pobieraniu próbek do badań mikroskopowych w celu ustalenia pierwotnych warstw barwnych. Praca oprócz walorów estetycznych, artystycznych, wiąże się także z przygotowaniem dokumentacji, np. fotograficznej na każdym etapie prac czy opisaniu stanu zachowania zabytku lub zakresu zniszczeń. Dokumentacja wraz z programem/planem prac stanowi także dzieło chronione prawnie, którego właścicielem praw autorskich jest Wnioskodawczyni, zamawiający natomiast jest ich użytkownikiem.

W każdym obiekcie koncepcja artystyczna, konserwatorska i technologiczna jest inna. To powoduje, że za każdym razem mamy do czynienia z własnością intelektualną oraz artystyczną jako twórcy zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Skutkiem prac jest powstanie dokumentacji projektowej, której egzemplarz posiada cechy utworu.

Wnioskodawczyni współpracuje w trakcie wykonywania prac z innymi konserwatorami lub pracownikami fizycznymi (w celu np. przesunięcia rzeźby, przeniesienia obrazu). Natomiast całość prac artystycznych, pomysł na realizację projektu/planu jest jej osobistą odpowiedzialnością. Cała odpowiedzialność za wykonaną pracę, jej przebieg, dokumentację i efekt prac spoczywa na Wnioskodawczyni.

Pytanie

Czy wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi konserwatorskie oraz restauratorskie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi w zakresie konserwacji zabytków podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają usługi konserwatorskie i restauratorskie, jeżeli mają charakter działalności twórczej i ich cechą jest indywidualność. Wynagradzane są za pośrednictwem honorariów w zamian za przeniesienie praw autorskich na zleceniodawców.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Twórcą jest osoba której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię mają charakter artystyczny, estetyczny. Bez wykształcenia Wnioskodawczyni, Jej kreatywności, artystycznego spojrzenia - dzieło by nie powstało.

Wnioskodawczyni ma odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje. Jej praca związana jest ściśle z kulturą. Wnioskodawczyni pracuje jako artysta, konserwator dzieł sztuki, rzeczoznawca dzieł sztuki. Jest twórcą w rozumieniu ustawy, posiada wszelkie prawa autorskie do wykonywanych dzieł, które są przenoszone na Zleceniodawcę w momencie wykonania pracy i otrzymania honorarium.

Wnioskodawczyni jest dyplomowanym konserwatorem dzieł sztuki. Wykonuje prace konserwatorskie i restauratorskie w zakresie architektury, rzeźby, malarstwa, ściennego. W każdym realizowanym obiekcie zabytkowym w sposób zindywidualizowany dobiera koncepcję artystyczną, konserwatorską i technologiczną wykonując indywidualną analizę badawczą opartą na wiedzy specjalistycznej w zakresie dawnych technik i technologii, a stanowiących autorski wkład w odrestaurowanie i renowację zabytku.

Prace Wnioskodawczyni mają charakter artystyczny, twórczy. Wykonywane są indywidualnie. Cechują się niepowtarzalnością konserwacji, ze względu na to, że na każdym obiekcie koncepcja artystyczna jest inna, techniki konserwacji są inne, kolory dobierane są pod cały obiekt. Czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię nie są czynnościami o charakterze czysto technicznym.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić zgodnie z dostępnymi metodami wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności”. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Utwór stanowi przejaw działalności człowieka/twórcy, przejaw działalności twórczej, ma indywidualny charakter. Intencją ustawodawcy było zwolnienie z podatku VAT takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów w związku z ich relacją z dziełem.

Wnioskodawczyni uważa, że wykonywane przez nią usługi, jako twórcy, artysty plastyka, konserwatora dzieł sztuki są ściśle związane z kulturą. Opisane wyżej prace konserwatorskie i restauratorskie przy zabytkach (są to dzieła malarstwa sztalugowego i ściennego, elementy architektury i rzeźb polichromowanych, przedmioty zabytkowe i artystyczne), jako jedna z dziedzin sztuk plastycznych chronione są prawem autorskim, gdyż stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Większość prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię dotyczy zabytków wpisanych do rejestru zabytków.

Na prowadzenie wykonywanych prac każdorazowo wydawane jest pozwolenie konserwatora zabytków. Po otrzymaniu wynagrodzenia (honorarium) za wykonanie prac, prawa autorskie przenoszone są na zleceniodawcę. Prawo autorskie obejmuje również opracowywaną przez konserwatora dokumentację naukowo-historyczną.

Wszelkim pracom towarzyszy projekt konserwacji, badania konserwatorskie wraz z całą dokumentacją wymaganą przy powyższych pracach.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię nie mają charakteru technicznego. Skutkiem pracy Wnioskodawczyni jest powstanie utworu, jego konserwacja i restauracja związana z wykonaniem określonych czynności. Czynności techniczne mają tylko charakter naprawczy, przyczyniają się do powstania czegoś twórczego poprzez uzupełnienie lub odtworzenie stanu pierwotnego. Czynności techniczne stanowią element niezbędny i niejedyny całego procesu jakim jest konserwacja zabytków. Natomiast najważniejszym i największym etapem procesu konserwacji jest samo tworzenie projektu konserwatorskiego, dokumentacji konserwatorskiej, wypłata honorarium oraz przeniesienie praw autorskich na Zleceniodawcę.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię cechuje także nadzór- zarówno konserwatorski, jak i dotyczący kwestii budowlanych składających się na całość prac konserwatorskich, jak i nadzór nad pracą osób współpracujących czy przebiegiem prac.

Zgodnie z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, świadczone usługi konserwatorsko-restauratorskie są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z analizy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na jego podstawie jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, albo indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za wykonaną usługę w formie honorarium.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy usługi w zakresie konserwacji i restauracji zabytkowych dzieł sztuki podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, wymienił usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Na podstawie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1) stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy),

2) stanowić przejaw działalności twórczej,

3) mieć indywidualny charakter.

Tak sformułowana treść przepisów określających zwolnienie od podatku od towarów i usług, gdzie szczególnie akcentowana jest „indywidualność twórców i artystów wykonawców”, w zestawieniu z brzmieniem przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych pozwala stwierdzić, iż intencją ustawodawcy podatkowego było objęcie zwolnieniem wyłącznie takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów wykonawców, z uwzględnieniem ich szczególnych relacji z dziełem, utworem.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku wykonywane przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi w zakresie konserwacji i renowacji zabytków będą podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, prowadzi Pani działalność w zakresie świadczenia usług konserwatorskich oraz restauratorskich. Ukończyła Pani studia wyższe magisterskie uzyskując tytuł magistra sztuki o specjalności konserwacji i restauracji malarstwa i rzeźby polichromowanej. Jest Pani konserwatorką dzieł sztuki, wykonującą prace restauratorskie zarówno na zabytkach ruchomych, jak i nieruchomych. Pani praca ma charakter twórczy oraz posiada cechy indywidualne. Pracę wykonuje Pani osobiście, zgodnie z zasadami sztuki konserwatorskiej, ale według swoich autorskich pomysłów, programów. Za wykonaną pracę, otrzymuje Pani honorarium, za które na zleceniodawcę przenoszone jest prawo autorskie. Honorarium obejmuje zapłatę zarówno za zrealizowane prace konserwatorskie/restauratorskie, jak i opracowaną dokumentację oraz nadzór konserwatorski nad wykonywanymi pracami. Całość usług sklasyfikowana jest w zakresie usług kulturalnych. Prace konserwatorskie jako jedna z dziedzin sztuk plastycznych chronione są prawem autorskim, gdyż stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wykonując prace konserwatorskie opisane we wniosku jest Pani indywidualnym twórcą, artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność ma charakter kreacyjny, dzięki niej powstaje coś nowego, twórczego, indywidualnego. Każda praca jest wykonywana rękami artysty. Rezultat wykonywanych przez Panią prac konserwatorskich ma cechy twórcze, których pomysł jest zawarty w odpowiednich opracowaniach. Praca wykonywana jest przy wykorzystaniu Pani wiedzy, sprawności, talentu, wrażliwości oraz wyczucia artystycznego. Prace obejmują zarówno prace restauratorskie polegające na wyeksponowaniu wartości estetycznych i artystycznych zabytku, ewentualne jego uzupełnienie lub odtworzenie części, ale także prace konserwatorskie, które polegają na zabezpieczeniu, utrwaleniu substancji zabytku, zahamowaniu procesów jego destrukcji. Do każdego etapu prac przygotowywana jest odpowiednia dokumentacja. Praca oprócz walorów estetycznych, artystycznych, wiąże się także z przygotowaniem dokumentacji, np. fotograficznej na każdym etapie prac czy opisaniu stanu zachowania zabytku lub zakresu zniszczeń. Dokumentacja wraz z programem/planem prac stanowi także dzieło chronione prawnie, którego właścicielem praw autorskich jest Pani, zamawiający natomiast jest ich użytkownikiem. W każdym obiekcie koncepcja artystyczna, konserwatorska i technologiczna jest inna. Współpracuje Pani w trakcie wykonywania prac z innymi konserwatorami lub pracownikami fizycznymi (w celu np. przesunięcia rzeźby, przeniesienia obrazu). Natomiast całość prac artystycznych, pomysł na realizację projektu/planu jest Pani osobistą odpowiedzialnością. Cała odpowiedzialność za wykonaną pracę, jej przebieg, dokumentację i efekt prac spoczywa na Pani.

Wobec powyższego stwierdzam, że dla świadczonych usług konserwatorskich oraz restauratorskich, które mają charakter twórczy, działając jako indywidualny twórca korzysta Pani ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).