Wśród wielu inicjatyw podejmowanych przez Fundację, można wskazać organizację licznych koncertów, kursów muzycznych, których celem jest rozpowszechnianie kultury i sztuki.

Od roku 2019 Fundacja organizuje również (…).

W ramach ww. konkursu młodzi muzycy (…) przesyłają do Fundacji nagrania swoich artystycznych wykonań, a następnie jurorzy, będący ekspertami w danej dziedzinie artystycznej oceniają te nagrania. Na podstawie ocen jurorów w ramach konkursu wyłania się zwycięzców oraz osoby wyróżnione. Co jednak istotne dla niniejszej sprawy, aby wziąć udział w Konkursie każdy uczestnik jest zobowiązany do zapłaty tzw. opłaty wpisowej (…).

W tym miejscu należy wskazać, że suma opłat wpisowych pozwala na organizację konkursu, a mianowicie na opłacenie jurorów, których tylko podczas realizacji ostatniego Konkursu (…), nagrody dla uczestników, przygotowanie dyplomów, wysyłkę dyplomów do uczestników, którzy przesyłają swoje nagrania z najodleglejszych miejsc świata. Kwota uzyskana z wpisowego jest również przeznaczana na promocję kolejnych edycji Konkursu.

Już tylko w świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że organizacja konkursu ma na celu rozpowszechnianie kultury. Nagrania na Konkurs przesyłane są nie tylko przez obywateli Europy, ale także z całego świata (…). Takie przedsięwzięcie artystyczne pozwala na twórczą oraz kreatywną wymianę swoich myśli artystycznych. Uczestnicy mogą poznać interpretacje artystyczne innych uczestników, co pozwala na krytyczną analizę własnych interpretacji.

W Polsce organizuje się również wiele konkursów muzycznych (…) oraz wiele innych mniejszych konkursów muzycznych o zasięgu międzynarodowym, ogólnopolskim i lokalnym. Przytoczywszy powyższe wydarzenia kulturalne nie budzi wątpliwości, że organizacja konkursów muzycznych stanowi działalność stricte kulturalną.

W świetle powyższej argumentacji za oczywiste należy zatem przyjąć, że również organizacja Konkursu stanowi działalność kulturalną.

W tym miejscu warto powołać się na wyrok NSA z 11 czerwca 2014 r. w sprawie I FSK 623/13, w którym to sąd podkreślił, że „celem regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT jest bez wątpienia upowszechnienie dostępu do kultury, poprzez zmniejszenie kosztów tego dostępu związanych z opodatkowaniem tego typu usług podatkiem od towarów i usług. Osiągnięcie tego celu byłoby znacznie utrudnione, gdyby z określonego w tym przepisie zwolnienia mogły korzystać tylko podmioty wymienione w ustawie o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej. A formą organizacyjnoprawną, w której może być prowadzona działalność kulturalna jest również fundacja.

Dlatego też należy uznać, że fundacja, której celem statutowym jest działalność kulturalna jest instytucją o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT”.

Mając powyższe na uwadze, zważywszy, że

·    usługi organizacji konkursu muzycznego są usługami kulturalnymi, które mają na celu tworzenie i upowszechnianie kultury;

·    konkursy muzyczne (także te organizowane w Internecie) wpisują się w działalność kulturalną, ponieważ promują sztukę muzyczną i umożliwiają jej prezentację szerokiej publiczności;

·    każdy zainteresowany może obejrzeć występy konkursowe bezpłatnie, wskazuje na charakter publiczny tych wydarzeń i ich cel kulturalny;

·    wśród celów statutowych Fundacji, będącej organizatorem Konkursu, jest działalność kulturalna,

w ocenie Fundacji, organizacja Konkursu stanowi działalność kulturalną, a w konsekwencji spełnia przesłanki zastosowania wobec niej zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Podkreślić należy, że dokonana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo fundacją, która została powołana do prowadzenia działań kulturalnych. Jednym z Państwa działań jest organizacja (…), który odbywa się w formule on-line. Uczestnicy wnoszą opłatę wpisową.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy dla pobieranych opłat wpisowych za udział w konkursie muzycznym.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy:

W świetle art. 43 ust. 17a ustawy:

Jak wynika z art. 43 ust. 18 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy:

Odnosząc się do zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy wskazania wymaga, że przepis ten stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L Nr 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), który stanowi, że:

Podkreślenia wymaga, że ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Jeśli chodzi o grupę innych podmiotów uznanych na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, należy podkreślić, że art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy nie odsyła do ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Czyni to jedynie w odniesieniu do grupy podmiotów wpisanych do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zatem odrębne przepisy, które uznają dany podmiot za instytucje o charakterze kulturalnym, nie muszą być tożsame ze wspomnianą wyżej ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Określając katalog podmiotów, które mogą na podstawie odrębnych przepisów zostać uznane za instytucje o charakterze kulturalnym, w rozumieniu cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, należy przywołać regulacje ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87), definiujące pojęcie działalności kulturalnej jak i krąg podmiotów, które mogą tę działalność prowadzić.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej dopuszcza świadczenie usług kultury przez inne podmioty niż podmioty prawa publicznego. Świadczy o tym treść art. 3 ust. 1 tej ustawy, w którym wskazano, że:

W związku z powyższym uzasadnione jest przy określeniu katalogu ww. podmiotów również odwołanie się do treści ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 571 ze zm.). W świetle bowiem art. 1 ust. 1 pkt 1 i art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 pkt 16 tej ustawy reguluje ona m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego, gdzie działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie, co w szczególności obejmuje zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 tej ustawy:

Artykuł 4 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy stanowi, że:

Mając na uwadze charakter działalności pożytku publicznego (obejmujący m.in. zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego) oraz dookreślenie zakresu podmiotowego dla tego typu działalności należy uznać, że działalność określona w ww. ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie prowadzona przez takie podmioty wpisuje się w przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, uprawniające do zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Analiza art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy prowadzi do wniosku, że regulacja ta zgodna jest z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy, gdyż podobnie jak w przepisie Dyrektywy, skorzystanie ze zwolnienia na podstawie polskiej ustawy wymaga spełnienia warunku o charakterze przedmiotowym i podmiotowym. Zwalnia się bowiem od podatku usługi kulturalne oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną (przesłanka przedmiotowa) świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (przesłanka podmiotowa). Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zauważenia wymaga, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

We wniosku wskazali Państwo, że nie jesteście czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Są Państwo wpisani do rejestru stowarzyszeń i fundacji. Państwa Fundacja jest organizacją pozarządową, która prowadzi działalność o charakterze kulturalnym. Fundacja prowadzi działalność w sferze zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2023 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, szczególnie w zakresie podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej oraz kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego. Dochody z działalności gospodarczej są przeznaczone w całości na realizację celów statutowych Fundacji. Fundacja nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 166):

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o fundacjach:

Jak wynika z powołanych przepisów, pod pojęciem innych podmiotów uznanych na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy uznaje się również fundacje oraz podmioty wymienione w art. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, prowadzące działalność pożytku publicznego, tj. działalność w sferze zadań publicznych mieszczących się w pojęciu usług kulturalnych pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zatem, w okolicznościach niniejszej sprawy Państwa Fundacja jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, a więc w analizowanym przypadku spełniona jest przesłanka podmiotowa określona w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy w związku z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy.

W następnej kolejności zbadania wymaga, czy świadczone przez Państwa usługi wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem, przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura, to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową − ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmüller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu, w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zatem za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Jak wskazali Państwo we wniosku, świadczone przez Państwa usługi w postaci organizacji konkursu są usługami kulturalnymi. Ich celem jest tworzenie i upowszechnianie kultury.

Analiza powyższego prowadzi zatem do wniosku, że zgodnie z wyżej przedstawioną charakterystyką terminu „kultura”, organizowane przez Państwa Koncerty stanowią usługi kulturalne, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że w przypadku osiągnięcia systematycznych zysków z działalności, o której mowa w opisie sprawy, będą one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jednocześnie jak wskazaliście Państwo we wniosku, usługa organizacji Koncertów nie należy do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy.

Tym samym analiza ww. okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że dla świadczonych przez Państwa usług w postaci organizacji Koncertów spełniona jest zarówno przesłanka podmiotowa, jak i przedmiotowa wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Zatem ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu, jeżeli miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania tej usługi będzie terytorium Polski.

Podsumowując, stwierdzam, że Fundacja organizując Konkurs, w ramach którego pobierane są opłaty wpisowe, może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko oceniam jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).