Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy do Jego majątku prywatnego, w p... - Interpretacja - null

ShutterStock

Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy do Jego majątku prywatnego, w p... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy do Jego majątku prywatnego, w przypadku dalszego wynajmowania ich w ramach najmu prywatnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu czynności wycofania Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy do Jego majątku prywatnego, w przypadku dalszego wynajmowania ich w ramach najmu prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Przedsiębiorstwo produkcyjno-handlowe „A” funkcjonuje jako jednoosobowa działalność gospodarcza (dalej: Wnioskodawca). Głównym przedmiotem działalności firmy jest kompleksowa obsługa przedsiębiorstw pod kątem konceptu, wykonania projektu i prototypu, stworzenia narzędzi i produkcja seryjna elementów kompozytowych i przetwórstwo tworzyw sztucznych m.in. (...).

Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania na terenie Polski i jest podmiotem podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 t. j. z dnia 21 lutego 2024 r.; dalej ustawa o PIT).

Jest Pani również zarejestrowana jako czynny podatnik na cele podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361, t. j. z dnia 13 marca 2024 r.; dalej: ustawa o VAT).

W prowadzonej działalności Wnioskodawca korzysta również z usług kontrahentów w tym z jednoosobowych działalności gospodarczych Pana B, a także Pana C, odpowiednio syna i męża Wnioskodawcy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje dwie nieruchomości – magazyn (będący byłym budynkiem warsztatowym), położony (...) (dalej jako: Nieruchomość 1) oraz biuro (dalej jako: Nieruchomość 2) wraz z zakładem produkcyjnym, znajdujące się (...) (dalej jako: Nieruchomość 3, łącznie jako: Nieruchomości).

Nieruchomość 1 została wybudowana w 1999 r.

Nieruchomość 2 została wybudowana w 2015 r.

Nieruchomość 3 została wybudowana w 2021 r. i prawo do odliczenia VAT przysługiwało. Nieruchomość 3 została ulepszona, gdyż po oddaniu jej do użytkowania poniesione zostały koszty związane z wykończeniem budynku, niemniej jednak nie przekraczały one 30%.

Wnioskodawca nie pamięta, czy przysługiwało Mu prawo do odliczenia VAT przy budowie powyższych Nieruchomości 1 i 2.

Nieruchomości są objęte wspólnością majątkową a ich szacunkowa wartość wynosi ok. (...) złotych.

Wnioskodawca w przyszłości planuje przekształcić prowadzoną przez siebie działalność w jednoosobową spółkę kapitałową – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka) i opodatkować prowadzoną działalność ryczałtem od dochodów spółek (dalej jako: estoński CIT). W przyszłości Wnioskodawca rozważa również przekazanie w drodze darowizny udziałów w Spółce na rzecz Syna – Pana B.

Wnioskodawca planuje wycofać przedmiotowe Nieruchomości z prowadzonej działalności, tak aby nadal stanowiły jego majątek, a nie majątek Spółki. Chce w ten sposób odseparować ryzyko prowadzonej działalności poprzez Spółkę, od majątku prywatnego wypracowanego przez całe życie. Spółka posiadać będzie aktywa materialne i niematerialne, niezbędne do jej działalności takie jak: narzędzia, maszyny, pojazdy, know-how, bazę klientów, wyszkoloną kadrę pracowniczą.

W przyszłości planowane jest także, aby powstała z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej Spółka wynajmowała Nieruchomości od Wnioskodawcy, dla celów związanych z prowadzoną działalnością. Nieruchomości zatem nie będą użytkowane prywatnie, ale wynajmowane w całości na rzecz Spółki.

Czynsze najmu zostaną ustalone na warunkach rynkowych. Czynności te, nie będą korzystać ze zwolnienia z VAT. W związku z planowaną transakcją u Wnioskodawcy pojawiła się wątpliwość związana z możliwością powstania ukrytych zysków.

Pytanie

Czy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy do jego majątku prywatnego, przed dokonaniem planowanego przekształcenia, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pani majątku prywatnego, przed dokonaniem planowanego przekształcenia, nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Czynność wycofania przez Wnioskodawcę Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku osobistego, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oznacza:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W niniejszej sprawie wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przekazanie do majątku osobistego ma nastąpić nieodpłatnie. Wobec czego czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego z prowadzonej działalności nastąpi bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. zostanie wykonana bez wynagrodzenia.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku, do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu,

przekazanie następuje na cele osobiste podatnika, pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy.

Można wysnuć zatem wniosek, że w przypadku nieruchomości, w których prawo do odliczenia nie przysługiwało, to nie spełni się przesłanka z artykułu powyżej, w związku z czym, nie mogą one podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko takie potwierdzone jest w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

„Podsumowując, w sytuacji gdy przy zakupie nieruchomości nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z kolei przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wydatków na remont budynku, które – jak wskazano we wniosku – nie stanowią ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w konsekwencji, w świetle przepisów ustawy o VAT, nie stanowią wytworzenia nieruchomości, to nieodpłatne wycofanie tej nieruchomości z działalności gospodarczej i przeniesienie jej do majątku osobistego (prywatnego) nie będzie spełniało przesłanek wynikających z art. 7 ust. 2 ustawy i nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Druga sytuacja dotyczy nieruchomości, do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z wykładnią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przepis wskazuje, że przekazanie następuje nieodpłatnie, w szczególności: Przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika (...).

Przesłanka powyższa nie będzie tutaj spełniona. Należy podkreślić, że w przedmiotowym stanie faktycznym wszystkie nieruchomości dalej będą wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Dalszy wynajem nieruchomości przez ich właścicielkę z pewnością będzie działalnością usługową, prowadzoną w sposób ciągły, a także dla celów zarobkowych. W związku z tym nie można uznać, że przekazanie nieruchomości będzie wykorzystywane na cele osobiste.

Stanowisko takie potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 20 kwietnia 2023 r., nr 0112-KDIL3.4012.121.2023.1.AK: „W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej lokalu użytkowego, mimo że obniżał Pan kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za nakłady poniesione w związku z budową tego lokalu, nie spowoduje, że zajdzie konieczność dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT”.

A dalej także: „Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Pana zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do lokalu użytkowego mającego być przedmiotem planowanego najmu, gdyż przekazanie przedmiotowego lokalu użytkowego z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego celem jego dalszego wynajmu na cele użytkowe nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jego wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku. Zatem, lokal użytkowy nadal będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne”.

W związku z powyższym, przekazanie nieruchomości na cele działalności gospodarczej, ale w ramach majątku prywatnego, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, a także nie będzie wiązało się z obowiązkiem korekty VAT naliczonego w rozumieniu ustawy o VAT.

Podsumowując powyższe wnioski, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie fakt czy prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwało, lub nie, nie będzie determinował obowiązku opodatkowania VAT przesunięcia między jednoosobową działalnością, a prywatnym majątkiem. Nadal mamy bowiem do czynienia z jednym podatnikiem, który będzie wykorzystywał je do działalności gospodarczej, zatem ani przeznaczenie nieruchomości, ani ich właściciel nie ulegnie zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem składników majątku wycofanych uprzednio z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą.

Jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik na cele podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pani Nieruchomości: magazyn (będący byłym budynkiem warsztatowym – Nieruchomość 1) oraz biuro (Nieruchomość 2) wraz z zakładem produkcyjnym (Nieruchomość 3).

Nieruchomość 1 została wybudowana w 1999 r.

Nieruchomość 2 została wybudowana w 2015 r.

Nieruchomość 3 została wybudowana w 2021 r. i prawo do odliczenia podatku VAT Pani przysługiwało. Nieruchomość 3 została ulepszona, gdyż po oddaniu jej do użytkowania poniesione zostały koszty związane z wykończeniem budynku, niemniej jednak nie przekraczały one 30%.

Nie pamięta Pani, czy przysługiwało Pani prawo do odliczenia VAT przy budowie Nieruchomości 1 i 2.

W przyszłości planuje Pani przekształcić prowadzoną przez siebie działalność w jednoosobową spółkę kapitałową – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Planuje Pani również wycofać ww. Nieruchomości z prowadzonej działalności, tak aby nadal stanowiły Pani majątek, a nie majątek Spółki. W przyszłości planuje Pani aby powstała z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej Spółka wynajmowała od Pani Nieruchomości dla celów związanych z prowadzoną działalnością. Nieruchomości zatem nie będą użytkowane prywatnie, ale wynajmowane przez Panią w całości na rzecz Spółki.

Czynsze najmu zostaną ustalone na warunkach rynkowych. Czynności te nie będą korzystać ze zwolnienia VAT.

Pani wątpliwości dotyczą określenia, czy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do Pani majątku prywatnego, przed dokonaniem planowanego przekształcenia stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Pani wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania Nieruchomości z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, które następnie zamierza Pani wynajmować, w ramach majątku prywatnego, pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towarów na Pani cele osobiste. Jak wynika z opisu sprawy, ww. Nieruchomości po wycofaniu ich do majątku prywatnego w dalszym ciągu będą służyły Pani do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (będą wykorzystywane na cele najmu na rzecz podmiotów trzecich, tj. Spółki do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej).

Należy zauważyć, że oddając w najem ww. Nieruchomości, po ich uprzednim wycofaniu z działalności gospodarczej, nie utraci Pani statusu czynnego podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowych Nieruchomości w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania Nieruchomości z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (które Pani jako osoba fizyczna będzie wykorzystywała do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. na potrzeby najmu), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, ww. czynność wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Jak wynika z okoliczności sprawy jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomości 1, 2 i 3 wykorzystuje Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość 1 została wybudowana w 1999 r. Nieruchomość 2 została wybudowana w 2015 r. Nieruchomość 3 została wybudowana w 2021 r. i przysługiwało Pani prawo do odliczenia VAT. Szacunkowa wartość Nieruchomości wynosi ok. (...) złotych. W przyszłości planuje Pani przekształcić prowadzoną przez siebie działalność w jednoosobową spółkę kapitałową – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Planuje Pani również wycofać Nieruchomości z prowadzonej działalności, tak aby nadal stanowiły Pani majątek, a nie Spółki. Ww. Nieruchomości nie będą użytkowane prywatnie, ale będą wynajmowane przez Panią w całości na rzecz Spółki. Jak wskazała Pani w opisie sprawy, usługi najmu przedmiotowych Nieruchomości będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będą korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem Nieruchomości nadal będą przez Panią wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia ww. Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej wskazanych Nieruchomości, nie spowoduje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od wydatków poniesionych na ww. Nieruchomości, na podstawie art. 91 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).