Uznanie Sprzedających za podatników podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Sprzedających za podatników podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A.;

Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• T.B.;
• K.B.;
• J.W.;
• M.M.;
• L.K.;
• T.M.;
• R.M.;
• S.M.;
• B.M.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy są współwłaścicielami Nieruchomości gruntowej położonej w (…) (dalej jako „Nieruchomość”) w częściach ułamkowych. Nieruchomość stanowi współwłasność 10 osób fizycznych. Powierzchnia nieruchomości wynosi 6700 m². Prowadzona jest dla niej księga wieczysta o nr (…). Wszyscy współwłaściciele weszli we współwłasność nieruchomości w drodze dziedziczenia.

Część ze współwłaścicieli jest przedsiębiorcami - K.B. jest przedsiębiorcą zarejestrowanym jako podatnik podatku od towarów i usług, którego przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, sprzedaż samochodów osobowych, drugi ze współwłaścicieli T.B. jest przedsiębiorcą zajmującym się przewozem osób, ale nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług.

Nieruchomość znajduje się na obszarze dla którego jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego decyzją Rady Miejskiej (…) w 2006 r. wg planu jest to teren przeznaczony na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i drobne usługi. Z kolei wg ewidencji gruntów, dla Nieruchomości wskazany został sposób korzystania LZR - grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

Nieruchomość nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalność gospodarczej. Nieruchomość nie jest i nie była przez Wnioskodawców wynajmowana, dzierżawiona lub użyczona. Od ponad 30 lat działka leży odłogiem i nie jest w żaden sposób użytkowana. Przed wielu laty nieruchomość była sadem owocowym, w tej chwili jest gęsto zarośnięta starym drzewostanem owocowym i samosiejkami.

Wnioskodawcy zamierzają sprzedać Nieruchomość w ten sposób, że każdy z Wnioskodawców sprzeda przysługujący mu udział w Nieruchomości na rzecz tego samego nabywcy. Transakcja zostanie zawarta w tym samym czasie, jednym aktem notarialnym przenoszącym własność Nieruchomości.

Potencjalnymi nabywcami Nieruchomości są podmioty (przedsiębiorcy lub spółki prawa handlowego) prowadzący działalność gospodarczą polegającą na budowie budynków mieszkalnych, bądź gospodarczych. Potencjalny nabywca, w celu uzyskania pewności że Nieruchomość będzie zdatna do wykorzystania na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, warunkuje nabycie Nieruchomości od przedłożenia przez Wnioskodawców odpowiednich dokumentów.

W tym celu Wnioskodawcy zamierzają dokonać następujące czynności:

• uzyskać warunki techniczne od gestorów sieci dotyczące: wody, kanalizacji, prądu, gazu ziemnego,
• uzyskać warunki techniczne na przeniesienie słupa energetycznego stojącego na nieruchomości,
• zlecić zbadanie gruntu (warunkiem zakupu jest grunt nośny, nie wymagający wymiany).

Wymienione czynności polegające m.in. na złożeniu wniosków do odpowiednich instytucji będą wykonywane przez Wnioskodawców nieruchomości samodzielnie.

Współwłaściciele nie będą udzielać pełnomocnictwa do dokonania tych czynności nabywcy. Wnioskodawcy przed sprzedażą nieruchomości wyrażą zgodę na ewentualne oględziny nieruchomości przez nabywcę oraz ewentualne przeprowadzenie badań nieruchomości - wyłącznie z zakresie w jakim te czynności nie wpłyną na właściwość i cechy nieruchomości. Uzyskane przez współwłaścicieli nieruchomości dokumenty zostaną przekazane nabywcy wraz z umową przenoszącą własność nieruchomości.

Jeżeli któryś z uzyskanych przez Wnioskodawców dokumentów wymagał będzie jego przeniesienia na nabywcę nieruchomości w celu skorzystania przez nowego właściciela nieruchomości, Wnioskodawcy dokonają jego przeniesienia na nabywcę nieruchomości. Wszystkie czynności wiążące się ze sprzedażą nieruchomości będą opłacone z prywatnych środków należących do Wnioskodawców. Żaden z Wnioskodawców nie świadczy usług w tym zakresie oraz nie świadczy usług związanych ze sprzedażą nieruchomości bądź pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości. Jedyną motywacją Wnioskodawców jest zbycie nieruchomości.

Zbycie nieruchomości dla potencjalnego nabywcy bez podjęcia przez Wnioskodawców wymienionych czynności jest w znacznej mierze utrudnione.

Potencjalny nabywca nie chce podjąć ryzyka i dokonać zakupu nieruchomości, która może okazać się nieprzydatna dla zabudowy zgodnie z zamierzeniem.

Pytanie

Czy opisana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawców, sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żaden z Wnioskodawców nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc żaden z Wnioskodawców nie będzie występować w transakcji sprzedaży nieruchomości w roli podatnika od towarów i usług.

Nieruchomość przez ostatnie 30 lat nie była użytkowana w żaden sposób. W konsekwencji sprzedaż przez Wnioskodawców udziałów którymi są właścicielami, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lecz podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Pomimo, że niektórzy z Wnioskodawców prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowani jako podatnicy podatku od towarów i usług, to ich działalność w żaden sposób nie wiąże się ze sprzedażą odziedziczonych przed laty udziałów w nieruchomości.

Sprzedaż udziałów w nieruchomości ma dla tych Wnioskodawców wyłącznie charakter prywatny. Również ewentualnie podejmowane przez Wnioskodawców czynności w postaci uzyskania dla nabywcy odpowiednich dokumentów, mają na celu jedynie doprowadzenia do zbycia Nieruchomości i nie spowodują, że Wnioskodawcy zostaną uznani za podatnika od towarów i usług. Współwłaściciele użyją do tych celów własnych, prywatnych środków.

Wnioskodawcy nie świadczą usług związanych z uzyskiwaniem tego rodzaju dokumentów, nie mają żadnego w tym doświadczenia a więc podejmowane czynności te będą miały jedynie charakter jednorazowy. Sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawców, z uwagi na charakter planowanej transakcji, nie będzie miała charakteru ciągłego dlatego nie sposób uznać, Wnioskodawców za podatników podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

I tak, zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego:

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy Sprzedający w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości podjęli aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Ich za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Sprzedający będą działać w charakterze podatników VAT zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy dostawa towarów (np. udziału w nieruchomości) bowiem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Zainteresowani są współwłaścicielami nieruchomości gruntowej w częściach ułamkowych. Nieruchomość stanowi współwłasność 10 osób fizycznych.

Nieruchomość znajduje się na obszarze dla którego jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wg którego jest to teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i drobne usługi.

Nieruchomość nie jest wykorzystywana przez żadnego ze współposiadaczy do prowadzenia działalność gospodarczej. Nieruchomość nie jest i nie była przez Sprzedających wynajmowana, dzierżawiona lub użyczona. Od ponad 30 lat działka leży odłogiem i nie jest w żaden sposób użytkowana. Przed wielu laty nieruchomość była sadem owocowym, w tej chwili jest gęsto zarośnięta starym drzewostanem owocowym i samosiejkami.

Zainteresowani zamierzają sprzedać Nieruchomość w ten sposób, że każdy z Nich sprzeda przysługujący mu udział w Nieruchomości na rzecz tego samego nabywcy.

Potencjalnymi nabywcami Nieruchomości są podmioty prowadzący działalność gospodarczą polegającą na budowie budynków mieszkalnych, bądź gospodarczych. Potencjalny nabywca, w celu uzyskania pewności że Nieruchomość będzie zdatna do wykorzystania na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, warunkuje nabycie Nieruchomości od przedłożenia przez Wnioskodawców odpowiednich dokumentów.

W tym celu Sprzedający zamierzają dokonać następujących czynności:

• uzyskać warunki techniczne od gestorów sieci dotyczące: wody, kanalizacji, prądu, gazu ziemnego,
• uzyskać warunki techniczne na przeniesienie słupa energetycznego stojącego na nieruchomości,
• zlecić zbadanie gruntu (warunkiem zakupu jest grunt nośny, nie wymagając wymiany).

Współwłaściciele nie będą udzielać pełnomocnictwa do dokonania tych czynności nabywcy.

Wszystkie czynności wiążące się ze sprzedażą nieruchomości będą opłacone z prywatnych środków należących do Współwłaścicieli działki.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży Nieruchomości stanowiącej współwłasność 10 osób fizycznych.

W analizowanej sprawie Sprzedający podejmą zorganizowane działania, które będą finansowane z Ich własnych środków takie jak wystąpienie do gestorów sieci wody, kanalizacji, prądu, gazu ziemnego o uzyskanie warunków technicznych. Sprzedający wystąpią również o uzyskanie warunków technicznych na przeniesienie słupa energetycznego stojącego na nieruchomości, oraz zlecenie badań gruntu gdzie uzyskanie decyzji iż jest to grunt nośny nie wymagający wymiany. Wobec tego grunt, który będzie podlegał sprzedaży zostanie przez Państwa uatrakcyjniony, a potencjalni nabywcy będą mieli dostęp do mediów tj. wody, kanalizacji, prądu i gazu. Zostanie również przeniesiony słup energetyczny co spowoduje brak kolizji budowlanych, a badanie gruntu potwierdzi chęć przygotowania Nieruchomości do sprzedaży. Tym samym ww. czynności będą Państwo wykonywali w celu przygotowań gruntu dla przyszłego Nabywcy pod inwestycję. Nie sposób stwierdzić więc w tym przypadku, w kontekście ww. orzeczenia TSUE C-291/92, że ww. czynności będą służyły wyłącznie Państwa celom prywatnym. W efekcie wykonanych czynności dostawie będzie podlegała uatrakcyjniona niezabudowana, Nieruchomość gruntowa gdzie znajdować się będą udogodnienia ułatwiające realizację zamierzeń inwestycyjnych potencjalnych nabywców.

Nie ulega więc wątpliwości, że tak szeroko zakrojony zakres przygotowania nieruchomości do sprzedaży nie jest typowy do działań podejmowanych przez osoby fizyczne, w zakresie zarządzania majątkiem osobistym - prywatnym. Dodatkowo stwierdzić również należy, że Państwo jako Sprzedający współwłaściciele, dokonując szeregu opisanych we wniosku czynności, podejmą działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach łączonych C-180/10 i C-181/10, tj. wykażą Państwo aktywność w przedmiocie zbycia Nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zatem podjęcie wskazanych w opisie sprawy działań świadczy o tym, że czynności Sprzedających przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną przygotowującą grunt pod przyszłą inwestycję.

Tym samym planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) będzie zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji powyższego, skoro w analizowanej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę do uznania każdego ze Sprzedających za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż udziałów w Nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).