Ustalenie, czy sprzedaż niezabudowanej działki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 10 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący ustalenia, czy sprzedaż niezabudowanej działki nr (…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wpłynął 10 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej jako Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), na podstawie wpisu do CEIDG. Przedmiotem tej działalności gospodarczej jest m.in. produkcja sprzętu sportowego (PKD - 32.30.Z). Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się również wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD - 68.20.Z). Wnioskodawca opodatkowuje swoje dochody ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należą m.in. nieruchomości, maszyny produkcyjne, licencje do oprogramowania oraz pojazdy osobowe i ciężarowe stanowiące środki trwałe przedsiębiorstwa. Wnioskodawca na podstawie warunkowej umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym (…). oraz umowy przeniesienia prawa własności objętej aktem Notarialnym (…) nabył od syndyka masy upadłości (…) Sp. z o.o. w upadłości (…) przedsiębiorstwo. W skład nabytego przedsiębiorstwa wchodziły następujące nieruchomości: (…).

Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zakup przedsiębiorstwa nastąpił w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Nieruchomości zostały przez Wnioskodawcę wprowadzone [do] jego przedsiębiorstwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą potencjalnego zbycia działki (…), która to jest objęta treścią księgi wieczystej (…).

Wnioskodawca, dokonując zarządu majątkiem przeznaczonym do działalności gospodarczej, podjął decyzję o wycofaniu nieruchomości gruntowej położonej (…). Nieruchomość ta nigdy nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana do działalności gospodarczej. Nieruchomość ta jest niezabudowana i nie mogła skutecznie służyć Wnioskodawcy do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w momencie nabycia przedsiębiorstwa nie przewidywał użycia ww. Nieruchomości w ramach prowadzanej przez siebie działalności. Z uwagi na powyższe, dnia 1 stycznia 2022 roku Wnioskodawca wycofał nieruchomość (…) z majątku przedsiębiorstwa i przeniósł ją do majątku prywatnego, tj. 16 dni po zakupie przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę. Od zakupu do dzisiaj nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie udostępniał odpłatnie ani nieodpłatnie działki (…) do korzystania. Nadto, zakup przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę nastąpił w trybie przewidzianym w art. 316 Prawa upadłości. Co za tym, syndyk dokonując sprzedaży, obowiązany był do sprzedaży w pierwszej kolejności przedsiębiorstwa jako całość.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalony uchwałą (…), działka (…) na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 3 U/P/KK ustalone zostały następujące przeznaczenia:

1) podstawowe:

A) tereny kolejowe,

B) przemysł, bazy i składy - związane z potrzebami zarządcy linii kolejowych,

C) usługi handlu detalicznego, gastronomii, administracji, obsługi ludności i przedsiębiorstw, kultury, nauki, sportu i rekreacji;

2) uzupełniające:

A) zieleń,

B) urządzenia i obiekty towarzyszące w tym sieci infrastruktury technicznej, mała architektura,

C) parkingi i komunikacja wewnętrzna.

Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca, z uwagi na ujawnione roszczenia wierzycieli upadłego, po zakupie przedsiębiorstwa, dokonał ich wykreślenia z treści działu III i IV Księgi Wieczystej (…).

W treści (…) w dziale I-SP jest ujawnione uprawnienie wynikające z prawa ujawnionego w dziale III innej księgi wieczystej:

„Nieograniczona w czasie służebność gruntowa na rzecz każdoczesnego właściciela działki nr (…) objętej niniejszą księgą wieczystą polegająca na prawie przejazdu i przechodu przez działkę (…) objętą księgą wieczysta (…) celem zapewnienia dostępu do drogi publicznej tj. (…).

W treści KW (…) w dziale III jest ujawnione ograniczone prawo rzeczowe o treści: „Nieodpłatna służebność drogi, polegająca na prawie przejazdu i przechodu przez działkę nr (…), na rzecz każdoczesnych właścicieli lub posiadaczy działek nr (…) objętej KW (…), objętej (…)”. Ustanowienie służebności, jak i wpis ww. prawa rzeczowego w treści KW, nie nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawcy ani za jego wiedzą.

Na moment składania wniosku Wnioskodawca nie zawarł żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży działki (…), ani żadnej innej umowy z potencjalnym nabywcą działki. Jeżeli przyszły nabywca będzie chciał z własnych powodów zawrzeć umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości (np. celu uzyskania kredytu bankowego finansującego zakup), to taka umowa zostanie z nim zawarta. Wnioskodawca nie występował ani nie ma zamiaru wystąpienia o wydanie pozwoleń, decyzji czy warunków technicznych dotyczących działki (…). Wnioskodawca od dnia zakupu do dzisiaj nie podejmował czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek. Wnioskodawca nie planuje również takich czynności w przyszłości.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży działki (…) w ramach rozporządzenia majątkiem prywatnym, jak tylko znajdzie się właściwy kupiec, gotowy do zapłaty odpowiedniej ceny sprzedaży. Wnioskodawca oferuje swoją nieruchomość samodzielnie na sprzedaż za pomocą portalu internetowego otodom.pl. Wnioskodawca skorzystał również z pomocy biura nieruchomości prowadzonego przez Pana (…), który to oferuje na sprzedaż nieruchomości wchodzące w skład przedsiębiorstwa zakupionego przez Wnioskodawcę (…).

Pytanie

Czy dostawa nieruchomości gruntowej niezabudowanej, która to położona jest w (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą (…), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy potencjalna dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, dalej jako u.p.t.u.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z dyspozycją art. 2 pkt 6 u.p.t.u., pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z dyspozycją art. 2 pkt 22 u.p.t.u., przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z uwagi na powyższe, zbycie nieruchomości gruntowej stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 u.p.t.u.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ona wykonywana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 2 u.p.t.u., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicję podatnika regulują również przepisy unijne.

Zgodnie z Dyspozycją art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawne wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. nr 347, str. 1 z późn. zm., dalej jako Dyrektywa 2006/112/WE) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. W treści art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że do celów ust. 1 lit. b teren budowlany oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. Art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/ WE wskazuje, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z powyższego wynika, iż podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

- dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

- czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się w kwestii uznania danej czynności za zarządzanie majątkiem prywatnym lub za prowadzenie działalności gospodarczej. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 15 września 2011 r. C-180/10, Jarosław Słaby v. Minister finansów oraz Kuć i Jeziorska-Kuć v. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, stwierdza, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Majątek prywatny jest definiowany jako to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w ramach zawartej umowy przeniesienia własności przedsiębiorstwa upadłego przedsiębiorstwa (…) Sp. z o.o. w upadłości. Samo nabycie majątku przedsiębiorstwa wynikało z prymatu ustanowionego treścią art. 316 Prawa upadłości, tj. sprzedaży przedsiębiorstwa upadłej spółki jako całość. Wnioskodawca niezwłocznie dokonał przeniesienia działki (…) z majątku przeznaczonego do wykonywania działalności do majątku osobistego (nastąpiło to 16 dni po zakupie przedsiębiorstwa). Nieruchomość ta nigdy nie miała stanowić przedmiotu działalności, albowiem jej charakter, umiejscowienie i brak zabudowań nie mogły skutecznie wspomóc i służyć w działalności Wnioskodawcy. Zarówno czynność nabycia jak i przeniesienie z majątku przeznaczonego do wykonywania działalności do majątku prywatnego nie była objęta opodatkowaniem VAT. Wnioskodawca, w ramach prób zbycia działki (…), nie podejmował i nie będzie podejmował czynności zmierzających do podniesienia wartości oferowanej nieruchomości. Wnioskodawca skorzystał z pomocy biura nieruchomości prowadzonego przez Pana (…). Wnioskodawca nie występuje do organów administracji z wnioskami o wydanie decyzji, zezwoleń czy innych aktów władztwa Wnioskodawca zaoferował na sprzedaż działkę (…) za pomocą portalu otodom.pl.

W ocenie Wnioskodawcy, korzysta on wyłącznie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, bowiem czynności, które podejmuje nie wykraczają poza typowe rozporządzanie prawem własności. Zaoferowanie na sprzedaż nieruchomości za pomocą portalu otodom.pl i skorzystanie z pomocy biura nieruchomości nie może prowadzić do uznania, iż Wnioskodawca zaangażował zasoby i środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wobec powyższego zasadne jest stwierdzenie, że sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowić dostawy w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 u.p.t.u., a Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosowanie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i  usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Mocą art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa terenu budowlanego.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. działek podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do  prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie warunkowej umowy sprzedaży z (…) 2021 r. oraz umowy przeniesienia prawa własności dnia (…) 2021 r. nabył Pan od syndyka masy upadłości (…) Sp. z o.o. – przedsiębiorstwo w upadłości. W skład nabytego przedsiębiorstwa wchodziła m.in. niezabudowana nieruchomość gruntowa oznaczona nr (…). Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zakup przedsiębiorstwa nastąpił w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a ww. nieruchomość (wraz z innymi nieruchomościami wchodzącymi w skład nabytego przez Pana przedsiębiorstwa) została wprowadzona do Pana przedsiębiorstwa.

Następnie dokonując zarządu majątkiem przeznaczonym do działalności gospodarczej, podjął Pan decyzję o wycofaniu nieruchomości gruntowej oznaczonej nr (…). Wskazał Pan, że Nieruchomość ta nigdy nie była przez Pana wykorzystywana do działalności gospodarczej, jest niezabudowana i nie mogła skutecznie służyć Panu do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W momencie nabycia przedsiębiorstwa nie przewidywał Pan użycia ww. nieruchomości w ramach prowadzanej przez siebie działalności. 1 stycznia 2022 r. wycofał Pan nieruchomość (…) z majątku przedsiębiorstwa i przeniósł ją do majątku prywatnego, tj. 16 dni po zakupie przez Pana przedsiębiorstwa. Od zakupu do dzisiaj nieruchomość nie była wykorzystywana przez Pana do celów związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Nie udostępniał Pan odpłatnie ani nieodpłatnie działki (…) do korzystania. Na obszarze działki nie (…) obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wskazał Pan w opisie zdarzenia przyszłego, że uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie nastąpiło z Pana inicjatywy. Na moment składania wniosku nie zawarł Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży działki (…), ani żadnej innej umowy z potencjalnym nabywcą działki. Wskazał Pan, że jeżeli przyszły nabywca będzie chciał z własnych powodów zawrzeć umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości (np. w celu uzyskania kredytu bankowego finansującego zakup), to taka umowa zostanie z nim zawarta.

Nie występował Pan, ani nie ma zamiaru wystąpić o wydanie pozwoleń, decyzji czy warunków technicznych dotyczących działki (…). Od dnia zakupu nie podejmował Pan czynności zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowej działki. Nie planuje Pan również takich czynności w przyszłości. Oferuje Pan swoją nieruchomość samodzielnie na sprzedaż za pomocą portalu internetowego otodom.pl. Skorzystał Pan również z pomocy biura nieruchomości, który to oferuje na sprzedaż nieruchomości wchodzące w skład przedsiębiorstwa zakupionego przez Pana.

Wynikająca z opisu zdarzenia przyszłego Pana koncepcja wykorzystania ww. działki dowodzi, że została wykonana czynność, która świadczy o tym, że sprzedaż działki nr (…) nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zakup przedsiębiorstwa nastąpił w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a ww. nieruchomość – działka nr (…) (wraz z innymi nieruchomościami wchodzącymi w skład nabytego przez Pana przedsiębiorstwa) została wprowadzona do Pana działalności gospodarczej, co spowodowało, że już od momentu nabycia nie miała charakter majątku prywatnego.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów pozwala stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiła okoliczność, która wskazuje, że sprzedaż działki nr (…) jest dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wskazano wcześniej, z wyroku TSUE 291/92 wynika, że podatnik w całym okresie posiadania nieruchomości musi wykazywać zamiar wykorzystania jej do celów prywatnych aby uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą majątku prywatnego.

W przedmiotowej sprawie po nabyciu przedsiębiorstwa nastąpiło wprowadzenie m.in. przedmiotowej działki nr (…) do Pana działalności gospodarczej, zatem nie cele osobiste, a cele gospodarcze leżały u podstaw Pana działania.

Wobec powyższego, analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Pana ww. działki będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan będzie działał w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie Pana składnik majątku osobistego, a jego planowana sprzedaż będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą działki nr (…) będzie działał Pan jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a czynność sprzedaży ww. działki będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko pana należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swoją aktualność lub w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29  sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są  przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29  sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

,