Podatek od towarów i usług w zakresie uznania, że czynność wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu p... - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.399.2024.2.NF
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie uznania, że czynność wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ww. transakcji oraz brak obowiązku dokonania korekty podatku VAT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
·uznania, że czynność wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego będzie czynności podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1),
·zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla ww. transakcji (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) oraz
·braku obowiązku dokonania korekty podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 września 2024 r. (wpływ 9 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka cywilna pod nazwą „A” S C. BB, CC (NIP: (…)), (dalej również jako „Spółka Cywilna”) powstała na mocy umowy spółki cywilnej zawartej przez CC oraz BB. W roku 2010 do spółki przystąpili DD oraz EE Spółka co skutkowało zmianą nazwy spółki cywilnej na „A” S.C. BB, CC, DD, EE. 31 grudnia 2015 r. ze Spółki Cywilnej wystąpiła BB – co skutkowało pozostaniem w Spółce Cywilnej 3 wspólników, tj. CC, DD oraz EE, która do dziś funkcjonuje pod nazwą „A” S C. CC, DD, EE. Spółka Cywilna jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przeważającą działalnością Spółki Cywilnej jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (PKD 47.11.Z).
Jednym ze środków trwałych Spółki Cywilnej jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym nieruchomość gruntowa położona w miejscowości (…), oznaczonej jako działka gruntu numer 1 o powierzchni 1879 m2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą KW numer (…) (dalej również jako „Nieruchomość”), która to Nieruchomość stanowi własność łączną wspólników Spółki Cywilnej. Nieruchomość od początku jej wprowadzenia do ewidencji środków trwałych miała być i była wykorzystywana przez wspólników Spółki Cywilnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z przeznaczeniem na prowadzenie sklepu spożywczego.
Nieruchomość, o której mowa powyżej, pierwotnie stanowiła nieruchomość gruntową niezabudowaną, stanowiącą własność wspólników Spółki Cywilnej i ich małżonków każdy w udziale po 1/2 na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej. Nabycie Nieruchomości przez wspólników Spółki Cywilnej i ich małżonków nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
W roku 2007 wspólnicy Spółki Cywilnej rozpoczęli budowę budynku usługowego na Nieruchomości.
12 maja 2010 r. do Spółki Cywilnej przystąpili kolejni dwaj wspólnicy. W tym też dniu, w formie aktu notarialnego dotychczasowi wspólnicy za zgodą małżonków przenieśli na rzecz wszystkich wspólników Spółki Cywilnej prawo własności Nieruchomości, na której posadowiony został budynek przeznaczony do działalności gospodarczej w stanie surowym zamkniętym – co zostało odzwierciedlone w zapisach księgi wieczystej Nieruchomości.
W listopadzie 2010 r. budowa budynku na Nieruchomości została zakończona, a budynek został oddany do użytkowania. Powstały budynek o powierzchni 450 m2 został wprowadzony do środków trwałych Spółki Cywilnej i był amortyzowany zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do roku 2014. Nakłady na inwestycję zostały poczynione z majątku Spółki Cywilnej, a Spółka Cywilna skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z prowadzoną ww. inwestycją. Wspólnicy Spółki Cywilnej nie ponosili nakładów na ulepszenie Nieruchomości począwszy od dnia oddania Nieruchomości w użytkowanie w roku 2010 do chwili obecnej.
Obecnie wspólnicy Spółki Cywilnej planują nieodpłatnie wycofać Nieruchomość opisaną we wniosku, a wykorzystywaną dotychczas w ramach przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej, do majątku prywatnego obecnych wspólników Spółki Cywilnej.
Pytania
1.Czy zdarzenie przyszłe w postaci wycofania Nieruchomości, opisanej we wniosku, a wykorzystywanej dotychczas w ramach przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej, do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
2.Czy do zdarzenia przyszłego w postaci wycofania Nieruchomości ze środków trwałych Spółki Cywilnej i przekazanie tejże Nieruchomości do majątków prywatnych wspólników będzie miało zastosowanie zwolnienie podatkowe z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?
3.Czy wycofanie Nieruchomości opisanej we wniosku ze Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej będzie powodować skutki w postaci korekty naliczonego podatku VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Podjęcie uchwały w formie aktu notarialnego przez wspólników Spółki Cywilnej o przeniesieniu wskazanej Nieruchomości ze środków trwałych Spółki Cywilnej do majątków prywatnych wspólników poprzez zniesienie współwłasności łącznej na współwłasność w częściach ułamkowych do majątków odrębnych wspólników jest czynnością opodatkowaną na gruncie ustawy o podatku VAT, jednakże czynność taka korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w związku tym, że przeniesienie Nieruchomości nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a przeniesieniem Nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Dodatkowo, w związku z upływem okresu dłuższego niż 10 lat od dnia, w którym Nieruchomość została oddana do użytkowania, zwolnienie podatkowe mające zastosowanie do przeniesienia Nieruchomości z majątku Spółki Cywilnej do majątku osobistego jej wspólników nie będzie wymagało dokonania korekty kwoty podatku naliczonego.
Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie
Ad 1
W ramach podatku VAT podatnikiem jest spółka cywilna, a nie jej wspólnicy, inaczej niż w podatku dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.
Na podstawie art. 2 pkt 6 u.p.t.u. przez pojęcie towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W świetle art. 8 ust. 1 u.p.t.u., przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7
Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 u.p.t.u. i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 u.p.t.u.
Stosownie do art. 7 ust. 2 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Przy czym, w świetle art. 2 pkt 14a u.p.t.u., wskazać należy, iż na gruncie u.p.t.u. za wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 u.p.t.u. –podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:
1)nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
2)przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
3)przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 u.p.t.u. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast według art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przenosząc powyższe na opisany we wniosku stan faktyczny wskazać należy, iż Spółka Cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnicy do majątku wspólnego wspólników Spółki Cywilnej (ewidencji środków trwałych) w roku 2010 wprowadzili Nieruchomość zabudowaną budynkiem niemieszkalnym, co do którego to wybudowania Spółka Cywilna skorzystała z prawa do odliczenia podatku VAT od nakładów poczynionych w tym celu przez Spółkę Cywilną. Nieruchomość była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki Cywilnej.
Zatem w przedmiotowej sprawie wszystkie warunki wskazane w pkt 1-3 powyżej, a wynikające z przepisu art. 7 ust. 2 u.p.t.u. związane z charakterystyką dostawy towarów na gruncie u.p.t.u. będą spełnione, bowiem dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik – Spółka Cywilna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, przekazana Nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki Cywilnej oraz stanowi środek trwały związany z prowadzoną przez Spółkę Cywilną działalnością. Ponadto, mimo że przy nabyciu Nieruchomości nie doszło do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to przy wytworzeniu budynku posadowionego na Nieruchomości Spółka Cywilna skorzystała z takiego prawa.
Tym samym, w związku z przysługującym prawem do odliczenia podatku VAT z tytułu wytworzenia budynku na Nieruchomości, wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej Spółki Cywilnej do majątku prywatnego wspólników będzie de facto odpłatną dostawą składnika majątku Spółki Cywilnej, w myśl art. 7 ust. 2 u.p.t.u.
W konsekwencji, będą to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 u.p.t.u.
Ad 2
Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 u.p.t.u., który reguluje zwolnienia przedmiotowe w zakresie podatku od towarów i usług.
W art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. (w zakresie dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane), a także w pkt 10 i pkt 10a (w zakresie dostawy budynków, budowli lub ich części) u.p.t.u. ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości spełniających określone w tych przepisach warunki.
Zważywszy na opisany w niniejszym wniosku stan faktyczny, rozważaniom poddać należałoby brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., a ewentualnie również art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. w przypadku gdyby art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. nie znalazł zastosowania.
Należy również zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. (dla dostawy gruntów i prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych) oraz ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a u.p.t.u. (dla dostawy nieruchomości zabudowanych) należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Przechodząc do meritum rozważań, wskazać należy, iż stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Według art. 2 pkt 14 u.p.t.u. przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich.
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W konsekwencji przy założeniu spełnienia warunków ustawowych możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia od podatku VAT w zakresie wycofania nieruchomości ze spółki do majątku wspólników spółki cywilnej. W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
W tym miejscu należy podnieść, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 u.p.t.u., zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt (również prawo użytkowania wieczystego gruntu) dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.
Co do zasady, zatem grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.
Odnosząc się do kwestii opodatkowania dostawy Nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym należy wskazać, że zgodnie z opisanym w niniejszym wniosku stanem faktycznym, budowa budynku niemieszkalnego rozpoczęła się w roku 2007 i zakończyła się w roku 2010. Również w roku 2010 przedmiotowy budynek został oddany do użytkowania.
Spółka Cywilna ponosiła wydatki na wytworzenie budynku na Nieruchomości w powyższym okresie, od których Spółce Cywilnej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po wybudowaniu Nieruchomość została oddana do użytkowaniu w roku 2010 i od tej chwili Nieruchomość była wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT przez Spółkę Cywilną, a żadne wydatki na ulepszenie Nieruchomości nie były ponoszone przez Spółkę Cywilną. Takich wydatków Spółka Cywilna nie planuje ponosić także obecnie.
Zatem pierwsze zasiedlenie budynku niemieszkalnego posadowionego na Nieruchomości miało miejsce w roku 2010. Po roku 2010 Spółka Cywilna nie ponosiła jakichkolwiek wydatków na poczet ulepszenia Nieruchomości jako całości, czy też samego budynku. Tym samym, Nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę Cywilną do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Zatem, warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. dla dostawy Nieruchomości zostały w niniejszej sprawie spełnione – bowiem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowanym momentem wydania Nieruchomości do majątków prywatnych wspólników Spółki Cywilnej upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W tym miejscu wskazać należy, iż również dostawa gruntu, na którym usytuowany jest wzniesiony przez wspólników budynek, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na analogicznych zasadach co dostawa budynku – wynika to z treści art. 29a ust. 8 u.p.t.u.
Mając na uwadze powyższe, dalsza analiza przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie dalszych przepisów, jak m.in. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a czy też pkt 2 u.p.t.u. dla dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym uznać należy za bezzasadne.
Podsumowując kwestie podniesione w Ad 1 i Ad 2 powyżej wskazać należy, iż wycofanie z działalności Spółki Cywilnej Nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym wykorzystywanej w ramach przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 u.p.t.u. Dostawa ta korzysta będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 u.p.t.u.
Ad 3
Odnosząc się natomiast do kwestii korekty podatku naliczonego w związku z planowanym nieodpłatnym przekazaniem Nieruchomości do majątku osobistego wspólników Spółki Cywilnej wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 u.p.t.u. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 u.p.t.u.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 u.p.t.u.
Analizując powyższy przepis u.p.t.u., wskazać należy, iż w myśl art. 91 ust. 1 u.p.t.u. po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Zgodnie z art. 91 ust. 2 u.p.t.u. w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 złotych, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 złotych, przepis art. 91 ust. 1 u.p.t.u. stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Korekty, o której mowa powyżej, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 u.p.t.u.
Co do zasady, podatnik jest więc zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót, lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).
Ponadto, przepis art. 91 ust. 2 u.p.t.u., wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.
W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.
Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.
W niniejszej sprawie, uwzględniając powyżej przytoczone okoliczności, a w szczególności w związku z faktem, iż Nieruchomość została oddana do użytkowania w roku 2010, wskazać należy, iż w odniesieniu do Nieruchomości mającej być przedmiotem wycofania z majątku Spółki Cywilnej zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 u.p.t.u.
Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów u.p.t.u. okres korekty podatku naliczonego wynosi – zgodnie z art. 91 ust. 2 u.p.t.u. – 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym przedmiotowa Nieruchomość została oddana do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.
Zatem, po stronie Spółki Cywilnej w przypadku dokonania planowanego wycofania Nieruchomości z działalności Spółki Cywilnej obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w powołanym przepisie art. 91 u.p.t.u. nie będzie miał zastosowania i nie spowoduje skutku w postaci korekty podatku naliczonego VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Zatem aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:
·nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem niemieszkalnym. Nieruchomość od początku wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych miała być i była wykorzystywana przez wspólników Spółki Cywilnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z przeznaczeniem na prowadzenie sklepu spożywczego. Obecnie wspólnicy planują nieodpłatnie wycofać Nieruchomość do majątku prywatnego obecnych wspólników.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności uznania, że czynność wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego będzie czynności podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).
Jak wynika z opisu sprawy, Spółka wybudowała na Nieruchomości budynek niemieszkalny, który został oddany do użytkowania w roku 2010 i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Nakłady na inwestycję zostały poczynione z majątku Spółki Cywilnej, a Spółka Cywilna skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z prowadzoną inwestycją.
Zatem należy stwierdzić, że wycofanie przedmiotowej Nieruchomości z działalności gospodarczej Państwa Spółki i przekazanie jej do majątku prywatnego wspólników Spółki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że wycofanie Nieruchomości opisanej we wniosku, a wykorzystywanej dotychczas w ramach przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej, do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej będzie czynności podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla ww. transakcji (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.
Według art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak
i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadku doszło do korzystania z budynku.
W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl natomiast art. 43 ust. 10 ustawy:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2)złożą:
a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów
– zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Według art. 43 ust. 11 ustawy:
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;
3)adres budynku, budowli lub ich części.
Ustawodawca daje więc podatnikom dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji z ww. zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, jak opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym są one posadowione będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.
Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.). W myśl tego przepisu:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla sprzedaży opisanej nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do budynku znajdującego się na działce miało miejsce pierwsze zasiedlenie.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że budowa budynku niemieszkalnego została zakończona w listopadzie 2010 r., a budynek został oddany do użytkowania. Powstały budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i był amortyzowany zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od oddania do użytkowania wskazanego budynku do momentu zbycia upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Nie ponosili Państwo nakładów na ulepszenie Nieruchomości od dnia oddania Nieruchomości w użytkowanie w roku 2010.
W związku z tym, przy sprzedaży budynku spełnione zostaną warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Bowiem planowana transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia budynku minął okres dłuższy niż 2 lata.
Dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. budynek również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, co wynika z treści art. 29a ust. 8 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że dostawa wskazanej Nieruchomości będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 również należy uznać za prawidłowe.
Mają również Państwo wątpliwości dotyczące obowiązku dokonania korekty naliczonego podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).
Odnosząc się do kwestii obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. czynnością wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanym;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Z art. 91 ust. 7 ustawy wynika:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Mając na uwadze art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Według art. 91 ust. 7c ustawy:
Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
W myśl art. 91 ust. 8 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony).
Podatnik jest zobowiązany, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót, lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).
Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy, wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.
W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.
Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia. Jak wynika z okoliczności sprawy budynek, który jest przedmiotem wniosku, po wybudowaniu został zaliczony do środków trwałych w Państwa działalności gospodarczej. Spółka odliczyła podatek naliczony od wydatków związanych z jego budową. Budynek po wycofaniu z działalności Spółki i bezpłatnym przekazaniu do majątków prywatnych wspólników − jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 2 − będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, co oznacza, że dojdzie do zmiany jego przeznaczenia. Ponadto, jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, budynek niemieszkalny został oddany do użytkowania w roku 2010 i wprowadzony do ewidencji środków trwałych.
Zatem, nie będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku VAT z tytułu odliczenia podatku naliczonego związanego z budową budynku niemieszkalnego, gdyż w tym przypadku upłynął 10-letni okres korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy. Tym samym, nie będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku VAT, o której mowa w art. 91 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, Spółka Cywilna nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należy uznać jako prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).