Podleganie opodatkowaniu i korekta podatku naliczonego w związku z przeniesieniem budynku z działalności gosp. do majątku prywatnego. - Interpretacja - null

ShutterStock

Podleganie opodatkowaniu i korekta podatku naliczonego w związku z przeniesieniem budynku z działalności gosp. do majątku prywatnego. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Podleganie opodatkowaniu i korekta podatku naliczonego w związku z przeniesieniem budynku z działalności gosp. do majątku prywatnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

·prawidłowe – w części dotyczącej braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienia budynku („BG”) do majątku prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·prawidłowe – w części dotyczącej braku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z przeniesieniem budynku („BG”) do majątku prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

·braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przeniesienia budynku („BG”) do majątku prywatnego,

·braku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z przeniesieniem budynku („BG”) do majątku prywatnego.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 lipca 2024 r. (wpływ 29 lipca 2024 r.) oraz pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ 30 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwany dalej: Stroną) prowadzi działalność gospodarczą nieprzerwanie od (…) 2001 r. Głównym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest produkcja wyrobów mięsnych, prowadzenie restauracji i działalność transportowa. Wnioskodawca zatrudnia 14 pracowników, głównie przy produkcji wyrobów mięsnych. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19%.

Wnioskodawca do tego momentu prowadząc działalność gospodarczą (zwana dalej: „DG”) wykorzystywał do tego następujące aktywa będące jego własnością, a mianowicie:

1.Budynki znajdujące się przy ul. W. i ul. D. w miejscowości X:

a)budynek zwany głównym (zwany dalej: „BG”), w którym znajduje się:

·część restauracyjna,

·część produkcyjna wykorzystywana do produkcji wędlin,

·część niezwiązana z działalnością gospodarczą.

Budynek ten został oddany do prowadzenie DG w roku 2002, podatek VAT został w całości odliczony.

b)garaże murowane – przyjęte do DG w sierpniu 2014 r., podatek VAT został w całości odliczony;

c)budynek gospodarczy chłodnia przyjęte do DG w lipcu 2016 r., podatek VAT został w całości odliczony;

d)garaże przyjęte do DG w sierpniu 2018 r., podatek VAT został w całości odliczony;

e)budynek chłodnia przyjęte do DG w lipcu 2021 r., podatek VAT został w całości odliczony;

f)budynek biurowy ogród zimowy przyjęte do DG w lipcu 2021 r., podatek VAT został w całości odliczony;

g)część budynku przy ul. D. przyjęte do DG w 2022 r. podatek VAT odliczany jest w proporcji 24% całości budynku, gdyż tylko taka część jest użytkowana do działalności gospodarczej.

Poza ww. składnikami majątku służącymi DG Wnioskodawca posiada działkę znajdującą się w X, zakupioną w 2023 r., zwaną dalej „działką”. Działka ta została zakupiona prywatnie przez Wnioskodawcę. Jeżeli chodzi o nakłady finansowe poniesione na zakup działki to są one równe wartości wynikające z aktu notarialnego, tj. (…). Przedmiotowa nieruchomość w przeszłości, ani w chwili obecnej nie była wykorzystywana w DG.

Jeżeli chodzi o nieruchomości wskazane w pkt 1 to są one amortyzowane w wysokości 2,5% rocznie i odpisy amortyzacyjne w tej części zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy. Oczywiście w przypadku nieruchomości wskazanej w pkt 1g) podstawa naliczenia amortyzacji stanowi 24% wartości nieruchomości, ponieważ tylko w tym % nieruchomość jest wykorzystywana w DG. Z kolei, jeżeli chodzi o działkę to docelowo planowane jest jej późniejsze wykorzystanie w celu przeniesienia DG z nieruchomości, o której mowa w pkt 1a), w zakresie produkcji wyrobów mięsnych do tej nieruchomości (działki).

Wnioskodawca ma zamiar przekształcić obecną formę prowadzenia działalności gospodarczej, tj. jednoosobową działalność gospodarczą, w spółkę z o.o. (zwaną dalej „Spółką”). Przekształcenie formy prowadzenia DG ma dotyczyć wszystkich składników majątku poza BG.

Nieruchomość ta (BG) zostanie przeniesiona z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawcy i będzie dalej wynajmowana nowo powstałej Spółce. Tak więc Wnioskodawca będzie prowadził tzw. „najem prywatny”, który dalej będzie opodatkowany podatkiem VAT i z tego tytułu będzie wystawiał na rzecz Spółki faktury VAT. Wnioskodawca będzie wynajmował Spółce salę restauracyjną na organizację przyjęć, bankietów itp. oraz część produkcyjną do produkcji wędlin. Pozostała część majątku firmowego Wnioskodawcy po przekształceniu stanie się własnością Spółki.

Jeżeli chodzi o działkę, to są dwie możliwości przeniesienia jej w przyszłości do DG, tj.:

·nieruchomość zostanie wniesiona do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy przed przekształceniem w Spółkę i po tym przekształceniu stanie się jej (Spółki) majątkiem;

·po przekształceniu jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Spółkę, nieruchomość ta zostanie wniesiona do Spółki.

Należy wyraźnie jeszcze raz podkreślić, iż wszystkie nieruchomości z pkt 1 poza budynkiem, BG, co prawda są funkcjonalnie związane i służą nieruchomości BG, to nie zostaną one po przekształceniu w Spółkę własnością Wnioskodawcy, ale będą stanowić własność Spółki. Ponadto należy stwierdzić, iż to na działce ma zostać wybudowany zakład produkcyjny do produkcji wyrobów mięsnych, a docelowo nieruchomość, o której mowa w pkt 1a) będzie głównie służyła Wnioskodawcy do najmu sali restauracyjnej na organizację przyjęć, bankietów.

Reasumując, w związku z przedstawioną sytuacją Wnioskodawca zastanawia się nad faktem prawidłowego opodatkowania transakcji przeniesienia BG z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawcy, w kontekście skutków w podatku od towarów i usług (zwanego dalej „podatkiem VAT”).

Uzupełnienie opisu sprawy przedstawione w piśmie z 22 lipca 2024 r.

1.Skrót „BG” oznacza budynek opisany w opisie zdarzenia przyszłego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w pkt 1a).

2.Nieruchomość oznaczona BG będzie wykorzystywana w następujący sposób:

·część restauracyjna – będzie wynajmowana firmie prowadzonej przez Pana A, tak jak obecnie;

·część produkcyjna wykorzystywana do produkcji wędlin – będzie wynajmowana nowo powstałej Spółce;

·część niezwiązana z działalnością gospodarczą – będzie prywatnie wykorzystana przez Stronę (brak jakiegokolwiek najmu).

W związku z powyższym Strona uściśla opis zdarzenia przyszłego. Z opisu zdarzenia przyszłego wskazanego we wniosku może błędnie wynikać, że część restauracyjna będzie wynajmowana nowo powstałej Spółce, co jest nieprawdą. Część restauracyjna przeniesiona z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie tak jak obecnie wynajmowana firmie prowadzonej przez Pana A.

3.Część niezwiązana z działalnością gospodarczą w BG była/jest/będzie do momentu przekształcenia formy prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystywana do celów prywatnych – mieszkaniowych Wnioskodawcy.

4.Wnioskodawcy przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia BG. Oczywiście Wnioskodawca odliczył podatek naliczony VAT tylko od części restauracyjnej i poprodukcyjnej BG, a od części mieszkaniowej jako niemającej związku z działalnością gospodarczą odliczenia podatku VAT nie dokonano.

5.Strona odliczyła podatek VAT od budynku głównego (BG) w całości, tylko od części związanych z działalnością gospodarczą, tj. części restauracyjnej i produkcyjnej.

6.„Część niezwiązana z działalnością gospodarczą”, która składa się na BG, nie będzie wynajmowana nowo powstałej Spółce ani żadnemu innemu podmiotowi, tylko będzie prywatnie wykorzystana na cele mieszkaniowe Strony.

7.Jak wskazano powyżej „część niezwiązana z działalnością gospodarczą”, która składa się na BG, ma charakter mieszkalny i taki charakter będzie mieć, służąc potrzebom mieszkaniowym Wnioskodawcy.

8.Poszczególne części BG, tj. część restauracyjna, część produkcyjna oraz część niezwiązana z działalnością gospodarczą, nie stanowią samodzielnych lokali w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm.).

9.Poszczególne części BG, co wynika z powyższych odpowiedzi, mają następujący charakter:

·część restauracyjna – charakter użytkowy;

·część produkcyjna – charakter użytkowy;

·część niezwiązana z działalnością gospodarczą – charakter mieszkaniowy.

10.Poszczególne części BG, po przeniesieniu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, będą wykorzystywane następująco:

·część restauracyjna – wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;

·część produkcyjna – wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;

·część niezwiązana z działalnością gospodarczą – prywatnie przez Stronę do jej potrzeb mieszkaniowych.

Uzupełnienie opisu sprawy przedstawione w piśmie z 26 sierpnia 2024 r.

1.Budynek oznaczony we wniosku jako „BG” stanowi środek trwały, który został wprowadzony przez Stronę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej.

2.W momencie oddania BG do prowadzenia działalności gospodarczej w 2002 r. w budynku znajdowała się część restauracyjna, następnie oddana została część produkcyjna. Część niezwiązana z działalnością gospodarczą, tj. wykorzystywana do celów prywatnych – mieszkaniowych, znajdowała się w momencie oddania BG do prowadzenia działalności gospodarczej, ale nie była ona środkiem trwałym.

3.Przeniesienie BG z majątku firmowego do majątku prywatnego Strony dotyczy całego BG, tj. budynku składającego się z 3 części: restauracyjnej, produkcyjnej i niezwiązanej z działalnością gospodarczą.

4.Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia BG przysługiwało tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej. Wydatki na część niezwiązaną z działalnością gospodarczą, tj. wykorzystywaną do celów prywatnych – mieszkaniowych, nie dawały prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (brak związku z działalnością gospodarczą).

5.Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia BG, przysługiwało tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej, i dlatego tylko w tej części Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego VAT.

Pytania

1.Czy przeniesienie BG przez Wnioskodawcę z DG do majątku prywatnego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy przeniesienie BG przez Wnioskodawcę z DG do majątku prywatnego będzie skutkowało dokonaniem korekty podatku naliczonego VAT związanego z wydatkami na BG?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie nieruchomości z majątku firmowego i przeniesienie jej do majątku prywatnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Stosowna argumentacja zostanie przedstawiona poniżej.

Przypadek Strony nie będzie stanowił odpłatnej dostawy towarów, jak również odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 UVAT. Przepis ten ma następujące brzmienie:

„Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów”.

W związku z brzmieniem ww. przepisu widać jednoznacznie, iż sytuacja Wnioskodawcy nie ma zastosowania do czynności wskazanych w jego dyspozycji (art. 5 ust. 1 UVAT). Wycofanie nieruchomości z DG i przeniesienie do majątku prywatnego nie będzie stanowiło także przekazania na cele osobiste podatnika w rozumieniu art. 7 ust. 2 UVAT, który to przepis ma następujące brzmienie: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Powyższa regulacja nie ma zastosowania do sytuacji Wnioskodawcy, ponieważ nieruchomość po wycofaniu z majątku firmowego nadal będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT – tj. usługi najmu BG przez Wnioskodawcę na rzecz nowo powstałej Spółki.

Kwestia tzw. „najmu prywatnego” przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ma znaczenie dla rozliczeń Wnioskodawcy w podatku dochodowym, ale pozostaje bez wpływu dla podatku VAT, ponieważ najem BG na rzecz Spółki czyni Wnioskodawcę podatnikiem VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 UVAT, który ma następującą treść: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Poza ww. definicją podatnika kluczowa jest definicja działalności gospodarczej wskazana w art. 15 ust. 2 UVAT. Przepis ten ma następujące brzmienie: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę ww. regulacje prawne (art. 15 ust. 1 i 2 UVAT) należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 UVAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem prywatny).

W konsekwencji „prywatny” najem BG stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 UVAT, i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie (przeniesienia BG z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawcy) nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 UVAT, bowiem nie nastąpi przekazanie budynku na cele osobiste.

Nieruchomość z budynkiem będzie wykorzystywana przez Stronę w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany wynajem budynku w ramach tzw. „najmu prywatnego” na rzecz Spółki opodatkowany podatkiem VAT. Wnioskodawca nadal będzie prowadził DG w rozumieniu art. 15 ust. 2 UVAT. W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu BG z jednoosobowej DG Wnioskodawcy do jego majątku prywatnego, w sytuacji gdy po tym wycofaniu nieruchomość ta będzie wykorzystywana do najmu opodatkowanego VAT – czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem VAT.

Reasumując, przeniesienie BG z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie BG z majątku firmowego do majątku prywatnego, w sytuacji gdy nieruchomość ta nadal będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych – nie będzie rodziło żadnych konsekwencji w podatku VAT, tj. nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego VAT.

W przedmiotowej sprawie istotne są następujące przepisy UVAT:

„Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego” – art. 91 ust. 1 UVAT.

„W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania” – art. 91 ust. 2 UVAT.

„W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty” – art. 91 ust. 4 UVAT.

„W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy” – art. 91 ust. 5 UVAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe regulacje nie znajdą zastosowania w przedmiotowej sprawie, tj. przeniesienia BG z majątku firmowego do majątku prywatnego Wnioskodawcy, ponieważ omawiana czynność nadal będzie mieć związek z czynnościami opodatkowanymi VAT (najmem Spółce BG).

Ponadto, jak wynika ze stanu faktycznego, hipotetyczne zastosowanie ww. przepisów dotyczy okresu 10-letniego, a nieruchomość, o której mowa w pkt 1a), została oddana do użytkowania 22 lata temu, czyli minął okres 10-letniej korekty dotyczącej podatku VAT.

Reasumując, wycofanie przez Wnioskodawcę BG z majątku firmowego i przeniesienie jej do majątku prywatnego:

·w związku z wykorzystywaniem nadal przedmiotowej nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych – najem na rzecz Spółki,

·użytkowania nieruchomości od 22 lat, czyli okresie dłuższym niż dotyczą przepisy o korekcie podatku naliczonego VAT, tj. 10 lat,

- nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej środków trwałych skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Prowadzi Pani działalność gospodarczą nieprzerwanie od (…) 2001 r. W tym celu wykorzystuje Pani aktywa będące Pani własnością, w tym m.in. budynek zwany głównym (dalej jako BG). W budynku tym znajduje się: część restauracyjna, część produkcyjna oraz część mieszkalna, która jest wykorzystywana przez Panią prywatnie. Poszczególne części BG nie stanowią samodzielnych lokali w rozumieniu ustawy o własności lokali. Budynek ten został oddany do prowadzenia działalności gospodarczej w 2002 r. Zamierza Pani przekształcić obecną formę prowadzenia działalności gospodarczej, tj. jednoosobową działalność gospodarczą, w spółkę z o.o. Przekształcenie to ma dotyczyć wszystkich składników majątku poza BG. Nieruchomość stanowiącą BG przeniesie Pani z majątku firmowego do Pani majątku prywatnego i będzie Pani prowadziła tzw. „najem prywatny”, opodatkowany podatkiem VAT (z tego tytułu będzie Pani wystawiała faktury). Jak Pani wskazała, przeniesienie BG z majątku firmowego do Pani majątku prywatnego dotyczy całego BG, tj. budynku składającego się z 3 części. Część restauracyjna będzie wynajmowana firmie prowadzonej przez Pana A – tak jak obecnie, część produkcyjna będzie wynajmowana nowo powstałej spółce, natomiast część mieszkalna będzie wykorzystywana przez Panią prywatnie (brak jakiegokolwiek najmu).

Z okoliczności sprawy wynika zatem, że po przeniesieniu BG z Pani majątku firmowego do Pani majątku prywatnego nieruchomość ta – w części restauracyjnej oraz produkcyjnej – będzie wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem prywatny), tj. nadal będzie wykorzystywana przez Panią w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast część mieszkalna, która znajduje się w BG i również zostanie przeniesiona do Pani majątku prywatnego, nadal będzie wykorzystywana przez Panią na Pani cele osobiste (mieszkaniowe).

Zatem, w sytuacji przeniesienia przez Panią BG z majątku firmowego do Pani majątku prywatnego w odniesieniu do części restauracyjnej i produkcyjnej, które następnie będą przez Panią wynajmowane w ramach tzw. „najmu prywatnego” opodatkowanego podatkiem VAT, nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tu dostawa towaru na Pani cele osobiste. Co za tym idzie czynność przeniesienia części restauracyjnej i części produkcyjnej znajdujących się w BG z majątku Pani firmy do Pani majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w przypadku przeniesienia przez Panią BG z majątku firmowego do Pani majątku prywatnego w odniesieniu do części mieszkalnej, która nadal będzie przez Panią wykorzystywana na cele prywatne (mieszkaniowe), czynność ta również nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak Pani ostatecznie wyjaśniła: „Budynek oznaczony we wniosku jako „BG” stanowi środek trwały, który został wprowadzony przez Stronę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej”, a „wydatki na część niezwiązaną z działalnością gospodarczą, tj. wykorzystywaną do celów prywatnych – mieszkaniowych, nie dawały prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (brak związku z działalnością gospodarczą)”.

Zatem skoro – jak Pani ostatecznie wyjaśniła – „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia BG przysługiwało tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej. Wydatki na część niezwiązaną z działalnością gospodarczą, tj. wykorzystywaną do celów prywatnych – mieszkaniowych, nie dawały prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (brak związku z działalnością gospodarczą)”, to nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy do czynności przeniesienia przez Panią BG z Pani majątku firmowego do Pani majątku prywatnego w odniesieniu do części mieszkalnej.

Podsumowując stwierdzam, że przeniesienie przez Panią BG z działalności gospodarczej do Pani majątku prywatnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznałem za prawidłowe z uwagi na fakt, że wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny, pomimo częściowo odmiennej argumentacji.

Pani wątpliwości dotyczą również kwestii korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami na BG, który zostanie przeniesiony przez Panią z działalności gospodarczej do Pani majątku prywatnego.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Na podstawie art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym, związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi, faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości, ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Z cytowanych powyżej przepisów art. 91 ustawy wynika, że podatnik jest zobowiązany, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót, lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że nie będzie Pani zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w odniesieniu do przedmiotowego budynku, gdyż:

·przekazanie BG z majątku firmowego do majątku osobistego w części restauracyjnej i części produkcyjnej celem jego wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jego wykorzystania w tej części;

·BG w części restauracyjnej oraz w części produkcyjnej będzie przez Panią wykorzystywany do działalności gospodarczej – wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. wynajmu;

·BG został oddany do prowadzenia działalności gospodarczej w 2002 r., a zatem okres korekty w odniesieniu do wydatków poniesionych na jego nabycie lub wytworzenie już minął.

W opisanej sytuacji nie nastąpi zmiana przeznaczenia wykorzystywania nieruchomości w części restauracyjnej i części produkcyjnej, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty. Ponadto, skoro nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na część mieszkalną, to nie wystąpił podatek, który należałoby skorygować w odniesieniu do części mieszkalnej BG.

W konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ustawy, w odniesieniu do budynku głównego („BG”), który zostanie przeniesiony z Pani majątku firmowego do Pani majątku prywatnego.

Podsumowując stwierdzam, że przeniesienie przez Panią BG z działalności gospodarczej do Pani majątku prywatnego nie będzie skutkowało dokonaniem korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na BG.

W konsekwencji Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznałem za prawidłowe z uwagi na fakt, że wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny, pomimo częściowo odmiennej argumentacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Wydając tę interpretację oparłem się w szczególności na informacji, że: „Przeniesienie BG z majątku firmowego do majątku prywatnego Strony dotyczy całego BG, tj. budynku składającego się z 3 części: restauracyjnej, produkcyjnej i niezwiązanej z działalnością gospodarczą. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia BG przysługiwało tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej. Wydatki na część niezwiązaną z działalnością gospodarczą, tj. wykorzystywaną do celów prywatnych – mieszkaniowych, nie dawały prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (brak związku z działalnością gospodarczą)” oraz że „Budynek oznaczony we wniosku jako „BG” stanowi środek trwały, który został wprowadzony przez Stronę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych tylko w części restauracyjnej i produkcyjnej”.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).