Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny niezabudowanej działki na rzecz Powiatu oraz darowizny niezabudowanych działek na rzecz Skarbu Państwa.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny niezabudowanej działki nr 1 na rzecz Powiatu oraz darowizny niezabudowanych działek nr 2, nr 3 na rzecz Skarbu Państwa.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miasto (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 1, położonej w rejonie ulicy (…) w (…) (dalej: Działka nr 1). Dla Działki nr 1 obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru w granicach ulic (…), zatwierdzonego uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 27 czerwca 2014 r. Działka nr 1 stanowi tereny pod urządzenia obsługi komunikacji i zieleń urządzoną.

Wnioskodawca planuje przekazać Działkę nr 1 w formie darowizny na rzecz Powiatu (…) (dalej: Powiat). Przekazanie Działki nr 1 w drodze darowizny na rzecz Powiatu pozwoli na poprawę obsługi komunikacyjnej związanej z dostępnością do miejsc parkingowych dla budynku Starostwa oraz pozostałych urzędów mających swoje siedziby w rejonie ulicy (…) w (…). Działka nr 1 będzie stanowiła teren ogólnodostępny oraz zostanie zapewniony nieograniczony dostęp do miejsc parkingowych dla lokalnej społeczności i przyjezdnych.

Gmina jest również właścicielem niezabudowanych nieruchomości gruntowych stanowiących działki nr 2 (dalej: Działka nr 2) oraz 3 (dalej: Działka nr 3), położonych przy ulicy (…) w (…). Działka nr 2 objęta jest ustaleniami dwóch miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego: dla obszaru (…), zatwierdzonego przez  Radę Miejską w (…) z dnia 27 stycznia 2017 r., gdzie oznaczona jest symbolem 2KDGP jako tereny drogi publicznej klasy głównej ruchu przyspieszonego oraz dla miasta (…) dla działek powstałych w wyniku podziału działki nr 5, położonej u zbiegu ulic: (…), zatwierdzonego przez Radę Miejską w (…) uchwałą nr (…) z dnia 02 lipca 2007 r., gdzie oznaczona jest symbolem 1KD-G jako ulica główna. Natomiast dla Działki nr 3 obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…) dla działek powstałych w wyniku podziału działki nr 5, położonej u zbiegu ulic: (…), zatwierdzonego przez Radę Miejską w (…) uchwałą nr (…) z dnia 02 lipca 2007 r., gdzie oznaczona jest symbolem 1KD-G jako ulica główna.

Gmina zamierza przekazać Działkę nr 2 i Działkę nr 3 w drodze darowizny na rzecz Skarbu Państwa w trwały zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, celem regulacji stanu prawnego pasa drogowego drogi krajowej.

Gmina nabyła Działkę nr 1, Działkę nr 2 i Działkę nr 3 w drodze komunalizacji w latach 90. Gmina nie wykorzystywała nieruchomości do żadnych czynności opodatkowanych VAT, działki stanowiły mienie komunalne Gminy. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu nieruchomości.

Pytanie

Czy przekazanie Działki nr 1, Działki nr 2 i Działki nr 3 w drodze darowizny odpowiednio na rzecz Powiatu oraz Skarbu Państwa będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT po stronie Gminy?

Państwa stanowisko w sprawie

Przekazanie Działki nr 1, Działki nr 2 i Działki nr 3 w drodze darowizny odpowiednio na rzecz Powiatu oraz Skarbu Państwa nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Gminy.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie jednak, ustawa o VAT przewiduje sytuacje, gdy czynności nieodpłatne zrównuje się dla celów opodatkowania z czynnościami odpłatnymi.

W art. 7 ust. 2 ustawy o VAT uregulowano, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W świetle art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: Kodeks cywilny), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W świetle art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym, charakteryzującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Dodatkowo należy mieć na względzie, że aby czynność została uznana za opodatkowaną VAT, musi być dokonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gminy zbywając nieruchomości zasadniczo są traktowane jako podatnicy VAT.

W analizowanej sytuacji, Gmina zamierza nieodpłatnie przekazać Działkę nr 1 na rzecz Powiatu i Działkę nr 2 oraz Działkę nr 3 na rzecz Skarbu Państwa. Mamy zatem do czynienia z nieodpłatną dostawą towarów. W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowa darowizna działek nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT, bowiem Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków na nabycie przedmiotowych gruntów. Działki stanowiły mienie Gminy i nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, Gmina nie powinna być zobowiązana do rozliczenia VAT należnego w związku z przekazaniem przedmiotowych działek w drodze darowizny na rzecz odpowiednio Powiatu oraz Skarbu Państwa. Przesłanki art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie zostaną spełnione.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. 1061-IPTPP3.4512.590.2016.1.MWJ, w której uznano, że „Jednakże z uwagi na fakt, że nabycie przedmiotowej nieruchomości miało miejsce przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz Wnioskodawcy z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało w całości ani w części prawo do obniżenia kwoty należnego podatku o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, czynność nieodpłatnego przekazania nieruchomości w formie darowizny na rzecz Gminy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie zostaną spełnione bowiem warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanego we wniosku towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy wskazać należy, że opisana we wniosku czynność darowizny nieruchomości w postaci gruntu pokrytego wodami i obrzeży sztucznego zbiornika rekreacyjnego będącej własnością Skarbu Państwa na rzecz Gminy dokonywana przez Starostę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, z tytułu darowizny ww. nieruchomości, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od tej czynności”.

Podobne podejście zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.497.2020.2.SR, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „Należy jednakże wskazać, że planowana darowizna na rzecz Powiatu opisanych działek nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta będzie co prawda czynnością wykonywaną przez podmiot uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością (towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) jak właściciel, jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości. Zatem, w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów”.

W interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1 -1.4012.375.2019.3.MG, wskazano, iż „Należy wskazać, że darowizna przedmiotowych nieruchomości na rzecz Gminy nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta będzie czynnością wykonywaną przez podmiot uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością (towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) jak właściciel. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości, z podziału której powstały działki nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz z tytułu wytworzenia pasa zieleni znajdującego się na działce nr 4. Zatem, w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania darowizny nieruchomości będących przedmiotem wniosku za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów. Tym samym przekazanie ww. działek w drodze darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.806.2022.2.KW, w której stwierdził, że „Mając na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów uznać należy, że czynność nieodpłatnego przekazania w formie darowizny działek o numerach ..., ... oraz ... na rzecz Gminy Miejskiej..., nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie jest bowiem spełniony warunek określony w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ - jak wskazaliście Państwo we wniosku - z tytułu nabycia ww. działek nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego”.

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie Działki nr 1, Działki nr 2 i Działki nr 3 w drodze darowizny odpowiednio na rzecz Powiatu oraz Skarbu Państwa nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Gminy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Jeżeli podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

W świetle art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że darowizna nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano nieodpłatnie przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa (nieodpłatne przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, jak również wszelkie inne darowizny) podlega opodatkowaniu po łącznym spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

·dokonujący nieodpłatnego przekazania jest podatnikiem podatku od towarów i usług,

·przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo właścicielem niezabudowanych działek nr 1, nr 2 oraz nr 3. Planują Państwo przekazać działkę nr 1 w drodze darowizny na rzecz Powiatu (...). Natomiast działkę nr 2 oraz nr 3 planują Państwo przekazać w drodze darowizny na rzecz Skarbu Państwa w trwały zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Działki były nabyte w drodze komunalizacji w latach 90. Nie wykorzystywali Państwo nieruchomości do żadnych czynności opodatkowanych VAT, działki stanowiły mienie komunalne Gminy. Nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia VAT przy nabyciu nieruchomości.

Mając na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów uznać należy, że czynność nieodpłatnego przekazania w formie darowizny działki nr 1 na rzecz Powiatu, oraz działek nr 2 i nr 3 na rzecz Skarbu Państwa, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie będzie bowiem spełniony warunek określony w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ – jak wskazaliście Państwo we wniosku – nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu ww. nieruchomości.

W analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towarów tj. działek nr 1, nr 2 oraz nr 3, odpowiednio na rzecz Powiatu oraz Skarbu Państwa za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, planowana przez Państwa darowizna działki nr 1 na rzecz Powiatu oraz działek nr 2 i nr 3 na rzecz Skarbu Państwa nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej  jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).