Rozpoznanie transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z kontrahentem z Wielkiej Brytanii posiadającego aktywny numer identyfikacyjny dla tr... - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.386.2024.1.GK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.386.2024.1.GK

Temat interpretacji

Rozpoznanie transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z kontrahentem z Wielkiej Brytanii posiadającego aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2024 r., za pośrednictwem platformy e-Urząd Skarbowy wpłynął Państwa wniosek z 15 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z kontrahentem z Wielkiej Brytanii posiadającego aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polską spółką kapitałową, posiadającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski, jest również czynnym podatnikiem podatku VAT oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi (…). Dodatkowo prowadzi również działalność w zakresie (…) oraz magazynowania i przechowywania towarów. Spółka funkcjonuje jako (…), posiadających w swojej strukturze szereg komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za procesy produkcji, magazynowania, sprzedaży i zakupu.

W zakresie swojej działalności Spółka dokonuje dostaw towarów, które są transportowane z Polski do innych krajów Unii Europejskiej (dalej: UE) przez przewoźnika zewnętrznej firmy spedycyjnej, działającej na podstawie zlecenia usługi transportowej. Nabywcy są zarejestrowani dla celów podatku VAT-UE i tym samym posiadają numer identyfikacji podatkowej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez inne państwo członkowskie UE, zawierający dwuliterowy symbol określający kod państwa, weryfikowany w systemie VIES prowadzonym przez Komisję Europejską.

Według obowiązujących zapisów ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje jeśli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 6 i 7 ustawy. Dodatkowo dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego kraju państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów następuje prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Dodatkowo z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (opodatkowania) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. W konsekwencji z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów możemy mieć do czynienia wyłącznie, gdy dochodzi do fizycznego przemieszczenia towaru z Polski do kraju znajdującego w UE. Zgodnie z przepisami art. 13 ust. 2 pkt 1 i art. 13 ust. 6 ustawy o VAT, aby móc uznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wymagane jest aby dostawca towaru był podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, zaś nabywca towaru winien być podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Dana dostawa może być uznana za WDT jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, zasada opodatkowania polega na nabyciu wg stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa wg stawki 0% z prawem do odliczenia, w konsekwencji czego podatek z tytułu danej czynności faktycznej jest rzeczywiście rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

W odniesieniu do powyższych transakcji Spółka rozpoznaje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowuje tą transakcję według stawki podatku w wysokości 0%.

W myśl przytoczonego art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka posiada wymaganą dokumentację w postaci dowodów potwierdzających, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Zgodnie z zapisami ustawy o VAT art. 42 ust. 3 dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju:

  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Z zastrzeżeniem, iż w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 tj. specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

  • imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego WDT oraz nabywcy tych towarów;
  • adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
  • określenie towarów i ich ilości;
  • potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do wskazanego miejsca, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju;
  • rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu.

Działając w zgodzie z powyższymi zapisami ustawy o VAT Wnioskodawca gromadzi wymaganą dokumentację, spełniając przesłanki umożliwiające rozpoznanie transakcji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a co za tym idzie stosuje stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Wątpliwości Spółki pojawiły się co do potwierdzenia przesłanek rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w sytuacji gdy Wnioskodawca sprzedaje towar dla podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, ale zarejestrowanego jako podmiot podatku VAT-UE oraz z miejscem dostawy w jednym z państw członkowskich UE (tutaj: NL). Odbiorca posiada aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez inne państwo członkowskie UE, zawierający dwuliterowy symbol określający kod państwa (w tym przypadku FR), weryfikowany w systemie VIES prowadzonym przez Komisję Europejską.

Spółka na podstawie danych systemowych oraz udostępnionych za pośrednictwem Platformy Logistycznej dokumentów, potwierdza okoliczność WDT uwzględniając te transakcje w składanych miesięcznych informacjach podsumowujących VAT-UE. Spółka zamiast tradycyjnego dokumentu przewozowego na potwierdzenie dokonania WDT otrzymuje informację systemową, która jest wygenerowana za pośrednictwem Platformy Logistycznej oraz skan dokumentów w postaci przesłanego pliku PDF, zawierającego dokumenty przewozowe tzw. CMR albo dowody dostawy wygenerowane z systemu Odbiorcy towaru lub te dwa dokumenty łącznie.

Pytania

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w przedstawionym zdarzeniu faktycznym Spółka, ma prawo do rozpoznania transakcji jako WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów), a tym samym do skorzystania z prawa zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka posiada dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w korespondencji z art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniające do skorzystania ze stawki 0%, jednocześnie potwierdzające że towary będące przedmiotem WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Na podkreślenie zasługuje fakt, iż Spółka spełnia zarówno materialne jak i formalne przesłanki umożliwiające rozpoznanie WDT oraz uprawniające do zastosowanie stawki VAT 0%. Przesłanki materialne są spełnione ponieważ zarówno Wnioskodawca (dostawca) jak i Nabywca są zarejestrowani dla celów podatku VAT, a dokonywane dostawy są uwzględniane w informacjach podsumowujących składanych przez Spółkę, co jest potwierdzone w opisanym stanie faktycznym. Przesłanki formalne wynikają ze spełnienia warunków odpowiedniego udokumentowania dostawy w myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 0% pod warunkiem, że w myśl art. 42 ust. 3 dostawca posiada wymienione dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy w innym kraju państwa członkowskiego UE.

Zgodnie z zapisami przytoczonego art. 42 ust. 1 WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

1.podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2.podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.

Zgodnie z przytoczonym wyżej art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, jednym z warunków opodatkowania dostaw w ramach WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) stawką podatku w wysokości 0% jest wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Następną przesłanką zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1 jest aby podatnik podatku od wartości dodanej był zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ostatnią przesłanką zgodnie z art. 42 ust. 3 jest posiadanie przez podatnika w swojej dokumentacji dowodów, które łącznie powinny potwierdzać dostarczenie towarów do Nabywcy. Zatem, aby podatnik miał prawo przy WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów) zastosować stawkę podatku 0% musi posiadać dowody, że towary będące przedmiotem WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) zostały wywiezione z terytorium kraju oraz że zostały dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego Unii.

Dowodami potwierdzającymi WDT, warunkującymi zastosowanie 0% stawkę VAT, są dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie do nabywcy z kraju członkowskiego UE towarów. Można wśród nich wyróżnić:

  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi,
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Z zastrzeżeniem, iż zgodnie z doktryną art. 42 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1.imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2.adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3.określenie towarów i ich ilości;

4.potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5.rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Reasumując w zakresie skutków podatkowych wynikających z rozpoznania WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) i zastosowania stawki podatku w wysokości 0% na podstawie przytoczonych przepisów ustawy o VAT w ocenie Wnioskodawcy w celu prawidłowego udokumentowania wywozu z terytorium kraju i prawidłowego udokumentowania dostarczenia do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju Spółka ma prawo do wykorzystania w celach dowodowych również innej dokumentacji niż wskazanej wprost w art. 42 ust. 3.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7 - art. 13 ust. 6 ustawy.

Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z przywołanymi powyżej przepisami Spółka ma prawo do rozpoznania opisanej w stanie faktycznym transakcji jako WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów). Szczegółowo wskazane przepisy, wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Warunkiem rozpoznania danej dostawy towarów (której towarzyszy przemieszczenie z Polski do innego kraju członkowskiego), jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest dokonanie jej na rzecz podmiotu zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Reasumując skutkiem prawno-podatkowym wynikającym z wydania Interpretacji Indywidualnej w zakresie przepisów podatku od towarów i usług w korespondencji z przytoczonymi przepisami będzie potwierdzenie prawidłowości postępowania Spółki w zakresie:

- prawa do rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z kontrahentem z Wielkiej Brytanii posiadającego aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez inne państwo członkowskie UE oraz miejscem dostawy w jednym z państw członkowskich UE.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

-  chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2) (uchylony),

3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4) (uchylony),

-  z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi (…). Dodatkowo prowadzi również działalność w zakresie produkcji (….) oraz magazynowania i przechowywania towarów. Spółka funkcjonuje jako (…) posiadających w swojej strukturze szereg komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za procesy produkcji, magazynowania, sprzedaży i zakupu. Spółka sprzedaje towar dla podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, ale zarejestrowanego jako podmiot podatku VAT-UE oraz z miejscem dostawy w jednym z państw członkowskich UE (tutaj: NL). Odbiorca posiada aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez inne państwo członkowskie UE, zawierający dwuliterowy symbol określający kod państwa (w tym przypadku FR), weryfikowany w systemie VIES. Spółka na podstawie danych systemowych oraz udostępnionych za pośrednictwem Platformy Logistycznej dokumentów, potwierdza okoliczność WDT uwzględniając te transakcje w składanych miesięcznych informacjach podsumowujących VAT-UE. Spółka zamiast tradycyjnego dokumentu przewozowego na potwierdzenie dokonania WDT otrzymuje informację systemową, która jest wygenerowana za pośrednictwem Platformy Logistycznej oraz skan dokumentów w postaci przesłanego pliku PDF, zawierającego dokumenty przewozowe tzw. CMR albo dowody dostawy wygenerowane z systemu Odbiorcy towaru lub te dwa dokumenty łącznie.

Wątpliwości Spółki dotyczą określenia czy Spółka ma prawo do rozpoznania transakcji z Kontrahentem z Wielkiej Brytanii posiadającego aktywny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a tym samym do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy wskazać, że opisana transakcja, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Jak wynika z treści wniosku Spółka będąca czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowana dla potrzeb transakcji wspólnotowych dokonała dostawy towarów na rzecz podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który posiada aktywny numer identyfikacji na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE) nadany przez inne państwo członkowskie UE, zawierający dwuliterowy symbol określający kod państwa (FR). W wyniku dokonanej dostawy towar był transportowany (wysyłany) z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej niż Polska (NL). Zatem, zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 ustawy, gdyż pomimo, że nabywca jest z Wielkiej Brytanii to posługuje się aktywnym numer zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowej (VAT-UE) oraz towar został dostarczony z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej niż Polska. Tym samym transakcja sprzedaży towarów na rzecz nabywcy z Wielkiej Brytanii stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na terytorium Polski, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Odnośnie zaś zastosowania stawki 0% VAT wskazać należy, że zamiast tradycyjnego dokumentu przewozowego na potwierdzenie dokonania WDT otrzymujecie Państwo informację systemową, która jest wygenerowana za pośrednictwem Platformy Logistycznej oraz skan dokumentów w postaci przesłanego pliku PDF, zawierającego dokumenty przewozowe tzw. CMR albo dowody dostawy wygenerowane z systemu Odbiorcy towaru lub te dwa dokumenty łącznie. Zatem należy stwierdzić, że opisane dokumenty posiadane przez Państwa w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stanowią dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a w konsekwencji upoważniają Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 42 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do transakcji będących przedmiotem wniosku.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).   Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).