Brak opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą do ładowania oraz brak prawa do obniżenia kwoty podatku n... - Interpretacja - 0114-KDIP4-1.4012.333.2024.2.AM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.333.2024.2.AM

Temat interpretacji

Brak opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą do ładowania oraz brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia autobusów elektrycznych wraz z infrastrukturą do ładowania oraz braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „(…)”.  

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 września 2024 r. (wpływ 16 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn. „(…)” (dalej: „Projekt”). Na realizację Projektu Gmina uzyskała dofinansowanie oraz pożyczkę ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: Fundusz).

Przedmiotem projektu jest zakup (...).

Ponoszone w ramach Projektu wydatki są/będą dokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców/usługodawców fakturami VAT, na których Gmina jest/będzie oznaczona jako nabywca przedmiotowych towarów/usług, w tym z podaniem NIP Gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.) do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy dotyczące ochrony środowiska i przyrody oraz lokalnego transportu zbiorowego. Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz zakres rzeczowy Projektu (rozwój zrównoważonego transportu zbiorowego na terenie Gminy), należy wskazać, że realizacja Projektu stanowi realizację zadań własnych Gminy w rozumieniu ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina zawarła z A.A. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą „(…)”, będącym operatorem publicznego transportu zbiorowego (dalej: Operator), umowę na świadczenie usług w zakresie przewozu osób i bagażu podręcznego w autobusowym transporcie zbiorowym (dalej: Umowa).

Po zakończeniu Projektu, Gmina pozostanie właścicielem nabytych środków trwałych, które będą wykorzystywane na potrzeby realizacji wyżej wymienionych zadań własnych. Jednocześnie, w odniesieniu do zakupionych autobusów elektrycznych oraz stacji ładownia pojazdów Gmina dokona ich przekazania Operatorowi w celu realizacji przedmiotu Umowy i na czas jej trwania.

Wpływy z biletów i opłat dodatkowych będą stanowiły przychód Operatora. Natomiast Gmina będzie wypłacała Operatorowi wynagrodzenie miesięczne stanowiące iloczyn liczby wozokilometrów w danym miesiącu pomniejszone o wpływy netto z biletów, uzyskane przez Operatora. Tym samym Gmina nie będzie osiągała żadnych przychodów, a będzie wyłącznie pokrywała koszt realizacji zadania własnego jakim jest organizacja transportu zbiorowego.

Gmina nie planuje przy tym zmiany charakteru korzystania z efektów rzeczowych Projektu, w tym ich udostępniania za odpłatnością na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Majątek nabyty w ramach Projektu zostanie w całości przekazany nieodpłatnie Operatorowi w celu realizacji zawartej umowy na świadczenie usług w zakresie przewozu osób i bagażu podręcznego w autobusowym transporcie zbiorowym. Jak już zostało wskazane we wniosku, Gmina w ten sposób będzie realizować swoje zadania własne z zakresu ochrony środowiska i przyrody oraz lokalnego transportu zbiorowego. Wpływy z biletów i opłat dodatkowych będą stanowiły przychód Operatora. Natomiast Gmina będzie wypłacała Operatorowi wynagrodzenie miesięczne stanowiące iloczyn liczby wozokilometrów w danym miesiącu pomniejszone o wpływy netto z biletów, uzyskane przez Operatora. Tym samym Gmina nie będzie osiągała żadnych przychodów, a będzie wyłącznie pokrywała koszt realizacji zadania własnego jakim jest organizacja transportu zbiorowego.

Pytania (nr 1 przeformułowane w odpowiedzi z 16 września 2024 r.)

1.Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, czynności, w ramach których Gmina będzie wykorzystywać majątek nabywany w ramach Projektu, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT w rozumieniu art. 5, 7 lub 8 ustawy o VAT?

2.Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie pytania nr 1 przeformułowane w odpowiedzi z 16 września 2024 r.)

1.W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, czynności, w ramach których Gmina będzie wykorzystywać majątek nabyty w ramach Projektu, nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu VAT w rozumieniu art. 5, 7 lub 8 ustawy o VAT.

2.W opinii Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1 i 2

Gmina nabywa w związku z realizacją Projektu majątek w ramach wykonywania przez Gminę zadań własnych związanych z lokalnym transportem zbiorowym (art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym). Majątek ten nie będzie jednocześnie wykorzystywany do żadnych odpłatnych czynności. Tym samym nie będzie tu dochodzić do odpłatnej dostawy towarów czy odpłatnego świadczenia usług, a majątek wykorzystywany będzie wyłącznie w ramach zadań własnych Gminy (czynności o charakterze publicznym, niepodlegających VAT).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w  zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (a więc czynności, których następstwem jest określenie zobowiązania podatkowego).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, zakupione w ramach Projektu środki trwałe, będą wykorzystywane do wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody oraz lokalnego transportu zbiorowego. W tym zakresie, jak wskazano, własność wymienionego powyżej majątku zostanie przy Gminie, przy czym w odniesieniu do zakupionych autobusów elektrycznych oraz stacji ładownia pojazdów Gmina zamierza dokonać ich nieodpłatnego przekazania na rzecz Operatora w celu realizacji przedmiotu Umowy, a tym samym realizacji zadań własnych Gminy w obszarze lokalnego transportu zbiorowego.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, sposób wykorzystania powstającej w ramach Projektu komunikacji zbiorowej będzie miał zatem charakter publicznoprawny (niekomercyjny). Gmina dokona bowiem w ramach Projektu określonych zakupów, które następnie nieodpłatnie udostępni Operatorowi, stanowiącemu odrębnego od Gminy podatnika VAT, na potrzeby świadczenia przez Operatora, na podstawie Umowy, usług z zakresu prowadzenia lokalnego transportu zbiorowego. Innymi słowy, Gmina z jednej strony dokona nieodpłatnego udostępniania efektów rzeczowych Projektu oraz z drugiej strony przekaże realizację zadań własnych w obszarze lokalnego transportu zbiorowego na rzecz odrębnego podatnika VAT, który zadania te będzie realizował we własnym imieniu i na własną rzecz.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności faktyczne sprawy - należy wskazać, iż w ocenie Gminy ww. komunikacja zbiorowa wykorzystywana będzie przez Gminę wyłącznie na potrzeby czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Na wyżej przedstawione stanowisko nie wpływa przy tym fakt otrzymywania przez Gminę dotacji oraz pożyczki z Funduszu, ponieważ zdaniem Gminy środki te stanowią dotacje/dofinansowanie o charakterze kosztowym, które pozostają bez wpływu na cenę usług organizowanych przewozów autobusowych. Oznacza to, że w opisanej sytuacji wystąpi dotacja/dofinansowanie o charakterze zakupowym, a nie dotacja/dofinansowanie mające na celu sfinansowanie ceny sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, nie ma ona prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu, z tego względu, że wydatki ponoszone na realizację Projektu nie są/nie będą związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Powyższe stanowisko potwierdza także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych sprawach, tj. przykładowo w interpretacji z dnia 5 lipca 2023 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.286.2023.1.AKR, w której Organ wskazał, iż: „Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących poniesione wydatki na zakup 2 autobusów nie będą spełnione, ponieważ - jak wynika z opisu sprawy - zakupione autobusy nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie będzie miał - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup taboru autobusowego w ramach projektu pn. „(...)”. Podsumowując, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego, który zostanie powierzony spółce komunalnej w celu zapewnienia usług transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Świadczenie to określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego. W przypadku świadczenia usługi istnieje odbiorca (nabywca usługi) oraz podmiot świadczący usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą oraz za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która jest dostawą towarów lub świadczeniem usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są podatnikami VAT w przypadku wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności:

  • czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników,
  • czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Zwrócić należy uwagę na przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2778 ze zm.) regulujące kwestię publicznego transportu zbiorowego.

Art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: operator publicznego transportu zbiorowego - samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie.

Art. 5 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Publiczny transport zbiorowy odbywa się na zasadach konkurencji regulowanej, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie oraz z uwzględnieniem potrzeb zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego.

Art. 5 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Publiczny transport zbiorowy może odbywać się na podstawie:

1)umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;

2)potwierdzenia zgłoszenia przewozu;

3)decyzji o przyznaniu otwartego dostępu albo decyzji o przyznaniu ograniczonego dostępu, o których mowa w art. 29c ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.

Art. 6 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Publiczny transport zbiorowy może być wykonywany przez operatora publicznego transportu zbiorowego, zwanego dalej „operatorem”, lub przewoźnika spełniających warunki do podejmowania i wykonywania działalności w zakresie przewozu osób (…).

Art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Organizatorem publicznego transportu zbiorowego, zwanym dalej „organizatorem”, właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest:

1)gmina:

a)na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich,

b)której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie;

2)związek międzygminny – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin tworzących związek międzygminny.

Art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Organizator może bezpośrednio zawrzeć umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w przypadku gdy świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego ma być wykonywane przez podmiot wewnętrzny, w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1370/2007, powołany do świadczenia usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego.

Art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. Istotne są zatem działania podejmowane przez dany podmiot.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwo projekt pn. „(…)” (Projekt). Na realizację Projektu  uzyskali Państwo dofinansowanie oraz pożyczkę ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (Fundusz).

Przedmiotem Projektu jest zakup dwóch nowych zeroemisyjnych autobusów elektrycznych oraz zakup dwustanowiskowej ładowarki do obsługi zeroemisyjnych autobusów elektrycznych. Realizacja Projektu stanowi realizację zadań własnych.

Zawarli Państwo z firmą będącą operatorem publicznego transportu zbiorowego (Operator), umowę na świadczenie usług w zakresie przewozu osób i bagażu podręcznego w autobusowym transporcie zbiorowym (Umowa).

Po zakończeniu Projektu, pozostaną Państwo właścicielem nabytych środków trwałych, które będą wykorzystywane na potrzeby realizacji zadań własnych.

Majątek nabyty w ramach Projektu zostanie w całości przekazany nieodpłatnie Operatorowi w celu realizacji zawartej umowy na świadczenie usług w zakresie przewozu osób i bagażu podręcznego w autobusowym transporcie zbiorowym. W ten sposób będą Państwo realizować swoje zadania własne z zakresu ochrony środowiska i przyrody oraz lokalnego transportu zbiorowego. Wpływy z biletów i opłat dodatkowych będą stanowiły przychód Operatora. Natomiast Państwo będą wypłacali Operatorowi wynagrodzenie miesięczne stanowiące iloczyn liczby wozokilometrów w danym miesiącu pomniejszone o wpływy netto z biletów, uzyskane przez Operatora. Nie będą Państwo osiągali żadnych przychodów, a będą wyłącznie pokrywali koszt realizacji zadania własnego jakim jest organizacja transportu zbiorowego.

Nie planują Państwo zmiany charakteru korzystania z efektów rzeczowych Projektu, w tym ich udostępniania za odpłatnością na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze.

Mają Państwo wątpliwości czy czynności, w ramach których będą Państwo wykorzystywać majątek nabywany w ramach Projektu, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT w rozumieniu art. 5, 7 lub 8 ustawy.

Jak już powyżej wskazano art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli usługi świadczone nieopłatnie związane są z prowadzoną działalnością podatnika nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W analizowanej sprawie nieodpłatne udostępnienie przez Państwa zakupionych w ramach Projektu autobusów elektrycznych oraz stacji ładowania pojazdów Operatorowi stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Czynność nieodpłatnego udostępnienia Operatorowi nabytych w ramach realizacji Projektu dwóch autobusów elektrycznych oraz stacji ładowania pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ usługa nieodpłatnego udostępnienia ww. składników majątkowych jest związana z prowadzoną przez Państwa działalnością, tj. będą Państwo udostępniać nieodpłatnie ww. autobusy elektryczne i stację ładowania pojazdów w ramach realizacji Państwa zadań w zakresie transportu zbiorowego. Nieodpłatne udostępnienie przez Państwa ww. składników majątkowych będzie służyło realizacji przez Operatora umowy na świadczenie usług w zakresie przewozu osób i bagażu podręcznego w autobusowym transporcie zbiorowym.

Czynność nieodpłatnego udostępnienia dwóch autobusów elektrycznych oraz stacji ładowania pojazdów mieści się w celu prowadzonej przez Państwa działalności. Zatem zakupione w ramach Projektu dwa autobusy elektryczne oraz stacja ładowania pojazdów nie będą wykorzystywane do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych.

Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

  • podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,
  • towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi).

Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tylko podatnik podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma prawo do odliczenia podatku.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W analizowanej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z realizacją Projektu nie są/nie będą spełnione, ponieważ zakupione w ramach Projektu dwa autobusy elektryczne oraz stacja ładowania pojazdów, które będą Państwo udostępniać nieodpłatnie Operatorowi, jak wskazano powyżej nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie nie spełniają/nie będą Państwo spełniać podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z realizacją projektu pn. „(…).

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).