Obowiązek opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki. - Interpretacja - null

ShutterStock

Obowiązek opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.536.2024.2.KAK

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Obowiązek opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 2 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki ewidencyjnej nr 1 oraz obowiązku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki ewidencyjnej nr 2.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 września 2024 r. (wpływ 9 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina … jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług jako czynny podatnik podatku VAT. Gmina … jest właścicielem niezabudowanych nieruchomości gruntowych oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr 1 o pow. 0,2106 ha, obj. … oraz nr 2 o pow. 0,3255 ha, obj. KW nr …, położonych w … w rejonie ul. ... Przedmiotowe nieruchomości będą sprzedawane łącznie w jednym przetargu ustnym nieograniczonym. Cena wywoławcza przedmiotowych nieruchomości ustalona została na kwotę 723 000,00 zł. W ewidencji gruntów i budynków działka ewidencyjna nr 1 oraz nr 2, posiadają użytek ŁIII.

Dla przedmiotowego terenu, Miasto … nie posiada prawnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy …, przedmiotowe działki zlokalizowane są w strefie wielofunkcyjnej, w terenie oznaczonym symbolem:

-działka nr 1, symbolem:

·U - tereny zabudowy usługowej.

-działka na 2, symbolem:

·U - tereny zabudowy usługowej;

·ZR - tereny zieleni nieurządzonej;

·MU - tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej;

·KDD - droga klasy dojazdowej KDD i pozostałe (istniejąca).

W terenach U - tereny zabudowy usługowej;

podstawowe kierunki przeznaczenia:

·zabudowa usługowa o randze ogólnomiejskiej i regionalnej (usługi komercyjne, usługi publiczne, usługi społeczne, administracji, zdrowia, edukacji, kultury, kultu religijnego, w tym kościoły i kaplice);

·obiekty zamieszkania zbiorowego;

·obiekty produkcyjne i produkcyjno-usługowe (powstałe w wyniku decyzji administracyjnych) w zakresie utrzymania istniejącej zabudowy z możliwością rozbudowy, przebudowy, nadbudowy;

·parkingi i garaże wielopoziomowe i podziemne;

·place publiczne i skwery, tereny zieleni urządzonej oraz inne przestrzenie publiczne;

·ulice publiczne i wewnętrzne, ciągi piesze i rowerowe, parkingi, obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej.

W terenach MU- tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej;

podstawowe kierunki przeznaczenia:

·zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna;

·zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wraz z usługami;

·zabudowa usługowa;

·zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna w lokalizacjach przewidzianych w obowiązujących planach miejscowych;

·place publiczne i skwery, tereny zieleni urządzonej oraz inne przestrzenie publiczne w szczególności place zabaw i tereny sportowo rekreacyjne;

·ulice publiczne i wewnętrzne, ciągi piesze i rowerowe, parkingi, obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej.

W terenach ZR - tereny zieleni nieurządzonej:

podstawowe kierunki przeznaczenia:

·tereny zieleni nieurządzonej i urządzonej;

·tereny użytków rolnych;

·place publiczne i skwery, tereny zieleni urządzonej oraz inne przestrzenie publiczne;

·ulice publiczne i wewnętrzne, ciągi piesze i rowerowe, parkingi, obiekty i urządzenia infrastryktury technicznej;

·zbiorniki retencyjne - urządzenia hydrologiczne.

Dla działki nr 2, została wydana decyzja:

·decyzja Burmistrza Miasta … z dnia 24.09.2019 r. znak … o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, na wniosek (...) dla przedsięwzięcia pn. – „budowa linii kablowych średniego napięcia 15kV oraz kontenerowych stacji transformatorowych wraz z nawiązaniem do sieci napięcia na działkach nr … przy ul. …

Natomiast dla działki nr 1 położonej przy ul. … w … nie została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego ani decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Gmina … nabyła z mocy prawa nieodpłatnie od Skarbu Państwa na podstawie Decyzji komunalizacyjnej z dnia 17 grudnia 1991 r., znak:…, m.in. działkę nr 1 oraz działkę nr 2.

W uzupełnieniu wniosku udzielili Państwo odpowiedzi na pytanie:

1.Czy działki nr 1 oraz 2 będące przedmiotem dostawy, wykorzystywane były przez Państwa Gminę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były ww. działki, wykonywali Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

Odpowiedź: Nieruchomości gruntowe stanowiące własność Gminy …, oznaczone ewidencyjnie nr 1 oraz nr 2 są przedmiotem dzierżawy. Działka ewidencyjna nr 1 jest przedmiotem dzierżawy pod uprawy rolne od 2006 roku do dnia dzisiejszego włącznie. Natomiast działka ewidencyjna nr 2 była przedmiotem dzierżawy od 01.06.2011 r. pod uprawy rolne i jest dzierżawiona do dnia dzisiejszego włącznie.

Przedmiotowa dzierżawa korzysta w chwili obecnej ze zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w § 3 ust.1. pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 955 z późn. zm.), a ponadto podatek VAT wprowadzono Ustawą z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Działka ewidencyjnie nr 2 została obciążona odpłatną i nieograniczoną w czasie służebnością przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa przesyłowego …, która została opodatkowana podatkiem VAT.

Przedmiotem interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług mają być kwestie dotyczące ewentualnego zwolnienia od podatku VAT działki ewidencyjnej nr 1 oraz obowiązku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki ewidencyjnej nr 2, odnosząc się do sytuacji każdej z wymienionych działek.

Pytanie

Czy przy sprzedaży działki ewidencyjnej nr 1 o pow. 0,2106 ha, można będzie zastosować zwolnienie od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt.9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U.2024 poz. 361 z późn.zm.) ?

Czy działka ewidencyjna nr 2 o pow. 0,3255 ha, niezabudowana budynkami i budowlami, która nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Jeżeli tut. Organ podzieli stanowisko wnioskodawcy, czy prawidłowym będzie:

-działkę ewidencyjna nr 2 opodatkować podatkiem VAT?

-działkę ewidencyjna nr 1 zwolnić od podatku VAT?

biorąc pod uwagę, że przedmiotowe nieruchomości będą sprzedawane łącznie w jednym przetargu ustnym nieograniczonym.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działki ewidencyjnej nr 2 o pow. 0,3255 ha, nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W myśl art. 2 pkt 33 cyt. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 2 pkt 33 terenem budowlanym jest teren przeznaczony pod zabudowę: na podstawie ustaleń zawartych w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP), a w przypadku braku MPZP, jeżeli dla terenu została wydana decyzja o warunkach zabudowy albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Co do działki ewidencyjnej nr 2 została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Stąd też w wyniku analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych Wnioskodawca uważa, że dostawa działki niezabudowanej nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy jako, że jest to działka przeznaczona pod zabudowę. Zwolniona z opodatkowania jest wyłącznie taka dostawa, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane, czy też pod zabudowę. Zatem sprzedaż gruntu niezabudowanego budynkami i budowlami, który nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, po otrzymaniu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, lecz będzie objęta podstawową stawką tego podatku. Działka ewidencyjna nr 1 o pow. 0,2106 ha, która nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, ani nie został wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w związku z czym podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust.1 pkt. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Podsumowując przedmiotowe nieruchomości będą sprzedawane łącznie w jednym przetargu ustnym nieograniczonym. Cena wywoławcza przedmiotowych nieruchomości ustalona została na kwotę 723 000,00 zł. Wygrywającemu przetarg działkę oznaczoną nr 2 należy opodatkować podatkiem VAT, natomiast działkę ewidencyjna nr 1 zwolnić z podatku VAT, jak wskazano powyżej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 2.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższego grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego:

Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży jest czynnością cywilnoprawną, która stanowi odpłatną dostawę towaru podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 r. ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. 

Analiza wskazanych powyżej przepisów art. 15 ust. 1, 2 i 6 ustawy prowadzi do następujących wniosków:

-wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy,

-w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

·czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

·ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W konsekwencji, w odniesieniu do opisanej we wniosku czynności cywilnoprawnej polegającej na sprzedaży działki nr 2 nie będziecie Państwo korzystać z wyłączenia określonego w art. 15 ust. 6 ww. ustawy, a w efekcie wystąpią Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym, dostawa działki 2 będzie stanowić dla Państwa odpłatną dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że realizowana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że w przypadku dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 1130):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl zapisów art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)  lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)  sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W planie miejscowym, określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o rożnym przeznaczeniu lub różnych zasadach gospodarowania.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

W konsekwencji, w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Odnosząc się do dostawy działki nr 2, należy zauważyć, że dla tej działki została wydana decyzja Burmistrza Miasta … z dnia 24.09.2019 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, na wniosek … z siedzibą w …, dla przedsięwzięcia pn. – „budowa linii kablowych średniego napięcia 15kV oraz kontenerowych stacji transformatorowych wraz z nawiązaniem do sieci napięcia. Zatem na moment sprzedaży działka ta stanowić będzie teren przeznaczony pod zabudowę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa (sprzedaż) nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy gdyż przepis ten stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Kolejno należy zatem rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działki wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że Gmina nabyła przedmiotową działkę nieodpłatnie w drodze komunalizacji mienia państwowego.

Działka ewidencyjnie nr 2 została obciążona odpłatną i nieograniczoną w czasie służebnością przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa przesyłowego …, która została opodatkowana podatkiem VAT.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:

„zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Oznacza to, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli czynność, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na okoliczność, że nabycie nieruchomości nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie można uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, lub że takie prawo nie przysługiwało.

Należy zauważyć, że działka nie była przez Gminę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Zatem sprzedaż ww. działki nie będzie korzystać również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Z uwagi na brak możliwości skorzystania zarówno ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9, jak i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dostawa opisanej we wniosku działki nr 2 będzie opodatkowana właściwą stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym uznałem Państwa stanowisko w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 2 za prawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej opodatkowania dostawy działki nr 2.

Z kolei wniosek w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki ewidencyjnej nr 1 został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).