Ustalenie czy sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Sprzedający stani... - Interpretacja - null

ShutterStock

Ustalenie czy sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Sprzedający stani... - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Ustalenie czy sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Sprzedający stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Sprzedający stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 sierpnia 2024 r. (wpływ 23 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą niezwiązaną w żaden sposób z obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie opieki zdrowotnej, która zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 -19 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą o VAT) zwolniona jest od podatku VAT.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem (udział wynoszący 1/2 własności nieruchomości), dalej również jako „Nieruchomość” lub „Działka 1”. Wnioskodawca nabył przedmiotowy udział w Nieruchomości w drodze umowy sprzedaży zawartej w dniu 27 listopada 2019 r. Nieruchomość ta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (dalej jako „MPZP”) przeznaczona jest na cele zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej - tym samym przeznaczona jest m.in. pod zabudowę. MPZP zatwierdzony został Uchwałą Rady Miejskiej, ogłoszonej w Dz. Urz. Woj., poz. (…), w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy pod nazwą (…).

Nieruchomość nie jest objęta decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Od momentu nabycia w 2019 r. na podstawie umowy sprzedaży udziału wynoszącego ½ własności w Nieruchomości do chwili obecnej nie była ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę na żadne cele związane z działalnością gospodarczą.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę jako nieruchomość budowlana. Przedmiotowy udział w nieruchomości nie został nabyty w celach prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan.

Nie były też względem Nieruchomości ponoszone jakiekolwiek nakłady zwiększające jej wartość.

Dodać jednak należy, iż w poprzednio obowiązującym Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (uchylonym wskutek uchwalenia nowego MPZP) przedmiotowa nieruchomość przeznaczona była pod zabudowę jednorodzinną.

Drugi współwłaściciel złożył do Burmistrza Miasta i Gminy wniosek o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez zmianę przeznaczenia Nieruchomości z zabudowy jednorodzinnej na wielorodzinną. Wniosek ten został złożony w ramach uprzednio obowiązującego MPZP i plan ten nie został zmieniony, bowiem uchwalono nowy MPZP dla terenu obejmującego Nieruchomość, w ramach którego Nieruchomość przeznaczona została na cele zabudowy mieszkaniowej - wielorodzinnej.

Udział w Nieruchomości został nabyty w celu ulokowania wolnych środków finansowych, jakimi dysponował Wnioskodawca. Podkreślenia przy tym wymaga, iż Wnioskodawca w dniu nabycia udziału w Działce 1 nie analizował kwestii jej dalszego przeznaczenia, tj. przeznaczenia na cele prywatne, czy też zamiaru jej dalszej odsprzedaży.

Jednocześnie wskazuje Pan, iż Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem Nieruchomości nabyli dodatkowo sąsiednią nieruchomość w drodze umowy sprzedaży zawartej w dniu 28 lutego 2020 r., o powierzchni 0,0159 ha (dalej również jako „Działka 2”). Działka 2 jest analogicznie jak Działka 1 objęta MPZP, w którym przeznaczona jest na cele zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Zaznacza Pan przy tym, iż Działka 1 i Działka 2 nie zostały połączone w jedną nieruchomość i posiadają odrębne księgi wieczyste. Ponadto wskazuje Pan, iż pismem z dnia 18 sierpnia 2022 r. drugi współwłaściciel Nieruchomości złożył wniosek do projektu MPZP w gminie, w którym zwrócił się z prośbą o zmianę przeznaczenia terenu poprzez podniesienie dopuszczalnej wysokości budynku wielorodzinnego do 15 m (obecnie plan przewiduje maksymalną wysokość 12 m), przy czym podkreślenia wymaga, iż do dnia dzisiejszego przedmiotowy wniosek nie został rozpoznany.

Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem Nieruchomości zamierzają sprzedać Działkę 1 oraz Działkę 2 na rzecz osoby trzeciej - zainteresowanymi zakupem są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, w tym przedsiębiorca, który jest deweloperem w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1177, z późn. zm.) (dalej jako „Deweloper”). Dotychczas nie uzgodniono jakichkolwiek zasad i warunków transakcji.

W odpowiedzi na wezwanie Organu udzielił Pan następujących odpowiedzi:

Na pytanie: „Czy nabycie przez Pana udziałów w Działce 1 i Działce 2 nastąpiło w wyniku czynności opodatkowanej podatkiem VAT i czy przysługiwało Panu prawo od odliczenia podatku naliczonego z tej transakcji?”

Odpowiedział Pan: „Nabycie przez wnioskodawcę udziałów w Działce 1 i Działce 2 nie nastąpiło w wyniku czynności opodatkowanej podatkiem VAT i nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku od tej transakcji.”

Na pytanie: „W jakim celu nabył Pan udziały w Działce 1 i Działce 2? Czy udziały w ww. działkach zostały nabyte w celu/na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, w celu wybudowania budynku mieszkalnego dla zaspokojenia Pana potrzeb mieszkaniowych, w celu lokaty kapitału, późniejszej odsprzedaży, inwestycyjnym, na wynajem lub innym – jakim? Prosimy podać informację dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku.”

Odpowiedział Pan: „Udziały w Działce 1 wnioskodawca nabył, ponieważ uprzednio współwłaścicielami działki byli dwaj bracia (działka stanowiła Ich majątek rodzinny) i gdy jeden z nich postanowił sprzedać swój udział, drugi nie chciał, aby działka trafiła w „obce ręce" i skierował propozycję nabycia tego udziału do wnioskodawcy - współwłaścicielem działki jest teść Jego syna. Natomiast Działkę 2 nabył również na prośbę ww. współwłaściciela, bowiem gdy postanowił On o zakupie tej działki, która jest działką sąsiednią, jednocześnie doszedł do wniosku, że jeżeli są już współwłaścicielami Działki 1 to również powinni być współwłaścicielami Działki 2. Zaznaczam przy tym, iż udziały zarówno w Działce 1, jak i Działce 2 nie były nabywane w celu prowadzenia działalności gospodarczej, w celu wybudowania budynku, późniejszej odsprzedaży, inwestycyjnym, czy też w celu jej wynajmu.”

Na pytanie: „W jaki sposób wykorzystywał i wykorzystuje Pan Działkę 1 i Działkę 2 przez cały okres ich posiadania, tj. od momentu ich nabycia aż do momentu ich planowanej sprzedaży, w szczególności:

a)Czy korzystał lub korzysta Pan z nich dla swoich celów osobistych (w jaki sposób)?

b)Czy korzystał lub korzysta Pan z nich dla celów prowadzenia działalności gospodarczej? Jeśli tak, w jakim okresie lub okresach i w jaki sposób z nich Pan korzystał lub korzysta?

Prosimy podać informację dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku.”

Odpowiedział Pan: „Przez cały okres posiadania Działki 1 i Działki 2, tj. od momentu ich nabycia aż do momentu ich planowanej sprzedaży, wnioskodawca nie wykorzystywał i w żaden sposób nie wykorzystuje ww. działek zarówno dla celów osobistych, jak i prowadzenia działalności gospodarczej.”

Na pytanie: „Czy od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży Działka 1 i/lub Działka 2 były/będą przez Pana udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jeśli tak, to prosimy wskazać w jakich okresach i komu (jakiemu podmiotowi) Pan je udostępniał/będzie udostępniał i czy były/będą to umowy odpłatne?”

Odpowiedział Pan: „Działka 1 oraz Działka 2 od momentu ich nabycia do momentu planowanej sprzedaży nie były i nie są udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.”

Na pytanie: „W związku z tym, że wskazał Pan w opisie sprawy: „Nie były też względem Nieruchomości ponoszone jakiekolwiek nakłady zwiększające jej wartość”, natomiast we własnym stanowisku wskazał Pan, że: „(…) Wnioskodawca nie uzbrajał terenu w żadne media (prąd, gaz, woda, itp.) i nie ponosił nakładów na ulepszenie terenu działki ponad to, co standardowo wynika z zarządzania własnym majątkiem”, prosimy o jednoznaczne wskazanie:

a)  Czy od momentu nabycia udziałów w ww. działkach do dnia ich planowanej sprzedaży podejmował/będzie podejmował Pan jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do podniesienia jej wartości – jeśli tak, to należy wskazać jakie oraz kiedy i w jakim celu? Prosimy podać informację dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku.

b)  Czy w stosunku do działek będących przedmiotem wniosku, poczynił/poczyni Pan jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. wydzielenie albo podzielenie nieruchomości (działki), wydzielenie drogi wewnętrznej, budowa drogi, zapewnienie drogi dojazdowej, uzbrojenie terenu lub podjęcie działań w celu jego uzbrojenia, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki, itp.), jeśli tak to jakie oraz kiedy i w jakim celu? Prosimy podać informację dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku.”

Odpowiedział Pan: „W związku z twierdzeniem w opisie sprawy, iż „Nie były też względem Nieruchomości ponoszone jakiekolwiek nakłady zwiększające jej wartość", wskazuję, iż:

a)Od momentu nabycia udziałów w ww. działkach do dnia ich planowanej sprzedaży wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmował jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia ich wartości,

b)W stosunku do działek będących przedmiotem wniosku wnioskodawca nie poczynił i nie poczyni jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, bądź ich uatrakcyjnienia.”

Na pytanie: „Czy Działka 1 i Działka 2 były/są wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) oraz czy z ww. gruntu dokonywał Pan sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak to jakich, kiedy i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT? Prosimy podać informację dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku.”

Odpowiedział Pan: „Działka 1 i Działka 2 nie były i nie są wykorzystywane przez wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.) oraz z ww. gruntu nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej”

Na pytanie: „Czy posiada Pan status rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług?”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.”

Na pytanie: „W jaki sposób nawiązał/nawiązuje Pan kontakt z nabywcą/nabywcami? Czy ogłaszał/ogłasza/będzie ogłaszał Pan sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu bądź podejmował inne działania marketingowe w stosunku do przedmiotowej nieruchomości? Jeżeli tak, to prosimy wskazać jakie.”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca nie nawiązuje jakichkolwiek kontaktów z potencjalnym nabywcą/nabywcami - całym procesem sprzedaży zajmuje się drugi współwłaściciel. Nie ogłaszał On i nie ogłasza sprzedaży działek w środkach masowego przekazu i nie podejmował innych działań marketingowych w stosunku do przedmiotowych nieruchomości.”

Na pytanie: „Czy zawarł/zawrze Pan z kupującym/kupującymi przedwstępną umowę sprzedaży/przedwstępne umowy sprzedaży udziałów w Działce 1 i Działce 2? Jeśli tak, to należy wskazać:

a)  Jakie są/będą postanowienia umowy przedwstępnej?

b)  Czy w umowie przedwstępnej zostały/zostaną ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność udziałów w ww. działkach na kupującego/kupujących? Jeśli tak to jakie?

c)  Czy udzielił/udzieli Pan kupującemu/kupującym zgody, upoważnienia w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych działek?”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca nie zawarł i nie zawrze z kupującym przedwstępnej umowy sprzedaży udziałów w Działce 1 i Działce 2 oraz nie udzielił mu zgody/upoważnienia w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych działek.”

Na pytanie: „Jakie okoliczności wpłynęły na Pana decyzję o sprzedaży udziałów w Działce 1 i Działce 2?”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca zdecydował się na sprzedaż udziałów w Działce 1 i Działce 2, bowiem drugi współwłaściciel podjął decyzję o sprzedaży, zaś potencjalni kupujący zainteresowani są wyłącznie całymi nieruchomościami (nie zaś udziałem w nieruchomościach). W związku z tym, iż wnioskodawca nie planuje wykorzystywania tych nieruchomości na jakiekolwiek cele (osobiste, czy też związane z działalnością gospodarczą), nie widzi On przeciwskazań do sprzedaży tych nieruchomości.”

Na pytanie: „Na jaki cel przeznaczone zostaną środki uzyskane przez Pana ze sprzedaży udziałów w ww. działkach?”

Odpowiedział Pan: „Środki pozyskane przez wnioskodawcę ze sprzedaży udziałów w ww. działkach planuje On w całości przeznaczyć na zakup obligacji skarbowych, które stanowić będą zabezpieczenie środków na przyszłą emeryturę.”

Na pytanie: „Czy posiada Pan inne nieruchomości (działki)? Jeśli tak, prosimy podać ile nieruchomości (działek), jakiego rodzaju Pan posiada i wskazać odrębnie dla każdej z tych nieruchomości (działek):

a)Kiedy (data), w jaki sposób i w jakim celu nabył Pan nieruchomość (działkę)?

b)W jaki sposób wykorzystywał i wykorzystuje Pan tę nieruchomość (działkę)?

c)Czy nieruchomość (działka) jest niezabudowana czy zabudowana? Jeśli jest zabudowana – czy zabudowa ma charakter mieszkalny czy użytkowy?

d)Czy zamierza Pan sprzedać nieruchomość (działki)?”

Odpowiedział Pan: „W przedmiocie posiadanych działek - wnioskodawca posiada dwie działki, które:

a)otrzymał od swojej matki ponad 20 lat temu;

b)nie są wykorzystywane w jakikolwiek sposób;

c)stanowią działki niezabudowane;

d)nie są objęte zamiarem sprzedaży.”

Na pytanie: „Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości, a jeśli tak – to prosimy podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości:

a)Kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

b)W jakim celu nieruchomości te zostały przez Pana nabyte?

c)W jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

d)Kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

e)Ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych – to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?”

Odpowiedział Pan: „W przedmiocie wcześniejszej sprzedaży nieruchomości wskazuję, że wnioskodawca dotychczas sprzedał następujące nieruchomości:

a)Działka w (...):

-kupiona przez wnioskodawcę około 10 lat temu od Jego siostry,

-działka została kupiona, ponieważ siostra wnioskodawcy potrzebowała pieniędzy na remont domu jednorodzinnego,

-działka od momentu zakupu do chwili jej sprzedaży nie była wykorzystywana przez wnioskodawcę w jakikolwiek sposób,

-działka została sprzedana ponad 5 lat temu, zaś przyczyną sprzedaży była propozycja jej zakupu przez właściciela sąsiedniej nieruchomości, który potrzebował powiększyć teren swojej nieruchomości. Natomiast wnioskodawca doszedł do wniosku, że skoro nie wykorzystuje tej nieruchomości, to równie dobrze może ją sprzedać,

-nieruchomość ta była niezabudowana;

b)Lokal mieszkalny:

-kupiony około 12 lat temu,

-lokal ten został nabyty, aby jeden z synów wnioskodawcy mógł go użytkować,

-od momentu zakupu lokalu do dnia jego zbycia był on wykorzystywany w celach mieszkalnych wyłącznie przez ww. syna wnioskodawcy,

-lokal został sprzedany ok. 7 lat temu, bowiem syn wnioskodawcy postanowił zakupić większą nieruchomość - całość środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu została przekazana przez wnioskodawcę na rzecz Jego syna w drodze darowizny,

c)Lokal mieszkalny:

-kupiony 9 lat temu,

-lokal ten został nabyty, aby drugi z synów wnioskodawcy mógł go użytkować,

-od momentu zakupu lokalu do dnia jego zbycia był on wykorzystywany w celach mieszkalnych wyłącznie przez ww. syna wnioskodawcy,

-lokal został sprzedany ok. 3,5 roku temu, bowiem drugi syn wnioskodawcy postanowił zakupić większą nieruchomość - całość środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu została przekazana przez wnioskodawcę na rzecz Jego drugiego syna w drodze darowizny.”

Na pytanie: „Czy zamierza Pan nabywać inne nieruchomości w celu ich sprzedaży?”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca nie zamierza nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.”

Pytanie

Czy opisana sprzedaż Działki 1 oraz Działki 2 na rzecz osoby fizycznej lub osoby prawnej, w tym na rzecz przedsiębiorcy - dewelopera stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. czy Wnioskodawca stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy przedstawiona we wniosku sprzedaż Działki 1 oraz Działki 2 nie będzie stanowić dla Niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i nie będzie z tego tytułu podatnikiem VAT. Udział wynoszący 1/2 własności obu Nieruchomości stanowią majątek prywatny, odrębny. Obie działki nie były nabyte z przeznaczeniem na cele prowadzenia działalności gospodarczej i na Nieruchomościach tych nie była prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą niezwiązaną z obrotem nieruchomościami.

Nieruchomości nie były przedmiotem dzierżawy, czy najmu na rzecz osób trzecich.

W celu dokonania sprzedaży Działki 1 i Działki 2 Wnioskodawca nie uzbrajał terenu w żadne media (prąd, gaz, woda, itp.) i nie ponosił nakładów na ulepszenie terenu działki ponad to, co standardowo wynika z zarządzania własnym majątkiem.

Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem zamierza zawrzeć umowę sprzedaży Działki 1 oraz Działki 2. Sposób dokonania sprzedaży jest więc charakterystyczny dla rozporządzania majątkiem osobistym.

W przeszłości nigdy nie dokonywał żadnych sprzedaży, które miałyby wskazywać na prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami.

Podkreślić należy, iż nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Decyduje o tym szereg czynników. W ocenie Wnioskodawcy największe znaczenie dla uznania danego podmiotu za podatnika (prowadzącego działalność) w zakresie sprzedaży działek ma to, że podmiot ten w zakresie tej sprzedaży angażuje pewne środki, aktywa, w związku z czym działa jak handlowiec. Poglądy te są aktualnie podzielane przez polskie sądy administracyjne.

Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT, wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem odmienność stanów faktycznych zezwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt: I SA/Bd 91/19). Na bazie stanowisk wyrażanych przez organy podatkowe oraz w orzecznictwie, w sprawach dotyczących sprzedaży działek można wskazać na pewne kryteria, które mogą prowadzić do wniosku o prowadzeniu działalności w charakterze podatnika:

-uzbrajanie nieruchomości, np. w sieć wodociągową, czy kanalizacyjną,

-prowadzenie działań marketingowych w celu sprzedaży, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia,

-cykliczne i powtarzalne nabywanie nieruchomości za środki uzyskiwane z poprzednich sprzedaży, wydzielanie dróg wewnętrznych,

-uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, czy pozwoleniu na budowę,

-występowanie z wnioskiem o opracowanie MPZP (aktywne działanie w zakresie opracowania takiego planu), czy jego zmiany,

-działania podatnika skierowane na wyłączenie terenu z produkcji rolnej,

-krótki odstęp czasu między nabyciem prawa własności gruntu, a uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy oraz rozpoczęciem procedury podziału na wiele działek budowlanych,

-zakup „w celu inwestycyjnym” w  połączeniu z faktycznym „niezadysponowaniem” gruntem w żaden sposób dla celów prywatnych.

Przy czym dla uznania kogoś za podatnika zwykle potrzeba wystąpienia kilku z powyższych przesłanek razem, a nie pojedynczej przesłanki.

Analizując już tylko same ww. przesłanki można zatem dojść do przekonania, że w niniejszej sprawie brak jest argumentów dla uznania, że Wnioskodawca, w związku z planowaną sprzedażą obu Nieruchomości, będzie posiadać status podatnika VAT.

Za takim stanowiskiem przemawiać może przede wszystkim fakt, że Wnioskodawca nie podjął jakichkolwiek czynności mających na celu uzbrojenie Działki 1 oraz Działki 2, a także nie prowadził działań marketingowych mających na celu sprzedaż obu nieruchomości, które wykraczałyby poza zwykłe formy ogłoszenia. W tym miejscu należy się odwołać do poglądów prezentowanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych, w których organ wskazuje: „(...) istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majtkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.” (interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2019 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.323.2018.2.PJ).

W kontekście rozgraniczenia sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami oraz zarządu własnym majątkiem, nie stanowiącym takiej działalności, zasadne wydaje się również przywołanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C- 181/10, wielokrotnie powoływanego w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Z orzeczenia TSUE płynie wniosek, że transakcję należy oceniać całościowo, z uwzględnieniem wszystkich jej elementów. Nieprawidłowe jest zatem skupianie się tylko na jednym wycinku opisu transakcji, który osobno - bez uwzględniania całokształtu - wskazywałby na działanie podmiotu jako podatnika VAT, bądź też podmiotu zarządzającego majątkiem prywatnym. W przywołanym wyroku TSUE podkreślił, że w szczególności zakres transakcji i uzyskana ze sprzedaży kwota nie są decydujące dla wskazania właściwego modelu sprzedaży. TSUE wskazał wprost, że „(...) zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą”, podkreślając jednocześnie, że transakcji, w które angażowane są duże kwoty można również dokonywać jako czynności osobistych (por. wyrok w sprawie C- 155/94, tj. Wellcome Trust, pkt 37). TSUE zaznaczył w uzasadnieniu swojego orzeczenia, że przesłanką wskazującą na podejmowanie działań w zakresie obrotu nieruchomościami (które mogą zostać potencjalnie zakwalifikowane jako działalność gospodarcza) może być podejmowanie przez podmiot aktywnych działań przy użyciu środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców - jako przykład takich działań TSUE wprost wskazał uzbrojenie terenu, bądź działania marketingowe. Jak wskazał TSUE: „Działania takie (uzbrojenie terenu, działania marketingowe - przyp. wł.) nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać z  czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.” Jako przykłady innych działań świadczących o przekroczeniu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (m.in. interpretacja z dnia 14 sierpnia 2019 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.341.2019.2.RD; interpretacja z dnia 8 października 2019 r., sygn.: S-ILPP1/4512-1-185/16/19-S/JKU; interpretacja z dnia 8 lutego 2019 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.323.2018.2.PJ) wymienia się m.in. wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego terenu, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Co jednak kluczowe w kontekście wnioskowania organu, na prowadzenie przez podmiot działalności „handlowej” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych czynności, a nie jedynie stwierdzenie wystąpienia pojedynczych z nich.

Wskazuje Pan, że powyższe rozważania prezentowane w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znajdują również oparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA). NSA w wyroku z dnia 1 czerwca 2017 r. (sygn.: I FSK 451/17) podkreślił, że: „To, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku VAT wymaga bowiem oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona, sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec (por. wyroki NSA z dnia: 29 października 2007 r., sygn. akt: I FPS 3/07; 22 października 2013 r., sygn. akt: I FSK 1323/12; 14 marca 2014 r., sygn. akt: I FSK 319/13; 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt: I FSK 781/13; 27 maja 2014 r., sygn. akt: I FSK 774/13 i 8 lipca 2015 r., sygn. akt: I FSK 729/14).” NSA w swoim wyroku, w jednoznaczny sposób potwierdził również konieczność dokonywania całościowej oceny okoliczności towarzyszących sprzedaży: „W orzecznictwie NSA po wspomnianym wyżej wyroku TSUE (wyrok TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 - przyp. wł.) przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającym poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (por. wyroki NSA z dnia 9 października 2014 r., sygn. akt: I FSK 2145/13; 3 marca 2015 r., sygn. akt: I FSK 1859/13; 11 czerwca 2015 r., sygn. akt: I FSK 716/14 i 29 listopada 2016 r., sygn. akt: I FSK 636/15).”

Zdaniem Wnioskodawcy dla oceny, czy Wnioskodawca w związku z czynnością sprzedaży obu Nieruchomości będzie posiadać status podatnika VAT, nie ma znaczenia osoba nabywcy, tj. nie ma znaczenia, czy nabywcą będzie osoba fizyczna, czy też osoba prawna, w tym przedsiębiorca, który jest Deweloperem w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1177, z późn. zm.).

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, Wnioskodawca wskazuje, że wobec konieczności brania pod uwagę całokształtu transakcji (a ten w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie wskazuje, że działa On w ramach zarządu majątkiem własnym), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w odniesieniu do przyszłej sprzedaży obu Nieruchomości, nie będzie On działał jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez Niego stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe i w opisanym stanie faktycznym dla zdarzenia przyszłego, tj. sprzedaży Działki 1 oraz Działki 2 nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś Wnioskodawca nie stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W niniejszej sprawie należy również odwołać się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest współwłaścicielem Działki 1 oraz Działki 2, które wraz z drugim współwłaścicielem zamierza Pan sprzedać. Udziały w Działce 1 nabył Pan w 2019 r. zaś udziały w Działce 2 w 2020 r. w wyniku czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Ww. działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i zgodnie z jego zapisami stanowią teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Wskazał Pan, że przez cały okres posiadania udziałów w Działce 1 Działce 2, nie wykorzystywał i w żaden sposób nie wykorzystuje Pan tych działek. Działka 1 oraz Działka 2 od momentu ich nabycia do momentu planowanej sprzedaży nie były i nie są udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Od momentu nabycia udziałów w ww. działkach do dnia ich planowanej sprzedaży nie podejmował i nie będzie Pan podejmował jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia ich wartości. Nie poczynił Pan i nie poczyni jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, bądź ich uatrakcyjnienia. Jedyną czynnością wykonaną w stosunku do ww. działek było, jak wskazał Pan we wniosku, złożenie przez drugiego współwłaściciela obu działek wniosku o zmianę przeznaczenia terenu obu działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego poprzez podniesienie wysokości dopuszczalnej zabudowy z 12 m do 15 m.

Wskazał Pan również, że nie zawarł Pan i nie zawrze z kupującym przedwstępnej umowy sprzedaży udziałów w Działce 1 i Działce 2 oraz nie udzielił mu zgody/upoważnienia w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych działek.

Ponadto wskazał Pan, że działalność gospodarcza, którą Pan prowadzi nie jest w żaden sposób związana z obrotem nieruchomościami, jest to działalność w zakresie opieki zdrowotnej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 na rzecz osoby fizycznej lub osoby prawnej, w tym na rzecz przedsiębiorcy - dewelopera stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. czy stanie się Pan z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo.

Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Pan podjął/podejmie w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku.

Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku  od towarów i usług, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży udziałów w ww. Działkach będzie Pan działał w charakterze handlowca, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami takich jak: uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, wytyczenie dróg wewnętrznych, wnioskowanie o wydanie dla nich decyzji o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu, nie starał się Pan o doprowadzenie mediów, ani nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem dzierżawy na podstawie żadnej z umów cywilnoprawnych. Działki gruntu nie były i nie są przez Pana wykorzystywane na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Wszystko to oznacza, że posiadane przez Pana udziały w Działkach nie były i nie są dla Pana źródłem uzyskiwania korzyści majątkowych i że nie zaangażował Pan środków podobnych do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanym orzeczeniu w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. nie wykazał Pan aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W przedmiotowej sprawie zatem, sprzedaż udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Planując sprzedaż skorzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W konsekwencji, brak jest tu przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży ww. działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym sprzedaż przez Pana udziałów w Działce 1 oraz Działce 2 nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z  art.  14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko dla Pana, tj. Wnioskodawcy, która wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, tj. dla współwłaściciela przedmiotowych działek.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku tj. nie zmienią się okoliczności planowanej transakcji.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.