Obowiązek udokumentowania fakturą wynagrodzenia z tytułu dzierżawy gruntu rolnego nie w pełnej wysokości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 31 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku udokumentowania fakturą wynagrodzenia z tytułu dzierżawy gruntu rolnego o powierzchni (…) ha, obejmującego teren działek nr 1, nr 2 i nr 3, w pełnej wysokości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 sierpnia 2024 r. (data wpływu 27 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni, wraz ze swoim małżonkiem, prowadzi gospodarstwo rolne od 14 czerwca 2000 r., pod adresem (…); identyfikatorem podatkowym Wnioskodawczyni jest numer NIP: (…).

Wnioskodawczyni, wraz ze swoim małżonkiem (w małżeństwie panuje ustrój wspólności majątkowej), są wyłącznymi właścicielami nieruchomości gruntowych niezabudowanych (dalej: „Grunt”) o łącznej powierzchni (…) ha w gminie (…), obrębie (…), pod numerami ewidencyjnymi 1; 2; numer księgi wieczystej (…), Sądu Rejonowego w (…) oraz w gminie (…), obrębie (…), pod numerem ewidencyjnym 3, numer księgi wieczystej (…), Sądu Rejonowego w (…)

Wnioskodawczyni posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226, dalej: „ustawa o PIT”).

Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni aktualnie osiąga przychody wyłącznie ze sprzedaży produktów rolnych, nie osiąga przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Wnioskodawczyni nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, dalej: „ustawy o VAT”), jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od 7 marca 2011 r.; całość sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię w ramach gospodarstwa rolnego jest opodatkowana podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni, wraz z małżonkiem, otrzymali propozycję wydzierżawienia za wynagrodzeniem części gruntu rolnego ((…) ha) w celu realizacji inwestycji budowy elektrowni wiatrowej wraz z przyłączeniem elektrowni wiatrowej do sieci oraz wszelką potrzebną do realizacji przedsięwzięcia infrastrukturą towarzyszącą, w tym w szczególności drogami dojazdowymi, liniami elektroenergetycznymi oraz telekomunikacyjnymi, magazynem energii, placem manewrowym, powierzchniami tymczasowymi niezbędnymi na czas budowy i powierzchnią, na którą będą nachodziły śmigła rotora (dalej: „Elektrownia Wiatrowa”).

Podmiot realizujący inwestycję (…) sp. z o.o. i zarządzana przez wskazany podmiot spółka (…) sp. z o.o. są częścią grupy kapitałowej (…) firmy (…), której ambicją jest (…). Podmioty realizują to poprzez budowanie mocy wytwarzających energię elektryczną ze źródeł odnawialnych, tym samym realizując długoletnią strategię inwestycyjną (dalej: „Dzierżawca”).

Wynagrodzenie określone w umowie ma obejmować:

1.wynagrodzenie w określonej kwocie za okres od dnia zawarcia umowy do końca roku kalendarzowego 2024;

2.wynagrodzenie roczne w określonej kwocie za kolejne lata kalendarzowe od dnia rozpoczęcia budowy Elektrowni Wiatrowej;

3.wynagrodzenie w określonej kwocie za każdą turbinę wiatrową, która powstanie na Gruncie na podstawie ostatecznego pozwolenia na budowę Elektrowni Wiatrowej;

4.wynagrodzenie w określonej kwocie za każdy miesiąc od rozpoczęcia budowy Masztu Pomiarowego, które zostanie doliczone do wynagrodzenia rocznego.

Wynagrodzenie według umowy ma podlegać corocznej waloryzacji o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, ogłaszany przez Prezesa Urzędu Statystycznego, z wyjątkiem, gdy wskaźnik ten wyniesie „0” bądź jego wartość będzie ujemna.

Dzierżawca wymaga, aby na połowę wartości wynagrodzenia określonego w umowie, była wystawiana faktura VAT przez Wnioskodawczynię (z tytułu posiadania statusu podatnika VAT czynnego), natomiast na drugą połowę wartości wynagrodzenia określonego w umowie, miałby być wystawiony rachunek przez małżonka Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, działając w roli wydzierżawiającego, ma zobowiązać się do udzielenia niezbędnych pełnomocnictw, w tym umożliwiających przeprowadzenie zmiany klasyfikacji klas gruntu, a także wyrazić zgodę na zmianę przeznaczenia gruntu objętego umową, z obecnego na zgodny z potrzebami realizacji i eksploatacji Elektrowni Wiatrowej, a także na cel umożliwiający wytwarzanie i magazynowanie energii oraz na inne cele lub działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem energii elektrycznej.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, działając w roli wydzierżawiającego, ma zobowiązać się również do udzielenia pełnomocnictwa Dzierżawcy w okresie obowiązywania Umowy, do reprezentowania go przed sądami, urzędami, organami administracji publicznej, w tym organami administracji architektoniczno-budowlanej, organami nadzoru budowlanego, organami administracji skarbowej oraz wszelkimi innymi organami i osobami trzecimi, oraz do wykonywana wszelkich czynności faktycznych i prawnych, które okażą się konieczne i niezbędne do realizacji lub eksploatacji Elektrowni Wiatrowej, a w szczególności do uzyskania wszelkich decyzji, zgód, zezwoleń, pozwoleń, certyfikatów, wypisów i odpisów oraz do dokonywania wpisów w księdze wieczystej w zakresie ujawnienia bądź wykreślenia, jak również ujawnienia bądź wykreślenia związanych z nią służebności.

Umowa przewiduje również wpłatę przez Dzierżawcę kaucji na rzecz Wnioskodawczyni i jej małżonka, w wysokości określonej w umowie, za każdą turbinę wiatrową, która powstanie na gruncie. Kaucja wskazana w umowie może zostać użyta przez Wnioskodawczynię i jej małżonka do zaspokojenia potrzeb w związku z przywróceniem gruntu do stanu sprzed zawarcia umowy. Kaucja podlega zwrotowi, w przypadku wywiązania się Dzierżawcy ze swoich obowiązków, związanych z usunięciem Elektrowni Wiatrowej po zakończeniu trwania umowy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W roli wydzierżawiającego na umowie dzierżawy gruntu rolnego o powierzchni (…) ha, obejmującego teren działek nr 1 i nr 2, a także działkę nr 3 (w gminie (…), obrębie (…)), Wnioskodawczyni będzie występować wspólnie z małżonkiem. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem będzie również stroną niniejszej umowy, ponieważ umowa zostanie zawarta przez Wnioskodawczynię i jej męża.

W sytuacji wyboru opodatkowania całości przychodu z dzierżawy przez jednego z małżonków Wnioskodawczyni sporządzi wraz z jej małżonkiem stosowne oświadczenie na piśmie i złoży je do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. Wnioskodawczyni będzie widniała na oświadczeniu jako opodatkowująca całość przychodu z dzierżawy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana udokumentować fakturą VAT przychody, w pełnej wysokości, uzyskiwane z tytułu umowy dzierżawy gruntu rolnego, o powierzchni (…) ha, obejmującego teren działek nr 1, nr 2 i nr 3?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż po złożeniu oświadczenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o opodatkowaniu całości przychodów przez jednego z małżonków (Wnioskodawczyni), jest zobowiązana udokumentować fakturą VAT (opodatkowaną stawką podstawową 23%) przychody, w pełnej wysokości, uzyskiwane z tytułu ww. umowy dzierżawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług, ustawodawca nie wymienia wśród nich małżonków.

Na postawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy rolnik ryczałtowy może korzystać ze zwolnienia w zakresie dostawy produktów rolnych oraz świadczenia usług rolniczych.

Wnioskodawczyni z ww. zwolnienia nie korzysta, jak i również nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy o VAT, a całość sprzedaży dokonywana przez Wnioskodawczynię jest opodatkowana podatkiem VAT.

Wobec brzmienia przepisów art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b), w zw. z art. 19a ust. 7 w zw. z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, powstaje w dacie wystawienia faktury, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, przy czym faktura powinna być wystawiona nie później niż z upływem terminu płatności.

W związku z przytoczonymi przepisami Wnioskodawczyni uważa, iż przychody otrzymywane z dzierżawy gruntu powinny zostać udokumentowane wystawioną przez Wnioskodawczynię fakturą VAT, w pełnej wysokości, wystawioną nie później niż z dniem upływu terminu płatności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Zatem definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Prowadzi Pani wraz ze swoim małżonkiem, gospodarstwo rolne od 14 czerwca 2000 r. W ramach wspólności ustawowej małżeńskiej posiada Pani nieruchomości gruntowe niezabudowane o łącznej powierzchni (...) ha, pod numerami ewidencyjnymi 1, 2 oraz nr 3. Aktualnie osiąga Pani przychody wyłącznie ze sprzedaży produktów rolnych, nie osiąga Pani przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Nie korzysta Pani ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od 7 marca 2011 r. Całość sprzedaży, dokonywanej przez Panią w ramach gospodarstwa rolnego, jest opodatkowana podatkiem VAT.

Otrzymała Pani, wraz z małżonkiem, propozycję wydzierżawienia za wynagrodzeniem części gruntu rolnego ((…) ha) w celu realizacji inwestycji budowy Elektrowni Wiatrowej wraz z przyłączeniem elektrowni wiatrowej do sieci oraz wszelką potrzebną do realizacji przedsięwzięcia infrastrukturą towarzyszącą, w tym w szczególności drogami dojazdowymi, liniami elektroenergetycznymi oraz telekomunikacyjnymi, magazynem energii, placem manewrowym, powierzchniami tymczasowymi niezbędnymi na czas budowy i powierzchnią, na którą będą nachodziły śmigła rotora.

Wynagrodzenie określone w umowie ma obejmować:

1.wynagrodzenie w określonej kwocie za okres od dnia zawarcia umowy do końca roku kalendarzowego 2024;

2.wynagrodzenie roczne w określonej kwocie za kolejne lata kalendarzowe od dnia rozpoczęcia budowy Elektrowni Wiatrowej;

3.wynagrodzenie w określonej kwocie za każdą turbinę wiatrową, która powstanie na Gruncie na podstawie ostatecznego pozwolenia na budowę Elektrowni Wiatrowej;

4.wynagrodzenie w określonej kwocie za każdy miesiąc od rozpoczęcia budowy Masztu Pomiarowego, które zostanie doliczone do wynagrodzenia rocznego.

Wynagrodzenie według umowy ma podlegać corocznej waloryzacji o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, ogłaszany przez Prezesa Urzędu Statystycznego, z wyjątkiem, gdy wskaźnik ten wyniesie „0” bądź jego wartość będzie ujemna.

Dzierżawca wymaga, aby na połowę wartości wynagrodzenia określonego w umowie, była wystawiana przez Panią faktura VAT (z tytułu posiadania statusu podatnika VAT czynnego), natomiast na drugą połowę wartości wynagrodzenia określonego w umowie, miałby być wystawiony rachunek przez Pani małżonka.

W roli wydzierżawiającego na umowie dzierżawy gruntu rolnego o powierzchni (…) ha, obejmującego teren działek nr 1 i nr 2, a także działki nr 3 (w gminie (…), obrębie (…)), będzie Pani występować wspólnie z małżonkiem. Wspólnie z mężem będzie Pani również stroną tej umowy, ponieważ umowa zostanie zawarta przez Panią i jej męża.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy zobowiązana będzie Pani udokumentować fakturą przychody uzyskiwane z tytułu umowy dzierżawy gruntu rolnego, o powierzchni (…) ha, obejmującego teren działek nr 1, nr 2 i nr 3, w pełnej wysokości.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

W myśl art. 693 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Dzierżawa stanowi więc umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki. Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W kontekście tej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Dzierżawa stanowi więc odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a wydzierżawiający jest podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą.

Przytaczając natomiast przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.) wskazać należy, że stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy:

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy bowiem zauważyć, że żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z cytowanym już art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jeżeli więc przedmiotem dokonywanej świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik podatku VAT.

Jeżeli więc małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W tej sprawie oboje małżonkowie będą stroną umowy dzierżawy. Umowa ta dotyczyć będzie gruntu niezabudowanego (o powierzchni (…) ha znajdującego się na terenie działek nr 1, 2, 3), który jest współwłasnością ustawową małżeńską Pani i Pani małżonka.

Skoro więc umowę dzierżawy zawrze zarówno Pani jak też Pani mąż, to z tytułu tej umowy podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy będzie Pani wyłącznie w swojej części.

Faktycznej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w tym przypadku dokonywać będzie zarówno Pani jak też Pani mąż. Pani samodzielnie nie zawrze umowy dzierżawy. Nie tylko Pani, ale również Pani małżonek świadczyć będzie odpłatną usługę we własnym imieniu. Oboje Państwo będą bowiem stroną tej czynności prawnej, każde z małżonków w swojej części.

Zgodnie natomiast z art. 106b ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy:

Zatem, dokumentując fakturą sprzedaż uzyskaną z tytułu dzierżawy majątku będącego współwłasnością ustawową małżeńską, powinna Pani zawrzeć w niej wysokość wynagrodzenia w części przypadającej wyłącznie na Panią, tj. w przypadku braku odmiennych postanowień wynikających z umowy dzierżawy lub innej umowy majątkowej wiążącej małżonków, wynagrodzenie w wysokości 50% należności wynikającej z zawartej umowy.

Jeśli więc w omawianej sprawie, jako czynny podatnik podatku VAT będzie Pani wydzierżawiała na rzecz innego podatnika (Dzierżawcy) grunt niezabudowany, o powierzchni (…) ha, obejmujący teren działek nr 1, nr 2 i nr 3, znajdujący się we wspólności majątkowej małżeńskiej, to będzie Pani zobowiązana wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż tej usługi, jednak nie w pełnej wysokości.

Z treści wniosku wynika, że w sytuacji wyboru opodatkowania całości przychodu z dzierżawy przez jednego z małżonków, sporządzi Pani wraz Pani małżonkiem stosowne oświadczenie na piśmie i złoży je Pani do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. Będzie Pani widniała na tym oświadczeniu jako opodatkowująca całość przychodu z dzierżawy. Opisana sytuacja, że to Pani, na mocy złożonego oświadczenia, rozliczać będzie w całości przychody z tytułu umowy dzierżawy, nie przesądza o tym, że tylko Pani stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych przez oboje małżonków. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika bowiem z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. A w tej sprawie, jak wyżej wskazano, z tytułu dzierżawy podatnikiem będzie Pani i Pani mąż.

Pani stanowisko uznaję tym samym za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja ta rozstrzyga Pani wątpliwości wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 2 wniosku). Natomiast odnośnie pytania nr 1 wniosku, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja ta wywołuje skutki podatkowe jedynie dla Pani, nie ma natomiast zastosowania do Pani małżonka.

Wskazuję jednocześnie, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem tj. zastosowanie stawki w wysokości 23% VAT w przypadku świadczenia usługi dzierżawy, termin wystawienia faktury, powstanie obowiązku podatkowego, zwolnienie podmiotowe i przedmiotowe od podatku VAT, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).