Interpretacja indywidualna z dnia 19 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.363.2024.2.JPO
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem towarów i usług potrzebnych do realizacji projektu pn. „(…)”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina (…) zwana dalej Wnioskodawcą, jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT zgodnie z art. 2 ustawy z 8 marca o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.). Jest także osobą prawną - jednostką samorządu terytorialnego.
Gmina (…) zamierza realizować zadanie pn. „(…)”, w ramach którego Gmina wykona Miejsce Obsługi Rowerzystów w miejscowości (…). Zadanie realizowane będzie przy wsparciu środków zewnętrznych. W tym celu Gmina podpisała umowę o współpracy stając się partnerem Samorządu Województwa (…) w realizacji projektu w ramach Funduszy Europejskich dla Polski (…) 2021-2027.
Zadanie obejmuje wykonanie ogólnodostępnego miejsca o jednolitym standardzie, wynikającym z programu funkcjonalno-użytkowego opracowanego na potrzeby realizacji projektu. Miejsce, służące odpoczynkowi rowerzystów (MOR) na użytkowanej trasie rowerowej w miejscowości (…) stanowi teren rekreacyjno-sportowego w miejscu publicznym. Doposażony obiekt będzie pełnił funkcję sportową, rekreacyjną, turystyczna i kulturalną. Budowa MOR-u na terenie Gminy (…) wpłynie na poprawę stanu infrastruktury turystycznej i przyczyni się do rozszerzenia kierowanej do mieszkańców gminy oferty z zakresu turystyki i rekreacji.
Będzie to działalność niekomercyjna, a nabyte wyposażenie (m.in. altana, ławki, stojaki na rowery, kosze na śmieci) nie będzie służyło działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Wykorzystywane będzie do propagowania walorów środowiska naturalnego oraz dziedzictwa kulturowego Województwa (…), upowszechniania postaw proekologicznych, krzewienia kultury fizycznej i sportu związanej z dbałością o zdrowie i kondycje fizyczną mieszkańców oraz turystów.
Nabywane w trakcie realizacji projektu elementy doposażenia będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na terenie MOR-u nie będzie prowadzona działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Teren wykorzystywany będzie jako miejsce odpoczynku w czasie aktywności rekreacyjnej i turystycznej mieszkańców i turystów odwiedzających Gminę (…).
Pytanie
Czy Gminie (…) będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „(…)”, w ramach którego Gmina (…) wykona Miejsce Obsługi Rowerzystów w miejscowości (…) wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego?
Państwa stanowisko w sprawie
Gmina (…) wskazuje na przepis art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który mówi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności cywilnoprawnych.
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w zakresie sportu, turystyki, rekreacji , edukacji i kultury należy do zadań własnych gminy.
W związku z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, informującym o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, Gmina uważa, że nie przysługuje jej prawo do odzyskania w żaden sposób kosztu poniesionego podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją, ponieważ inwestycja nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi.
Gminie (…) nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji pn.: „(...)” w ramach, którego Gmina (…) wykona ogólnodostępne Miejsce Obsługi Rowerzystów w m. (…).
W konsekwencji tego, Gmina (…) nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a poniesione w związku z zakupem wydatki nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. Tym samym nie przysługuje jej prawo do odzyskania poniesionego podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług naliczonego od kwoty podatku należnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji (…).
W świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:
10. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.
Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.
Natomiast zadania realizowane przez Gminę, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zadania własne nałożone na gminę na podstawie odrębnych przepisów, nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że:
- są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
- Gmina podpisała umowę o współpracy w celu realizacji projektu w ramach Funduszy Europejskich dla Polski (…) 2021-2027 pn. „(...)” z Województwem (…) stając się partnerem projektu,
- zadanie obejmuje wykonanie ogólnodostępnego miejsca o jednolitym standardzie, wynikającym z programu funkcjonalno-użytkowego, tj. wykonanie miejsca służące odpoczynkowi rowerzystów MOR na użytkowanej trasie rowerowej w miejscowości (…),
- doposażony obiekt będzie pełnił funkcję sportową, rekreacyjną, turystyczną i kulturalną,
- budowa obiektu wpłynie na poprawę stanu infrastruktury turystycznej oraz przyczyni się do rozszerzenia kierowanej do mieszkańców Gminy oferty z zakresu turystyki i rekreacji,
- będzie to działalność niekomercyjna, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją zadania (m.in. ławki, kosze na śmieci, stojaki na rowery altana) nie będą służyły wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT,
- powstała infrastruktura wykorzystywana będzie do propagowania walorów środowiska naturalnego oraz dziedzictwa kulturowego, a także do upowszechniania postaw proekologicznych,
- projekt przyczyni się do poprawy kultury fizycznej i sportu związanej z dbałością o zdrowie i kondycje fizyczną mieszkańców oraz turystów,
- przedmiotowy teren - zgodnie z Państwa wskazaniem - będzie służył do odpoczynku w czasie aktywności rekreacyjnej i turystycznej mieszkańców i turystów,
- projekt będą Państwo realizować w zakresie zadań publicznych na podstawie ustawy o samorządzie gminnym,
- zakupione towary i usługi na realizację projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą kwestii, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „(…)”.
Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ - jak wynika z wniosku - nie będą wykorzystywane przez Państwa w ramach działalności gospodarczej.
Realizacja opisanego projektu - jak wynika z wniosku - należy do zadań własnych, do realizacji których są Państwo zobowiązani ustawą o samorządzie gminnym. Nabywane w trakcie realizacji projektu elementy doposażenia będą służyły wykonywaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, nabywane towary i usługi - jak wynika z opisu sprawy - nie będą wykorzystywane przez Państwa do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.
Tym samym w analizowanym przypadku nie poniosą Państwo wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz w związku z realizacją zadań własnych nałożonych na Państwa przepisami określonymi w ustawie o samorządzie gminnym, z tytułu których nie występują Państwo jako podatnik podatku VAT.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług potrzebnych do realizacji projektu pn. „(…)”, w ramach którego Gmina wykona Miejsce Obsługi Rowerzystów w miejscowości (…).
Państwa stanowisko uznaję więc za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Zatem interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Państwa, a nie wywiera skutku prawnego dla partnerów projektu.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).