Brak opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego przeniesienia nakładów inwestycyjnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego przeniesienia nakładów inwestycyjnych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 września 2024 r. (wpływ 9 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Związek (…) został utworzony przez Gminy na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 609 ze zm.). Wnioskodawca posiada osobowość prawną oraz jest zwolnionym podatnikiem podatku VAT w związku z nieosiąganiem obrotu. Związek nie prowadzi działalności gospodarczej, utrzymuje się ze składek gmin należących do Związku oraz innych środków zewnętrznych. Również w tym przypadku gminy na utrzymanie osób realizujących inwestycje objęte poniżej wskazanymi promesami dokonują zapłaty w formie składek w wysokości uchwalonej przez Zgromadzenie Związku (…). W skład Związku (…) wchodzi 22 gminy. Związek reprezentuje interesy gmin wchodzących w skład Związku w zakresie objętym statutową działalnością Związku, tj. ochrona środowiska naturalnego oraz wspieranie zrównoważonego rozwoju gmin.

Związek gmin w ramach ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568) złożył wnioski na realizację inwestycji:

1.Przebudowa infrastruktury drogowej na terenie Gmin należących do Związku (…), promesa Nr (…) z dnia (…) 2023 r. na kwotę (…) zł, uczestniczy 11 gmin,

2.Przebudowa infrastruktury drogowej na terenie Gmin należących do Związku (…), promesa Nr (…) z dnia (…) 2023 r. na kwotę (…) zł, uczestniczy 6 gmin,

3.Przebudowa infrastruktury drogowej na terenie Gmin należących do Związku (…), promesa Nr (…) z dnia (…) 2021 r., na kwotę (…) zł, uczestniczy 6 gmin.

Wszystkie zadania objęte promesami polegają na budowie, przebudowie lub modernizacji istniejącej infrastruktury drogowej na terenie gmin należących do Związku (…).

Środki finansowe na realizację powyższych inwestycji będą pochodziły z Polskiego Ładu oraz ze składek inwestycyjnych Gmin na terenie, których realizowane są poszczególne zadania. Przedmiotem inwestycji jest modernizacja dróg oraz budowa i modernizacja parkingów (za korzystanie z miejsc parkingowych nie będą pobierane opłaty), która nie jest wykorzystywana przez Gminę dla potrzeb działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT (dalej jako: „inwestycja drogowa”). W ramach nakładów inwestycyjnych będą również ponoszone wydatki związane z nadzorem inspektora nad poszczególnymi inwestycjami. Realizując taką inwestycję Gmina działa wyłącznie w charakterze organu władzy publicznej, którego zadaniem jest usprawnianie układu komunikacyjnego. Z wykonanej inwestycji Związek i Gmina nie będą pobierały żadnych opłat. Środki finansowe na pokrycie kosztów inwestycji Związek będzie posiadał od Gmin na terenie, których realizowane będą inwestycje - w formie składek inwestycyjnych oraz środki z dofinansowania z Rządowego Funduszu Polski Ład. Po realizacji zadania nakłady inwestycyjne poczynione przez Związek zostaną nieodpłatnie przekazane Gminie na terenie, której realizowana była modernizacja drogi lub budowa i modernizacja parkingu.

Związek nie posiada żadnego szczególnego tytułu prawnego do gruntu, na którym realizowane są inwestycje (np. umowa najmu, dzierżawy czy użytkowania). Drogi oraz parkingi pozostają pod zarządem Gmin i są przeznaczone do publicznego użytku.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Infrastruktura drogowa będzie służyć działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Związkowi (…) nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji inwestycji polegającej na modernizacji infrastruktury drogowej gdyż będzie działał przy realizacji inwestycji zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jako organ władzy publicznej.

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych w stanie faktycznym, nieodpłatne przeniesienie przez Związek na Gminy prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Związek na infrastrukturę drogową należącą do Gmin, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Należy ustalić zatem czy nieodpłatne przeniesienie prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych na infrastrukturę drogową należącą do Gmin z terenu Związku (…), stanowi odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Nakłady poniesione na cudzym majątku nie stanowią odrębnej rzeczy, a jedynie powodują powstanie roszczenia względem właściciela gruntu o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu poniesionych nakładów. Podmiot, który dysponuje takim prawem w postaci poniesionych nakładów, może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Prawo to nie stanowi towaru w rozumieniu ustawy o VAT, tym samym jego przeniesienie nie może być rozpatrywane jako odpłatna dostawa towaru. Innymi słowy, przeniesienie nakładów poniesionych na obcym gruncie nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie mamy w tym przypadku do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Przeniesienie prawa do nakładów poniesionych na cudzym gruncie może być zatem rozpatrywane jedynie jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z ww. przepisu wynika więc, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi być spełniona przesłanka braku związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Dodatkowo należy zauważyć, że aby świadczenie w ogóle podlegało reżimowi VAT, w tym opodatkowaniu na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, musi być ono wykonywane przez podatnika.

Dla ustalenia zatem czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT istotne jest nie tylko ustalenie celu takiego świadczenia, tj. czy będzie się ono wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż przede wszystkim weryfikacji wymaga status podmiotu dokonującego świadczenia, tj. czy podmiot ten jest podatnikiem VAT wykonując przedmiotowe świadczenie, tj. czy podmiot ten dokonując nieodpłatnego świadczenia działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z czynnością opodatkowaną mamy zatem do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy o VAT oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W analizowanym stanie faktycznym, Związek nieodpłatnie przenosi prawo do nakładów poniesionych na infrastrukturę drogową na rzecz Gmin, w związku z realizowanymi przez siebie inwestycjami drogowymi.

Realizując inwestycję dotyczącą dróg publicznych oraz modernizacje i budowę parkingów (nieobejmującą infrastruktury służącej wyłącznie potrzebom transportu zbiorowego), Związek działa w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie zaś w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Drogi publiczne i parkingi nie są wykorzystywane przez Gminy i Związek do celów działalności gospodarczej. Analogicznie zatem, przekazując Gminie prawo do nakładów powstałych w ramach tego rodzaju inwestycji, Gmina także nie działa w charakterze podatnika VAT, ale wyłącznie w charakterze organu władzy publicznej realizującego swoje zadanie własne niestanowiące działalności gospodarczej.

Z tego względu, w przedmiotowym przypadku, nieodpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych na rzecz Gmin nie podlega opodatkowaniu VAT.

Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji nr 0114-KDIP4- 2.4012.562.2021.2.MC z dnia 23 września 2021 r., w której Dyrektor Krajowej Informacji Podatkowej stwierdził:

„realizowane przez wnioskodawcę świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu na rzecz P. nakładów na infrastrukturę kolejową będzie służyć lokalnej społeczności jednostki samorządu terytorialnego (gminy), a więc będzie stanowić realizację przez wnioskodawcę zadania publicznego. Wykonanie inwestycji polegającej na usprawnieniu układu komunikacyjnego poprzez połączenie północnej i południowej części miasta, między którymi biegnie przejazd kolejowy (budowa tunelu drogowego pod torami kolejowymi) ma charakter zadania w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, odbywa się w zakresie zadań własnych gminy). Realizacja inwestycji ułatwi mieszkańcom przemieszczanie się pomiędzy północną i południową częścią miasta, co wpisuje się w zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Tym samym stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie wykonane przez wnioskodawcę świadczenie, tj. nieodpłatne przekazanie na rzecz P. nakładów na infrastrukturę kolejową, realizowane będzie poza zakresem działalności gospodarczej wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a wnioskodawca realizując to świadczenie nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy. Opisane świadczenie nie będzie wykonane przez wnioskodawcę w celu osiągnięcia zysku, a wynika jedynie z realizacji zadania o charakterze publicznym. Zatem nieodpłatne przekazanie przez wnioskodawcę na rzecz P. nakładów na infrastrukturę kolejową nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

W konsekwencji, zdaniem Związku (…), w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, nieodpłatne przeniesienie przez Związek na Gminy na terenie, których realizowane są inwestycje prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Związek na infrastrukturę drogową należącą do Gmin - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

 Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Art. 8 ust. 2 ustawy:

Opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, podatnik nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny – niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r.  poz. 609 ze zm.):

Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 64 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 65 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 73a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Przepis art. 64 ustawy o samorządzie gminnym stanowi o możliwości połączenia się gmin w nowy podmiot, jakim jest związek międzygminny. Cel, dla którego taki związek może być utworzony, to wspólne wykonywanie zadania lub też zadań publicznych. Określenie „wspólne wykonywanie zadań” odnosi się przy tym do tego, że gminy wchodzące w skład związku międzygminnego wykonują razem określony rodzaj zadania przypisanego przez ustawodawcę im wszystkim, w zinstytucjonalizowanej formie związku. Gmina może również przekazać związkowi częściowe wykonanie danego zadania. W takiej sytuacji związek będzie realizował zadanie wyłącznie w zakresie przekazanej części, w pozostałej – gmina. Wykonanie tak przekazanego zadania musi przebiegać w sposób, który nie narusza wzajemnie zakresu realizacji zadania przez oba podmioty – gminę i związek.

Związek międzygminny jest odrębnym od gmin podmiotem prawa publicznego. Wyodrębnienie podmiotu prawa za pomocą osobowości prawnej ma w istocie to znaczenie, że danemu podmiotowi prawa przyznaje się zdolność stawania się podmiotem praw i obowiązków oraz związanej z tym zdolności prawnej do realizacji tych praw i obowiązków. Związek międzygminny, podobnie jak tworzące go gminy, posiada osobowość prawną, ponieważ taką wolę ustawodawca wyraził w art. 65 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Pomimo, że związek wykonuje zadania publiczne i posiada osobowość prawną, nie tworzy kolejnego szczebla samorządu terytorialnego i występuje jako odrębny podmiot publicznoprawny. Tak więc uzyskanie osobowości prawnej umożliwia skuteczne i samodzielne występowanie w obrocie prawnym. Związek posiada zarówno osobowość publicznoprawną, jak i cywilnoprawną. Osobowość publicznoprawna pozwala mu na podejmowanie działań, w tym z zastosowaniem władczych form działania administracji publicznej, które zmierzać będą do realizacji zadań publicznych. Dzięki osobowości cywilnoprawnej związek międzygminny posiada zdolność do czynności prawnych i może m.in. zawierać umowy, dysponować mieniem czy też zaciągać zobowiązania.

Oznacza to, że w przypadku gdy zadania, których obowiązek wykonania ciążył na gminie, zostaną przekazane związkowi międzygminnemu, podobnie jak gmina związek wykonuje je we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Tym samym dochodzi do przekazania zadań, które w okresie istnienia związku przestają być zadaniami jednostek tworzących ten związek, z wszelkimi tego konsekwencjami. Jest to więc odpowiedzialność zarówno cywilnoprawna, jak i publicznoprawna.

Tym samym, związki międzygminne w świetle przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług uznawane są za odrębnych od gmin podatników podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że złożyli Państwo wnioski na realizację inwestycji polegającej na przebudowie infrastruktury drogowej.

Środki finansowe na realizację powyższych inwestycji będą pochodziły z Polskiego Ładu oraz ze składek inwestycyjnych Gmin na terenie, których realizowane są poszczególne zadania. Przedmiotem inwestycji jest modernizacja dróg oraz budowa i modernizacja parkingów (za korzystanie z miejsc parkingowych nie będą pobierane opłaty), która nie jest wykorzystywana przez Gminę dla potrzeb działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT („inwestycja drogowa”). W ramach nakładów inwestycyjnych będą również ponoszone wydatki związane z nadzorem inspektora nad poszczególnymi inwestycjami. Z wykonanej inwestycji Państwo i Gmina nie będą pobierali żadnych opłat. Środki finansowe na pokrycie kosztów inwestycji będą Państwo posiadali od Gmin na terenie, których realizowane będą inwestycje - w formie składek inwestycyjnych oraz środki z dofinansowania z Rządowego Funduszu Polski Ład. Po realizacji zadania nakłady inwestycyjne poczynione przez Państwa zostaną nieodpłatnie przekazane Gminie na terenie, której realizowana była modernizacja drogi lub budowa i modernizacja parkingu.

Nie posiadają Państwo żadnego szczególnego tytułu prawnego do gruntu, na którym realizowane są inwestycje (np. umowa najmu, dzierżawy czy użytkowania). Drogi oraz parkingi pozostają pod zarządem Gmin i są przeznaczone do publicznego użytku. Infrastruktura drogowa będzie służyć działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji inwestycji polegającej na modernizacji infrastruktury drogowej gdyż będą Państwo działali przy realizacji inwestycji zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jako organ władzy publicznej.

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przeniesienia prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych na infrastrukturę drogową należącą do Gmin.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem inwestycji jest modernizacja dróg oraz budowa i modernizacja parkingów (za korzystanie z miejsc parkingowych nie będą pobierane opłaty), która nie jest wykorzystywana przez Gminę dla potrzeb działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Należy wskazać, że w odniesieniu do inwestycji drogowych zasadnym jest przyjęcie, że służą one realizacji zadań własnych Gmin wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, tj. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Z wykonanej inwestycji nie będą Państwo i Gminy pobierali żadnych opłat. Wskazali Państwo, że infrastruktura drogowa będzie służyć działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji inwestycji polegającej na modernizacji infrastruktury drogowej.

Tym samym stwierdzić należy, że wykonane przez Państwa świadczenie, tj. nieodpłatne przeniesienie na rzecz Gmin nakładów inwestycyjnych poniesionych na infrastrukturę drogową, realizowane będzie poza zakresem Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo realizując to świadczenie nie wystąpią w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działają Państwo jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy. Opisane świadczenie nie będzie wykonane przez Państwa w celu osiągnięcia zysku, a wynika jedynie z realizacji zadania o charakterze publicznym.         

W konsekwencji nieodpłatne przeniesienie przez Państwa na rzecz Gmin nakładów inwestycyjnych poniesionych na infrastrukturę drogową nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).