Świadczenia na rzecz klientów kasyna (z wyjątkiem alkoholu) stanowią/będą stanowiły nieodpłatne usługi związane z Państwa działalnością gospodarczą, c... - Interpretacja - null

ShutterStock

Świadczenia na rzecz klientów kasyna (z wyjątkiem alkoholu) stanowią/będą stanowiły nieodpłatne usługi związane z Państwa działalnością gospodarczą, c... - Interpretacja - 0114-KDIP4-1.4012.264.2024.2.AM

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Świadczenia na rzecz klientów kasyna (z wyjątkiem alkoholu) stanowią/będą stanowiły nieodpłatne usługi związane z Państwa działalnością gospodarczą, czego konsekwencją jest/będzie niepodleganie opodatkowaniu tych usług podatkiem VAT. Alkohol oferowany klientom, którzy korzystają z kasyna niej jest/nie będzie nieodpłatnym świadczeniem usług związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie gier hazardowych.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT poczęstunku serwowanego dla Państwa klientów (z wyjątkiem alkoholi) oraz nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT serwowanego alkoholu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT poczęstunku serwowanego dla Państwa klientów. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 12 sierpnia 2024 r. (wpływ 12 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej jako: Wnioskodawca lub Spółka jest spółką kapitałową zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny.

Spółka prowadzi działalność hazardową (kasyna) na podstawie udzielonej przez Ministra Finansów koncesji na prowadzenie kasyna gry. Obecnie kasyna prowadzone są przez Wnioskodawcę w dwóch lokalizacjach ale nie jest wykluczone, że w przyszłości powstaną także kolejne kasyna gry w kolejnych lokalizacjach. Działalność w zakresie gier hazardowych podlegająca przepisom o grach hazardowych jest działalnością zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 u.p.t.u.

Poza działalnością hazardową Spółka prowadzi także opodatkowaną VAT działalność gastronomiczną. Bary zlokalizowane są w miejscach prowadzenia działalności hazardowej. Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupu różnych artykułów spożywczych, które są zużywane w ramach funkcjonowania barów i kasyn. Klientami barów są zarówno klienci kasyna, jak i inne osoby, w tym goście hotelowi (w przypadku kasyna mieszczącego się w hotelu). Zarejestrowani klienci kasyna podczas pobytu w kasynie, w dniach kiedy funkcjonuje ono standardowo, jak i w trakcie organizowanych w kasynach eventów, mogą skorzystać z nieodpłatnego poczęstunku oferowanego przez Wnioskodawcę.

Poczęstunek jest przygotowywany i podawany przez Wnioskodawcę i po jego spożyciu przez klienta sprzątaniem naczyń i stolików zajmuje się także Wnioskodawca. W ramach poczęstunku klienci kasyna mogą zamawiać w barze napoje, tj. kawę, herbatę, inne napoje, w tym alkohole z tym, że alkohole wysokoprocentowe mogą otrzymywać w ramach poczęstunku wyłącznie klienci o statusie VIP. Status ten mają klienci, którzy wydają na usługi świadczone przez Wnioskodawcę najwyższe kwoty.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Celem Spółki, który uzasadnia oferowanie klientom kasyna nieodpłatnych poczęstunków, tj. kawy, herbaty, inne napojów, w tym alkoholowych jest zapewnienie najlepszym klientom takich warunków, które sprawią, że będą wracali do danego kasyna, a jeśli już się w nim znajdą, to spędzą w nim więcej czasu i dokonają większej ilości zakładów, przekładających się na wzrost obrotu Spółki.

Budowanie wśród klientów kasyna świadomości, że darmowy poczęstunek przyznawany jest na podstawie kwot, które obstawiają oni w kasynie oraz czasu jaki spędzają w kasynie na zakładach, powoduje, że chętniej korzystają oni z usług jednego kasyna, ponieważ wówczas jest bardziej prawdopodobne, że zostaną nagrodzeni w ten sposób. Z takiego mechanizmu korzysta wiele firm z różnych branż, ponieważ powszechnym jest, że klienci, mając świadomość, że dana firma osiąga z nimi największe obroty oczekują, że otrzymają za to jakiś rodzaj gratyfikacji za lojalność.

Takie działania mają więc na celu tworzenie więzi, między kasynem, a docenianymi w ten sposób klientami. Stały klient kasyn, podejmując decyzję, do którego kasyna się uda, może z przyczyn chociażby czysto prestiżowych wybierać to kasyno, w którym jest traktowany „wyjątkowo”, np. poprzez otrzymywanie bezpłatnych świadczeń.

Spółka serwując nieodpłatnie poczęstunek, dostarcza świadczenie istotne z punktu widzenia osób spędzających czas w kasynie. Wizyta w kasynie, jako forma rozrywki, zamiast wizyt w dyskotekach czy pubach, wiąże się często ze spożywaniem napojów. Klienci chcąc spędzić udany wieczór, mogą wybierać spośród różnych kasyn gry.

Zapewnienie nieodpłatnych świadczeń, w tym serwowania napoi, także alkoholowych stanowi, istotny czynnik brany pod uwagę przy podejmowaniu powyższej decyzji.

Oferowanie bezpłatnego poczęstunku ma więc wpływ na ilość klientów odwiedzających kasyno ale ma także wpływ na ilość czasu spędzaną przez klientów w kasynie i przez to często na ilość nabywanych przez nich zakładów.

Dla kasyna zasadnicze wpływy pochodzą z zakładów, a zatem wszelkie działania podejmowane w celu pozytywnego wpływania na ilość i wartość tych zakładów są działaniami związanymi z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Spółka oferuje bezpłatny poczęstunek, ponieważ w ostatecznym rozrachunku działanie to przekłada się na zwiększenie obrotu z podstawowej działalności Spółki w zakresie gier hazardowych. W przeciwnym razie Spółka jako racjonalny przedsiębiorca nie oferowałby bezpłatnie tego typu świadczeń.

Pytanie

Czy we wskazanych we wniosku okolicznościach dotyczących sytuacji, gdy Spółka częstuje nieodpłatnie wyłącznie swoich klientów w ramach działalności promocyjno-reklamowej, a ponadto premiuje tych, którzy wydają na usługi Spółki większe kwoty, poczęstunek taki nie podlega opodatkowaniu VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy Spółka częstuje nieodpłatnie wyłącznie swoich klientów w ramach działalności promocyjno-reklamowej, a ponadto dodatkowo premiuje tych, którzy wydają na usługi Spółki większe kwoty niż klienci standardowi - mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, związanych z działalnością gospodarczą Spółki i poczęstunek taki nie podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają, co do zasady, czynności odpłatne, tj. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług (por. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - u.p.t.u.).

W pewnych jednak sytuacjach opodatkowaniu podlegają także czynności nieodpłatne.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Z analizy powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wynika że ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów.

Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u., a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zakupione produkty spożywcze są zużywane (spożywane) w miejscu prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (w kasynach). Zużycie towaru przez klienta nie jest objęte zakresem powyższej regulacji u.p.t.u. Tym samym, ponieważ nie zostały spełnione warunki konieczne do uznania za opodatkowaną dostawę towarów w postaci przekazania nieodpłatnego przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, tj. brak uznania zużycia tychże towarów za dokonane w celach osobistych przez osoby wskazane w przepisie, stwierdzić należy, że nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził słuszność takiego poglądu. W interpretacji z dnia 19 sierpnia 2011 r. nr IPPP1/443-941/11-4/AW, uznał, że „z cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Natomiast nieodpłatne przekazanie towarów w ramach prowadzonej działalności w celu zużycia ich podczas spotkań biznesowych przez kontrahentów Spółki nie podlega opodatkowaniu, gdyż bezpośredni beneficjent, którym jest kontrahent Wnioskodawcy jako osoba trzecia nie jest pracownikiem, udziałowcem lub inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne zużycie artykułów spożywczych tj. wody, soków, kawy, herbaty, cytryny, śmietanki do kawy, cukru, słodyczy, ciastek itp., przez pracowników bądź kontrahentów Spółki, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie służy ono zaspokojeniu celów osobistych pracowników i związane jest wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz w stosunku do kontrahentów nie dochodzi do zużycia przez krąg podmiotów wymienionych w tym przepisie”.

Ponadto jest różnica pomiędzy wydaniem towaru do zużycia a serwowaniem napojów i przekąsek w barze. Przekazaną kawą, napojem czy przekąską klient nie może swobodnie dysponować. Nie jest to paczka kawy czy zamknięta butelka alkoholu czy napoju, którą klient może spożyć poza kasynem. Klient otrzymuje poczęstunek gotowy do konsumpcji na miejscu, przygotowany zgodnie z preferencjami klienta (np. dodanie lodu, soku, mleka czy cukru). Poczęstunek jest przygotowywany i podawany przez Wnioskodawcę, zaś po jego spożyciu przez klienta sprzątaniem naczyń i stolików zajmuje się Wnioskodawca. Trudno wobec tego dopatrywać się w tych działaniach przekazania towarów - jest to poczęstunek, który należy traktować na gruncie u.p.t.u. jako nieodpłatne świadczenie usług. Do nieodpłatnego świadczenia usług odnosi się art. 8 ust. 2 u.p.t.u., który za odpłatne świadczenie usług nakazuje uznawać m.in. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Powyższy przepis także nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ zużycie towaru następuje w celach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Celem poczęstunku jest uprzyjemnienie klientowi pobytu w kasynie co ma przełożenie na czas spędzony na grze. Jeżeli bowiem klient czuje się komfortowo, to spędza w kasynie więcej czasu, kupuje więcej gier i przychodzi do kasyna częściej. Ma to więc oczywisty związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W standardzie rynkowym kasyna stosują taką metodę, aby przekonać klienta do wyboru kasyna w danej lokalizacji. Wobec powyższego, w sytuacji, gdy Spółka częstuje nieodpłatnie wyłącznie swoich klientów w ramach działalności promocyjno-reklamowej, a ponadto dodatkowo premiuje tych, którzy mają status VIP, co związane jest z tym, że klienci tacy wydają na usługi Spółki większe kwoty niż klienci standardowi - mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, związanych z działalnością gospodarczą Spółki. Skoro tak, to poczęstunek taki nie podlega opodatkowaniu VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 października 2014 r., I FSK 1514/13 wskazał, że „dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest określenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Dlatego opodatkowaniu VAT podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to, czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, tylko to nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym) nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika. Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie powinny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem jeśli podjęte przez podmiot działania przynoszą korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, są zatem związane z jej prowadzeniem, a więc jak to określa art. 8 ust. 2 u.p.t.u., są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.”

Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 7 marca 2012 r. nr I SA/Po 885/11 uznał, że „każde, zgodne z prawem, działanie zmierzające do osiągnięcia zysku jest działaniem zgodnym z celem gospodarczym przedsiębiorstwa. Skoro zatem Spółka jednoznacznie podaje, że celem przedmiotowego wyjazdu jest m.in. zwiększenie poziomu sprzedaży jej towarów, to trudno znaleźć inny racjonalny cel działalności gospodarczej w branży, w której działa skarżąca Spółka. Jeśli podatnik - jak twierdzi - organizuje tego rodzaju spotkania w taki sposób, że uzyskuje ich przełożenie na bezpośrednie efekty swojej działalności gospodarczej, to tym samym - w opisywanym przez niego stanie - nie sposób uznać inaczej, niż, że wiążą się one z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji korzyść osobista, jaką uzyskuje uczestnik spotkania, ma charakter wtórny (niejako uboczny patrząc od strony podatnika) i w żaden sposób nie może niweczyć ich skutków osiąganych przede wszystkim przez Spółkę. Taki układ korzyści powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług w postaci wyżej opisanego wyjazdu do D. jest w istocie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a tym samym na zasadzie rozumowania a contrario nie jest objęte - jak słusznie wywodziła Spółka - dyspozycją art. 8 ust. 2 u.p.t.u., a więc nie podlega opodatkowaniu.”

Wnioskodawca jest podmiotem, który utworzony został w celu prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania przychodów z tej działalności. W związku z tym nie byłoby działaniem racjonalnym, gdyby Wnioskodawca ponosił koszty serwując bezpłatnie klientom kasyna poczęstunek i nie spodziewał się z tego tytułu żadnych korzyści. Zagwarantowanie komfortu klientom kasyna z punktu widzenia Wnioskodawcy ma konkretne znaczenie biznesowe bowiem ma przełożenie na wzrost przychodów ze sprzedaży. W związku z powyższym zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy Spółka częstuje nieodpłatnie klientów kasyna, dodatkowo premiując tych, którzy wydają na usługi Spółki najwięcej - mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług związanych z działalnością gospodarczą Spółki i poczęstunek taki nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

Należy zauważyć, iż świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez dokonującego dostawy/świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy odpowiednio za odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług określone w art. 7 i w art. 8 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie decydują kryteria obiektywne.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką kapitałową zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Prowadzą Państwo działalność hazardową (kasyna) na podstawie udzielonej przez Ministra Finansów koncesji na prowadzenie kasyna gry. Działalność w zakresie gier hazardowych podlegająca przepisom o grach hazardowych jest działalnością zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT.

Poza działalnością hazardową prowadzą Państwo także opodatkowaną podatkiem VAT działalność  gastronomiczną. Bary zlokalizowane są w miejscach prowadzenia działalności hazardowej. Zarejestrowani klienci kasyna podczas pobytu w kasynie, w dniach kiedy funkcjonuje ono standardowo, jak i w trakcie organizowanych w kasynach eventów, mogą skorzystać z oferowanego przez Państwa nieodpłatnego poczęstunku. Poczęstunek jest przygotowywany i podawany przez Państwa i po jego spożyciu przez klienta sprzątaniem naczyń i stolików zajmują się Państwo. W ramach poczęstunku klienci kasyna mogą zamawiać w barze napoje, tj. kawę, herbatę, inne napoje, w tym alkohole z tym, że alkohole wysokoprocentowe mogą otrzymywać w ramach poczęstunku wyłącznie klienci o statusie VIP. Status ten mają klienci, którzy wydają na usługi świadczone przez Państwa najwyższe kwoty. Celem, który uzasadnia oferowanie klientom kasyna nieodpłatnych poczęstunków, tj. kawy, herbaty, inne napojów, w tym alkoholowych, jest zapewnienie najlepszym klientom takich warunków, które sprawią, że będą wracali do danego kasyna, a jeśli już się w nim znajdą, to spędzą w nim więcej czasu i dokonają większej ilości zakładów, przekładających się na wzrost Państwa obrotu. Budowanie wśród klientów kasyna świadomości, że darmowy poczęstunek przyznawany jest na podstawie kwot, które obstawiają oni w kasynie oraz czasu jaki spędzają w kasynie na zakładach, powoduje, że chętniej korzystają oni z usług jednego kasyna, ponieważ wówczas jest bardziej prawdopodobne, że zostaną nagrodzeni w ten sposób. Takie działania mają na celu tworzenie więzi, między kasynem, a docenianymi w ten sposób klientami. Stały klient kasyn, podejmując decyzję, do którego kasyna się uda, może z przyczyn chociażby czysto prestiżowych wybierać to kasyno, w którym jest traktowany „wyjątkowo”, np. poprzez otrzymywanie bezpłatnych świadczeń.

Serwując nieodpłatnie poczęstunek, dostarczają Państwo świadczenie istotne z punktu widzenia osób spędzających czas w kasynie. Wizyta w kasynie, jako forma rozrywki, zamiast wizyt w dyskotekach czy pubach, wiąże się często ze spożywaniem napojów. Klienci chcąc spędzić udany wieczór, mogą wybierać spośród różnych kasyn gry. Zapewnienie nieodpłatnych świadczeń, w tym serwowania napoi, także alkoholowych stanowi, istotny czynnik brany pod uwagę przy podejmowaniu powyższej decyzji. Oferowanie bezpłatnego poczęstunku ma więc wpływ na ilość klientów odwiedzających kasyno ale ma także wpływ na ilość czasu spędzaną przez klientów w kasynie i przez to często na ilość nabywanych przez nich zakładów. Dla kasyna zasadnicze wpływy pochodzą z zakładów a zatem wszelkie działania podejmowane w celu pozytywnego wpływania na ilość i wartość tych zakładów są działaniami związanymi z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Oferują Państwo bezpłatny poczęstunek, ponieważ w ostatecznym rozrachunku działanie to przekłada się na zwiększenie obrotu z Państwa podstawowej działalności w zakresie gier hazardowych. W przeciwnym razie jako racjonalny przedsiębiorca nie oferowaliby Państwo bezpłatnie tego typu świadczeń.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy mają Państwo wątpliwości, czy częstując nieodpłatnie wyłącznie swoich klientów w ramach działalności promocyjno-reklamowej i premiując tych, którzy wydają na Państwa usługi większe kwoty, poczęstunek taki nie podlega opodatkowaniu VAT.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że poczęstunek oferowany przez Państwa klientom jest przygotowywany i podawany przez Państwa do stolików i po jego spożyciu przez klienta sprzątaniem naczyń i stolików zajmują się Państwo. Zatem nie stanowi/nie będzie on stanowił dostawy towarów ale świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Podkreślić ponadto należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy,

za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług formułują zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Stwierdzenie, czy w danym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem związanym lub nie z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą uzależnione jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Oceniając, czy dana usługa służy działalności podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią drugiej strony, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Powyższe zagadnienie było przedmiotem orzeczenia TSUE z 16 października 1997 r. w sprawie C-258/95 Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG. W orzeczeniu tym Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług w rozumieniu artykułu 6(2)(b) VI Dyrektywy (opodatkowane VAT). Trybunał wskazał, że

„w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu. Jednak zdarza się, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych, zaś artykuł 6(2)(b) nie ma zastosowania”.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać natomiast wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami tej działalności. Cel tych usług nie wiąże się z prowadzoną działalnością. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych. Dotyczyć to będzie więc takich czynności, które zostały wykonane w ramach działalności gospodarczej, lecz nie na jej potrzeby. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zatem jak wynika ze wskazanych wyżej regulacji oraz orzecznictwa TSUE co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu powinno być świadczeniem do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występowało/występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w  sprawie C-371/07, który w pkt 40 opinii stwierdził, że:

„(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników”.

Zatem w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym, brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego sformułowane zostały w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W opisie sprawy wskazali Państwo, że są zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzą Państwo działalność w zakresie gier hazardowych zwolnioną od podatku, a poza działalnością hazardową prowadzą Państwo także opodatkowaną VAT działalność gastronomiczną. Bary zlokalizowane są w miejscach prowadzenia działalności hazardowej. W ramach prowadzonej działalności dokonują Państwo zakupu różnych artykułów spożywczych, które są zużywane w ramach funkcjonowania barów i kasyn. Mając na względzie powyższe, przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z towarami i usługami nabywanymi na cele prowadzonej działalności gastronomicznej.

W analizowanej sprawie, biorąc pod uwagę przedstawione przez Państwa informacje oraz powołane w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że wskazane we wniosku świadczenia wykonywane przez Państwa na rzecz klientów, tj. oferowanie klientom kasyna nieodpłatnych poczęstunków (takich jak kawa, herbata, inne napoje - poza alkoholami) służą/będą służyły celom prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, a więc stanowią/będą stanowiły nieodpłatne świadczenie usług. Jak bowiem wskazali Państwo w opisie sprawy, celem, który uzasadnia oferowanie klientom kasyna nieodpłatnych poczęstunków, tj. kawy, herbaty, innych napojów, jest zapewnienie najlepszym klientom takich warunków, które sprawią, że będą wracali do danego kasyna, a jeśli już się w nim znajdą, to spędzą w nim więcej czasu i dokonają większej ilości zakładów, przekładających się na wzrost obrotów kasyna. Budowanie wśród klientów kasyna świadomości, że darmowy poczęstunek przyznawany jest na podstawie kwot, które obstawiają oni w kasynie oraz czasu jaki spędzają w kasynie na zakładach, powoduje, że chętniej korzystają oni z usług jednego kasyna, ponieważ wówczas jest bardziej prawdopodobne, że zostaną nagrodzeni w ten sposób. Takie działania mają na celu tworzenie więzi, między kasynem, a docenianymi w ten sposób klientami. Stały klient kasyn, podejmując decyzję, do którego kasyna się uda, może z przyczyn chociażby czysto prestiżowych wybierać to kasyno, w którym jest traktowany „wyjątkowo”, np. poprzez otrzymywanie bezpłatnych świadczeń. Zatem oferują Państwo bezpłatny poczęstunek, ponieważ w ostatecznym rozrachunku działanie to przekłada się na zwiększenie obrotu z Państwa podstawowej działalności w zakresie gier hazardowych. Zatem opisane nieodpłatne świadczenia na rzecz klientów kasyna są/będą związane z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Tym samym należy zgodzić się z Państwem, że poczęstunek - jednakże z wyjątkiem serwowanego alkoholu - oferowany Państwa klientom, którzy korzystają z kasyna jest/będzie nieodpłatnym świadczeniem usług, związanym z Państwa działalnością gospodarczą. W analizowanym przypadku nie dochodzi zatem do odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji powyższego, opisane we wniosku świadczenia na rzecz klientów kasyna (z wyjątkiem alkoholu) stanowią/będą stanowiły nieodpłatne usługi związane z Państwa działalnością gospodarczą, czego konsekwencją jest/będzie niepodleganie opodatkowaniu tych usług podatkiem VAT.

W tej części Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do alkoholu serwowanego klientom kasyna zastosowanie znajdzie przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, gdyż spożycie alkoholu należy traktować jako czynność niezwiązaną z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy wskazać, że serwowanie alkoholu nie stanowi niezbędnego elementu do należytego i właściwego świadczenia usług w zakresie gier hazardowych. Nie występuje wystarczający związek (nawet pośredni) pomiędzy oferowaniem alkoholu, a celem prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że alkohol, podobnie jak np. papierosy, jest towarem specyficznym, którego warunki prawidłowego spożywania oraz opodatkowania określają szczególne przepisy np. ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2151) oraz ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2023 poz. 1542 ze zm.). Należy zauważyć, że alkohol nie wpływa korzystnie na racjonalność decyzji, w tym dotyczących rozporządzania majątkiem. W konsekwencji jedyny ścisły związek i bezpośredni skutek w kontekście wpływu bezpłatnego poczęstunku w postaci alkoholi na ilość klientów odwiedzających kasyno, na ilość czasu spędzaną przez tych klientów w kasynie, a przez to często i na ilość nabywanych przez nich zakładów i zwiększenie Państwa obrotów, kłóci się z zasadami współżycia społecznego. Samo doprowadzenie do zawarcia większej liczby zakładów dzięki darmowemu poczęstunkowi alkoholowemu nie może więc zostać uznane za związane z Państwa działalnością gospodarczą w zakresie gier hazardowych.

Z uwagi na powyższe, należy uznać że alkohol oferowany Państwa klientom, którzy korzystają z kasyna niej jest/nie będzie nieodpłatnym świadczeniem usług związanym z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą w zakresie gier hazardowych. Ponadto, mając na względzie, że - jak wyżej wskazano - przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem alkoholi do prowadzonej przez Państwa działalności gastronomicznej, czynność nieodpłatnego serwowania alkoholi klientom kasyna będzie podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

W tej części Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

  • stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
  • zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).