Skutki podatkowe wycofania Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej i przeniesienia ich do majątku osobistego celem da... - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.452.2024.1.NS
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Skutki podatkowe wycofania Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej i przeniesienia ich do majątku osobistego celem dalszego najmu prywatnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 10 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wycofania Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej i przeniesienia ich do majątku osobistego celem dalszego najmu prywatnego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Prowadzi Pan przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od dnia (…) lutego 1999 r. Głównym przedmiotem działania jest zgodnie z rejestrem CEIDG sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (PKD 47.11.Z).
Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako VAT) i wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem.
Opis Nieruchomości
Budynek (dalej: Nieruchomość), w którym prowadzona jest działalność został wybudowany przez Pana i Pana małżonkę – budowa rozpoczęła się w maju 1998 r. Na zrealizowanie inwestycji zaciągnęli Państwo kredyt i wszelkie koszty związane z budową były rozliczane w działalności. W stosunku do tych wydatków miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i z tego prawa Pan skorzystał. Posiada Pan wspólność majątkową. Od samego początku w budynku prowadzona była działalność handlowo-usługowa taka jak do tej pory. Budynek jako kompletny i zdatny do użytkowania w części handlowo-usługowej został oddany do użytku w listopadzie 2011 r. W tym samym roku rozpoczęła się amortyzacja budynku dla celów podatkowych. W prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, Nieruchomość służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.
Opis pozostałych środków trwałych
W trakcie prowadzenia działalności nabył Pan oraz wprowadził do ewidencji środków trwałych maszyny i sprzęt służący prowadzonej działalności – a więc służący czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Do tych środków trwałych zalicza Pan lady chłodnicze, maszyny do opiekania kurczaków, regał chłodniczy, system paneli fotowoltaicznych, ściankę z przesuwnymi drzwiami. W nawiązaniu do wszystkich tych środków trwałych przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wszystkie ww. środki trwałe widnieją w ewidencji Środków Trwałych jako osobne środki trwałe – tj. nie stanowią one ulepszenia Nieruchomości. Instalacja fotowoltaiczna nie jest na stałe związana z budynkiem, co oznacza, że można ją odłączyć od budynku bez uszczerbku dla jego konstrukcji, a także bez uszczerbku dla samej instalacji, w związku z czym nie potraktował Pan ww. instalacji fotowoltaicznej jako ulepszenia budynku. Część instalacji fotowoltaicznej zamontowana na specjalnych metalowych szynach znajduje się na dachu budynku sklepu (Nieruchomości), a część systemu znajduje się na ziemi. Ścianka wraz z przesuwnymi drzwiami jest osobnym środkiem trwałym, ponieważ można ją zdemontować.
Obecnie planuje Pan, w okolicach połowy 2024 roku, wycofanie Nieruchomości wraz z pozostałymi środkami trwałymi z ewidencji środków trwałych. Nieruchomość wraz z pozostałymi środkami trwałymi zostanie alokowana do Pana majątku prywatnego.
Uzasadnieniem wyżej opisanej reorganizacji majątkowej jest to, że planuje Pan w 2024 roku wygaszenie działalności gospodarczej, a następnie jej formalną likwidację. W związku z tym, między wygaszeniem działalności a jej formalną likwidacją nastąpi uporządkowanie Pana majątku prywatnego oraz majątku w działalności. Po wyłączeniu Nieruchomości i likwidacji działalności Nieruchomość wraz ze sprzętem zaliczanym do osobnych środków trwałych będzie wynajmowana na rzecz osoby trzeciej wyłącznie przez Pana. Czynności związane z najmem zamierza Pan wykonywać jako osoba fizyczna w sposób ciągły i we własnym imieniu. Po wycofaniu Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczona przez Pana usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT.
Pytania
1. Czy wycofanie ww. Nieruchomości z działalności gospodarczej i przeniesienie jej do majątku osobistego celem dalszego najmu prywatnego, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług?
2. Czy wycofanie ww. pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej i przeniesienie ich do Pana majątku osobistego celem dalszego najmu prywatnego, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, wycofanie z działalności przedmiotowej Nieruchomości i pozostałych środków trwałych, a następnie przekazanie ich do majątku osobistego nie doprowadzi do powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT, bowiem towar zostanie wyłączony z majątku przedsiębiorstwa w celu dalszego wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych.
Na potrzeby regulacji podatku VAT ustawodawca przyjął w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję legalną działalności gospodarczej, w myśl której jest to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Tym samym należy uznać, że najem wycofanej do majątku osobistego Nieruchomości na cele niemieszkalne wraz z pozostałymi środkami trwałymi, świadczony w sposób ciągły i dla celów zarobkowych wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Zawierane umowy najmu będą miały bowiem długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu będą w zasadzie stałe.
Wycofanie środków trwałych do Pana majątku osobistego ma na celu świadczenie usług najmu na rzecz podmiotu trzeciego. Przedmiotowy najem będzie nosił znamiona działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy będzie świadczony przez osobę fizyczną jako przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej czy osobę fizyczną (konsumenta). W obu bowiem wypadkach świadczenie usług najmu będzie spełniało przesłanki definicji działalności gospodarczej zawarte w przepisach ustawy o podatku VAT.
W związku z powyższym dalsze wykorzystanie Nieruchomości na cele niemieszkalne i pozostałych środków trwałych do wykonywania czynności opodatkowanych VAT nie spowoduje żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług, bowiem nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania, zmiany przeznaczenia towaru, jak również w szczególności utraty statusu podatnika VAT. Opisany najem Nieruchomości niemieszkalnych oraz pozostałych środków trwałych stanowić będzie również odpłatne świadczenie usług, zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a więc będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
Powyższe stanowisko prezentowały wielokrotnie organy podatkowe, jak chociażby Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacjach z 22 lipca 2014 r. (nr IPTPP1/443-317/14-5/RG) oraz z 30 września 2013 r. (nr IPTPP4/443-528/13-2/UNR), który stwierdził, iż czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych – w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do działalności gospodarczej – nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej transakcji. Potwierdził również, że podatnik nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu wyprowadzenia z ewidencji środków trwałych nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, a następnie przeniesionej do majątku prywatnego celem przeznaczenia na wynajem w ramach tzw. najmu prywatnego.
Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach z 10 stycznia 2013 r. (nr ILPP1/443-966/12-2/KG) oraz z 8 kwietnia 2010 r. (nr ILPP1/443-105/10-4/BD) potwierdza, że w przypadku wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych firmy i przeznaczenia jej do wynajmu poza zakresem działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. W innym miejscu wskazuje, że lokale użytkowe po wycofaniu ze środków trwałych w firmie w dalszym ciągu będą wynajmowane i czynność ta będzie opodatkowana podatkiem VAT, dlatego też nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ostatecznie potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy stanowi wypowiedź Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 14 października 2010 r. (nr ITPP2/443-569/10/AD), w szczególności w słowach: „(...) czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych – w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych – nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług”.
W związku z powyższym stoi Pan na stanowisku, iż najem prywatny lokalu niemieszkalnego wraz z pozostałymi środkami trwałymi świadczony na rzecz osoby trzeciej w sposób ciągły i dla celów zarobkowych wypełnia definicję działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie ma przy tym znaczenia, czy usługi będą świadczone w ramach prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej, czy w ramach odrębnego źródła przychodu. Kwalifikacja uzyskiwanego przychodu na potrzeby podatku dochodowego nie zmienia skutków podejmowanych czynności w podatku VAT.
Tym samym, przekazanie do majątku prywatnego Nieruchomości w celu wykorzystania jej do czynności opodatkowanych VAT nie powoduje utraty statusu podatnika VAT, zmiany przeznaczenia towaru ani przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, zatem czynność wycofania Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie rodziła żadnych konsekwencji na gruncie ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z art. 659 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.
Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693);
Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.
W świetle powołanych wyżej przepisów, najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od dnia (…) lutego 1999 r. Głównym przedmiotem działania jest zgodnie z rejestrem CEIDG sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (PKD 47.11.Z). Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako VAT) i wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem. Budynek (Nieruchomość), w którym prowadzona jest działalność został wybudowany przez Pana i Pana małżonkę – budowa rozpoczęła się w maju 1998 r. Na zrealizowanie inwestycji zaciągnęli Państwo kredyt i wszelkie koszty związane z budową były rozliczane w działalności. W stosunku do tych wydatków miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i z tego prawa Pan skorzystał. Posiada Pan wspólność majątkową. Od samego początku w budynku prowadzona była działalność handlowo-usługowa taka jak do tej pory. Budynek jako kompletny i zdatny do użytkowania w części handlowo-usługowej został oddany do użytku w listopadzie 2011 r. W tym samym roku rozpoczęła się amortyzacja budynku dla celów podatkowych. W prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, Nieruchomość służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. W trakcie prowadzenia działalności nabył Pan oraz wprowadził do ewidencji środków trwałych maszyny i sprzęt służący prowadzonej działalności – a więc służący czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Do tych środków trwałych zalicza Pan lady chłodnicze, maszyny do opiekania kurczaków, regał chłodniczy, system paneli fotowoltaicznych, ściankę z przesuwnymi drzwiami. W nawiązaniu do wszystkich tych środków trwałych przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wszystkie ww. środki trwałe widnieją w ewidencji Środków Trwałych jako osobne środki trwałe – tj. nie stanowią one ulepszenia Nieruchomości. Obecnie planuje Pan, w okolicach połowy 2024 roku, wycofanie Nieruchomości wraz z pozostałymi środkami trwałymi z ewidencji środków trwałych. Nieruchomość wraz z pozostałymi środkami trwałymi zostanie alokowana do Pana majątku prywatnego. Uzasadnieniem opisanej reorganizacji majątkowej jest to, że planuje Pan w 2024 roku wygaszenie działalności gospodarczej, a następnie jej formalną likwidację. W związku z tym, między wygaszeniem działalności a jej formalną likwidacją nastąpi uporządkowanie Pana majątku prywatnego oraz majątku w działalności. Po wyłączeniu Nieruchomości i likwidacji działalności, Nieruchomość wraz ze sprzętem zaliczanym do osobnych środków trwałych będzie wynajmowana na rzecz osoby trzeciej wyłącznie przez Pana. Czynności związane z najmem zamierza Pan wykonywać jako osoba fizyczna w sposób ciągły i we własnym imieniu. Po wycofaniu Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczona przez Pana usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT.
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy wycofanie Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej i przeniesienie ich do Pana majątku osobistego celem dalszego najmu prywatnego, opodatkowanego podatkiem VAT, niekorzystającego ze zwolnienia od podatku, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Nieruchomość i pozostałe środki trwałe objęte zakresem postawionych we wniosku pytań, po ich wycofaniu z działalności gospodarczej będą wynajmowane na rzecz osoby trzeciej, a świadczona przez Pana usługa najmu prywatnego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT, a wiec Nieruchomość i pozostałe środki trwałe będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych, do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania z jednoosobowej działalności gospodarczej Nieruchomości i pozostałych środków trwałych, które po wycofaniu nadal będą przez Pana wynajmowane, nie ma zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpił dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, odpowiadając na Pana pytanie stwierdzić należy, że wycofanie Nieruchomości i pozostałych środków trwałych z działalności gospodarczej i przeniesienie ich do Pana majątku osobistego celem dalszego najmu prywatnego, opodatkowanego podatkiem VAT, niekorzystającego ze zwolnienia od podatku, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i nr 2 uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto, zauważyć należy, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego.
W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Ponadto, odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).