Brak opodatkowania czynności wycofania z majątku przedsiębiorstwa środków trwałych i brak obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego. - Interpretacja

Brak opodatkowania czynności wycofania z majątku przedsiębiorstwa środków trwałych i brak obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego. - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.394.2024.2.AA

Temat interpretacji

Brak opodatkowania czynności wycofania z majątku przedsiębiorstwa środków trwałych i brak obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności wycofania z majątku przedsiębiorstwa środków trwałych i braku obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 września 2024 r. (wpływ 2 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 30 grudnia 2021 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja konstrukcji metalowych i ich części. Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest sprzedażą podlegającą opodatkowaniu VAT.

Do majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należą m.in. maszyny produkcyjne, urządzenia, sprzęt oraz pojazdy stanowiące środki trwałe przedsiębiorstwa (tj. m.in. frezarki, robot spawalniczy, wózek widłowy, tokarki, centrum obróbcze, prasa hydrauliczna, wycinarka, spawarki, obrabiarki, laser ręczny, samochód ciężarowy, przyczepa ciężarowa). Wnioskodawca odliczył VAT naliczony z faktur dokumentujących nabycie środków trwałych.

Wnioskodawca planuje wycofać środki trwałe z prowadzonej działalności gospodarczej oraz przekazać je do majątku prywatnego. Wycofanie z działalności gospodarczej ww. aktywów trwałych będzie zrealizowane poprzez pisemne oświadczenie podatnika oraz stosowny wpis w ewidencji środków trwałych (wykreślenie).

Wnioskodawca planuje, iż po wycofaniu do majątku prywatnego, wszystkie wskazane powyżej środki trwałe będą przez niego używane wyłącznie na potrzeby odpłatnego wynajmu w celach zarobkowych (tzw. „najem prywatny”) w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki, tj. 23%.

Najem będzie realizowany na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem lub na rzecz innego podmiotu trzeciego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Poniżej wskazuje Pan datę oddania do użytkowania środków trwałych oraz ich zaktualizowaną wartość początkową zgodnie z ewidencją środków trwałych:

(...)

Pytania

1.Czy wycofanie środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy wycofanie środków trwałych z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności będzie wiązać się z obowiązkiem dokonania korekty podatku naliczonego VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie Pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie wskazanych we wniosku środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT i pozostanie neutralne na gruncie VAT dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na gruncie powyżej przytoczonych przepisów przyjmuje się, iż opodatkowaniem podatkiem VAT podlega także wycofanie składników majątku trwałego przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia lub wytworzenia bądź nabycia lub wytworzenia ich części składowych.

Zasadniczo, transakcja taka na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT stanowi czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie jednak wskazać, iż opisywana w stanie faktycznym czynność wycofania środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazania ich do majątku prywatnego nie będzie wypełniała przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. nie będzie stanowiła wycofania składników majątku trwałego przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika. Jak bowiem Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym niniejszego wniosku, środki trwałe po wycofaniu z działalności gospodarczej, nadal będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Zgodnie natomiast z art. 15 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z definicją działalności gospodarczej zawartą w z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w - sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy najem środków trwałych takich jak opisanych w stanie faktycznym po wycofaniu ich przez niego z działalności gospodarczej (tj. realizowany w ramach tzw. najmu prywatnego), nadal będzie stanowił działalność gospodarczą na gruncie VAT. Będzie on bowiem działalnością polegającą na wykorzystywaniu towarów (wycofanych środków trwałych) w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną powyżej argumentację, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie sposób uznać, iż wycofywane środki trwałe zostaną przekazane na „cele osobiste” Wnioskodawcy. W dalszym ciągu, będą one bowiem wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Zmieni się jedynie potencjalnie ich kwalifikacja na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, co zasadniczo nie wpłynie na kwestie ich opodatkowania VAT. Mając to na uwadze należy stwierdzić zatem, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do czynności zrównanej z odpłatną dostawą towaru wskazanej w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem w związku z czynnością wycofania środków trwałych z działalności nie dojdzie do przekazania ich na cele osobiste. Przedmiotowe środki trwałe jako towary nadal bowiem będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych ramach tzw. najmu prywatnego.

Mając na uwadze powyżej przytoczone argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedstawione w opisywanym stanie faktycznym wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej Wnioskodawcy i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy, w celu ich dalszego najmu podmiotowi trzeciemu, nie będzie stanowiło czynności opisanej w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT zrównanej z odpłatną dostawą towarów i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniem podatkiem VAT. Nie będzie także stanowiło żadnej innej czynności opodatkowanej ani zwolnionej na gruncie VAT. W związku z tym, w przypadku wycofania przez Wnioskodawcę opisanych w stanie faktycznym środków trwałych z działalności gospodarczej, wykreślenia ich z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa i przeznaczenia ich do dalszego najmu w ramach tzw. najmu prywatnego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem VAT. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy czynność ta pozostanie dla niego neutralna na gruncie VAT.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, iż powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach przez organy podatkowe, w tym m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 sierpnia 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012.221.2017.1.RW);
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.110.2017.2.KBR);
interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Łodzi z 29 września 2015 r. (sygn. IPTPP2/4512-426/15-2/PRP);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 lipca 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-284/13-4/UNr);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 września 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-528/i3-2/UNr).

W zakresie Pytania 2.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym środki trwałe stanowiące część przedsiębiorstwa podatnika zostały przez niego oddane do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tych środków trwałych do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje te środki trwałe w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Tymczasem w ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do zmiany przeznaczenia środków trwałych, będą one nadal w takim samym stopniu wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej, dlatego też nie będzie obowiązku korekty po stronie Wnioskodawcy.

Podobnie uznano w interpretacji z 9 listopada 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB3-1.4012.784.2021.1.AB, w której podkreślono, że „w świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w przypadku, gdy w związku z wydatkami inwestycyjnymi na przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT”.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej i przekazanie do majątku osobistego Wnioskodawcy w celu wykonywania najmu prywatnego nie spowoduje obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z nabyciem przedmiotowych środków trwałych.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacjach indywidualnych z 28 sierpnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.604.2023.1.MG oraz z 5 stycznia 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.655.2023.1.KF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

2)wszelkie inne darowizny

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego:

czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem najem rzeczy ruchomych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ad. 1

W odniesieniu do środków trwałych, które zamierza Pan wycofać z majątku przedsiębiorstwa z zamiarem przeznaczenia ich na potrzeby odpłatnego wynajmu w celach zarobkowych, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W tym przypadku nie nastąpi dostawa towarów, tj.: maszyn produkcyjnych, urządzeń, sprzętu oraz pojazdów stanowiących środki trwałe przedsiębiorstwa na Pana cele osobiste. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, po wycofaniu do majątku prywatnego, wszystkie środki trwałe będą przez Pana używane wyłącznie na potrzeby odpłatnego wynajmu w celach zarobkowych (tzw. „najem prywatny”) w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Co za tym idzie, czynność wycofania opisanych środków trwałych (tj. frezarek, robota spawalniczego, wózka widłowego, tokarek, centrum obróbczego, prasy hydraulicznej, wycinarki, spawarek, obrabiarek, lasera ręcznego, samochodu ciężarowego, przyczepy ciężarowej) z majątku przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Pana wątpliwości dotyczą również obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z wycofaniem opisanych środków trwałych.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że odliczył Pan podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących nabycie środków trwałych. Po wycofaniu do majątku prywatnego, wszystkie środki trwałe będą przez Pana używane wyłącznie na potrzeby odpłatnego wynajmu w celach zarobkowych (tzw. „najem prywatny”) w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Należy uznać, że w odniesieniu do mających być przedmiotem wycofania środków trwałych wskazanych we wniosku, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, nie dotyczy środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, niezależnie od faktu czy nastąpiła zmiana ich przeznaczenia czy też nie.

Odnosząc się natomiast do pozostałych składników majątkowych mających być przedmiotem wycofania, które wymienił Pan w opisie sprawy i których wartość początkowa przekracza 15 000 zł należy uznać, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Powyższe wynika z tego, że:

przekazanie środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego, celem przeznaczenia ich na potrzeby odpłatnego wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania;
opisane środki trwałe przedsiębiorstwa nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej – wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. wynajmu.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia wykorzystywania opisanych składników majątkowych, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

Zatem, w związku z wycofaniem z majątku przedsiębiorstwa wszystkich wymienionych środków trwałych i przekazaniem ich do Pana majątku prywatnego nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie