Zwolnienie od podatku VAT świadczonej usługi organizacji wydarzeń artystycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT świadczonej usługi organizacji wydarzeń artystycznych. Uzupełniła go Pani . Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ 26 sierpnia 2024 r.).  Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Ma Pani zamiar otworzyć fundację. Fundacja będzie prowadzić działalność przede wszystkim w zakresie organizacji wydarzeń artystycznych, w szczególności koncertów, zaś jej przeważającym przedmiotem działalności będzie działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych (PKD: 90.01.Z). Fundacja będzie zainteresowana korzystaniem ze zwolnienia z podatku VAT.

Zwolnienie z podatku VAT na usługi kulturalne dla podmiotów niebędących twórcami indywidualnymi wprowadza przepis art. 43 ust. 1 pkt 33) lit. a) Ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.2023.1570 t.j. z dnia 2023.08.09, dalej: „p.t.u.”), który ustanawia zwolnienie z usług kulturalnych (oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną) świadczonych przez określony katalog podmiotów, tj.: podmiotów prawa publicznego innych podmiotów uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Fundacja niewątpliwie nie będzie zaliczać się do kategorii a) lub c) powyżej, ale będzie można zaliczyć ją do kategorii b), zwłaszcza że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. akt: I FSK 318/14) rozstrzygnął, iż jako „odrębne przepisy” można uznać Ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U.2024.87 t.j. z dnia 2024.01.24, dalej jako: „u.o.p.d.k.”).

Z art. 2 ww. ustawy wynika, że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności, a więc nie tylko: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Katalog podmiotów mogących prowadzić taką działalność jest otwarty, a więc można zaliczyć do niego także fundacje.

Warunkiem skorzystania przez fundację ze zwolnienia z podatku VAT jest prowadzenie działalności kulturalnej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.o.p.d.k., tj. „tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury”. Definicja ta jest na tyle szeroka, że tak działalność główna, która określona będzie w PKD fundacji („działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych”), jak i jej faktyczna działalność o charakterze podstawowym powinna zostać uznana za spełniającą ww. definicję.

Istotną wskazówką interpretacyjną jest w tym kontekście ustawodawstwo i orzecznictwo unijne. Z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 3 kwietnia 2003 r. w sprawie C-144/00, należy wnioskować, że dyrektywa 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (zastąpiona przez dyrektywą 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, dalej „Dyrektywa VAT”) powinna być interpretowana w taki sposób, aby przeciwdziałać dyskryminacji jakichkolwiek podmiotów prowadzących działalność kulturalną, i wprowadza szeroką definicję „instytucji kulturalnej” (tak WSA w Łodzi w wyroku z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. akt: SA/Łd 776/13). Dodatkowo NSA w cytowanym wyżej wyroku podkreślił, że „Prawodawca unijny określając analizowane zwolnienie w zakresie świadczenia usług kulturalnych na równi traktuje podmioty prawa publicznego oraz pozostałe instytucje kultury. Celem wprowadzenia zwolnienia było wykonywanie czynności w interesie publicznym, a w konsekwencji obniżenie kosztów dostępu do dóbr kultury”.

Z powyższego wynika, że nie ma powodu, aby odmówić podmiotowi działającemu w formie fundacji prawa do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33) lit. a) p.t.u., jeśli jego podstawową działalnością jest działalność kulturalna w rozumieniu u.o.p.d.k. Wydaje się Pani, Fundacja będzie wymóg spełniała. Zdaje sobie Pani sprawę, że sytuacja Fundacji, jest w kontekście omawianego zwolnienia z podatku VAT odmienna od sytuacji twórców indywidualnych i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Twórcy ci zwolnieni są z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 33 lit. b) p.t.u., jeśli ich usługi są wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Tacy twórcy nie podlegają obostrzeniom, jakim podlegają podmioty wskazane w art. 43 ust. 33 lit. a) p.t.u. (w tym zwłaszcza ograniczeniu osiągania w sposób systematyczny zysków ze swojej działalności czy obowiązkowi przeznaczenia takich zysków na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług, o których napiszę poniżej).

Ważne są także kolejne przepisy. Wydaje się, że najważniejszym z nich jest art. 43 ust. 18 p.t.u., który stanowi, że zwolnienie określone m.in. w art. 43 ust. 33 lit. a) p.t.u. stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa we wskazanych przepisach (w tym podmioty świadczące usługi kulturalne), nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Przepis ten przesądza, że (dla podmiotów innych niż twórcy indywidualni, spełniających kryteria wskazane w art. 43 ust. 33 list. a) p.t.u.) warunkiem uzyskania zwolnienia z VAT, poza prowadzeniem działalności kulturalnej, jest (1) brak systematycznego osiągania zysków oraz, w razie ich osiągnięcia (2), przeznaczanie ich w całości na kontynuację lub doskonalenie ich świadczenia.

Obowiązek przeznaczania zysków z działalności w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług podkreślił także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji nr 0114-KDIP4.4012.286.2018.2.KR z dnia 26 lipca 2018 r., który w sprawie, w której wnioskodawca (będący fundacją) określił, że jego „przychody są częściowo przeznaczane na kontynuowanie i doskonalenie świadczonych usług kulturalnych, a częściowo na inne rodzaje działalności (inne usługi świadczone w ramach działalności gospodarczej, a także na działalność statutową Wnioskodawcy)” nie spełnia kryterium z art. 43 ust. 18 p.t.u. właśnie z uwagi na brak przeznaczania zysków w całości na kontynuowanie i doskonalenie działalności.

Co istotne, Dyrektor KIS w ww. interpretacji stwierdził również, że „jeżeli podmiot osiąga w sposób systematyczny zyski z prowadzonej działalności, to powinny one zostać w całości przeznaczone przez Niego na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług kulturalnych, nie tak jak w sytuacji Wnioskodawcy tylko częściowo” - tym samym potwierdzając, iż dopuszczalne jest skorzystanie ze zwolnienia pomimo osiągania w sposób systematyczny zysków z prowadzonej działalności, o ile tylko będą one w całości przeznaczane na cele statutowe, tj. kontynuowanie i doskonalenie działalności.

Kolejnym wymagającym wzmianki przepisem jest art. 43 ust. 17 p.t.u., zgodnie z którym zwolnienie z podatku nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

-nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

-ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 17a p.t.u. zwolnienie ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Należy wskazać też na art. 43 ust. 19 p.t.u., który stanowi m.in., że omawiane zwolnienie nie ma zastosowania do usługi wstępu, m.in. na „spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego”. Tego rodzaju usługi powinny zatem być zawsze opodatkowane wg właściwej stawki VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Fundacja co do zasady będzie mogła spełnić kryteria zwolnienia z podatku VAT, albowiem główny przedmiot jej działalności można zakwalifikować jako usługi kulturalne.

Natomiast w celu uzyskania zwolnienia kluczowe będzie spełnienie dodatkowego warunku z art. 43 ust. 18 p.t.u., tj. brak systematycznego osiągania zysków z działalności objętej zwolnieniem, a w razie jego osiągnięcia przeznaczanie tego zysku w całości na cele statutowe, m.in. kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano:

1.Na pytanie o treści: „Czy Fundacja, o której mowa we wniosku, będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?”, podała Pani, że nie.

2.Na pytanie: „Jaki jest cel powołania przez Panią ww. Fundacji?”, podała Pani, że celem powołania Fundacji jest krzewienie i rozpowszechnianie kultury. W ramach prowadzenia działalności Fundacja będzie organizować wydarzenia artystyczne odpłatnie, które przyczyniać się będą do pozyskiwania środków do realizacji celów statutowych.

3.Na pytanie: „Czy Fundacja będzie wykonywała działalność w zakresie organizacji wydarzeń artystycznych w celach zarobkowych?”, podała Pani, że Fundacja zamierza uzyskany przychód z wystawianych za koncerty faktur przeznaczać na wynagrodzenia artystów i inne koszty wynikające z przygotowania, organizacji i promocji takich wydarzeń. Zatrzymany w Fundacji ewentualny zysk będzie przeznaczany na promowanie wydarzeń kulturalnych.

4.Na pytanie: „Czy Fundacja będzie działała w celu osiągania zysku w sposób systematyczny? W przypadku osiągnięcia zysku prosimy wskazać czy zyski te Fundacja będzie przeznaczała w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług polegających na organizacji wydarzeń artystycznych?”, podała Pani, że najprawdopodobniej tak. W przypadku zatrzymania zysku w Fundacji będzie on przeznaczony w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług polegających na organizacji wydarzeń artystycznych.

5.Na pytanie: „Czy Fundacja będzie podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym – jeśli tak prosimy wskazać na podstawie jakich konkretnie przepisów?”, wskazano, że w ocenie składającej wniosek, fundacja może być podmiotem uznanym za instytucję o charakterze kulturalnym na podstawie odrębnych przepisów. Za „odrębne przepisy” można uznać ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U.2024.87 t.j. z dnia 2024.01.24). Z art. 2 ww. ustawy wynika, że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności, a więc nie tylko: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Ten fragment wyjaśnienia został już zawarty we wniosku.

6.Na pytanie: „Na czym konkretnie będzie polegała organizacja wydarzeń artystycznych, w szczególności koncertów, jakie czynności/usługi będzie wykonywała Fundacja w tym zakresie i na czyją rzecz?”, podała Pani, że Fundacja będzie zatrudniać artystów na umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich z artysty na Fundację, a zatem tworzyć będzie autorskie programy i koncerty z udziałem profesjonalnych muzyków najczęściej po wyższych uczelniach muzycznych lub z odpowiednim doświadczeniem estradowym. Następnie sporządzać będzie oferty kierowane zarówno do instytucji takich jak domy kultury czy filharmonie, jak i firm prywatnych, które kupować będą gotowe programy artystyczne rozwijające i upowszechniające kulturę.

7.Na pytanie: „Czy celem organizowania wydarzeń artystycznych, w szczególności koncertów, będzie tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury? Odpowiedź proszę uzasadnić.”, podała Pani, że tak. Wśród koncertów organizowanych przez Fundację będą programy opracowywane autorsko, wśród nich m.in. muzyka polska, kompozycje, które wykonywane są coraz rzadziej i które Fundacja chce ocalić od zapomnienia. Koncerty prowadzone będą także przez konferansjera z wykształceniem muzycznym, który poprzez zindywidualizowaną kreację autorskiego opracowania opowiadać będzie o utworach wykonywanych na koncercie celem podniesienia artystycznych wrażeń słuchaczy.

8.Na pytanie: „W czym będzie przejawiać się działalność kulturalna w odniesieniu do czynności organizowania wydarzeń artystycznych, w szczególności koncertów – prosimy wskazać (opisać) jakie konkretnie czynniki decydują (przesądzają) o kulturalnym charakterze czynności, składających się na organizację wydarzeń artystycznych, w jaki sposób wykonywane czynności przyczyniają się do rozwijania i rozpowszechniania kultury?”, podała Pani, że każdy koncert będzie miał charakter autorski, opracowany głównie przez osoby z wykształceniem muzycznym, niektóre programy będą miały nowe aranżacje muzyczne opracowane przez doświadczonego aranżera, co przyczynia się do rozwijania kultury, tak samo opracowanie scenariuszy koncertów i omówienie poszczególnych utworów czy przybliżenie postaci ważnych w świecie muzyki (kompozytorów, artystów scenicznych, czy aktorów wpływających na kulturę polską i zagraniczną) ma wpływ na rozwój i odbiór kultury przez słuchaczy i rozpowszechnianie kultury wśród słuchaczy. Samo wysłuchanie utworów muzycznych na najwyższym poziomie wykonawczym jest także przecież upowszechnianiem kultury.

9.Na pytanie: „Czyusługi polegające na organizacji wydarzeń artystycznych, będą należały do którejś z czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?”, podała Pani, że nie. Fundacja nie będzie sprzedawać biletów wstępu, a jedynie sprzedawać kontrahentom konkretne programy i koncerty, które oni sami będą mogli biletować, jeśli taka będzie ich decyzja. Pozostałych usług wymienionych w powyższych podpunktach Fundacja nie będzie świadczyć.

Pytanie

Czy przy spełnieniu opisanych powyżej warunków tj. osiągania w sposób systematyczny zysków z działalności kulturalnej i przeznaczania ich w całości na cele statutowe (kontynuowanie lub doskonalenie świadczonych usług) fundacja może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT określonego w art. 43 ust 1 pkt 33 lit. a?

Pani stanowisko w sprawie

Fundacja będzie miała prawo skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT w przypadku braku systematycznego osiągania zysków z działalności objętej zwolnieniem, a w razie jego systematycznego osiągania gdy będzie przeznaczała ten zysk w całości na cele statutowe (kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych  w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Według art. 43 ust. 17 ustawy:

W świetle art. 43 ust. 17a ustawy:

Jak wynika z art. 43 ust. 18 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy:

Odnosząc się do zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy należy wskazać, że przepis ten stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), który stanowi, że:

Należy podkreślić, że ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Jeśli chodzi o drugą grupę podmiotów, tj. inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym należy podkreślić, że art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy nie odsyła do ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Czyni to jedynie w odniesieniu do grupy podmiotów wpisanych do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zatem odrębne przepisy, które uznają dany podmiot za instytucje o charakterze kulturalnym, nie muszą być tożsame z wspomnianą wyżej ustawą.

Określając katalog podmiotów, które mogą na podstawie odrębnych przepisów zostać uznane za instytucje o charakterze kulturalnym, w rozumieniu cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, należy przywołać regulacje ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87), definiujące pojęcie działalności kulturalnej jak i krąg podmiotów, które mogą tę działalność prowadzić.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 2 ustawy organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Wskazać należy, że ww. ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej dopuszcza świadczenie usług kulturalnych przez inne podmioty.

Mając to na uwadze uzasadnione jest przy określeniu katalogu ww. podmiotów również odwołanie się do treści ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 571). W świetle bowiem art. 1 ust. 1 pkt 1 i art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 pkt 16 tej ustawy reguluje ona m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego, gdzie działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie, co w szczególności obejmuje zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie:

Uwzględniając charakter działalności pożytku publicznego (obejmujący m.in. zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego) oraz dookreślenie zakresu podmiotowego dla tego typu działalności należy uznać, że działalność określona w ww. ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie prowadzona przez takie podmioty wpisuje się w przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, uprawniające do zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 166):

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, pod pojęciem innych podmiotów uznanych na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT uznaje się również fundacje oraz podmioty wymienione w art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie prowadzące działalność pożytku publicznego tj. działalność w sferze zadań publicznych mieszczących się w pojęciu usług kulturalnych pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analiza art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy prowadzi do wniosku, że regulacja ta zgodna jest z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy, gdyż podobnie jak w przepisie Dyrektywy, skorzystanie ze zwolnienia na podstawie polskiej ustawy wymaga spełnienia warunku o charakterze przedmiotowym i podmiotowym. Zwalnia się bowiem od podatku usługi kulturalne oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną (przesłanka przedmiotowa) świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (przesłanka podmiotowa). Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Z opisu sprawy wynika, że ma Pani zamiar otworzyć Fundację. Fundacja będzie prowadzić działalność przede wszystkim w zakresie organizacji wydarzeń artystycznych, w szczególności koncertów, zaś jej przeważającym przedmiotem działalności będzie działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych (PKD: 90.01.Z).

Celem powołania Fundacji jest krzewienie i rozpowszechnianie kultury. W ramach prowadzenia działalności Fundacja będzie organizować wydarzenia artystyczne odpłatnie, które przyczyniać się będą do pozyskiwania środków do realizacji celów statutowych. Fundacja zamierza uzyskany przychód z wystawianych za koncerty faktur przeznaczać na wynagrodzenia artystów i inne koszty wynikające z przygotowania, organizacji i promocji takich wydarzeń. W przypadku zatrzymania zysku w Fundacji będzie on przeznaczony w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług polegających na organizacji wydarzeń artystycznych. Jak Pani podała - fundacja może być podmiotem uznanym za instytucję o charakterze kulturalnym na podstawie odrębnych przepisów. Celem organizowania wydarzeń artystycznych, w szczególności koncertów, będzie tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury. Wśród koncertów organizowanych przez Fundację będą programy opracowywane autorsko, wśród nich m.in. muzyka polska, kompozycje, które wykonywane są coraz rzadziej i które Fundacja chce ocalić od zapomnienia. Koncerty prowadzone będą także przez konferansjera z wykształceniem muzycznym, który poprzez zindywidualizowaną kreację autorskiego opracowania opowiadać będzie o utworach wykonywanych na koncercie celem podniesienia artystycznych wrażeń słuchaczy. Każdy koncert będzie miał charakter autorski, opracowany głównie przez osoby z wykształceniem muzycznym, niektóre programy będą miały nowe aranżacje muzyczne opracowane przez doświadczonego aranżera, co przyczynia się do rozwijania kultury, tak samo opracowanie scenariuszy koncertów i omówienie poszczególnych utworów czy przybliżenie postaci ważnych w świecie muzyki (kompozytorów, artystów scenicznych, czy aktorów wpływających na kulturę polską i zagraniczną) ma wpływ na rozwój i odbiór kultury przez słuchaczy i rozpowszechnianie kultury wśród słuchaczy. Samo wysłuchanie utworów muzycznych na najwyższym poziomie wykonawczym jest także upowszechnianiem kultury. Podała Pani, że usługi polegające na organizacji wydarzeń artystycznych, nie będą należały do którejś z czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Fundacja nie będzie sprzedawać biletów wstępu, a jedynie sprzedawać kontrahentom konkretne programy i koncerty, które oni sami będą mogli biletować, jeśli taka będzie ich decyzja. Pozostałych usług wymienionych w powyższych podpunktach Fundacja nie będzie świadczyć.

Zatem mając na względzie całokształt okoliczności sprawy stwierdzić należy, że Pani Fundacja będzie podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, a więc w analizowanym przypadku spełniona będzie przesłanka podmiotowa określona w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy w związku z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy.

Ponadto biorąc pod uwagę okoliczności niniejszej sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że świadczone przez Pani Fundację usługi polegające na organizacji wydarzeń artystycznych to usługi kulturalne, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Przy czym, z opisu sprawy wynika, że w sytuacji osiągnięcia przez Pani Fundację zysku będzie on przeznaczony w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług polegających na organizacji wydarzeń artystycznych. Jednocześnie, jak wskazano we wniosku, usługi polegające na organizacji wydarzeń artystycznych, nie będą należały do którejś z czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na spełnienie w niniejszej sprawie wymaganych przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy oraz fakt, że fundacja nie będzie świadczyła usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy, należy stwierdzić, że świadczone przez Pani Fundację usługi polegające na organizacji wydarzeń artystycznych będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Tym samym uznałem Pani stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).