Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywania w ewidencji, sporządzanej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, danych z faktur dokumentujących sprzedaż (nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, ponieważ faktury te nie są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest w zakresie pytania 1-3 nieprawidłowe, w zakresie pytania nr 4 prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który skutków podatkowych wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka jest podmiotem, mającym w Polsce siedzibę i posiadającym status czynnego podatnika VAT. W ramach działalności gospodarczej Spółka świadczy m.in. usługi najmu miejsc parkingowych („wynajem”). Wynajem jest świadczony na zamkniętym, ogrodzonym obszarze parkingu płatnego niestrzeżonego, czynnego całą dobę, 7 dni w tygodniu, zarządzanym przez Spółkę.

Poprzez wjazd na parking klient korzystający z parkingu zawiera ze Spółką umowę najmu miejsca parkingowego na określonych w regulaminie warunkach. Umowa najmu miejsca postojowego ulega zakończeniu z chwilą wyjazdu pojazdu z parkingu.

Zgodnie z regulaminem, Spółka nie ponosi żadnej odpowiedzialności za szkody powstałe w wyniku kradzieży, zniszczenia lub uszkodzenia pojazdu użytkownika powstałe na terenie parkingu z winy użytkownika pojazdu, osób trzecich, w tym innych właścicieli pojazdów, zwierząt, bądź działania siły wyższej. Spółka nie ponosi odpowiedzialności za rzeczy pozostawione w pojeździe użytkownika lub stanowiące wyposażenie pojazdu użytkownika.

Spółka nie zawiera z klientem korzystającym z parkingu umowy przechowania pojazdu, ani żadnej innej umowy, która zobowiązywałaby Spółkę do sprawowania pieczy nad pojazdem pozostawionym na parkingu. Wjazdy i wyjazdy pojazdów na teren parkingu rejestrowane są przez system automatyczny a w razie jego awarii przez pracowników ochrony.

W zamian za wynajem miejsca parkingowego Spółce przysługuje wynagrodzenie stanowiące należny czynsz. Czynsz jest płatny w formie miesięcznego abonamentu lub opłaty jednorazowej zależnej od czasu postoju pojazdu na parkingu, uiszczanej w automatycznej kasie parkingowej. Opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi.

Automatyczna kasa parkingowa nie stanowi kasy rejestrującej w znaczeniu przepisów normujących podatek od towarów i usług oraz zasady stosowania kas rejestrujących.

W regulaminie świadczenia usługi najmu nie zostały zamieszczone żadne zapisy dotyczące fakturowania świadczonej usługi. Dokonując prezentacji sprzedaży w ewidencji podatkowej VAT (JPK_V7M), w zakresie w jakim usługi nie są fakturowane Spółka ujmuje je na podstawie zbiorczego dokumentu wewnętrznego oznaczonego jako WEW.

Pytania

1.Czy w przypadku usług najmu miejsc parkingowych, za które opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę, jeżeli dopiero po zakończeniu świadczenia usługi, w terminie po 15 dniu następnego miesiąca najemca poinformuje, że dokonał zakupu usługi jako podatnik i zażąda wystawienia faktury?

2.Czy w przypadku usług najmu miejsc parkingowych, za które opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę, jeżeli dopiero po zakończeniu świadczenia usługi, w terminie po 15 dniu następnego miesiąca najemca niebędący podatnikiem zażąda wystawienia faktury?

3.Czy w przypadku gdy dla usług najmu miejsc parkingowych, za które opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi, Spółka na żądanie najemcy złożone po upływie terminu płatności i zakończeniu korzystania z usługi najmu wystawi fakturę, dokument taki nie będzie uznany za wystawiony po terminie i jako taki wadliwy?

4.Czy w przypadku fakturowania sprzedaży na żądanie nabywcy złożone po upływie terminu płatności i zakończeniu korzystania z usługi sprzedaż musi być prezentowana w JPK_V7M na podstawie faktury?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W przypadku najmu miejsc parkingowych, za które opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi, Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi najmu, jeżeli dopiero po 15 dniu miesiąca następującego po miesiącu świadczenia usługi najmu najemca poinformuje, że dokonał zakupu jako podatnik i zażąda wystawienia faktury.

2.W przypadku najmu miejsc parkingowych, za które opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi, Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi najmu, jeżeli dopiero po 15 dniu miesiąca następującego po miesiącu świadczenia usługi najmu najemca niebędący podatnikiem VAT zażąda wystawienia faktury.

3.W przypadku gdy dla usług najmu miejsc parkingowych, za które opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi, Spółka na żądanie najemcy złożone po upływie terminu płatności i zakończeniu korzystania z usługi najmu wystawi fakturę, dokument takie nie będzie uznany za wystawiony po terminie i jako taki wadliwy.

4.W przypadku fakturowania sprzedaży na żądanie nabywcy złożone po upływie terminu płatności i zakończeniu korzystania z usługi sprzedaż musi być prezentowana w JPK_V7M na podstawie faktury.

Uzasadniając zaprezentowane przez Spółkę stanowiska w sprawie należy w pierwszej kolejności wskazać, iż zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku odpłatnego świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się w Polsce obowiązek fakturowania z mocy prawa powstaje jedynie wówczas, gdy nabywcą jest podatnik VAT, podatnik podatku od wartości dodanej albo podatku o podobnym charakterze, a także osoba prawna niebędąca podatnikiem.

Przy czym, w żadnym z przepisów ustawy o VAT prawodawca nie wprowadził ogólnego domniemania, iż usługi, lub chociaż niektóre z nich, są świadczone na rzecz wskazanych w poprzednim zdaniu podmiotów, co skutkowałoby obowiązkowym fakturowaniem usług.

W konsekwencji, należy przyjąć, iż obowiązek fakturowania powstanie dopiero wówczas gdy świadczący usługę ma wiedzę nt. tego, iż nabywca spełnia warunki określone w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Brak takiej informacji oznacza jednocześnie brak obowiązku fakturowania. Wyjątki zostały przewidziane w art. 106b ust. 3 ustawy o VAT.

W regulacjach takich prawodawca zdefiniował okoliczności, w których obowiązek fakturowania występuje o ile żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W odniesieniu do zrealizowanych usług regulacja taka, a dokładnie art. 106b ust. 3 pkt ustawy o VAT, ma zastosowanie wówczas gdy obowiązek wystawienia faktury nie wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W praktyce zwykło się przyjmować, iż przepis taki ma zastosowanie w przypadku tzw. sprzedaży konsumenckiej (tj. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) czy zwolnionej od VAT. W istocie tak jest, dla takich transakcji jest właściwy, jednak ustawodawca nie zawęził jego zastosowania li tylko do takich okoliczności.

Biorąc pod uwagę treść i istotę przepisu należy stwierdzić, że jego ratio legis to nałożenie na podatnika obowiązku fakturowania we wszystkich tych przypadkach, w których biorąc pod uwagę przesłanki obiektywne realizacji świadczenia, w świetle posiadanych informacji nie był on zobligowany do wystawienia faktury.

Tym samym, jeżeli przy zachowaniu należytej staranności świadczący usługę uzyska informację o tym, iż nabywca jest podatnikiem VAT, podatku od wartości dodanej, podatku o podobnym charakterze lub osobą prawną niebędącą podatnikiem dopiero po wykonaniu usługi, wówczas co do zasady jest obowiązany wystawić fakturę.

Przy czym właściwe jest tutaj odpowiednie zastosowanie art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czego obwiązek fakturowania występuje jedynie wówczas gdy informacja o statusie nabywcy, również poprzez żądanie wystawienia faktury została przekazana świadczącemu w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym usługa została wykonana.

Inna interpretacja przepisów art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, z pominięciem art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT prowadziłoby do nieakceptowalnej sytuacji, w której przekazanie przez nabywcę usługi informacji o jego statusie i skuteczne żądanie fakturowania istniałoby przez czas nieokreślony, co niejednokrotnie czyniłoby spełnienia żądania niemożliwym (a przecież racjonalny ustawodawca bierze pod uwagę, że: Ad impossibilia nemo obligatur).

Z drugiej strony, w przypadku usług, dla których jest to możliwe z uwagi na okoliczności ich świadczenia, generalne pozbawienie nabywcy prawa do przekazania już po wykonaniu usługi informacji o swoim statusie i zażądania wystawienia faktury również byłoby nieakceptowalne, a wobec braku możliwości uzyskania faktury mogłoby prowadzić do naruszenia zasady neutralności.

Za tym, iż nabywca może skutecznie poinformować świadczącego o swoim statusie już po wykonaniu usługi przemawiają takie regulacje ustawy o VAT jak chociażby wskazujące na termin do fakturowania (standardowo jest to 15. dzień miesiąca po miesiącu wykonania usługi) czy chociażby przepisy wykonawcze nakładające na podatników obowiązek ujmowania w składanej administracji podatkowej ewidencji (JPK_V7) nawet tych faktur, które zostały wystawione do sprzedaży zafiskalizowanej uprzednio w kasie rejestrującej.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy stwierdzić, że w przypadku gdy dopiero po wykonaniu usługi świadczący dowie się, iż nabywca jest podmiotem wskazanym w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, wówczas jest on zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi. Jednocześnie, ratio legis przepisu art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przemawia za tym, iż obowiązek fakturowania powstaje, jedynie wówczas, gdy żądanie fakturowania, a jednocześnie informacja o statusie nabywcy zostanie otrzymana przez świadczącego w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym usługa została wykonana.

Konstytuując obowiązek fakturowania na podstawie art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT prawodawca zastrzegł m.in., że pomimo otrzymanego po wykonaniu usługi żądania świadczący nie ma obowiązku wystawienia faktury jeżeli dotyczy ono usług wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT. Pośród takich, w literze b) tiret trzecia prawodawca wskazał na usługi najmu, dzierżawy, leasingu oraz usługi i o podobnym charakterze.

Wobec tego, w przypadku świadczonych usług najmu, podatnik wykonujący je nie ma obowiązku wystawienia faktury nawet wówczas gdy po wykonaniu usługi otrzyma żądanie jej fakturowania. Przy czym, w przypadku gdy najemcą (tj. korzystającym) jest podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT obowiązek fakturowania nie powstaje, o ile obiektywnie świadczący nie miał przed wykonaniem usługi lub w trakcie jej realizacji wiedzy o statusie nabywcy.

Stąd, w okolicznościach opisanych w niniejszym wniosku, biorąc pod uwagę przedmiot i okoliczności świadczonej usługi należy stwierdzić, że jeżeli po jej wykonaniu najemca (klient) zażąda faktury, w tym poinformuje o tym, iż jest podatnikiem VAT, Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia faktury.

Przy czym, fakt że Spółka nie ma takiego obowiązku nie stoi na przeszkodzie temu, by działając w interesie klientów, Spółka postanowiła, iż będzie wystawiała faktury, jeżeli stosowne żądanie, w tym oświadczenie o statusie nabywcy otrzyma w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu wykonania usługi. Skoro bowiem zastrzeżenie zawarte w lit. a) art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT decyduje o tym, iż podatnik nie ma obowiązku wystawienia na skutek otrzymania żądania, to w ramach wnioskowania a maiori ad minus może wystawiać faktury na podstawie wniosku (informacji) uzyskanego w określonym przez siebie terminie umożliwiającym mu rzetelne rozliczanie podatku od towarów i usług.

Takie ograniczenie terminu dokonane przez Spółkę pozwoli jej na rzetelne, terminowe i przejrzyste prezentowanie sprzedaży w prowadzonej ewidencji, przekazywanej następnie administracji skarbowej w strukturze JPK_V7M.

W przypadku usług najmu ustawodawca wiąże termin fakturowania z terminem płatności. Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT fakturę dotyczącą m.in. usług najmu wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności. Skoro w analizowanej sytuacji umowny termin płatności określony został na moment zakończenia parkowania i korzystania z usługi, to w zasadzie najpóźniej w tym terminie winna być wystawiona faktura (gdyby istniał taki obowiązek).

Zważywszy jednak na to, że w analizowanym przypadku faktury wystawione na podstawie żądania lub informacji klienta złożonych po wykonaniu usługi i upływie terminu płatności są dokumentami wystawianymi na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, tutaj również na podstawie decyzji podatnika, pomimo braku obowiązku, należy stwierdzić, iż są one wystawione z zachowaniem prawa podatkowego i jako takie nie są wadliwe.

Pomimo bowiem, że nie zostało to expresiss verbis wskazane w art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, poprzez takie regulacje prawodawca w istocie godzi się na to, by faktury wystawione na podstawie takiej regulacji były przez podatnika wystawione bez zachowania terminów określonych w art. 106i ustawy o VAT, tutaj mającego charakter regulacji ogólnej wyłączonej ze stosowania poprzez działanie na podstawie przepisu szczególnego art. 106b ust. 3 ustawy o VAT (niezależnie od umiejscowienia takich przepisów w ustawie).

W związku z tym, że sprzedaż Spółki, której dotyczy niniejszy wniosek nie podlega fiskalizacji w kasie rejestrującej, brak jest podstaw do stosowania przy ewidencjonowaniu sprzedaży oznaczenia „FP” dla wystawionych faktur.

Jednocześnie biorąc pod uwagę to, że faktury takie mogą stanowić źródło podatku naliczonego dla najemców miejsc parkingowych, winny one być ujęte w ewidencji Spółki jako źródło informacji o sprzedaży. Prezentacja taka, tj. na podstawie faktury (§ 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia), jest możliwa dzięki wprowadzonemu przez Spółkę ograniczeniu terminu skutecznego wnioskowania o fakturę, idzie w parze z pomniejszeniem o jej wartość sprzedaży wykazywanej na podstawie zbiorczego dokumentu wewnętrznego WEW.

Dzięki takiej prezentacji organ ma możliwość nie tylko weryfikacji prawidłowości rozliczeń Spółki, ale również jej klienta, który dokonał odliczenia VAT z otrzymanej od Spółki faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w zakresie:

• pytań nr 1-3 nieprawidłowe,
• pytania nr 4 prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit b) ustawy:

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Przepis art. 106b ust. 3 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy:

Z kolei przepis art. 106i ust. 6 ustawy stanowi, że:

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Zakres i sposób, w jaki czynności dokonywane są przez podmioty winny być udokumentowane za pomocą faktur, zawarty jest w przepisach o podatku od towarów i usług. Katalog czynności dokumentowanych fakturami obejmuje m.in. dokonanie sprzedaży, przez którą rozumie się - stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest podmiotem mającym siedzibę w Polsce i posiadającym status czynnego podatnika podatku VAT. W ramach działalności gospodarczej Spółka świadczy m.in. usługi najmu miejsc parkingowych. Umowa najmu miejsca postojowego ulega zakończeniu z chwila wyjazdu pojazdu z parkingu. Wjazdy i wyjazdy pojazdów na teren parkingu rejestrowane są przez system automatyczny, a w razie jego awarii przez pracowników ochrony. W zamian za wynajem miejsca parkingowego Spółce przysługuje wynagrodzenie stanowiące należny czynsz. Czynsz jest płatny w formie miesięcznego abonamentu lub opłaty jednorazowej zależnej od czasu postoju pojazdu na parkingu, uiszczanej w automatycznej kasie parkingowej. Opłata jest uiszczana za pomocą automatycznej kasy parkingowej bezpośrednio przed zakończeniem korzystania z usługi.

Wątpliwości Państwa w pierwszej kolejności dotyczą tego czy Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury za wyświadczoną usługę w dwóch sytuacjach:

• jeżeli po zakończeniu usługi, dopiero w terminie po 15. dniu następnego miesiąca usługobiorca poinformuje, że dokonał zakupu usługi jako podatnik i zażąda wystawienia faktury,
• jeżeli po zakończeniu usługi, dopiero w terminie po 15. dniu następnego miesiąca usługobiorca niebędący podatnikiem zażąda wystawienia faktury.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że, zgodnie z ogólną zasadą wystawiania faktur, podatnik świadczący usługi na rzecz innego podatnika, jest zobowiązany do wystawienia faktury z tego tytułu. Natomiast jeżeli sprzedaż zostaje dokonana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, wówczas sprzedawca (czynny podatnik VAT) zasadniczo nie jest zobowiązany przepisami ustawy do wystawienia faktury. Jednakże w sytuacji, kiedy nabywca zażąda wystawienia faktury, w terminie przewidzianym w art. 106b ust. 3 ustawy, podatnik jest zobowiązany do jej wystawienia.

Zgodnie natomiast z art. 106i ust. 1 ustawy faktura powinna być wystawiona do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano świadczenie usług. Zatem podatnik świadczący usługi powinien w taki sposób zorganizować swoją sprzedaż, aby ww. przepisy mogły być przez niego zastosowane. To na usługodawcy bowiem ciąży obowiązek przestrzegania przepisów wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.

W opisanej sytuacji, gdy podatnik na którego rzecz Spółka wyświadczyła usługę udostępnienia miejsca parkingowego, wystąpi z żądaniem wystawienia faktury, Spółka będzie miała obowiązek wystawienia takiej faktury. Obowiązek wystawienia faktury na rzecz podatnika, wynika bowiem wprost z art. 106 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy stwierdzić, że pomimo tego, że w opisanej sytuacji faktura będzie wystawiona niezgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, nie można jej uznać za wadliwą, gdyż będzie dokumentowała rzeczywiste zdarzenie.

W przypadku żądania wystawienia faktury przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej Spółka również będzie zobowiązana do wystawienia faktury za wyświadczoną usługę, w sytuacji, gdy żądanie to nastąpi w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wyświadczona została usługa. W niniejszej sprawie nie będzie miało zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 106b ust. 3 pkt 1 lit. a). Usługa opisana we wniosku ma charakter usługi udostępniania miejsc parkingowych, do której stosuje się zasady ogólne ustawy o VAT w tym ogólną zasadę dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy. Oznacza to, że obowiązek podatkowy w przypadku świadczenia takiego rodzaju usługi powstaje z chwilą jej wykonania.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1-3 uznaję je za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy w przypadku fakturowania sprzedaży na żądanie nabywcy złożone po zakończeniu korzystania z usługi sprzedaż musi być prezentowana w pliku JPK_V7M z deklaracją na podstawie faktury.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Stosownie do treści art. 99 ust. 11b ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy:

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy:

Ponadto, od 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 13 ze zm.), został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową. Plik JPK VAT z deklaracją dla potrzeb VAT powinien zawierać m.in. informacje o dostawach niektórych wyrobów i świadczonych usługach wraz z odpowiednim ich oznaczeniem oraz oznaczenia dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r.:

W myśl § 10 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r.

Stosownie do przepisu § 10 ust. 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r.

Na podstawie art. 106h ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106h ust. 2 ustawy:

W myśl art. 109 ust. 3d ustawy:

Z powyższego wynika, że w prowadzonej ewidencji dla celów prawidłowego rozliczenia podatku należnego, symbolem „FP” powinny być oznaczone faktury dotyczące sprzedaży udokumentowanej paragonem fiskalnym, jak i faktury wystawiane przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdzie wartość sprzedaży i kwota podatku zostały ujęte w raporcie fiskalnym dobowym z kasy rejestrującej.

Natomiast oznaczenie „WEW” dotyczy między innymi czynności, które nie są udokumentowane oryginalnymi dokumentami zakupu/sprzedaży tj. fakturą i dotyczy między innymi sprzedaży bezrachunkowej (sprzedaży na rzecz osób fizycznych która jest zwolniona z ewidencji na kasie fiskalnej).

Zatem, sprzedaż nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej i dla której nie jest wystawiona jednocześnie faktura należy wykazać na podstawie zapisu zbiorczego oznaczanego „WEW”.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że sprzedaż za świadczoną usługę w ewidencji podatkowej VAT (JPK_V7M), w zakresie w jakim usługi nie są fakturowane Spółka ujmuje na podstawie zbiorczego dokumentu wewnętrznego oznaczonego jako WEW.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli dokonywana przez podatnika sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych nie podlega fiskalizacji za pomocą kasy rejestrującej, a podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury, to transakcja taka powinna zostać ujęta w ewidencji na podstawie dokumentu wewnętrznego. W JPK_VAT z deklaracją do takiego dokumentu ma zastosowanie oznaczenie „WEW”. Natomiast w przypadku obowiązku wystawienia faktury podatek należny w ewidencji powinien być wykazany z tej faktury.

Tym samym, w sytuacji, gdy Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury (tj. na rzecz podatników) z tytułu realizacji świadczonych usług, bez względu na termin jej wystawienia, będzie musiała swoją sprzedaż wykazać w pliku JPK_V7M z deklaracją na podstawie faktury.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych niepodlegającej fiskalizacji za pomocą kasy rejestrującej, transakcje takie, jak już wyżej wskazano, powinny zostać ujęte w ewidencji w wysokościach zbiorczych na podstawie dokumentu wewnętrznego. W JPK VAT z deklaracją do takiego dokumentu ma zastosowanie oznaczenie „WEW”. Oznaczenie to ma zastosowanie bez względu na to, w którym momencie Państwa klient zgłosi żądanie wystawienia faktury, czy przed czy po dokonaniu transakcji oraz kiedy faktura zostanie wystawiona.

Zatem nie mają Państwo obowiązku wykazywania w ewidencji, sporządzanej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, danych z faktur dokumentujących sprzedaż (nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, ponieważ faktury te nie są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informuję że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej Pani przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w Państwa stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).